Het Star Wars-universum vloog onlangs in een PR-asteroïdenveld, met het plotselinge vertrek van Phil Lord en Chris Miller uit de titelloze Han Solo- spin-offfilm. De splitsing kwam tot stand door "creatieve meningsverschillen" - vermoedelijk die tussen de regisseurs en Lucasfilm-hoofd honcho Kathleen Kennedy, evenals met scenarioschrijver Lawrence Kasdan.
Wat we ook weten over wat er gebeurde op de Han Solo-set onder het toezicht van Lord en Miller, het is bijna volledig gebaseerd op informatie van anonieme insiders. Er is echter één ding dat we wel weten: Ron Howard is de nieuwe man die de leiding heeft.
Als je Ron Howard niet kent, ken je waarschijnlijk in ieder geval zijn werk. Hoewel hij verschillende Oscar-nominaties heeft gewonnen (en twee overwinningen), krijgt Howard niet altijd de eer die hij toekomt. Hoewel dit hopelijk verandert wanneer hij de laatste versie van deze Han Solo-film heeft ingeleverd.
Zoals het er nu uitziet, is zijn profiel echter al zo breed en gevarieerd als dat van Steven Spielberg, en omvat hij films van elk denkbaar genre. Van komedie tot sci-fi tot historisch drama, er is weinig dat Ron Howard niet kan.
Als je nog steeds een blanco teken hebt gemaakt als het gaat om Howard's werk, of als je terug wilt kijken op enkele van zijn beste werken, dan zijn hier de 15 Ron Howard-films om te bekijken als je je zorgen maakt over Han Solo.
15 Apollo 13
"Houston, we hebben een probleem" is een lijn van dialogen die overal in de oren van filmliefhebbers weerklinkt. Het was niemand minder dan Ron Howard - samen met scenarioschrijvers William Broyles Jr. en Al Reinert - die het tot stand brachten.
Apollo 13 was een enorme hit op het moment van de release en won vervolgens twee Oscars en werd genomineerd voor nog eens zeven. Wonder boven wonder was dat niet voor Howard, die meesterlijk deze tijdloze klassieker regisseerde.
De film is gebaseerd op het ongelooflijke waargebeurde verhaal van drie mannen die probeerden op de maan te landen. "Poging" is hier het optimale woord, aangezien de drie astronauten (gespeeld door Tom Hanks, Bill Paxton en Kevin Bacon) op weg naar de maan interne schade op hun schip tegenkomen.
Als ze willen overleven, moeten ze de missie opgeven en een terugreis naar de aarde plannen. Apollo 13 wordt vandaag de dag even vereerd als tijdens zijn theatrale run. Je kunt de invloed ervan zien spelen in recente films, zoals The Martian.
14 Wilg
Toen hij Howard hoorde tekenen als de nieuwe Han Solo-regisseur, gaf George Lucas zijn oude vriend een goedkeuringsstempel, en waarom zou hij dat niet doen? Lucas en Howard zijn medewerkers sinds American Graffiti, een vroege Lucas-film waarin Howard speelde.
Howard was op een gegeven moment in overweging voor het regisseren van The Phantom Menace (weemoedige zuchten voor wat had kunnen zijn). De twee werkten opnieuw samen - dit keer met Howard in de regisseursstoel - in de late jaren '80 aan een film gebaseerd op een verhaal van Lucas: Willow.
Met Warrick Davis - een frequente speler in Star Wars- en Harry Potter-films - speelt Willow een fantastisch verhaal over een dwerg die de taak heeft een baby te beschermen tegen een vreselijke koningin. De film speelde ook Val Kilmer.
Willow heeft geen kritische fanfare ontdekt, noch heeft het een opmerkelijke cultstatus op zijn naam. Je moet Willow echter sowieso bekijken, omdat het de connectie van Ron Howard met George Lucas aangeeft, zonder wie er niet eens een Han Solo-personage zou zijn, laat staan een film.
