15 films waarvan u het originele einde nooit zult zien
15 films waarvan u het originele einde nooit zult zien
Anonim

Ooit een dvd of Blu-ray gekocht en naar het "alternatieve einde" in de speciale functies gekeken? Het is leuk om een ​​visioen te zien van wat had kunnen zijn en het te vergelijken met wat het werkelijk was. Meestal blijkt het ongebruikte einde om een ​​zeer goede reden ongebruikt te zijn. Af en toe gaat het de andere kant op, en je kunt niet geloven dat de filmmakers de schitterende finale die ze voor zich hadden niet hebben gebruikt. Hoe dan ook, er valt iets over een film te leren door te kijken naar dingen die niet zijn gesneden.

Soms hebben films natuurlijk alternatieve eindes die niet beschikbaar zijn op een dvd. Misschien weigerde de regisseur om het te laten zien. Misschien is het nooit voorbij de scriptfase gekomen, of misschien waren er andere krachten aan het werk. De vijftien films die hieronder worden vermeld, hadden op een gegeven moment heel andere eindes dan wat uiteindelijk op het scherm terechtkwam. Je kunt ze gewoon nergens zien. Vrees niet, want we zijn hier om u de volledige primeur te geven.

Hier zijn 15 films waarvan we het originele einde nooit zullen zien.

15 The Shining

Stephen King haat misschien Stanley Kubricks bewerking van zijn roman The Shining, maar bioscoopbezoekers doen dat zeker niet. De film is een gecertificeerde horrorklassieker. Een deel van King's frustratie is dat de film substantieel afwijkt van het boek, maar nogmaals, de film wijkt ook af van zijn eigen originele scenario. De schermversie, zoals we allemaal weten, eindigt met Jack Torrance (Jack Nicholson) die bevriest in de sneeuw terwijl zijn vrouw Wendy (Shelley Duvall) en zoon Danny (Danny Lloyd) ontsnappen.

Kubrick had hier ooit een coda. Er was een extra scène tussen een opname van de bevroren Jack en een trackingshot door een gang van het Overlook Hotel die eindigt op een ingelijste foto. Scriptpagina's op een fansite van Toy Story-regisseur Lee Unkrich onthullen een scène waarin Wendy herstelt van de nachtmerrieachtige finale van het verhaal in een ziekenhuis. Stuart Ullman, die de hotelbaas van Jack was, komt bij haar kijken, legt uit dat Jacks lichaam nooit is gevonden, en geeft Danny een tennisbal die griezelig doet denken aan de bal waarmee Jack in het Overlook speelde. Dit suggereert dat Ullman op de een of andere manier medeplichtig kan zijn aan de mysterieuze gebeurtenissen van het hotel, terwijl hij ook veel onbeantwoorde vragen genereert over wat er echt met Jack is gebeurd.

Eigenlijk kregen de eerste toehoorders dit originele einde te zien. Een week na de release van de film gaf Kubrick opdracht om deze te verwijderen. Alle exemplaren van de reeks werden teruggestuurd naar Warner Brothers en naar verluidt vernietigd op verzoek van de regisseur.

14 Groundhog Day

De door Harold Ramis geregisseerde Groundhog Day uit 1993 is een van de meest innovatieve en betekenisvolle foto's van dat decennium. Het herinnert ons eraan dat films die zijn ontworpen om u aan het lachen te maken, nog steeds inhoud kunnen behouden. In deze filosofische komedie speelt Bill Murray Phil Connors, een kleinzielige en diep ongelukkige tv-weerman die dezelfde dag steeds weer opnieuw moet beleven totdat hij leert hoe hij het goed kan doen - dat wil zeggen, hij moet uitzoeken hoe hij een beter mens. Na veel vallen en opstaan ​​doet hij precies dat. In de laatste scène wordt hij wakker in bed met nieuwe liefde Rita (Andie MacDowell) en realiseert hij zich dat het eindelijk de volgende dag is. Ze verlaten de bed-and-breakfast waar Phil voor onbepaalde tijd heeft verbleven en bespreken hun plannen voor de toekomst.

