De productieve acteur Christian Slater voegt zich bij de legendarische acteurs Glenn Close en Jonathan Pryce in The Wife. De film is gebaseerd op de gelijknamige roman van Meg Wolitzer, geregisseerd door Björn Runge, met een scenario van Jane Anderson. Het vertelt het verhaal van Joan Castleman (Glenn Close) die reflecteert op haar leven tijdens een reis naar Stockholm. Haar man, Joe Castleman (Jonathan Pryce), gaat een Nobelprijs voor Literatuur ontvangen en het stel reist naar Stockholm voor de presentatie. Christian Slater speelt Nathaniel Bone, die de waarheid van Joe Castleman's carrière onderzoekt. Slater sprak ook over zijn show Mr. Robot en het verband met actuele gebeurtenissen.
Screen Rant: Geweldige baan voor deze film. Ik wil dat je een beetje met me praat over Nathaniel Bone. Zijn missie om de waarheid te achterhalen.
Christian Slater: Dit was een personage dat ik heel graag speel. Hij was een hilarische, volhardende, gedreven man. En ik denk dat hij een man is die een grote bewonderaar van Joseph was en als schrijver hem waarschijnlijk in hoge mate wilde navolgen. En toen hij onderzoek begon te doen naar zijn achtergrond, kwam hij enkele geheimen tegen. Nathaniel Bone, hij is als een hond met een bot. Hij wil het niet loslaten en wil het meedogenloos nastreven. En dat is wat hij doet.
Screen Rant: Ik vond deze film geweldig. Alle beweging leek organisch. Alles, gewoon alles leek bijna een beetje perfect. Praat nu een beetje met me over wanneer u dit script voor het eerst kreeg en u het doorleest. Wat waren uw eerste eerste reacties?
Christian Slater: Ik vond het mooi. Ik dacht dat het echt … Maar elke keer dat je ergens bij betrokken raakt, weet je niet hoe mensen erop zullen reageren. Dus je moet het gewoon doen. En het is een sprong in het diepe. Het maakt het natuurlijk een beetje gemakkelijker als het mensen zijn als Jonathan Pryce en Glenn Close. Maar ik was enthousiast over het personage. Ik was opgewonden over de scène die ik met Glenn zou krijgen. Opgewonden slash nerveus omdat ik altijd zo'n grote bewonderaar van haar ben geweest. Maar nadat ze haar hadden leren kennen en samen in Glasgow waren geweest, werd dit uiteindelijk veel meer een gezinservaring. En dat deden we tijdens Thanksgiving. Dus we moeten allemaal samen Thanksgiving hebben.
Screen Rant: Jullie hebben een Amerikaanse Thanksgiving naar Schotland gebracht.
Christian Slater: Ja, dat hebben we gedaan. Ja precies. Ja, dat hebben we gedaan. Het was echt heel leuk.
Screen Rant: Nu, deze film raakt de complexiteit van het huwelijk en seksisme op de werkplek. Wat wil je dat het publiek hiervan wegneemt?
Christian Slater: Al die elementen. Wat echt interessant is, is dat mensen hun eigen mening over de film wegnemen. Het is wat ik heb gehoord, dat ze beginnen na te denken over hun eigen relaties. En ze zetten zichzelf min of meer op het scherm. Dat is heel fascinerend. Ik heb het zelfs gedaan. Ik heb het gisteravond bekeken en eerlijk gezegd kan ik zeggen dat ik geklonken was. Ik kon niet van mijn stoel komen. Ik kon een speld horen vallen in het theater. Ik denk niet dat ik de hele tijd ademde terwijl ik naar de film keek. En Glenn's optreden was gewoon buitengewoon. Het is echt een masterclass in acteren en subtiliteit en alles zeggen zonder iets te zeggen. Ik dacht gewoon dat het echt heel opmerkelijk was.
Screen Rant: Juist. Nu speelt deze film zich af in twee verschillende tijdsperioden. Maar het is ook volledig relevant voor vandaag. Kun je daar een beetje met me over praten?
Christian Slater: Het lijdt geen twijfel dat er buitengewone relevantie is. Deze relatie, de vrouw zijn achter de man-onzin, is zeker een kwestie die in deze film sterk aan de orde komt. Ik denk van wel, Glenn zegt altijd dat het erg moeilijk was om een acteur te vinden voor een film die The Wife heet. Omdat de meeste mannen willen dat het The Husband is.
Screen Rant: duurde 14 jaar om te maken.
Christian Slater: Ja, het heeft buitengewoon lang geduurd. Maar gelukkig kwam er een man als Jonathan Pryce langs. En hij was bereid om deze rol te spelen. En heb zo een fenomenaal, fantastisch werk geleverd. En echt tussen Glenn en Jonathan maakte de film mogelijk. Maar zelfs daarmee kostte het nog steeds tijd. En ja, dat is de wereld waarin we leven. Maar ik ben blij dat de problemen die in deze film worden behandeld steeds vaker voorkomen. En het bewustzijnsniveau van mensen wordt verhoogd en het is tijd.
Screen Rant: Nu, over relevant gesproken. Een van de shows dat ik net verliefd werd op Mr. Robot. Het heeft me al deze kleine virale dingen op mijn computer laten doen om dingen uit te zoeken. Het is gek. Dus, wat kunnen we verwachten van het laatste seizoen en kun je met mij praten over de relevantie van die show?
Christian Slater: Oh jongen. De relevantie van Mr. Robot was buitengewoon. Het lijkt alleen maar relevanter te zijn naarmate de tijd verstreek. Toen we voor het eerst met de show begonnen, was Noord-Korea de belangrijkste hack waar we het over hadden. Nu hebben we ontmoetingen met Noord-Korea en, o, hij is een geweldige kerel. We leven gewoon in een zeer bizarre, gecompliceerde, verwarrende tijd. En het is best eng. Ik bedoel, eerlijk gezegd ben ik bang. Ik was nog nooit zo bang geweest als nu voor wat er aan de hand is.
Screen Rant: Jij en ik allebei en ik denk dat je zo echt enkele van de problemen belicht waar we niet echt bekend mee zijn.
Christian Slater: Dat klopt. Dat is het mooie van entertainment. Ik bedoel, dat is het ding over wat we doen. Ik denk niet dat veel politici in het bijzonder begrijpen, daarom vechten ze misschien tegen het steunen van de kunsten. Maar zonder kunst heb je geen samenleving. Dus ik denk dat het van vitaal belang is dat ze ook hun bewustzijnsniveau verhogen.