Er zijn verschillende soorten eng op Star Trek: er is een uit je vel springend eng, het soort dat wordt geleverd met aliens die op de bemanning jagen, officieren die in spinnen veranderen of zombie Vulcans met vendetta's. Dan is er het meer high-concept enge, waar kwade krachten de lichamen van een van onze favoriete personages overnemen, of een buitenaards wezen de dromen van de bemanning binnendringt, waardoor ze bang worden om te slapen. De oorspronkelijke lijst was zo lang dat we een aantal goede moesten verwijderen, zoals 'Remember Me', waar iedereen die Beverly Crusher kent, begint te verdwijnen uit de herinneringen van mensen, of 'Voices' wanneer Miles O'Brien van Deep Space Nine ontdekt dat er een samenzwering is tegen hij en iedereen die hij kent, lijken er deel van uit te maken. Als het verbrijzelen van je realiteitsgevoel je niet bang maakt, 'zijn gemaakt van behoorlijk sterk materiaal.
Star Trek heeft ons ook goede ouderwetse moordmysteries gegeven, zoals "Wolf in the Fold" (waar de geest van Jack the Ripper losbarst), of monster-van-de-week-afleveringen zoals "The Man Trap". Maar er is een reden waarom die werden gestoten om ruimte te maken voor de rest, dus lees verder en kijk welke volgens ons de 17 meest angstaanjagende afleveringen van Star Trek zijn.
17 Catspaw (The Original Series)
Zeker, deze is een beetje gek. Het is een verklede Halloween-aflevering, compleet met griezelige mist, heksen, een dood bemanningslid dat spreekt met de stem van iemand anders die uit zijn stijve lichaam komt, en een paar buitenaardse wezens die het vermogen hebben om gedachten te lezen en te doden met de kracht van hun gedachten.
De inzet is hoog, want ze hebben schijnbaar "magische" krachten. Ze manipuleren materie, vinden een manier om de gedachten en wil van Scotty, Sulu en uiteindelijk McCoy te beheersen, en ze kunnen zelfs invloed hebben op de Enterprise in een baan om de aarde. Sylvia, enthousiast gespeeld door Antoinette Bower, bungelt een ketting met de Enterprise eraan, en door hem boven een vlam te houden, kan ze de echte scheepsromptemperatuur tot dodelijke niveaus verhogen.
Maar het meeste plezier in deze komt van aaneengeketende skeletten, kerkers, zwarte katten en die spookachtige heksen in het begin, die om de beurt huilen naar Kirk, Spock en McCoy.
"De wind zal stijgen … en de mist zal neerdalen … Dus vertrek hier, allemaal, of ontmoet je einde."
Spock is niet onder de indruk. Zijn analyse? 'Zeer slechte poëzie, kapitein.'
16 Darkling (Voyager)
De dokter wordt een bedreiging in deze Voyager-aflevering, en doet dat met zwier; je kunt zien dat Robert Picardo zich diep heeft ingegraven. De dokter is aan het rommelen met zijn persoonlijkheidsprogramma, en sommige nasties hebben het overgenomen, waardoor hij een sadist van de engste soort is geworden.
Eerst glijdt hij naar het oppervlak van de planeet, vermoordt bijna Kes 'nieuwe vriend en duwt dan de hand van iemand anders in het vuur. Terug op het schip is hij zijn oude zelf. Maar B'Elanna weet dat er iets aan de hand is met zijn subroutines, en voor we het weten, ligt ze bewusteloos op de grond. De dokter vertelt Tuvok dat het komt door een slechte salade (ja, een slechte salade), maar we weten wel beter.
Het meest angstaanjagende moment komt wanneer hij B'Elanna opzettelijk vanaf het middel verlamt, waardoor ze volledig hulpeloos wordt. Zijn plannen voor haar omvatten onder meer het voor haar onmogelijk maken om flauw te vallen, ongeacht hoeveel pijn hij toebrengt, een plan dat hij vrolijk beschrijft terwijl ze daar ligt, verlamd.