Ramis herschreef delen van het originele script van Danny Rubin radicaal, inclusief het einde. In Rubins versie is er een climax onthulling dat Rita vastzit in haar eigen tijdlus, die ook een dag steeds weer herhaalt. Daaraan toegevoegd was de suggestie dat geen van hun loops binnenkort zal eindigen, of, zoals Ramis het tegen de New Yorker zei, "er is geen existentiële opluchting in zicht". De regisseur heeft ongetwijfeld de juiste beslissing genomen door dat einde te schrappen. Het zou Groundhog Day hebben beroofd van zijn aangrijpende boodschap over het belang van altijd werken om jezelf te verbeteren.

13 Mooie vrouw

Pretty Woman is de feel-good romantische komedie die Julia Roberts in een ster veranderde. Het gaat natuurlijk over de rijke Edward Lewis (Richard Gere), een zakelijke raider die een prostituee genaamd Vivian $ 3.000 betaalt om zijn metgezel voor de week te zijn. Door hun interacties ontdekt hij dat ze veel meer is dan een doorsnee straatwandelaar. Ze worden verliefd en de foto eindigt met het feit dat hij in zijn limousine naar haar appartement rijdt om haar te 'redden' van sekswerk als een van de sprookjesfiguren die ze eerder in het verhaal hebben besproken.

Regisseur Garry Marshall verzachtte de randen van Pretty Woman aanzienlijk. Voor een film over een man die een hoer inhuurt, is het ongewoon brandschoon en charmant. Het script van JF Lawton was scherper. Vivian was bijvoorbeeld verslaafd aan drugs. Het einde was ook verre van het typische "nog lang en gelukkig". Daarin wijst Edward Vivian af, en ze belandt weer op straat en springt op een bus naar Disneyland. Onnodig te zeggen dat de film waarschijnlijk niet de geliefde rom-com zou zijn die het is met die downbeat eindnoot.

12 Se7en

Se7en is een ernstig verontrustende film. Seriemoordenaar John Doe, gespeeld door Kevin Spacey, pleegt een reeks moorden die zijn geïnspireerd door de Seven Deadly Sins. Om zijn masterplan te voltooien, moet hij detective David Mills (Brad Pitt) zover krijgen dat hij hem vermoordt, waardoor hij het vakje "woede" aanvinkt. In de aangrijpende laatste scène brengen Mills en partner Somerset (Morgan Freeman) Doe naar een afgelegen locatie, waar een bestelwagen een doos afzet, die Somerset opent. Het bevat het hoofd van de vrouw van Mills. Verwoest en wraakzuchtig, Mills bezwijkt voor het verwrongen plan van de moordenaar en schiet hem neer.

Voor Se7en werden verschillende eindes uitgedeeld, waaronder een waarin de doos het hoofd van de hond van Mills bevat in plaats van zijn vrouw. Een andere kwam een ​​beetje dichter bij het werkelijkheid worden. Freeman pleitte voor een voorstel dat Somerset Mills "redt" door eerst Doe te doden. Dat zou betekenen dat de slechterik zou sterven, zonder dat Mills Doe precies zou moeten geven wat hij wil. Het was Pitt die de kibosh op dat idee zette en zei dat Mills in zijn visie op het personage absoluut de trekker over zou halen. En daarmee werd een door en door zenuwslopend einde geboren.

11 The Lion King

Familiefilms bevinden zich vaak in een moeilijke situatie. Ze moeten op de een of andere manier hun schurken uit de weg ruimen, maar het is niet echt koosjer om de helden hen te laten vermoorden, zoals in een meer op volwassenen gerichte foto. De oplossing? Laat de slechterik doodvallen, bij voorkeur terwijl de held hem probeert te redden. Het is moeilijk te zeggen waar dit cliché begon, maar het werd tamelijk effectief gebruikt in The Lion King. Het verraderlijke Scar zet Simba in de hoek op Pride Rock. Ze vechten en Scar valt over de rand van een klif, op welk moment hij wordt aangevallen door de hyena's die hij eerder heeft verraden.

