Vorige week zag de release van Batman Rebirth en daarmee het einde van de run van schrijver Scott Snyder op Batman tijdens het New 52-tijdperk van DC Comics. Snyder schreef Batman voor heel The New 52 en was een betrouwbaar lichtpuntje temidden van de anders misleide en tonaal verwarde herlancering.
Snyder gebruikte de schone lei die hij kreeg om tegelijkertijd diep in de kern te graven van wat de personages deed werken en de status quo echt uit te dagen. Het resultaat is een van de beste runs die het personage ooit heeft gehad. Hier is een blik op de 10 beste Batman-momenten van de nieuwe 52.
11 De klauwaanvallen
Batman heeft de beste schurkengalerieën in de stripgeschiedenis, waardoor het creëren van nieuwe schurken een uitdaging is voor schrijvers. Hoe kun je een nieuwe tegenstander voor Batman creëren als je al een hele oogst hebt die uitdaagt en het personage perfect weerspiegelt?
Terwijl Snyder's eerste probleem voornamelijk keelschrapen was, markeerde zijn tweede nummer een gedurfd begin met de introductie van de Talon. Met een gedurfd ontwerp van Greg Capullo dat het motief van de kap van een beul vermengde met de dierlijke attributen van een uil, een mysterieuze oorsprong en een geweldige uitgang, was The Talon de eerste aanwijzing dat Snyder zijn rennen zou besteden om Batman in situaties te brengen die hij echt was niet voorbereid op.
10 Het labyrint van de uilen
Een van de beste dingen van Snyder is zijn afschuwelijke achtergrond. Zijn benadering vanaf de vroege uitgaven was om Batman niet als een superheldenstrip te schrijven, maar als een horrorverhaal met een superheld erin gevangen. Dit instinct kwam hem goed van pas. We zouden nauwelijks de eersten zijn die aannemen dat het moeilijk is om een Batman-verhaal te schrijven dat aanvoelt alsof het echt op het spel staat. Gezien het feit dat hij een van de meest populaire personages in fictie is, is hij vrijwel een eeuwigdurende bewegingsmachine om geld te genereren, dus hij gaat nergens heen.
Maar de horrorrand, die echt tot uiting kwam in nummer vijf, zorgt ervoor dat de zaken voor de Caped Crusader een beetje anders aanvoelen. Met het labyrint van de uilen schreef Scott Snyder het stomste, een scenario waarvan het leek alsof Batman er niet uit zou komen. Nogmaals, dezelfde eer moet worden gegeven aan Greg Capullo, wiens duivels lastige lay-outs de gevoelens van claustrofobie en surrealisme tot bijna ondraaglijke niveaus verhogen. Het is een van de meest intense sequenties die ooit in een superheldenboek zijn vastgelegd.
9 De terugkeer van de Joker
Als "The Court Of The Owls" zou laten zien wat Snyder zou kunnen bereiken door een soep van horror aan het Batman-universum toe te voegen, laat de opening van de veel gehypte "Death Of The Family" -boog, die de langverwachte terugkeer van The Joker aanbood, zien wat gebeurt wanneer hij zijn innerlijke horrorschrijver van de ketting laat gaan.
Het is een hele opgave om de meest iconische slechterik in de stripgeschiedenis opnieuw te introduceren. Het doen op een manier die niet aanvoelt als dezelfde oude schtick, is iets heel anders. In zekere zin heeft het openingsnummer van 'Death' de tegenovergestelde benadering van 'Court', in plaats van te reiken naar nieuwe beelden 'Death' omarmt de oude iconografie, waarbij beproefde Joker-beelden en narratieve beats worden omgedraaid en ondermijnd, zodat je alles blijft raden de weg tot de laatste splash-pagina, laten we zeggen dat het als een hamer slaat.
8 Court Of The Batking
Alleen omdat Snyder van The Joker houdt, wil nog niet zeggen dat hij geen waardering heeft voor de rest van Batmans schurken. "Death Of The Family" bereikt zijn koortsachtige hoogte in een run door Arkham die Snyder de kans geeft om een licht te laten schijnen op zowat elke slechterik in Batman's schurkengalerij, tot de onthulling van de door The Joker geselecteerde rechtbank. Een kern van vier schurken die worden opgehouden als de ware weerspiegelingen van Batman.
Je kunt van "Death Of The Family" houden of er een hekel aan hebben, maar door de scènes als deze zou je willen dat Snyder gewoon Batman voor altijd kon schrijven. Een goed begrip van wat deze personages doet werken, combineren met een totale vreugde om ze naar plaatsen te brengen waar ze nog niet eerder zijn geweest.
7 jaar Zero Blimp Fight
Een van de beste dingen aan Snyder's run was hoe ongegeneerd groot en "stripboekachtig" het was. Hoewel het vaak donker was, was het niet donker in de "kleine en gruizige" zin, maar een grootse opera. Toen Snyder de tijd aanbrak om de oorsprong van Batman onder de loep te nemen, ging hij precies de tegenovergestelde richting in die de meesten deden. Het grime op straatniveau van Year One en de strenge mythologisering van Batman Begins ontwijken en in plaats daarvan reiken naar een verhaal van epische en bizarre reikwijdte waarvan het doordringende kleurenschema groen en paars was en waarin Batman een miniatuurzeppelin gebruikte om te vechten tegen een monster gemaakt van botten op een luchtschip.
