Schurken! Als ze het niet druk hebben om te heersen of ingenieuze plannen bedenken om het leven van mensen tot een hel te maken, hollen ze rond op het witte doek en gedragen ze zich vreselijk en stelen ze bijna elke scène waarin ze zich bevinden. We hebben al een lijst geschreven over de machtigste schurken, maar die karakters hadden een beetje een voordeel doordat ze allemaal een soort bovenmenselijke kwaliteit voor hen hadden.
Neem bijvoorbeeld iemand als Sauron, hij is misschien de plaag van Middle Earth en dus kan hij medicijnen ziek maken, maar hij hoeft niet echt te proberen de slechterik te zijn die de hobbits 's nachts wakker houdt. Hij is van nature gewoon krachtig en slecht. Aan de andere kant moet een slechterik met een menselijk hart en een menselijk gezicht een vreselijk charisma hebben en een geestige manier van doen met oneliners als ze boven hun duivelse daden willen uitstijgen en de collectieve verbeelding van filmbezoekers willen vangen.
Als het op films aankomt, moet een succesvolle menselijke slechterik zoveel meer zijn dat hij slechts een verzinsel of personificatie van het ultieme kwaad is, maar ook een klein beetje van die goddelijke vonk moet bezitten, hoe vervaagd ook. hen menselijk. Deze boosaardige schurken slaan een speciaal soort angst in ons hart, omdat we diep in onze buik weten dat veel mensen zoals zij leven, vrij en vrij zijn op dit ronddraaiende stuk rots dat we thuis noemen. En dat is wat ze echt angstaanjagend maakt.
Hier is de lijst van Screen Rant met de 10 machtigste schurken die allemaal te menselijk zijn.
11 Max Cady - Cape Fear (1991)
Als hij op de hoogte is van zijn spel, kan niemand een sfeer van dreiging of het terloopse vermogen tot immens geweld uitstralen zoals Robert De Niro, en in Cape Fear overtreft de "Raging Bull" zelf zelfs zijn brutaal hoge normen. De zwaar getatoeëerde, sigaar kauwende bijbel die de moorddadige sociopaat Max Cady citeert, De Niro is de vijand die je gewoon niet wilt maken. Helaas voor de ongelukkige advocaat Sam Bowen (Nick Nolte), haat Cady hem en zijn wereld met een passie die grenst aan het apocalyptische.
Cady is een self-made psychopaat die zichzelf heeft opgeleid en zijn lichaam heeft aangescherpt na een lange gevangenisstraf voor gewelddadige verkrachting en verwoesting. Hij geeft zijn advocaat Bowen de schuld van zijn opsluiting en nu wil hij wraak. En in het geval van Cady is het geen gerecht dat het beste koud wordt geserveerd, maar in een verwarmde stoofpot van woede.
Net als de Terminator is Cady soms het monster van ieders nachtmerrie, die simpelweg niet te stoppen is. Hij wordt uiteindelijk de goede nacht ingestuurd, maar hij gaat niet zachtjes, hij wordt meegesleept door een woeste vloed terwijl hij woedend in krankzinnige tongen schreeuwt, de wereld eraan herinnerend tot wat voor soort elementair kwaad iemand echt in staat is.
10 Amon Goeth - Schindler's List (1993)
Ralph Fiennes als SS-officier Amon Goeth verlicht Spielbergs Schindler's List als een vuurwerk gemaakt van plutonium. Hij is dodelijk, hij heeft het bij het verkeerde eind, veroorzaakt enorm veel leed en bloedbaden, maar het is moeilijk om je blik af te leiden van het ongetemde beest in het smetteloze uniform. Goeth is een vreemd hypnotiserend monster dat een leidende rol speelde in een regime waar mensen als insecten werden behandeld, psychopaten verzekerd waren van hun superioriteit en genocide een functie van de staat was. Hij was een modern monster dat doodde zonder spijt of angst voor vergelding, simpelweg omdat situaties hebben samengespannen om het hem zo gemakkelijk te maken.
Albert Einstein zei ooit: “De wereld is een gevaarlijke plek; niet vanwege de mensen die slecht zijn, maar vanwege de mensen die er niets aan doen. " In zo'n wereld regeert Goeth de stok. Hij doodt en veroorzaakt onnoemelijk verdriet, niet in naam van enige duivelse filosofie, maar puur omdat hij dat kan. In nazi-Duitsland gaf de koude machinatie van de bureaucratie wezens als Goeth het groene licht om zijn donkerste verlangens te vervullen en te genieten van een leven van vrijheid en comfort.