13 Rush
Van Howard's vele geweldige kwaliteiten, is een van zijn meest verfijnde het vermogen om echte verhalen te lokaliseren die voorbestemd lijken voor het grote scherm. Dit gold voor Apollo 13, en het geldt ook voor Howard's onderschatte sportdrama Rush.
Rush bracht de acteertalenten van Chris Hemsworth en Daniel Brühl samen en concentreerde zich op de legendarische rivaliteit tussen twee coureurs, James Hunt en Niki Lauda. De twee streden tegen elkaar in de jaren 70 in de high-stakes arena van de Formule 1-races.
Rush onderscheidt zich als een van Howard's meest over het hoofd geziene werken. Het ontving echter op zijn minst een Brühl een Golden Globe-nominatie en begon een werkrelatie tussen Howard en Chris Hemsworth.
Afgezien van zijn vele positieve eigenschappen, zou Rush Star Wars-fans kunnen kalmeren omdat het vooral gaat om twee onverzadigbaar zelfverzekerde mannen - niet anders dan een smerig uitziende nerf-herder.
12 Frost / Nixon
Frost / Nixon is een andere Ron Howard-film over een gedenkwaardige rivaliteit, zij het een kortstondige, veel ongebruikelijker dan de vete tussen Hunt en Lauda. Gebaseerd op een toneelstuk van Pete Morgan, vertelt Frost / Nixon het onwaarschijnlijke verhaal van hoe presentator David Frost Richard Nixon kwam interviewen. Hoewel niemand veel van het interview verwachtte, liet Frost Nixon op de camera zeggen dat wanneer de president iets doet, dit niet illegaal is.
Als het geen grote verdiener is, kan Frost / Nixon zeker beweren een van Howard's grootste kritische successen te zijn. De film ontving vijf Oscar-nominaties, waaronder een voor Frank Langella's meeslepende vertolking van Nixon.
De film liep met lege handen weg van de Oscar-avond, maar Howard moest tenminste nog een nominatie voor beste regisseur toevoegen aan zijn illustere carrière. Hij bewees ook dat hij een behendige hand had voor spanning, iets dat van pas zou kunnen komen voor wat nu, naar verluidt, een comedy-zware, in productie zijnde Han Solo-film is.
11 Ouderschap
Kijkend naar de IMDb-pagina van Ron Howard, zou je een tonale whiplash kunnen krijgen als je de vele genres bijhoudt waar de regisseur in de loop der jaren tussen is gesprongen. Afkomstig uit een fantasy-epos, een sci-fi-drama en een aangrenzende romantische komedie in het water, maakte Howard de keuze om een ensemble-familiefilm te regisseren. Ouderschap verzamelde de eerbiedwaardige talenten van Steve Martin, Dianne Weist, Rick Moranis, Keanu Reeves en zelfs een jonge Joaquin Phoenix glipte binnen.
De comedy-drama-hybride belichtte het leven van de familie Buckman. Er is hier niet veel plot, slechts drie nakomelingen van een humeurige patriarch (gespeeld door Jason Robards) die hun dagelijkse leven leiden, navigeren door werk, romantiek en, natuurlijk, ouderschap.
De film wist een succesvolle tv-show (geproduceerd door Ron Howard) te inspireren die zes seizoenen op NBC duurde. Hopelijk springt Howard's voorliefde voor het maken van herkenbare personages over in het Star Wars-universum.
10 Cocon
In een jaar waarin een iconisch, tijdreizend extravaganza de natie overspoelde (Back to the Future, voor het geval dat onduidelijk was), was het moeilijk voor andere sci-fi blockbusters om op te vallen. Het was vooral moeilijk voor een sciencefictionfilm met een overwegend oudere cast.
Cocoon deed het echter niet al te slecht, en claimde een Academy Award-overwinning voor Don Ameche in Beste Acteur in een Bijrol. Tot op de dag van vandaag blijft het een bijzonder magische toevoeging aan de carrière van Ron Howard. Het bracht zelfs, om wat voor onlogische reden dan ook, een paar jaar later een vervolg zonder Ron Howard voort.
