Deze film had soms indrukwekkende beelden, maar over het algemeen was het ronduit verschrikkelijk.
Eek! Alsjeblieft, mama, laat de slechte film stoppen!
Oké, nu mijn innerlijke kind heeft gezegd wat het wilde zeggen, wil ik beginnen met te praten over de regisseur van dit filmische treinwrak, Tarsem Singh. Volgens IMDB heeft hij niet veel van een speelfilmcarrière gehad sinds hij The Cell regisseerde, wat voor niemand die het heeft gezien als een verrassing zou moeten komen. Ik weet zeker dat Singh geweldig werk heeft geleverd met de commercials en muziekvideo's die zijn vroege carrière bepaalden, maar als regisseur van speelfilms creëerde hij een echte puinhoop. Ik moet toegeven dat de beelden in The Cell erg indrukwekkend zijn, maar dat is slechts een van de vele componenten die nodig zijn om een film echt uit het park te halen. Ik heb Jennifer Lopez altijd teleurstellend gevonden als actrice, maar hier lijkt ze bijna comateus. Vince Vaughn deed het zo goed in Swingers, maar je zou het niet weten door naar deze film te kijken. Hij'Het is hier positief aan het slumpen. Ik was absoluut van slag toen ik las dat Roger Ebert dacht dat dit een van de beste films van 2000 was. Zag hij een andere film genaamd The Cell waar ik niets over hoorde?
Soms weet ik niet wat ik moet denken van de carrière van Jennifer Lopez. Ze kreeg erkenning als Fly Girl in In Living Colour, daarna werd ze een bonafide ster na haar breakout-optreden in Selena, waardoor ze de eerste Latina-actrice was die $ 1 miljoen verdiende voor een filmrol. Met geluk en talent aan haar zijde, welke films koos ze als vervolg op haar optreden als ster? Natuurlijk koos ze twee stinkbommen - Anaconda en U-Turn. Verrassend genoeg vond ik dat de meerderheid van haar filmkeuzes ergens van middelmatig tot ronduit vreselijk was. Voor elk uit het zicht of een onvoltooid leven is er een Gigli of The Cell om het in evenwicht te brengen. Het is dus niet verwonderlijk dat ze in de meeste van haar films mij de verkeerde castingkeuze voor die rol lijkt. Dat gold zeker voor The Cell.Maar voordat ik alle haatmail en doodsbedreigingen krijg van mensen die denken dat ik ten onrechte een hekel heb aan hun gerespecteerde J-Lo ™, moet ik hieraan toevoegen dat er nogal wat getalenteerde acteurs zijn die totaal verspild zijn in deze film.
Het grootste deel van de film speelt zich af in een onderzoeksfaciliteit waarvan het onderzoek volledig wordt gefinancierd door de rijke ouders van de enige patiënt van de faciliteit, een jongen in coma. De faciliteit heeft een soort apparatuur waarmee Catherine Deane (gespeeld door Jennifer Lopez) letterlijk in de hoofden van mensen kan gaan. Interessant is dat als ze eenmaal in hun hoofd zit, alles eruitziet alsof het thuishoort in een video van Nine Inch Nails. Catherine heeft natuurlijk twee sidekicks (gespeeld door Marianne Jean-Baptiste en Dylan Baker) die achter de schermen werken en haar constant waarschuwen om niet te ver in het hoofd van de jongen te gaan, wat dat ook moge betekenen. (De film moet te ver in mijn hoofd zijn gegaan, want ik kreeg op dat moment hoofdpijn.) Catherine heeft beperkt succes gehad in haar interacties met de comateuze jongen, maar voordat je kunt zeggen 'Waar'is de vooruitspoelen-knop? 'we ontdekken dat FBI-agent Peter Novak (gespeeld door Vince Vaughn) een tweede patiënt voor haar heeft.
Carl Stargher (gespeeld door Vincent D'Onofrio) is een seriemoordenaar. Maar Carl is niet alleen je doorsnee seriemoordenaar in de tuin. Hij heeft een geavanceerde cel waar hij zijn vrouwelijke slachtoffer bewaart. Er loopt een waterleiding naar de cel die zo nu en dan even aan gaat. Na ongeveer twee dagen hiervan blijft het water staan totdat de cel zich volledig met water vult en zijn slachtoffer verdrinkt. Hoewel hij er op dat moment niet is, heeft hij meerdere videocamera's om al het plezier op te nemen. Nadat het slachtoffer dood is, hijst hij zichzelf boven het lijk met behulp van een reeks ringen die in zijn rug worden gestoken (!), Begint de band af te spelen en doet een aantal dingen die een heer niet passen terwijl hij naar de band kijkt. Met andere woorden, hij is een ernstig zieke kerel. Het blijkt dat de FBI 'Na onderzoek hebben ze Stargher ervan verdacht de moorden te hebben gepleegd. Ze vernemen ook dat er een andere vrouw is vermist, en ze vermoeden dat Stargher haar heeft ontvoerd. Op basis van hun kennis van zijn methoden, weten ze dat het huidige slachtoffer minder dan twee dagen te leven heeft, tenzij ze Stargher kunnen vangen.
