De filmindustrie is constant in beweging. Terwijl de verhalen die ervoor zorgen dat de geldmachine in Hollywood in cycli blijft draaien, blijft de technologie elk decennium evolueren. Er is een nieuwe revolutie gaande nu 3D-releases, DSLR-camera's en gratis internetdistributie (YouTube, enz.) Het digitale tijdperk van het filmmaken naar de voordeur van Hollywood brengen.
Een van de meest gerenommeerde cinematografen in de branche, Roger Deakins, heeft onlangs zijn intentie onthuld om over te stappen op digitale fotografie. De man met negen Academy Awards-nominaties maakt de overstap. Veel filmmakers zitten al comfortabel aan de "donkere kant", waaronder de meest bekende voorstander van het digitale formaat - Michael Mann.
Maar waarom zou een 35-jarige veteraan de authenticiteit van film opgeven voor het strakke uiterlijk van digitaal? De recente ontwikkelingen in 3D hebben er wellicht iets mee te maken. Met ongeveer 25 films die in 2011 theatraal in 3D werden uitgebracht, is het geld duidelijk in de digitale wereld (ja, de industrie test momenteel meer haalbare technieken voor het maken van 3D-opnamen op film, maar op dit moment regeert de digitale wereld wat 3D betreft dag). Maar dat betekent niet dat een filmmaker een totale omschakeling moet maken en de film helemaal moet opgeven. Toch hebben we zelden gehoord van beroemde filmmakers die de wateren van digitale camera's hebben getest en wegkwamen en niets meer met het formaat te maken wilden hebben.
Het is niet ongebruikelijk dat bepaalde producties segmenten van het filmen besteden aan het digitale formaat. Black Swan gebruikte de Canon 7D om zijn metro-opnamen te maken vanwege de vele voordelen voor een productie. De DSLR-camera's die de filmschool teisteren, zijn momenteel de populairste nieuwe gadget in de branche. Iedereen kan beelden van bioscoopkwaliteit maken voor minder dan de prijs van een computer. Als de meeste professionele filmcamera's tienduizenden dollars kosten, is dat een koopje. Misschien nog belangrijker is dat het veel gemakkelijker is om een DSLR in een metroauto te passen dan een volledige filmcamera-opstelling.
Ik heb de kans gehad om zowel filmapparatuur als digitale apparatuur op filmsets te gebruiken. De verschillen zijn verbluffend, maar beide hebben voordelen die niet kunnen worden gedupliceerd. In plaats van naar mij te luisteren en de verschillen uit te leggen, is hier een van de meest getalenteerde fotografen van de bioscoop, Roger Deakins, in een discussie met / Film's Dave Chensky vorige maand:
Deze film Nu fotografeer ik met een digitale camera. Eerste film die ik digitaal heb gemaakt, omdat het eerlijk gezegd de eerste camera is waarmee ik heb gewerkt en waarvan ik dacht dat het me iets geeft dat ik niet op film kan krijgen. Of ik weer op film schiet, weet ik niet. (Fotograferen op digitaal) geeft me veel meer opties. Het heeft meer speelruimte, het heeft een betere kleurweergave. Het is sneller. Ik kan meteen zien wat ik aan het opnemen ben. Ik kan dat beeld op de set timen met een kleurgekalibreerde monitor. Die kleuring gaat door het hele systeem, dus het is verbonden met de metagegevens van de afbeelding. Dus dat gaat door de hele postproductieketen, dus het is niet een kwestie van in een laboratorium zitten en dan een shot op een shot-by-shot timen, omdat dit al een controle heeft die de timing bepaalt voor het schot, weet je?
Het duidelijkste voordeel van digitale camera's is het onmiddellijke resultaat. Er is geen tijdrovend proces om de film te behandelen, naar een postkantoor te sturen en later in een vertoning naar dagbladen te kijken. In sommige gevallen kunt u het eindproduct zelfs dezelfde dag nog via SD- of CF-kaarten aan een redacteur leveren.
Een recent voorbeeld is Monsters. Regisseur Gareth Edwards besteedt een groot deel van de making-of-documentaire op de dvd en Blu-ray om het publiek precies te laten zien waarom hij ervoor koos om te fotograferen op een EX3-camera met een Letus-adapter en slechts drie Nikon-lenzen. Hij had een handvol digitale kaarten die onmiddellijk konden worden geëxporteerd, er een back-up van konden worden gemaakt en vervolgens konden worden geformatteerd om opnieuw te worden gebruikt - allemaal binnen een paar uur. Stelt u zich het fysieke verschil voor tussen het sjouwen van dozen met filmcartridges op locatie versus het hergebruiken van een paar digitale kaarten tijdens de productie.
Kijk hoe Gareth Edwards Monsters en zijn voorliefde voor digitale camera's bespreekt. (GA NAAR 6:30):
-
-
Philip Bloom is een andere bekende cameraman die onlangs de mogelijkheden van digitaal verkende. Tijdens een seminar in Chicago deelde hij beelden van Red Tails, een film waaraan hij samen met George Lucas werkt, die voorbeelden opleverde van zowel film als digitale (DSLR-camera's). Volgens onze bronnen op het evenement konden weinigen het verschil zien. De digitale opties hadden zelfs de voorkeur van de aanwezigen, wanneer om hun mening werd gevraagd.
Bloom en Lucas hebben blijkbaar DSLR-camera's getest op Red Tails ter voorbereiding op de aanstaande Star Wars-onderneming van Lucas. De live-action Star Wars-tv-show zal blijkbaar worden opgenomen met meerdere DSLR-camera's die tegelijkertijd opnamen maken in een poging om de productietijd te maximaliseren en de hele serie te laten opnemen in een fractie van de dagen die nodig zijn om een functie op te nemen.
Natuurlijk brengen al deze voordelen van digitaal kosten met zich mee. Film zal altijd een onderdeel van de industrie zijn. Als je naar een meerderheid van de filmgemeenschap luistert, is de passie voor film nog steeds springlevend. Elke branche heeft gezien dat nieuwe technologie oude technologie de deur uit duwt, maar zelden raakt de oude apparatuur verouderd. Ik heb het hier niet over VHS en 8-track banden, maar over de apparatuur die wordt gebruikt om entertainment op te nemen en te ontwikkelen.
-
Lees over de toekomst van film in het digitale tijdperk …
1 2