15 Conspiracy (The Next Generation)
"Conspiracy" was een TNG-aflevering van het eerste seizoen, wat betekent dat de show nog steeds zijn zeebenen kreeg, maar het werkt: een oude vriend van Picard waarschuwt hem voor een samenzwering op de hoogste niveaus van Starfleet en wordt vervolgens gedood, dus de Enterprise gaat naar de aarde. om te zien hoever de infiltratie is gegaan.
Daarna beginnen ze de horrorfilm goedheid toe te voegen. Admiraal Quinn brengt een vreemd buitenaards insect naar het schip, in de hoop Riker te infecteren; blijkt dat Quinn een rare kleine wiebelende piek in zijn nek heeft die laat zien dat hij is overgenomen door een kwaadaardige parasiet. Picard wordt gedwongen deel te nemen aan een diner waarbij het hoofdgerecht een kom rauwe, kronkelende meelwormen is. Hij en Riker volgen een ander insect - dit met een Ray Harryhausen-achtige schutbord - naar zijn gastofficier, Remmick, en het kruipt in zijn vrijwillig open mond. En dan begint Remmicks nek te pulseren. Bruto! Ze schieten hem neer en een slijmerig, krijsend wezen springt uit zijn ribbenkast, in Alien-stijl. Ze schieten opnieuw, dit keer om te doden.
De laatste hand? Remmick stuurde een homing-baken vlak voordat ze hem vermoordden. Cue de muziek … samen met de reactie die we horen afkomstig van een ver sterrenstelsel.
14 Macrokosmos (VOY)
'Het is bijna alsof ze lieten vallen wat ze aan het doen waren en renden', zegt Neelix, wanneer hij en Janeway terugkeren van een missie om delen van het schip volledig verlaten te vinden. Vervolgens horen ze een vreemd zoemend geluid afkomstig van een onzichtbaar wezen, dat zich een weg baant door een vloerpaneel en een hoop icky slijm achterlaat, compleet met "fragmenten van niet-humanoïde DNA." En zo begint het.
Systemen worden stilgelegd en uiteindelijk is het aan burgerwacht Janeway, in haar tanktop, phaser-geweer, overvloedig zweet en ja, MES, om achter de wezens aan te gaan, die in feite macrovirussen zijn die tot enorme proporties zijn uitgegroeid. Dankzij hun grootte kunnen ze nu zowel fysiek aanvallen als infecteren. Ze zijn ook walgelijk. Ze zijn ook al bij de bemanning gekomen, die meestal bewusteloos is met enge gezwellen om hun nek waar kleine beestjes uit vliegen. Dan is er ook dat deel waar Neelix schreeuwt en verdwijnt.
Badass Janeway neemt het over en redt het schip, maar niet voordat hij hand in hand gaat met een gigantisch, slijmerig, tentakels viruswezen. Goede Tijden.
13 verre stemmen (Deep Space Nine)
Het is moeilijk om een aflevering bijna volledig in de geest van een personage te laten plaatsvinden en toch intens en eng te zijn, maar "Distant Voices" haalt het uit.
Een pissige alien valt Dr. Bashir telepathisch aan, en we zien Bashirs strijd om zijn gezond verstand - en zijn leven - zich afspelen op de verlaten dekken van het ruimtestation. Hij begint stemmen te horen; en snel verouderen. Hij wordt ouder en zwakker naarmate hij zich een weg baant naar de ziekenboeg, kijkend naar tragedies die zijn vrienden overkomen: Dax wordt meegesleurd door een alien, Sisko wordt door een schot getrokken, Odo zit vast in een halfvloeibare toestand, en dit alles duidt op de verslechtering van Bashir's geest.
Nu het Bashir is, nemen de dingen een narcistische wending terwijl hij blijft speculeren over welk aspect van zijn persoonlijkheid elk van zijn vrienden vertegenwoordigt, maar het is nog steeds spookachtig, vooral wanneer hij eindelijk in Sickbay komt, oud en ontwijkend, en zijn wraakzuchtige tegenstander vindt. daar wachtend op hem.