Eerder in de ontwikkeling van de film was het lot van Scar nog gruwelijker dan dat. Het oorspronkelijke einde laat hem vallen en dood branden in het vuur dat Pride Rock heeft omgeven. Disney besloot terecht dat dit concept mogelijk te verontrustend was voor een jong publiek, dus gingen ze met de hyena's mee. Hoewel deze finale niet op het scherm is verschenen, bestaat de storyboardversie ervan, en je kunt ze hier bekijken.

10 10 Cloverfield Lane

Een van de grote dingen waar 10 Cloverfield Lane om werd geprezen, was het griezelige, claustrofobische verhaal over een vrouw genaamd Michelle (Mary Elizabeth Winstead) die in een ondergrondse bunker wordt vastgehouden door een man, Howard (John Goodman), die al dan niet gek is. Een van de dingen waar de film om werd bekritiseerd, was de finale, waarin Michelle plotseling weer tegen buitenaardse wezens op het land vecht. Het lijkt serieus misplaatst met alle karaktergebaseerde elementen die eerder voorkomen. Wat begint als een Hitchcockiaanse thriller, verandert abrupt iets dat een beetje te veel aanvoelt als het eerste Cloverfield.

Het mysterie of Howard liegt als hij Michelle vertelt dat er een soort van chemische aanval bovengronds heeft plaatsgevonden, was altijd onderdeel van 10 Cloverfield Lane (dat ooit Valencia heette). Het eerste scenario hield het einde een beetje dichter bij dat idee. Daarin ontsnapt Michelle uit de bunker en wordt ze achtervolgd door Howard. In zijn boerderij verblindt ze hem en schiet hem vervolgens in zijn knie. Hij sterft echter niet. Ze laat hem daar achter en gaat snel de weg op om hulp te zoeken. Als ze uiteindelijk een gedecimeerde skyline van Chicago ziet, beseft ze dat Howard toch gelijk had, en het verhaal eindigt met het opzetten van haar zelfgemaakte hazmat-masker. 10 Cloverfield Lane kreeg goede recensies en was een kaskraker, maar zou het nog beter zijn gegaan met het originele einde? We zullen het nooit weten.

9 Return of the Jedi

Star Wars betoverde de wereld eind jaren '70, en de tweede inzending van de serie, The Empire Strikes Back, bracht de saga naar een donkerdere, meer dramatische plek. Het was dus een beetje een verrassing dat Return of the Jedi werd ingepakt als een schattige en knuffelige aangelegenheid. De originele trilogie eindigt met Luke, Leia, Han Solo en andere hoofdpersonages die dartelen met de teddybeerachtige Ewoks, die hun "Yub Nub" -lied zingen. Alles aan de reeks is opbeurend.

Op een gegeven moment zou er echter een veel grimmiger sfeer in de finale zijn. In de eerste schets van George Lucas stierf Han Solo terwijl hij iets eerder in de film hielp bij het uitvoeren van een inval op een keizerlijke basis. Het resultaat van zijn dood zou uiteindelijk de rebellen in puinhopen achterlaten. Volgens producer Gary Kurtz, had Lucas een tweede gok, uit angst dat het doden van een belangrijk personage een negatieve invloed zou hebben op de verkoop van speelgoed - een belangrijke aanvullende inkomstenstroom. Hij spaarde daarom het leven van Han en bedacht het feestelijke einde dat we allemaal kennen. Overigens zorgde deze beslissing voor een wig tussen Kurtz en Lucas, en ster Harrison Ford was er natuurlijk ook niet zo blij mee.

8 Rocky

Rocky maakte van Sylvester Stallone van de ene op de andere dag een begrip. Het drama over een Philadelphia-bokser genaamd Rocky Balboa, die van een schuldenaar van een woekeraar verandert in een wereldkampioen zwaargewicht, was alles wat een publiek zou willen. Het was inspirerend, onderhoudend en opwindend. En wie zou Rocky's triomfantelijke finale tegen tegenstander Apollo Creed kunnen vergeten, die vijftien strafrondes duurt en vindt dat onze held weigert te tellen? Natuurlijk verliest hij op een technisch punt, maar hij wint door niet op te geven. De film eindigt met Rocky's geliefde Adrian die de ring in rent voor een knuffel.