Wanneer de leden van een bejaardentehuis een buitenaardse fontein van de jeugd ontdekken - in de vorm van een normaal ogend zwembad gevuld met vreemde cocons - vindt het leven van elk lid van de gemeenschap een nieuwe verjonging.
Helaas gaat het mis als de buitenaardse eigenaren van de cocons ziek worden als gevolg van de senioren. Cocoon leunt dichter bij de smaak van sentimentele fans, maar dient uiteindelijk als een goed voorbeeld van Howard's vermogen om aan hartvergroting te trekken.
9 Een mooie geest
Hoewel A Beautiful Mind zwaar werd geprezen toen het voor het eerst uitkwam, heeft het in de loop der jaren wat zijn glans verloren. Het is een van de minder vaak besproken winnaars van de beste film. Sommigen maken bezwaar tegen de twijfelachtige voorstelling van schizofrenie, de onjuiste uitleg van de theorieën van John Nash en het wegnemen van de minder bewonderenswaardige momenten in het persoonlijke leven van Nash.
Toch presteert A Beautiful Mind goed wat Oscar-aas betreft, gesteund door geweldige uitvoeringen van Russell Crowe en Jennifer Connelly, en het is leuk om te weten dat de film een gouden standbeeld in Ron Howard's handen heeft gekregen.
John Nash, het onderwerp van de film, was een beroemde econoom die door een psychische aandoening grote problemen had. In de film komt Nash hallucinaties tegen die zo geloofwaardig zijn dat hij begint te denken dat hij niet alleen een MIT-professor is, maar ook voor de Amerikaanse regering werkt om Sovjetcodes te kraken.
Howard's film leverde hem in 2001 een Oscar voor beste regisseur op, waarmee hij de eerste Oscarwinnende regisseur was die een Star Wars-film regisseerde.
8 Backdraft
Parenthood en Froxt / Nixon terzijde, het is mogelijk dat Backdraft de grootste cast bevat waarmee Ron Howard ooit heeft gewerkt. Er zijn maar weinig regisseurs die de kans krijgen om samen met sterren als Robert De Niro, Kurt Russell, Donald Sutherland, Scott Glenn en Jennifer Jason Leigh op één plek te werken.
Backdraft is misschien wel de beste brandweerfilm aller tijden. Toegegeven, dit is een smal subgenre, maar het weerhoudt Howard's film er niet van om enorm vermakelijk te zijn - hoewel misschien een beetje overdreven dramatisch tegelijk.
De film speelt Russell en William Baldwin als twee broers, beide brandweerlieden. Toen ze nog kinderen waren, stierf hun vader in een brand, en sindsdien zijn de twee niet zo close geweest. Nadat het personage van Baldwin echter bij de afdeling is gekomen, worden de broers gedwongen samen te werken wanneer een brandstichter overal in Chicago rondloopt.
Backdraft wordt vooral herinnerd vanwege zijn verbazingwekkende stuntwerk. Star Wars-fans kunnen dus een aantal mooi georkestreerde actiescènes verwachten in de Han Solo-functie. Tenminste, als er nog sequenties zijn die Howard's aandacht vereisen.
7 Assepoester Man
Hoewel Crowe, die opnieuw samenwerkte met Howard, de ster was van Assepoester Man, verdient de foto van Depression-ear boxing meer eer voor het binnenhalen van de universeel geliefde Paul Giamatti een Oscar-nominatie.
Giamatti was eerder beroofd van een Oscar-nominatie voor zijn fantastische leidende beurt in Sideways, maar Assepoester Man loste Giamatti's gebrek aan erkenning op. Giamatti ging helaas niet naar huis met een trofee, maar hij verdient een eindeloos applaus voor zijn krachtige optreden hier, net als Howard voor het uitroepen van die prestatie.