12 The Haunting of Deck 12 (VOY)
Neelix vertelt een spookverhaal, en het is een goed verhaal. We zitten in seizoen zes, wanneer Voyager vier ex-Borg-kinderen als passagiers vervoert. Het schip moet een paar uur volledig worden uitgeschakeld, inclusief de regeneratiekamers van de kinderen, dus wordt Neelix gestuurd om ze gezelschap te houden. Als hij zijn spookachtige verhaal begint, over een buitenaardse invasie van het schip die het schip bijna verwoestte, vragen ze: gaat dit over dek 12? Omdat ze hoorden dat het er spookte.
Neelix vertelt hen over de entiteit die per ongeluk aan boord werd gebracht en begon met het veroorzaken van scheepsbrede storingen. De bemanning kon geen contact met elkaar maken, systemen werkten niet meer. Toen begon de entiteit hen pijn te doen, waarbij ze Seven of Nine bijna verstikte en Tom Paris elektrocuteerde. We schakelen heen en weer tussen de gebeurtenissen die leidden tot de stroomuitval en de reactie van de kinderen op het feit dat Neelix hen erover vertelde. Het is een geweldige combinatie van een ouderwets spookverhaal (verteld rond noodzaklampen in plaats van een kampvuur) en een waarheidsgetrouw Trek-verhaal over een schijnbaar kwaadaardige alien die niet is wat het lijkt.
11 Het beste van beide werelden, deel 1 (TNG)
Als je ooit naar het eerste seizoen van 24 hebt gekeken, zul je je herinneren waarom het zo intens was: de risico's en de gevolgen waren tegelijkertijd globaal en diep persoonlijk. Dezelfde dubbele klap komt in wat absoluut de beste cliffhanger aan het einde van het seizoen in de geschiedenis van de franchise is, en waarschijnlijk tot de top vijf van beste op tv: Picard wordt ontvoerd door de Borg. De dreiging had niet groter kunnen zijn: Picard, de Enterprise, het Alfa Kwadrant, de melkweg. Aarde. Het lot van iedereen stond op het spel toen de Borg dichter bij de aarde kwam en hun aanval begon.
De Borg zijn al angstaanjagend, en in deze aflevering vallen ze het alfakwadrant binnen met hun gigantische kubusvormige schip en hun meedogenloze, onheilspellende themamuziek. Ze ontvoeren Picard, en dan nog meer: de bemanning van de Enterprise kijkt omhoog naar het scherm om te zien hoe hun voormalige kapitein is getransformeerd. 'Ik ben Locutus van Borg,' zegt hij tegen hen, een Borgiaanse echo in zijn stem, een implantaat dat een deel van zijn gezicht bedekt. 'Verzet is zinloos. Je leven zoals het is, is voorbij. Vanaf nu zul je ons van dienst zijn.'
Riker geeft Worf het bevel om te vuren, en het scherm wordt leeg.
Langste. Zomer. Ooit.
10 The Thaw (VOY)
De normaal amusante gast van Michael McKean (This Is Spinal Tap) speelt in deze zeer verontrustende Voyager-aflevering die inspeelt op zowel de nachtmerries uit de kindertijd als de universele angst voor clowns. Dit is niet jouw typische droomaflevering, waarin iemand wakker wordt en het voorbij is; in deze nachtmerrie is de dreiging van de dood groot.
Drie buitenaardse wezens zijn 19 jaar lang in een collectieve nare droom vastgehouden door de enge clown van McKean, gedwongen om te leven in zijn nachtmerrieachtige wereld van circusfreaks onder de altijd aanwezige dreiging dat hij alles kan doen wat hij wil en dat het zal kijken, ruiken, klinken en voelen helemaal echt - zo echt zelfs dat hij twee van hun metgezellen heeft vermoord door hartaanvallen op te wekken, veroorzaakt door angst. De clown, zo blijkt, is de angst zelf.