9 Patrick Bateman - American Psycho (2000)
Wanneer een samenleving de langzame, onvermijdelijke afglijden in de afgrond van oppervlakkigheid en materialisme begint, duiken lopende abortussen zoals Patrick Bateman met alarmerende regelmaat op. Op het eerste gezicht is Bateman een goedgeklede, knappe, fysiek fitte, gezonde en charmante kapitalist. Hij houdt ook van banale muziek, synthetische drugs en mensen doodhakken met een bijl. In American Psycho is Christian Bale de onhandige en kil afgelegen personificatie van een generatie die meer geobsedeerd is door visitekaartjes dan op elkaars welzijn.
Bateman doet veel slechte dingen, niet omdat hij er veel plezier aan beleeft, maar omdat hij wordt gedreven door een robotachtige dwang om de alomvattende leegte op te vullen die als een vraatzuchtig zwart gat in het centrum van zijn wezen zit. Moorden is voor Bateman net zo routinematig als eten en slapen. Het is nog een ding dat hij doet om een of andere schijn van leven te voelen in een samenleving die lang geleden elke werkelijke waarde of idee van zichzelf heeft verteerd en uitgespuugd.
American Psycho eindigt met het feit dat de kijker niet zeker weet of Bateman een complete fantasist is, of een man wiens privilege, status en rijkdom hem carte blanche geven om zijn moordpartij voort te zetten, omdat de almachtige dollar elke daad kan vrijwaren, hoe gemeen ook.
8 Captain Vidal - Pan's Labyrinth (2006)
Pan's Labyrinth is misschien een duister sprookje vol met een gigantische pad en een kindetend monster dat alleen bekend staat als de Pale Man, maar de grootste schurk is slechts een gewone sterveling genaamd Captain Vidal. Deze officier is natuurlijk geen heren, en als hij het niet druk heeft met het extreem verheugen van het martelen van gevangenen en het aanbidden op het altaar van het fascisme, slacht hij graag op brute wijze onschuldige mensen af onder het voorwendsel dat ze 'rebellen' zijn.
Vidal is de oorspronkelijke stiefvader uit de hel en onder zijn strenge en autoritaire bewaking wordt de dromerige Ofelia verder in de schemerwereld geslagen de filmdocumenten met alle lome poëzie van een opiumwaas. Kapitein Vidal scheert rond als een sadomasochistische pauw met een voorliefde voor zonnebrillen, maar hoe harder ze komen, hoe harder ze vallen, en Vidal's schrikbewind eindigt niet goed.
7 Hannibal Lecter - The Silence of the Lambs (1991)
In de prequel van The Silence of the Lambs leerden we dat Hannibal Lecter een product was van de Tweede Wereldoorlog, namelijk van een groep door de strijd geharde Litouwse militieleden die een fel koude Baltische winter overleefden door zijn zus op te eten toen hij nog een kleine jongen was.. De aflevering maakte vanaf dat moment een jonge Hannibal tijdelijk stil en een veroordeelde atheïst. Toen het filmpubliek echter voor het eerst kennismaakte met het verfijnde wezen van zeldzame fokkerij, groot geleerdheid en onberispelijke manieren, die niets liever deed dan mensen doden en hun vitale organen opeten, was het alsof je naar een hypnotiserend monster keek dat volledig uit een ei was uitgebroed. kwaad genoemd.
Hannibal's verdraaide stelregel om alleen die 'moreel weerzinwekkende' types te doden en op te eten die hij acht verdient het - 'Ik noem ze de onbeschofte vrije uitloop', gecombineerd met zijn meedogenloze intellect, volledig gebrek aan enige identificeerbare psychische aandoening en oprechte vriendelijkheid voor degenen die hij sympathieën, hebben samengespannen om een slechterik en kwaadaardig genie te creëren wiens aanwezigheid God bijna uitdaagt om een soort van interventie uit te voeren in de woeste chaos van een universum dat het mogelijk maakte dat mensen als Hannibal konden gebeuren.
