In de loop der jaren heeft Strike Back bewezen een kneedbare serie te zijn, vergelijkbaar met de eeuwige tv-procedures van mensen als Dick Wolf of Jerry Bruckheimer, in die zin dat het uitgangspunt van de show het kan dragen door vrijwel elke revisie aan de gips. En gezien hoe hoog de omloopsnelheid is voor een show over een eliteteam van militaire professionals die strijden tegen het ergste van het ergste over de hele wereld, is het zeker in het voordeel van Strike Back dat het in staat is gebleken om zowel grote als kleine veranderingen te doorstaan. Vorig seizoen stond de serie voor de grootste verandering tot nu toe, na vier seizoenen met veteranen Philip Winchester en Sullivan Stapleton, als de eerbiedwaardige Stonebridge en Scott, begon de actieserie een nieuw avontuur met een geheel nieuwe cast bestaande uit Warren Brown (Luther ), Daniel MacPherson ( A Wrinkle in Time ), Alin Sumarwata ( Neighbours ) en Roxanne McKee ( Game of Thrones ). Na een korte kennismakingsfase was de nieuwe cast snel gegeleerd en deed Strike Back weer waar hij goed in is: dingen heel goed opblazen.
Seizoen 5 eindigde met sectie 20 met nog maar drie leden, Mac (Brown), Wyatt (MacPherson) en Novin (Sumarwata). Dat is niets nieuws voor de serie, omdat het vaak leden van het team doodt om wat gravitas in de procedure te brengen. Maar deze keer waren de dingen een beetje anders, omdat degenen die overbleven te maken hadden met de tijdelijke ontbinding van het team en met de aanhoudende gevolgen van verraden te zijn door hun nu overleden CO. Dat is veel terrein om af te leggen voor de show om zijn nieuwste castlid, Jamie Bamber ( Battlestar Galactica ), voor te stellen als de nieuwste CO van het team, Alexander Coltrane. En zoals de serie laat zien in de eerste aflevering van seizoen 6 op Cinemax, is Bamber meer dan in staat om Strike Back te onderhouden 's plaats als een van de beste actieseries op televisie.
Meer: The Magicians Seizoen 4 Premiere Review: A New Beginning Kicks Off A Dark Adventure
Strike Back lijkt een beetje op de Mission: Impossible- franchise omdat de plot ondergeschikt is aan alles wat leuk is aan de serie. Met andere woorden, je bent waarschijnlijk niet aan het afstemmen omdat je je overdreven zorgen maakt over het nieuwste kernwapen dat is verdwenen of waarom iemand het zou willen stelen en er een kofferapparaat van zou willen maken om hun marginale agenda te bevorderen. Nee, je kijkt naar Strike Back om te zien hoe personages die buitengewoon goed zijn in hun werk, gekke stunts doen en echt technisch indrukwekkende actiescènes uitvoeren, allemaal in de lijn van hun taak.
Dus wanneer seizoen 6 begint met de brute moord op een militair die een romantische band had met Novin, en het onderzoek naar haar dood Sectie 20 weer op gang brengt, is het incident belangrijk omdat het helpt om het karakter van Sumarwata te kleuren en het thema van het seizoen begint. doorlopende lijn over hoe deze soldaten betekenis vinden in hun persoonlijke leven. Maar echt, het is er om het team weer in het veld te zetten. En net als de Strike Back- manier, zodra sectie 20 laarzen op de grond heeft gelegd, bevinden ze zich in een losgeslagen vuurgevecht tussen de Triads en een team van geheime Russische agenten (geleid door nieuwkomer Yasemin Allen als Katrina Zarkova) die een gestolen Russische massavernietigingswapens.
De grotere stuwkracht van gestolen kernwapens en oude, maar nog steeds schokkende Triad-leden is alleen belangrijk voor zover het de niet-aflatende voorwaartse voortgang van de actiescènes van het seizoen mogelijk maakt. En zoals de serie al jaren laat zien, weet hij hoe hij zoveel mogelijk actie in een enkel uur televisie moet stoppen en toch eindigt met het maken van een herkenbaar genoeg plot dat de kijker waarschijnlijk zal worden geïnvesteerd in die gaten tussen de show's regelmatig geplande shootouts en bottenkrakende vuisten.
De seizoenspremière biedt veel van het laatste, zelfs als het de uitdaging aangaat om zowel Bamber's Coltrane als Allen's Zarkova te introduceren. Deze individuen worden niet beoordeeld op de diepte van hun karakterisering, maar veeleer op de competentie waarmee ze hun eigen Strike Backy- taken uitvoeren. Beiden passeren met vlag en wimpel. Zarkova gaat niet alleen teen-tot-teen met Novin op een forensentrein vol met vreemd kalme passagiers, ondanks het feit dat hij getuige is van een knock-down sleep-vechtpartij tussen twee vrouwen die eindigt wanneer de een een pistool op de ander trekt. Ondertussen bewijst Coltrane dat hij niet alleen The Guy in the Chair is, hij heeft ook een onberispelijke timing als het erom gaat zijn team uit het hete water te halen.
De première is ook een goed voorbeeld van de grip die de show heeft op de terugkerende personages en de manier waarop ze met elkaar communiceren. De promotie van Mac is genoeg om de egocentrische Wyatt te irriteren, maar niet genoeg om hun vermogen om samen te werken en het soort ego-kneuzingen heen en weer te laten ontsporen dat van de show wordt verwacht. Wyatt's overzicht van alles wat er mis ging op Mac's eerste dag dat hij de leiding had, is iets dat zou kunnen leiden tot een vermoeide vertoning van de kwetsbaarheid van het mannelijke ego, maar in plaats daarvan is het een kans om een beetje humor in de procedure te stoppen. Levity is een even belangrijk ingrediënt van Strike Back 's succes als zijn toewijding om drie of meer hectische actiescènes per aflevering te produceren. Het gemak waarmee de personages zich bezighouden met het soort grappigheid, zelfs als hun leven op het spel staat, spreekt uit de mate waarin deze nieuwe cast deze show zo goed heeft gemaakt als ooit, maar tegelijkertijd uniek is.
Volgende: The Other Two Premiere Review: als een spirituele opvolger van moeilijke mensen
Strike Back gaat aanstaande vrijdag om 22.00 uur verder op Cinemax.