Harry Kim raakt daar opgesloten en we voelen zijn angst als de clown zijn diepste angsten uitbuit en de rest van de freaks ervan genieten. Het plezier van het terroriseren van hun slachtoffers maakt dit vooral beangstigend, aangezien hun plan is om dit voor altijd te blijven doen. We raden aan om deze vlak voor het slapengaan te vermijden.
9 Frame of Mind (TNG)
Normaal gesproken kunnen de afleveringen waarin onze crew een toneelstuk speelt een beetje moeilijk zijn, maar deze gebruikt het drama van het stuk, waarin Riker een personage speelt dat zijn grip op de realiteit verliest, om het verhaal te versterken waarin, ja, Riker is zijn grip op de werkelijkheid verliezen. Of is hij? Gedurende de hele aflevering kunnen we niet zeggen of de scènes op de Enterprise de echte zijn of dat de scènes in de buitenaardse psychiatrische inrichting waar het allemaal aan de gang is. Riker schakelt steeds heen en weer, van een patiënt die opgesloten zit in de Tilonus Institude for Mental Disorders tot op het schip zijn en er nachtmerries over hebben. Op beide plaatsen is er een alien die steeds weer opduikt, wat Riker meer paranoia veroorzaakt en hem doet twijfelen aan zijn gezond verstand op beide plaatsen.Wat is de nachtmerrie? Welke is echt? Het houdt ons aan het gissen van scène tot scène terwijl Riker - in een geweldige uitvoering door Jonathan Frakes, die gewoonlijk niet zo'n rijk materiaal krijgt om mee te werken - langzaam ontrafelt.
8 Wetenschappelijke methode (VOY)
Dit is een geweldige Voyager-aflevering, vol enge momenten die sterke prestaties uit de cast halen, met name Kate Mulgrew, Jeri Ryan en Robert Picardo.
Buitenaardse wezens die niemand kan zien, zijn overal in de Voyager bezig met wetenschappelijke experimenten op de bemanning. Neelix en Chakotay worden omgevormd tot andere soorten, anderen gaan dood en niemand weet waarom. De dokter, die zich verstopt in het holodek, geeft Seven of Nine de mogelijkheid om ze te detecteren (zij het met een griezelige groenachtige gloed) door haar oculaire implantaat aan te passen. Dan moet de arme Seven rondlopen, de aliens zien maar net doen alsof ze dat niet kan, zelfs als een van hen recht naar voren loopt en een puntige sonde in haar steekt.
Er is een bijzonder gruwelijk moment wanneer ze naar binnen rent om Janeway te vertellen dat ze zijn binnengevallen, en halverwege een zin stopt omdat ze twee buitenaardse wezens aan weerszijden van haar kapitein ziet, die spikes aan beide kanten van haar hoofd aanpassen. Janeway heeft hoofdpijn als een motherf *****, omdat ze in het geheim haar dopaminegehalte hebben verhoogd om te zien hoeveel druk ze kan uitoefenen, en we voelen er alles van.
7 Impuls (Enterprise)
Twee woorden: zombie Vulcans.
Deze aflevering is zelfs opgenomen als een horrorfilm, met gekantelde hoeken en dramatische belichting. Vier bemanningsleden gaan aan boord van een uitgeschakeld Vulcan-schip en hun reddingsmissie verandert in een gevecht om te overleven terwijl ze worden rondgejaagd door meedogenloze zombie Vulcans. Blootstelling aan een nieuwe krachtbron heeft niet alleen hun emotionele controle weggenomen, maar ze ook veranderd in hersenloze moorddadige misdadigers met misvormde gezichten. T'Pol begint de effecten te voelen en we zien hoe ze langzaam haar grip en scherpte verliest richting geweld, terwijl de bemanning hun vijanden ontwijkt en haar nerveus in de gaten houdt.
Oh ja: blijkbaar bestaat er in de toekomst niet zoiets als zombies, want op geen enkel moment gebruikt iemand in de landingsgroep het woord ooit. Als Tom Paris van Voyager er was, weet je dat hij het zou noemen zoals het is, en hij zou ook ideeën hebben over hoe hij tegen hen zou vechten.