Dr. Hannibal Lecter (Anthony Hopkins) is eigenaar van The Silence of the Lambs, alsof geen enkele slechterik een film heeft gedomineerd, voor of na. Lecter lijkt bijna onmenselijk in het buitenaardse anders-zijn van zijn bewegingen, spraakpatronen en donkere eetlust, maar achter het bijna bovenmenselijke monster ligt een bang en verloren jongetje, dat op zijn eigen manier net zo bang was als het 'geschreeuw van de lammeren ”als zijn ondervrager, Clarice Starling (Jodie Foster).
6 The Joker - The Dark Knight (2008)
Als absolute chaos zou kunnen worden gepersonifieerd, dan zou het er waarschijnlijk uitzien, klinken en zich gedragen als The Joker in The Dark Knight. Het is niet eenvoudig om de Batman van Christian Bale er saai, voorspelbaar en een beetje flauw uit te laten zien, maar als de meest legendarische vijand van de Dark Knight doet Heath Ledger precies dat.
De overleden acteur stopte niet alleen met het bottelen van verlichting in zijn vertolking van The Joker, hij bezat het, reed erop en zette de stroom op om extra friet te geven. Acteurs spelen graag The Joker (en waarom niet? Hij is een rel!), Maar in hammige handen kan Batmans grootste aartsvijand maar al te vaak worden gereduceerd tot een dorpsidioot met een fetisj voor make-up en grappige stemmen. In Ledger's handen was The Joker vrij om te zijn wat hij altijd was, een "psychopathische, massamoordende, schizofrene clown zonder empathie".
The Joker ziet eruit als zeven tinten hel, met een bijpassende stem, heeft geen echte reden of ontwerp achter zijn moorddadige waanzin, hij is gewoon een architect van anarchie. In de nasleep van zijn tragische dood op 28-jarige leeftijd door een per ongeluk voorgeschreven overdosis drugs, is er veel gemaakt van de schade die het spelen van een dergelijk personage had op Ledger's psyche. Kort voor zijn dood zei Ledger echter dat het spelen van The Joker was: "Het leukste dat ik heb gehad of waarschijnlijk ooit zal hebben." Achteraf bleken zijn woorden profetisch waar te zijn.
5 Gunnery Sergeant Hartman - Full Metal Jacket (1987)
Als je elke pestleraar, elke sadistische coach en elke opdringerige ouder die ooit hun positie heeft misbruikt om de levens van degenen in 'hun macht' belachelijk te maken, te ondermijnen en tot één man zou kunnen maken, dan zou sergeant Hartman jouw man.
De duivel van de boor zet de toon voor Stanley Kubricks Full Metal Jacket met een wrede wreedheid die een van Lucifers eigen luitenants zou beschamen. Dit is een vervelende kerel en een goed voorbeeld van hoe de verschrikkingen van oorlog een man kunnen brutaliseren en hem volledig ontdaan van mededogen en empathie. In tegenstelling tot Gunnery Sergeant Emil Foley (Louis Gossett Jr) in An Officer and a Gentleman, behandelt Hartman de rekruten onder zijn hoede niet met een baanbrekende discipline omdat hij gelooft dat het hun beste kwaliteiten naar boven zal halen, hij straft ze streng en met een zielige regelmaat omdat hij het leuk vindt om ze te zien lijden, kronkelen en lager kruipen dan een tapeworm in een vergeefse poging om hun maniakale meester te sussen.
Met overtuiging gespeeld door de voormalige Amerikaanse marineboorinstructeur R. Lee Ermey, die zijn eigen ervaringen met de Vietnamoorlog gebruikte om een groot deel van de dialoog te ad libben, Hartman's filosofie van 'collectieve straf' in een poging om het jonge geld slagklaar te krijgen, mislukt spectaculair wanneer een rauwe rekruut (Vincent D'Onofrio) gek wordt als gevolg van al het woeste pesten en meneer Shouty deader dan doodschiet.
4 Bill "The Butcher" Cutting - Gangs of New York (2002)
Als er één eigenschap is die Daniel Day Lewis uitstraalt als Bill "The Butcher" Cutting in Martin Scorcese's Gangs of New York, dan is het absolute macht. Net als een grommende Rottweiler, kan Bill agressief ronddwalen in Lower Manhattan's Five Points, en zijn standaardinstelling is er een van een gloeiende en slagaderbrekende toorn.