Tot verbazing van de FBI is Stargher thuis als ze zijn huis binnenvallen, maar er zijn twee problemen. Ten eerste is zijn huidige slachtoffer er niet. Ten tweede is Stargher onverwachts in coma geraakt, dus hij kan niemand vertellen waar ze is. Daarom neemt agent Novak contact op met Catherine Deane - om te zien of ze in Stargher's hoofd kan kruipen en kijken of hij haar kan vertellen waar de FBI het huidige slachtoffer kan vinden voordat ze verdrinkt. Ze is het ermee eens, maar het is onnodig te zeggen dat de binnenkant van Stargher's hoofd een rommelige plek is. Zoals met de meeste seriemoordenaars, had hij een jeugd waarin het "plezier" in "disfunctioneel" werd geplaatst. Wat nog ongelofelijker is, is dat Deane daadwerkelijk begint te benadrukken met Stargher, tot groot ongenoegen van haar sidekicks, die bang zijn dat ze te ver in zijn hoofd zal gaan. Ernstig,als ze eenmaal in zijn hoofd gaat, is het daarna als een grote waas. Ik herinner me een koe die in plakjes werd gesneden, Catherine die in een gat viel en een kerel met hoorns. (Maak je geen zorgen, het heeft ook geen zin nadat je het hebt bekeken.) Anders wist ik niet echt wat er aan de hand was, hoewel de beelden indrukwekkend waren. Er zijn op dit punt in het verhaal zoveel vragen. Zal Catherine de dag redden door haar Vulcan-geest te versmelten met Stargher? Zal ze in Stargher's geest kunnen komen zonder haar eigen geest te beschadigen? Zal de FBI het huidige slachtoffer kunnen redden voordat ze verdrinkt? Zal het publiek er iets om geven? Zoals gewoonlijk zal ik het einde niet verklappen, maar ik zal wel zeggen dat het uiteindelijke resultaat me dwong me af te vragen waarom het zo absoluut noodzakelijk was om Jennifer Lopez in deze film te casten (afgezien van het krijgen van mensen in theaterstoelen,natuurlijk).
Oké, ik heb veel J-Lo bashing gedaan; nu gaan we verder met Vincent D'Onofrio. Vincent, Vincent, Vincent … Et tu, Vincent? Sinds ik zijn optreden als Private Pyle in Full Metal Jacket voor het eerst zag, is hij een van mijn favoriete acteurs, maar ik zou graag willen weten wat hem in vredesnaam bezielde om te schitteren in dit onzin. (Bij nader inzien, misschien wil ik het niet weten.) Ik veronderstel dat er zou kunnen worden beweerd dat zijn rol als Stargher een uitdaging voor hem was en hem in staat stelde zijn vaardigheden als acteur te vergroten, maar Hamlet ook. Met zo'n lange en indrukwekkende carrière als de zijne, had hij niet iets beters kunnen kiezen dan The Cell? En Vince Vaughn … weet je, nu ik erover nadenk, zijn carrière heeft een paar overeenkomsten met die van Lopez. Hij had een breakout-optreden in Swingers en volgde het op met The Lost World.Dat was een slimme zet, maar daarna waren zijn vervolgprojecten Return to Paradise, Clay Pigeons en een middelmatige remake van Psycho. Huh? Begrijp me niet verkeerd; Vince Vaughn is een getalenteerde acteur, maar je zou het niet weten door naar The Cell te kijken. Hij had het net zo goed kunnen bellen.
Kortom, deze film leed aan een teleurstellend script, een misplaatste hoofdrolspeelster en regie die royaal als zwak en misplaatst kon worden omschreven. Als je van indrukwekkende beelden houdt zonder een meeslepend verhaal, pak dan een zak popcorn en je favoriete twee liter en geniet ervan. Maar als je een intelligente, samenhangende verhaallijn eist, samen met sterke acteerprestaties en bekwame regie, dan is The Cell niet de film voor jou.
Onze beoordeling:
1 van de 5 (slecht)