'Er is iets gebeurd met de Vulcans,' zegt Archer tegen de Enterprise, en tegen die tijd schreeuw je praktisch tegen de tv. 'Ze zijn in zombies veranderd! Kijk je niet naar The Walking Dead?'
6 De opdracht (DS9)
Het enige dat enger is dan iemand die je vrouw gegijzeld houdt, is dat iemand het lichaam van je vrouw gegijzeld houdt door erin te leven. Keiko keert terug van een reis en vertelt haar smachtende echtgenoot dat ze een alien is die Keiko's lichaam heeft overgenomen, en als hij niet precies doet wat ze zegt, zal ze haar vermoorden. Om het nog erger te maken, moet hij doen alsof alles in orde is, wat betekent dat hij bij haar moet wonen EN haar bij hun dochter Molly moet laten zijn. Elke keer dat Keiko haar handen op Molly's schouders heeft, deinzen we voor hem terug, want hij is de enige die weet dat ze een slechte vreemdeling is en hij moet het geheim bewaren of haar dood riskeren.
De alien is een Pah-wraith wiens doel het is om de Profeten te doden, en hij zal alles doen wat nodig is voor Keiko om er zeker van te zijn dat er niets misgaat; het demonstreert dit wreed door Keiko's lichaam van het bovendek van het station te werpen. In Sickbay, terwijl ze "herstellende" is, dreigt O'Brien met het verlies van zijn vrouw en dochter, en herinnert hem eraan te gehoorzamen. Elke scène in deze film heeft een angstaanjagend randje, terwijl O'Brien tegelijkertijd vecht om zijn station en zijn gezin te redden. Alleen.
5 Nachtelijke paniekaanvallen (TNG)
De bemanning van de Enterprise vindt een verloren schip met één enkele overlevende: een catatonische Betazoid. De rest van de bemanning is vermoord, en terwijl ze het mysterie proberen op te lossen, komen ze vast te zitten in een ruimte-tijd-anomalie en zien ze de waarschuwingssignalen onder hun eigen mensen … wat er ook met dat schip is gebeurd, staat op het punt te gebeuren. hen.
Troi blijft nachtmerries hebben - rare zweverige die stinken naar VFX-budgetten uit de jaren negentig - maar de rest van de crew kan helemaal niet dromen, en het maakt ze langzaamaan gek. Paranoia neemt toe, evenals hallucinaties. Picard denkt dat de turbolift op hem instort, Riker heeft het gevoel dat iemand in zijn kamer naar hem kijkt, en Worf probeert zelfs zelfmoord te plegen omdat hij niet meer in staat is zijn angst te overwinnen.
Crusher krijgt het spookachtigste moment van allemaal, wanneer ze in een kamer is met de lijken van het eerste schip. Plots zitten alle lijken om haar heen rechtop, en ze is helemaal alleen met hen, niet zeker of het de realiteit is of dat haar eigen geest haar kwelt. Je krijgt er zeker rillingen van.
4 The Cage (TOS)
Dit was de originele Star Trek, de eerste piloot die werd gedaan, voordat Captain Kirk langs kwam. Het is een geweldig verhaal met een behoorlijk angstaanjagende groep aliens; niet alleen hebben ze te grote kale hoofden met pulserende aderen, ze hebben OOK het vermogen om gedachten te lezen en vervolgens elk beeld dat ze willen erin te planten, en zelfs complete ervaringen, waardoor je denkt dat je precies doorleeft wat ze willen dat je doet gaan door.
Dat is allemaal leuk en leuk als het een picknick met paarden is, maar als kapitein Pike zich misdraagt, maken ze duidelijk dat hij waarschijnlijk moet proberen "het onaangename alternatief van straf" te vermijden. Vervolgens staat hij in brand, omgeven door vlammen, met iets vreselijks (en vermoedelijk ontvlambaar) dat uit zijn mouwen druipt.
Ze kunnen de bemanning alles laten denken wat ze willen, waardoor ze allemaal in gevaar komen waartegen ze zichzelf onmogelijk kunnen beschermen. "Met illusie kunnen ze je bemanning de verkeerde bediening laten uitvoeren of op een willekeurige knop drukken die nodig is om je schip te vernietigen", wordt Pike gewaarschuwd. Dat is nog enger dan het vuur.