Stallone schreef ook het script, en zijn oorspronkelijke visie voor het einde was veel minder hartverwarmend. Daarin gooit Rocky de Creed-strijd om geld en gebruikt hij het geld om Adrian te helpen een dierenwinkel te openen. Dat scenario zou de foto zeker hebben beroofd van de feel-good kwaliteit die hem hielp helemaal naar een Best Picture Oscar te rijden (en mogelijk de succesvolle filmfranchise die daarop volgde). Gelukkig konden producers Irwin Winkler en Robert Chartoff Stallone helpen om tot een meer bevredigende conclusie te komen.

7 De vogels

The Birds is een van de meest duurzame films van Alfred Hitchcock. Het heeft misschien niet dezelfde aantrekkingskracht als Psycho of dezelfde kunstzinnigheid als Vertigo, maar het is niettemin een zeer effectieve koelmachine. Het laatste shot, met heldin Tippi Hedren en vrienden die de stad uit rijden door een massa onheilspellende zwarte vogels, stuurt je echt met kippenvel.

Hitchcock heeft gezegd - waarschijnlijk gekscherend - dat hij de film wilde beëindigen met vogels die de Golden Gate Bridge volledig bedekten. Co-schrijver Evan Hunter heeft ondertussen onthuld dat het schietscript de personages aantrof die wegreden en ontdekten dat de hele stad is gedecimeerd door vogels. Voertuigen worden omvergeworpen, ramen worden verbrijzeld, bloed wordt op de gevels van gebouwen gespat en lijken worden rondgestrooid. Terwijl ze rijden, bombarderen een stel vogels de auto, prikken door de canvas bovenkant, maar de overlevenden trappen op het gas en ontsnappen. Dit einde werd geschrapt omdat het te duur zou zijn geweest om te filmen. Dat is jammer, want met een visuele stylist als Hitchcock zou het ongetwijfeld een verbazingwekkend gezicht zijn geweest om te zien.

6 Dr. Strangelove

Stanley Kubrick was niet bepaald bekend vanwege het maken van humoristische films, maar hij maakte ongetwijfeld een van de meest geprezen, blijvende komedies aller tijden. We hebben het natuurlijk over Dr. Strangelove. In deze satire wordt de draak gestoken met het zeer serieuze onderwerp kernoorlog, met absurde situaties en ironische dialogen ("Je kunt hier niet vechten! Dit is de oorlogskamer!") Om gelach te genereren. In de laatste scène komt het titelpersonage (gespeeld door Peter Sellers) na een intense politieke discussie uit zijn rolstoel overeind, gevolgd door een montage van ontploffende atoombommen.

Als je goed kijkt, zie je tijdens die laatste scène een tafel vol gebak in de oorlogskamer zitten. Dat komt omdat Dr. Strangelove ooit een veel meer slapstick-ontknoping had. In die versie krijgt generaal Turgidson (George C. Scott) ruzie met de Russische ambassadeur die leidt tot een enorm taartgevecht, dat Strangelove stopt door zijn pistool in de lucht te schieten. Het taartgevecht was bedoeld als een metafoor voor de dwaasheid van oorlog, maar Kubrick vond uiteindelijk dat het niet overeenkwam met de toon van al het andere in de film, dus koos hij ervoor om het uit te schakelen. Foto's van de reeks zijn online geplaatst, maar tot op heden zijn de beelden nooit beschikbaar gemaakt voor openbare weergave. Zoals we bij The Shining zagen, ging Kubrick tot het uiterste om ervoor te zorgen dat niemand zijn outtakes zag.