Snyder knipoogt nooit of fooi nooit met zijn hoed dat dit allemaal bizar is. In plaats daarvan heeft hij het vertrouwen van een geboren verteller en het vertrouwen dat je hem wilt volgen waar hij je naartoe brengt.
6 The Riddler?
Het aangeboren zelfvertrouwen van Snyder komt goed van pas bij het omgaan met een personage als The Riddler, voor wie moderne komische schrijvers moeite hebben om werk te maken. Het beste dat de meesten kunnen doen, is hem veranderen in een goedkope Jigsaw-kloon, ala de Arkham-spellen.
Maar in de handen van Snyder werkt een personage dat het meest als een anachronisme wordt beschouwd, niet alleen, maar lijkt het ook de enige logische keuze. Wie anders zou de overmoed hebben om de chaos van de stad te zaaien die de plot van Zero Year aandrijft, behalve een man die denkt dat hij alle antwoorden heeft? Nogmaals, Snyder's begrip van waar de personages zijn geweest, geeft hem inspiratie voor nieuwe plaatsen waar de personages kunnen gaan.
5 De laatste parade
Snyder nam zijn tweede crack bij The Joker met "Endgame." Een verhaallijn die kan worden samengevat als "'Death Of The Family' … maar meer." Vond je de dubbelzinnigheid van de oorsprong van The Joker in "Death" leuk? Laten we eens spelen met het idee dat hij een letterlijke demon is. Zoals het gevoel van inzet dat een bedreiging vormt voor de belangrijkste Batman-cast die in "Death" is gecreëerd? Laten we deze keer helemaal Gotham maken. Dacht je dat de horrorelementen in "Death" de procedure een gothic tintje gaven? Kijk uit, want de dingen gaan 28 dagen later daarbuiten.
"Endgame" werkte omdat Snyder weer in staat was om een gevoel van inzet te creëren waar het voelde alsof die er niet zouden moeten zijn. Batman en The Joker zullen blijven vechten zolang mensen bereid zijn te betalen om ze dit te zien doen, en dat is op dit moment meer dan zeventig jaar geleden, maar Snyder behandelde 'Endgame' alsof het het laatste Batman / Joker-verhaal was en, Als gevolg hiervan, met Gotham in puin en de burgers die zich bij de Joker voegden in een overwinningsparade door de stad, voelde het als een verhaal met echte gevolgen.
4 Gordon neemt de schoorsteenmantel aan
En een tijdje had het verhaal consequenties. Veel mensen hebben in de loop der jaren de schoorsteenmantel van Batman aangenomen, sommigen beter dan anderen, maar Jim Gordon, het symbool van wet en orde in het DC Universum, de rol van de ultieme fictieve burgerwacht op zich nemen, was een beetje een meesterwerk.
Opnieuw een combinatie van een begrip van wat het personage doet werken met de bereidheid om hen naar nieuw terrein te duwen. Snyder benadrukte Gordons alledaagsheid, en wierp zo in contrast met de moeite die iemand zou moeten doen om letterlijk Batman te worden. Het wordt een last die, in de termen van Snyder, superzwaar is. Niet slecht voor een verhaal over een beat-agent in een Mecha Bat Suit.
3 Praat op een parkbank
Verwijder de operatiekamer, het bizarre en de gruwelijke bloeit en Snyder kan nog steeds een boeiend verhaal maken over twee personages die op een bank in het park over het leven praten. Dat die twee personages Batman en de Joker zijn, en Snyder terughoudend speelt over hoeveel de een van de ander weet, voegt een zekere mate van dramatische spanning toe, waar. Maar het punt staat vast.
Snyder weet hoe hij spektakel moet gebruiken, maar hij was er niet afhankelijk van. Hij wist dat personages elkaar net zo hard kunnen pushen met een eenvoudig gesprek als met een duel op leven en dood. Misschien zal de nieuwe schrijver Tom King een nieuwe draai geven aan de Rebirth-saga, maar alleen de tijd zal het leren …
2 Dood en wedergeboorte
Natuurlijk eindigde Snyder zijn run met Bruce die de schoorsteenmantel van Batman heroverde en letterlijk zijn leven opofferde om dat te doen. Snyder bracht het grootste deel van zijn run door met proberen te definiëren wat Batman Batman maakte. Een sekte creëren die Gotham net zo goed kende als hij, zijn beroemdste tegenstander voor twee keer naar hem terughalen, zijn oorsprong induiken en de schoorsteenmantel doorgeven aan een ander personage.
Zijn run kan bijna worden gelezen als een essay met vijftig nummers over wat het personage doet werken. Uiteindelijk is het antwoord van Snyder dubbelzinnig, en het personage houdt, net als zijn populariteit, gewoon stand. Hopelijk brengt Snyder hetzelfde niveau van inventiviteit naar de volgende serie die hij op zich neemt.
1 bonusinvoer: Batman in de stoel van Metron:
Hoewel het geen deel uitmaakt van Snyder's run, moet je ervan houden dat Batman de stoel van een god leent om de geheime identiteit van zijn grootste vijand te achterhalen. Gewoon een vriendelijke herinnering dat Batman een baas is, ongeacht wie hem schrijft.
-
Kun je nog andere Batman-momenten bedenken die op deze lijst zouden moeten staan? Laat het ons weten in de comments!