Spider-Man: Far From Home had de immense verantwoordelijkheid om de nasleep van Avengers: Endgame aan te pakken en tegelijkertijd een solide Peter Parker (Tom Holland) stand-alone film af te leveren, en om dat te doen, haalde het veel verhaalbeats uit Iron Man. De door Jon Favreau geregisseerde film lanceerde het Marvel Cinematic Universe en veranderde Tony Stark van Robert Downey Jr. in de première van de franchise-posterboy. Meer dan een decennium later sloot Marvel Studios de boog van Stark af, maar zijn nalatenschap leeft voort met zijn beschermeling.
Er is een reeks overeenkomsten tussen Iron Man en Spider-Man: Far From Home. Hoewel het verre van zijn eerste pak als Spider-Man is, is dit de eerste keer dat we Peter zijn eigen gevechtskostuum zien maken, wat doet denken aan hoe Stark zijn eerste paar pantsers bouwt in de film uit 2008. Dit werd verder benadrukt met AC / DC's "Back in Black" -spel, dat overigens het openingsnummer is van het door Favreau geregisseerde project. Peters Europese reis werd gekaapt, met parallellen met de ontvoering van Tony in Afghanistan. Happy Hogan (Jon Favreau) speelt de rol van de rechterhand in films en beide eindigen in een Nick Fury-gecentreerde postcredescène die het universum opnieuw uitbreidt.
Ga door met scrollen om te blijven lezen Klik op de onderstaande knop om dit artikel snel te bekijken.
Begin nu
Niets doet echter zo denken aan Iron Man als het einde van Far From Home. Alleen deze keer is er een kleine wending in de uitvoering.
Far From Home kopieert het einde van Iron Man 1
Far From Home en Iron Man hebben een vergelijkbare doorlopende lijn over hoe het conflict tussen de held en de slechterik werd opgelost. In beide films was de slechterik, die zich aanvankelijk voordeed als een bondgenoot, op zoek naar een specifiek stuk Stark-technologie. Obadiah Stane (Jeff Bridges) was vastbesloten om toegang te krijgen tot de mini-boogreactor die Iron Man's pak aandrijft, terwijl Quentin Beck / Mysterio (Jake Gyllenhaal) en zijn cohorten achter de EDITH (Even Dead I'm The Hero) zaten.. Gelukkig claimen Tony en Peter uiteindelijk de respectieve McGuffins van hun films nadat de antagonisten ze kort hadden verworven.
De eerste Iron Man is in veel opzichten gedenkwaardig, maar wat echt bij fans bleef, was dat Tony Stark toegaf dat hij inderdaad de met metaal beklede held is. Op dat moment waren superhelden met geheime identiteiten de norm, en het verbergen van alter ego's was een integraal onderdeel van het verhaal van bijna elke held. De beslissing van Marvel Studios om daarvan af te wijken, schiep een precedent in de MCU waar ze niet echt een ding zijn. Hierdoor konden ze voorbij deze gemeenschappelijke trope gaan en andere verhalen aanpakken die nog moeten worden gedaan in stripboekfilms.
Aan het einde van Spider-Man: Far From Home werd ook Peter's identiteit onthuld. Het geheim houden in zowel Spider-Man: Homecoming als het vervolg was een integraal onderdeel van de verhalen van beide films, en was de crux van de meeste grote films tegen de superheld. Maar nu het in de openbaarheid is, kan de Spider-Man-franchise andere verhaallijnen verkennen die eerder hierdoor werden gehinderd. Hierdoor kan deze versie van het personage zich verder onderscheiden van zijn voorgangers.
Hoe ver van huis het einde van Iron Man omkeert
Een groot verschil tussen Far From Home en Iron Man's eindes komt neer op de uitvoering ervan. Terwijl de respectievelijke identiteiten van zowel Tony Stark als Peter Parker aan het einde van hun solofilms aan het licht kwamen, was het de beslissing van de eerste om zijn superheld-alter ego duidelijk te maken. Dit was niet altijd het plan, want Stark kreeg een zorgvuldig geschreven verklaring met dank aan SHIELD om voor te lezen aan de pers in het licht van geruchten dat hij Iron Man is. Maar hij was al duidelijk aan het nadenken over het bezitten van zijn identiteit als superheld, zelfs voordat hij het podium betrad, en uiteindelijk sprong hij op het pistool en gaf toe dat hij Iron Man is. Dit gaf Tony de controle over zijn eigen lot tijdens zijn toelating en de nasleep ervan.