5 National Lampoon's Vacation

De rudimentaire komedie uit de jaren 80, National Lampoon's Vacation, gaat over familieman Clark Griswold (Chevy Chase) die zijn vrouw en kinderen meeneemt op een cross-country roadtrip naar het pretpark Walley World in Californië. Hun reis wordt geteisterd door pech, waaronder de dood van een bejaarde tante, een autowrak en een tragedie waarbij een hond betrokken is. Wanneer de Griswolds eindelijk Walley World bereiken, ontdekken ze dat het park wegens reparaties gesloten is. Een ontevreden Clark gijzelt een bewaker en dwingt hem de clan enkele ritten te laten maken. De politie wordt gebeld, maar eigenaar Roy Walley zelf verschijnt en, bij het horen van het verhaal van Clark, weigert aangifte te doen.

Het originele einde van de film is opgenomen, maar is nooit door het publiek gezien. Daarin bestormen de Griswolds het huis van Roy Walley, nemen hem in gijzeling en dwingen hem hen te vermaken met zang en dans. Die afronding viel niet zo goed aan bij testpubliek, die de ontvoering onsympathiek vonden. Vier maanden nadat de productie was afgerond, werd het nieuwe einde gefilmd, en het ging veel beter. Vakantie werd een van de grootste hits van 1983. Je hebt je misschien gerealiseerd dat een van de vervolgfilms, Christmas Vacation , een variatie op het idee gebruikte toen neef Eddie de baas van Clark kidnapte en hem dwong om een ​​betere vakantiebonus te krijgen.

4 Alien

Ridley Scott's Alien had een beroemde complexe ontwikkelingsgeschiedenis. Er zijn veel dingen gedaan om het verhaal vorm te geven, zowel op het gebied van scenarioschrijven als bewerken. Scott trok het echter voor elkaar en veranderde de film in een uiterst eng sci-fi / horrorverhaal. Het einde dat we allemaal kennen heeft Ripley (Sigourney Weaver) als de enige overlevende van de Nostromo. Ze denkt dat de xenomorf is vernietigd, maar hij zit echt bij haar in de shuttle. Na een handgemeen triomfeert ze nadat ze de luchtsluis heeft geopend en het ding de ruimte in heeft geblazen.

Het einde werkt. Het is schokkend, opwindend en uiteindelijk bevredigend, maar op een gegeven moment had Scott de situatie omgedraaid. Volgens het boek Beautiful Monsters: The Unofficial and Unauthorized Guide to the Alien and Predator Films van David A. McIntee wilde Scott dat de xenomorph Ripley zou vangen en onthoofden, en vervolgens haar stem zou nabootsen om een ​​laatste vermelding in haar logboek op te nemen. Gezien het feit dat het wezen daarvoor geen stemmingsimitatievermogen vertoonde, was de keuze duidelijk verkeerd. Gelukkig hebben de producenten van de film dit voorgestelde einde neergeschoten en Scott ervan overtuigd om zijn heldin te redden en zijn monster te doden.

3 Heathers

Soms is een origineel einde zo geweldig klinkend dat je je afvraagt ​​waarom het ongebruikt is gebleven. De donkere komedie uit de jaren 80 Heathers is daar een perfect voorbeeld van. Er is niets mis met het theatrale einde, waarin Veronica (Winona Ryder) zich realiseert dat JD (Christian Slater) van plan is hun middelbare school op te blazen. Ze schiet hem neer en, na buiten strompelen, laat hij de bom tot ontploffing brengen, waarbij hij zelfmoord pleegt. Veronica vertelt de verwaande Heather Duke, en maakt vervolgens een vriendschapsgebaar naar de outcast Martha "Dumptruck" Dunnstock.

Het is een mooi einde - het is gewoon niet zo goed als wat scenarioschrijver Daniel Waters eerst in gedachten had. Eigenlijk had hij verschillende ideeën in gedachten, waaronder Martha ironisch genoeg Veronica te laten steken en Veronica zichzelf op te laten blazen met JD's bom. Het beste van de ongebruikte eindes was dat de school explodeerde en alle studenten hun bal in de hemel hielden. Het is zeker een gek idee, maar het is ook zo glorieus ambitieus dat het een toch al stekende komedie naar een heel ander niveau zou hebben getild.