Cinderella Man dicteert het inspirerende, waargebeurde verhaal van James Braddock, een bokser die in de jaren dertig een verrassende comeback maakte. Braddock wekte de geesten op van velen die pech hadden, wat toen een alarmerend deel van het land was.
De film is niet baanbrekend wat boksfilms betreft, maar valt op dankzij een levendig gevoel voor tijdsperiode en enkele spannende vechtscènes. Het bewijst ook Howard's vermogen om acteurs Oscars te krijgen, wat iemand doet geloven dat hij het verloop van een naar verluidt onbevredigend optreden van Han Solo-ster Alden Ehrenreich kan corrigeren.
6 Plons
Lang voordat Spielberg zijn werkrelatie met Tom Hanks begon, had Howard al gebruik gemaakt van de uitgesproken capaciteiten van de acteur. Howard waardeerde Hanks zelfs terwijl hij zich nog in de grotendeels komische fase van zijn acteercarrière bevond.
Pas vier jaar later zou Hanks zijn eerste Oscar-nominatie voor Big krijgen. Howard realiseerde zich al vroeg hoe speciaal Hanks was en nam de slimme beslissing om hem in deze bovennatuurlijke rom-com te casten.
In Splash schittert Hanks als een doorsnee, verliefde man die verliefd wordt op een zeemeermin gespeeld door Daryl Hannah. Ja, een zeemeermin. Splash blijft tot op de dag van vandaag grappig en lief, en fungeert als een betere date-film dan de meest recente romantische komedies.
Waarom is dit relevant voor de Han Solo-film? Net als Parenthood toont Splash Howard's talent voor het presenteren van herkenbare personages. En als Han Solo een romantische relatie aangaat met Emilia Clarke's nog naamloze personage, dan zou Howard's hulp bijzonder nuttig zijn.
5 EDtv
Raad eens wie er in EDtv zit? Woody Harrelson, en raad eens wie er in de Han Solo zit? Ook Woody Harrelson, en wie is de regisseur van beide (of, in ieder geval gedeeltelijk, van de laatste)? Ron Howard.
Dit alles wil zeggen dat Han Solo de tweede samenwerking tussen Howard en Harrelson zal markeren, op voorwaarde dat de rol van Harrelson in de komende drie weken moet worden gefilmd of in de reshoots later. Dit alles terzijde, laten we het hebben over de eerste keer dat Howard en Harrelson elkaar kruisten: EDtv.
Matthew McConaughey speelt Ed, een winkelbediende van een videotheek die wordt geselecteerd als onderwerp van een reality-tv-programma. EDtv was weer een film waarin Ron Howard een breed scala aan talent kreeg om mee samen te werken, in dit geval van alle verschillende kanten van het entertainmentspectrum.
Jenna Elfman, Martin Landeu, Ellen DeGeneres, Rob Reiner en Dennis Hopper verschijnen allemaal in de film. De Han Solo-film biedt Howard nog een geweldige cast waarmee hij kan werken, waaronder Donald Glover, Michael Kenneth Williams en Phoebe Waller-Bridge, om er maar een paar te noemen.
4 Losgeld
Ron Howard-films worden niet vaak te donker, maar Ransom is de grote uitzondering. Als je Mel Gibson tegen Gary Sinise plaatst, worden de dingen ongetwijfeld intens. Howard was in staat om de twee hyper-emotionele persona's aan te nemen en ze in dezelfde film te laten werken, en de resultaten waren meer dan gunstig.
Ransom werd populair bij critici en werd uiteindelijk het vijfde grootste succes van 1996. De thriller demonstreert zowel Howard's vaardigheden als filmmaker en als blockbuster-machine.
Gibson speelt een multimiljonair. Hij en zijn vrouw leiden een luxe leven met hun zoon, totdat hun zoon op een dag wordt ontvoerd. Wanneer de ontvoerders losgeld eisen van het personage van de Gibson, kiest hij ervoor om het geld live op televisie te zien en het aan te bieden als beloning voor degene die besluit zijn zoon te redden. Ransom waagt zich op duistere plekken waar je misschien niet verwacht dat de regisseur van Parenthood and Splash zich erin bevindt. Maar laat nooit gezegd worden dat Ron Howard geen bereik heeft.