Bill is van oudsher een echte slechterik. Zijn kachelpijp hoed, beugels, messen van het vak, en bovenal zijn mannelijke, maar angstaanjagende gezichtshaar, markeren hem als een echte dodgy gozer. Zoals alle beste psychopaten, schept Bill er veel vreugde in zijn zaken te regelen en zijn leven te leiden volgens een soort gestoorde code die alleen hem bekend is. Neem bijvoorbeeld Bill's tranende ogen en poëtische liefde voor Priest Vallon (Liam Neeson), die Bill met geweld vermoordt in de openingsscène. Vallon is de man die Bill's oog vasthield en hem kreupel maakte, maar, door Christus, Bill heeft een harde liefde voor zijn nobele broeder, krijger.
Als slager is Bill goed thuis in de dodelijke kunst van straatgevechten met zijn kenmerkende vleeshakmessen, maar het zijn zijn onwankelbare principes die Bill tot zo'n formidabele vijand en machtige schurk maken. Dit is een man die weigert een compromis te sluiten, zich terug te trekken of zich over te geven. Ga ruzie maken met The Butcher en slechts één van jullie komt er levend uit.
3 Don Logan - Sexy Beast (2000)
Jarenlang werd Ben Kingsley door zijn sterrol in Gandhi van Richard Attenborough als acteur gedefinieerd. Toen Kingsley 18 jaar later in de vorm van Don Logan op het scherm crashte in Jonathan Glazers Sexy Beast, werden vrede, liefde en harmonie uit het raam geslingerd en een extreem geweld en een dreigend wangedrocht kropen door de achterdeur naar binnen en grepen ons. dutten.
Kingsley werd lange tijd beschouwd als een getalenteerde thespian, maar niemand had echt verwacht dat 'de man die Gandhi speelde' met zoveel zelfvertrouwen de rol van een sociopathische cockney-schurk zou spelen. Don Logan mag dan klein, mager zijn en op het eerste gezicht op een accountant lijken, maar deze idiote klus is het levende bewijs van het oude gezegde: "Het is niet de grootte van de hond in het gevecht, maar de grootte van het gevecht bij de hond.."
Don is een van die personages die aan de andere kant van gezond verstand leeft en sporadische bezoeken aan onze wereld brengt om ons eraan te herinneren dat nachtmerries ook buiten ons hoofd bestaan. Kingsley beschreef hem als "Een misbruikt kind dat nooit werd vastgehouden en vervolgens anderen misbruikte." Wat de reden ook is, de duisternis in Don is enorm en wordt niet beter geïllustreerd dan in de scène waar hij snauwt naar een zichtbaar ineengedoken, geschud en geslagen Gary "Gal" Dove (Ray Winstone), zeggend: "Ik zal je niet gelukkig laten zijn, waarom zou ik?"
2 Anton Chigurh - No Country For Old Men (2007)
Hoewel hij absoluut een mens is, of zoals Friedrich Nietzche zou zeggen, maar al te menselijk, heeft Anton Chigurh in No Country For Old Men iets van het bovennatuurlijke aan zijn persoon. Het kan zijn niet-knipperende hagedissenogen zijn, zijn steenkoude houding, zijn verontrustende kapsel, zijn vreemde maar dodelijke vuurwapen, of zijn gewoonte om een munt om te gooien om te beslissen of iemand leeft of sterft, maar Anton glijdt door de troosteloze somberheid van de gebroeders Coen. 'meesterwerk als de donkerste sterren.
Anton is zo hypnotiserend als een slang en zo ondoorgrondelijk als een zwart gat. Het enige dat het publiek weet of ooit zal weten, is dat hij voor geld doodt en nooit een hit opgeeft. Sommigen hebben Anton vergeleken als een modern equivalent van Death uit Ingmar Bergman's The Seventh Seal. Maar in tegenstelling tot de dood spaart Anton de levens van een paar individuen die zijn pad kruisen, simpelweg omdat hij een verwrongen en abstracte code heeft die alleen bekend is bij het eenzame wezen dat op de loer ligt achter de ondoorgrondelijke façade, Als het kwaad met een beperkt budget zou werken, zou Anton super economy class zijn. Hij is een moordenaar van weinig woorden, weinig actie, maar maximaal effect. Is er allemaal meer een onheilspellende lijn geweest dan. "Wat is het meeste dat je ooit hebt verloren bij een toss?"
1 Conclusie
Nou, dat is genoeg schurkenstaten voor één lijst, maar als je suggesties hebt over andere gemener dan gemene kerels die het cijfer hadden moeten halen en zich bij de machtigste bende van menselijke schurken hadden aangesloten, laat het dan horen in de reacties hieronder.