Peter, aan de andere kant, liet zijn geheim voor hem onthullen. Nadat hij er hard aan heeft gewerkt om ervoor te zorgen dat zijn echte identiteit veilig is, wordt hij via een video onthuld van een stervende Mysterio die niet alleen zijn echte identiteit aan de wereld onthult, maar hem ook beschuldigt van alle misdaden van de slechterik. Koppel dat aan de betrokkenheid van J. Jonah Jameson (JK Simmons), en het is veilig om te zeggen dat Peter een aanzienlijk andere situatie aan zijn handen heeft dan zijn overleden mentor. Hij heeft niet de financiën die Stark en de mensen om hem heen bescherming boden nadat hij had toegegeven Iron Man te zijn. In plaats daarvan heeft Peter geen andere keuze dan de gevolgen van deze onthulling frontaal onder ogen te zien.
Ongeacht hoe Marvel Studios deze hachelijke situatie aanpakt, één ding is zeker: dit maakt Peter op zijn meest kwetsbare manier. Zonder Stark om een extra beschermingslaag voor hem en zijn dierbaren te bieden en zijn anonimiteit niet langer een ding, zou Spider-Man het doelwit kunnen zijn van verschillende schurken. En hoewel we niet verwachten dat Peter de kogel bijt, zijn degenen die hem dierbaar zijn misschien wel degenen die het grootste gevaar lopen.
Spider-Man 3 moet Iron Man achter zich laten
Tony Stark was een integraal figuur voor deze Spider-Man. Hij rekruteerde de jonge held, stelde hem voor aan de grotere MCU en ridderde hem officieel als een Avenger. Hoewel hij het niet vocaal toegaf, nam Tony zijn mentorschap van Peter serieus en vormde hij in de loop der jaren een echte band met hem. Het is dus logisch dat Peter geschokt was na zijn dood in Endgame - zo erg zelfs dat velen het gevoel hebben dat de geniale miljardair de Uncle Ben-figuur heeft overgenomen in deze versie van Spider-Man.
De eerste twee solo-films van Spider-Man hadden belangrijke connecties met Tony Stark. In Spider-Man: Homecoming begeleidde hij de held uit de vriendelijke buurt, zij het op een minder traditionele manier. Ironisch genoeg, hoewel hij fysiek niet meer in de buurt is, doemde zijn aanwezigheid op in Spider-Man: Far From Home, omdat zijn dood een motiverende factor was voor Peter's acties in het vervolg. Tijdens beide uitstapjes hield Peter schurken af die het gevoel hadden dat ze onrecht werden aangedaan door de Tony Stark - Vulture (Michael Keaton) en Mysterio.
Met de manier waarop MCU hun dynamiek heeft ontwikkeld, zal Iron Man voor altijd een onuitwisbare stempel op Peter drukken, maar op dit punt vooruit, is het tijd voor de jonge held om volledig uit de schaduw van zijn mentor te groeien. Peters komende avonturen zouden geen enkele connectie met hem moeten hebben. Spider-Man: Far From Home eindigde met het feit dat hij eindelijk tot overeenstemming kwam over het soort leven dat hij als een superheld zou leiden nadat hij probeerde weg te lopen van de verantwoordelijkheden die het met zich meebrengt voor het grootste deel van de film. Op deze manier kan hij zijn eigen aparte persona hebben, niet gebonden aan MCU's inaugurele held.
Spider-Man: Far From Home Marvel Studios 'Infinity Saga-epiloog. Hoewel we kunnen verwachten dat de gebeurtenissen van het Thanos-debacle nog steeds een rol zullen spelen in toekomstige films, is het tijd om een geheel nieuw verhaal te beginnen en ons te concentreren op de volgende generatie helden die in de voorhoede van de franchise zullen staan, waaronder Spider- Mens.