2 Wereldoorlog Z

Het is een wonder dat World War Z zo goed is verlopen. De productie werd in alle opzichten geplaagd door problemen, van budgetoverschrijdingen tot een regisseur (Marc Forster) die niet kon beslissen wat hij wilde. Het werd zo erg dat ster Brad Pitt naar verluidt stopte met praten met Forster. In een poging om te redden wat duidelijk een ramp werd, werd het hele laatste derde deel van de film herschreven en opnieuw opgenomen. In de versie die theatraal werd uitgebracht, begeeft Pitts personage, Gerry, zijn weg naar een gebouw van de Wereldgezondheidsorganisatie om enkele ziekteverwekkers weg te vegen waarvan hij (terecht) denkt dat ze zullen helpen een remedie te identificeren.

Dus wat gebeurde er in de beelden die werden geschrapt? Het vindt plaats in Moskou, waar een felle strijd tegen zombies wordt gevoerd. Nu een deel van het leger tegen hen vecht, beseft Gerry dat de koude Russische winter de wezens vertraagt, wat aangeeft dat er misschien een manier is om ze permanent te verslaan. Zijn vrouw bevindt zich ondertussen in een zonnig vluchtelingenkamp in de Everglades, waar ze gedeeltelijk overleeft door in te stemmen met een seksuele relatie met een soldaat, gespeeld door Matthew Fox. (Dit verklaart de verbijsterend korte cameo van de acteur in de release-cut.) Het eindigt allemaal met een montage van Jerry en twee medewerkers die op weg zijn naar de kust van Oregon, klaar om de hele VS te doorkruisen om haar te redden. Dit was duidelijk bedoeld als een epische afsluiting van een episch verhaal, in tegenstelling tot de meer intieme conclusie die het publiek uiteindelijk zag.

1 Pretty in Pink

De door John Hughes geschreven tienerklassieker Pretty in Pink uit 1986 gaat over een middelbare scholiere genaamd Andie (Molly Ringwald) die uit een economisch achtergesteld gezin komt. Ze valt voor Blane (Andrew McCarthy), een van de rijke kinderen van de school. Hij vindt haar ook leuk, maar zijn elitaire vrienden overtuigen hem om vlak voor het schoolbal af te breken. Met een gebroken hart gaat ze alleen naar de dans en ontmoet ze de platonische vriend Duckie (Jon Cryer). Blane komt ook alleen aan en verontschuldigt zich voor zijn ongevoeligheid. De film eindigt met het kussen van Andie voor zijn auto.

Het is een romantische conclusie. Het is echter niet degene die Hughes echt wilde. Het oorspronkelijke einde vond dat Andie eindigde met Duckie nadat ze zich realiseerde dat hij veel loyaler aan haar is dan Blane ooit zou kunnen zijn. Deze conclusie werd gewijzigd nadat testpubliek er een hekel aan had en zei dat ze de voorkeur zouden geven aan een meer traditionele rom-com-resolutie. De finale werd daarom opnieuw genomen om Andie bij haar droomman te laten eindigen. Helaas had McCarthy zijn haar geknipt voor een andere film, waardoor hij voor de re-shoots een van de slechtste pruiken in de filmgeschiedenis moest dragen. Een nieuw einde vereiste ook een nieuw themalied. "Goddess of Love" van Orchestral Manoeuvres in the Dark paste niet meer, dus schreef en nam de band haastig "If You Leave" op - een deuntje dat uiteindelijk hun grootste hit werd.

Misschien omdat het beoogde thema van hoe sociaaleconomische status relaties kan beïnvloeden, niet doorkwam met het nieuwe einde, schreef Hughes een genderomgedraaide versie van hetzelfde verhaal genaamd Some Kind of Wonderful waarin de held uit de arbeidersklasse (Eric Stoltz) zijn eeuwig trouwe gal-pal (Mary Stuart Masterson) over het rijke populaire meisje (Lea Thompson). Hoewel die foto zijn fans heeft, is het niet echt de geliefde tienerklassieker die Pretty in Pink is.

---

Wat vind je van deze originele eindes? Welke zijn beter dan de laatste eindes? Welke zijn erger? Zorg ervoor dat u uw mening deelt in de opmerkingen.