3 Genesis (TNG)
Deze zal je echt laten springen. Data en Picard vertrekken op een snelle missie, en terwijl ze weg zijn, gebeuren er vreemde dingen met de bemanning. Troi verdraagt de temperatuur niet meer, Worf wordt gespannen en gewelddadig, La Forge kan zich nergens op concentreren en Barclay lijkt op cafeïne te zijn gesprongen.
Het wordt erger. Troi neemt een bad in haar uniform, en Worf raast naar binnen en bijt haar op de wang. Wanneer Dr. Crusher hem onderzoekt, besproeit hij haar gezicht met gif.
Picard en Data keren terug om het schip op drift te zien en ontdekken langzaamaan dat de bemanning aan het evolueren is. Worf is vrij rond, Riker is een grote harige primaat en Barclay jaagt een steeds zenuwachtiger wordende Picard de stuipen op het lijf door in de techniek op te duiken als een halfgemuteerde spin. Barclay's spin is echt bizar, maar Data vertelt Picard dat de reden dat hij zo bang is, is omdat hij ook aan het evolueren is. Het is een race tegen de klok, maar ook tegen een razende Worf, terwijl Data de bemanning probeert te genezen voordat ze elkaar allemaal doden.
2 Empok Nor (DS9)
Deze heeft alle juiste ingrediënten voor laat op de avond. Je hebt een verlaten ruimtestation (Empok Nor), onlangs bezette maar nu lege stasis-pods, wraakzuchtige Cardassians die niet langer in stasis zijn, bemanningsleden die een voor een worden opgepakt en een steeds moorddadiger Garak. Dat plus stroomstoringen, problemen met apparatuur en een opgeblazen runabout (die hun ontsnapping afsnijdt) zorgen voor een typisch verhaal over overleven in een spookachtig ruimtestation waarbij je over je schouder kijkt.
Arme Garak wil niet moorddadig zijn, maar hij heeft geen verdediging tegen de psychotrope drug die de andere Cardassians al in gevaarlijke vijanden heeft veranderd. Hij slaagt erin ze te doden, maar dan begint de drug ook bij hem te werken, en hij vermoordt de laatste van de vier bemanningsleden die geen deel uitmaken van onze vaste cast. (Je hoeft geen rood shirt te dragen om er een te worden.) Eenmaal hersteld, is Garak vervuld van pijnlijke spijt, maar zelfs met wroeging zal zijn relatie met Nog, die op reis was, nooit meer hetzelfde zijn.
1 Schisma's (TNG)
Dit komt binnen op # 1, omdat het een van de engste concepten ooit is: buitenaardse wezens ontvoeren Enterprise-bemanningsleden 's nachts en doen experimenten met pijnlijke puntige dingen. Het is precies waar elke zesjarige bang voor is, echt … om midden in de nacht uit je bed te worden gezogen, zodat angstaanjagende wezens met een kap in je kunnen porren.
Deze aflevering werkt vooral vanwege hoe het zich ontvouwt. We ontdekken stap voor stap wat er gebeurt: er is iets mis met Riker's slaap, Worf raakt in paniek door een kappersschaar, plotseling zijn er meerdere bemanningsleden die irrationele angsten melden en Troi zet alles bij elkaar en verzamelt ze in de holodeck om te zien of hun ervaring zo gedeeld is als het lijkt.
Ze beschrijven het om beurten totdat ze het samen hebben nagebootst: een donkere kamer, een onderzoekstafel, een tegenhoudingsarm en die scherpe, opdringerige instrumenten. Niet alleen dat, er zijn wezens met een kap die vreemde, onheilspellende klikgeluiden maken. Het is de engste ooit, en je zult zeker een bestaande nachtmerrie diep in je psyche voeden.
_____
De nieuwste show in de Star Trek-franchise is Star Trek: Discovery, gepland voor een première in mei 2017.