3 In het hart van de zee
In The Heart of the Sea vond niet zoveel liefde als degenen die het hadden verwacht misschien hadden gehoopt. Velen waren meteen geïntrigeerd bij de gedachte dat Howard een film zou regisseren over de echte ramp die Moby Dick beïnvloedde.
De trailers zetten de hype voort, met een groot gevoel voor schaal en geweldige speciale effecten. Helaas was de respons uiteindelijk teleurstellend, zowel kritisch als financieel. Toch levert In The Heart of the Sea op het visuele front en zorgt het ervoor dat het momentum overal blijft stromen.
De film vertelt het waargebeurde verhaal van de Essex, een walvisschip dat in 1820 zonk. De bemanning van de Essex werd aangevallen door een walvis die bijna bovennatuurlijk bleek te zijn in zijn vernietigende kracht.
In The Heart of the Sea krijgt de eer voor een aantal opwindende walvisjachtscènes en materiaal dat meeslepender is dan wat sommigen van Howard gewend waren. De film toont ook Howard's vermogen om positieve relaties met acteurs te cultiveren, aangezien dit zijn tweede poging was met Chris Hemsworth.
2 The Missing
The Missing is weer een donkerder deel van de bibliotheek van Ron Howard, een die ook gaat over de ontvoering van een kind. Voor The Missing deed Howard een beroep op de acteertalenten van twee meesters in hun vak: Cate Blanchett en Tommy Lee Jones.
Jones had op dat moment een Oscar gewonnen voor zijn werk in The Fugitive en Blanchett was een paar jaar verwijderd van een overwinning voor The Aviator. Howard slaagde erin om ze samen op het scherm te krijgen in een film die velen zouden beschouwen als een vergeten meesterwerk van de beroemde regisseur.
Blanchett speelt een vrouw aan de grens in 1885 New Mexico. Wanneer haar dochter (hier gespeeld door een jonge Evan Rachel Wood) wordt ontvoerd. Ze heropent dan een moeilijke relatie met haar vader (Jones), die haar en haar moeder vele jaren geleden in de steek had gelaten.
The Missing verzamelde lof van het Apache-publiek voor de authenticiteit van het gebruik van hun taal in de film. Het is gewoon weer een voorbeeld van Ron Howard die weer een boeiende film maakt.
1 nachtdienst
Op papier klinkt het uitgangspunt voor Night Shift absoluut belachelijk. Nadat een overleden pooier in zijn stuurhuis belandt, wordt een stewardess van het lijkenhuis overgehaald om een prostitutiebedrijf te beginnen vanuit het lijkenhuis waar hij werkt.
Henry Winkler (Howard's co-ster op Happy Days) speelt de hoofdrol in het mortuarium in kwestie, terwijl Michael Keaton de medewerker speelt die hem overhaalt om in de prostitutie te gaan handelen. De film, een van Howard's eerdere uitstapjes, kreeg overwegend positieve recensies en blijft tot op de dag van vandaag een cultkomedie.
Night Shift rechtvaardigt om een paar redenen onderzoek. Ten eerste toont het Howard's neiging om zijn vrienden dichtbij te houden. Hij herenigde zich hier met Winkler - deze keer regisseerde hij hem in plaats van naast hem te spelen.
De twee zouden weer samenwerken aan Arrested Development, een show die Howard produceerde en vertelde, met Winkler als een terugkerend personage. Howard waardeerde Michael Keaton ook boven alle anderen, waardoor hij een boost kreeg waardoor hij rollen zou krijgen in Beetlejuice en Batman.
---
De spin-offfilm van Han Solo zal in 2018 in de bioscopen verschijnen.
Kun je nog andere Ron Howard-films bedenken die ons eraan zullen herinneren dat Han Solo in veilige handen is? Laat het ons horen in de comments!