Het moet bekend zijn dat het hier elke dag de Nationale Vampierdag is. Gezien het feit dat vampierfilms heersen, is het geen verrassing dat deze wezens een hondsdolle schare fans hebben. Maar hoe groot zijn deze fans eigenlijk? Hebben ze elke vampierfilm gezien of besloten welke de beste zijn? Er zijn een heleboel films beschikbaar, dus het kan moeilijk zijn om ze allemaal te beperken. Blader door de lijst om de tien beste vampierfilms aller tijden te zien!
10 Dracula van Bram Stoker
Dracula van Bram Stoker heeft misschien wel de meeste cast uit de jaren 90 ooit verzameld. De filmsterren Winona Ryder, Anthony Hopkins, Carl Elwes, Keanu Reeves en Gary Oldman als het titulaire personage. Francis Ford Coppola's kijk op het klassieke vampierverhaal probeert een getrouwe aanpassing voor volwassenen te zijn. De plot draait om Dracula die probeert een jong meisje, Mina, te verleiden vanwege het feit dat ze zoveel lijkt op de lang overleden minnaar van de graaf. Het geweldige aan deze versie van het verhaal is dat het ongegeneerd opera-achtig is. Alle acteurs kauwen heerlijk hun scènes op en de productiekwaliteit is top. Het zou geen verrassing moeten zijn dat het de Oscar voor het beste kostuumontwerp mee naar huis nam.
9 Fright Night (1985)
Als iemand ooit een vampierboogie in een nachtclub heeft willen zien, is Fright Night hun film. Deze onbetwiste horrorklassieker uit de jaren 80 draait om een tiener genaamd Charly Brewster (William Ragsdale), terwijl hij steeds meer argwaan krijgt dat zijn buurman een vampier is. Uiteindelijk roept Charly de hulp in van een horror-televisiester gespeeld door de legendarische Roddy McDowall.
Hoewel de film legitieme angsten biedt, is het ook erg grappig in zijn zelfbewustzijn. De opname van Roddy McDowall was een soort meta-commentaar op zijn carrière in die tijd. Een ander leuk aspect van de film is de Goonies-achtige benadering van het vampiergenre. Deze personages zijn middelbare scholieren die hilarisch reageren op de verschrikkingen van vechtende vampiers. Als iemand een andere reden nodig heeft om ernaar te kijken, is er ook een kind in de film genaamd Evil Ed. Dus dat is hilarisch.
8 De hele Twilight Saga
Iedereen kent de plot van Twilight, tenzij ze zich de afgelopen elf jaar onder een rots hebben verstopt. Voor niet-ingewijden gaat de serie echter over Bella (Kristen Stewart), een meisje dat niet kan stoppen met het eten van haar eigen haar, verliefd wordt op een vegetarische vampier - alleen hertenvlees - genaamd Edward (Robert Pattinson). Maak je geen zorgen, er is ook een weerwolf die wordt gespeeld door een vlezige Taylor Lautner. Kortom, Edward mag elke film met Bella rondrijden in een nieuwe Volvo en alle natte dekens in Forks, Washington voelen als jaloerse lame-o's. Vampieren en weerwolven scheuren elkaars hoofden er op een gegeven moment af. Het is ook allemaal voor Bella, wat best cool is als je Bella bent.
Op een serieuzere noot, The Twilight Saga is behoorlijk onweerstaanbaar. De culturele impact die deze films op de wereld hadden, valt niet te ontkennen. Veel mensen zullen cynisch zeggen dat de films geld binnenhaalden omdat het allemaal een trend was, maar er is iets speciaals in het hart van Twilight. De serie heeft een ongelooflijk ernstig en zeepachtig liefdesverhaal in het midden dat het hele verhaal een verrassende hoeveelheid vaart geeft. Deze karakters zijn globaal geschetst, maar bevatten toch net genoeg achtergrondverhalen om ze definieerbaar te maken. De Twilight Saga heeft in zijn eentje de interesse in vampiers jarenlang nieuw leven ingeblazen. Welke andere films kunnen zeggen dat ze een uitstervend genre hebben geholpen om weer zo helder te gloeien als Edwards huid?
7 Dracula (1931)
Deze versie van het verhaal is onmiskenbaar de meest iconische vampierfilm die er is, en volgt de basisbeats uit Bram Stroker's Dracula. Hoewel de enscenering van de film naar de huidige maatstaven weliswaar statisch is, heeft het voor altijd gestold hoe vampiers in de popcultuur moesten worden afgebeeld. Bovendien zorgt de uitvoering van Bela Lugosi voor een van de meest tijdloze filmmonsters aller tijden.
Misschien wel het grootste aspect van de film is dat het mensen eraan herinnert dat vampiers bedoeld zijn om eng te zijn. Van het angstaanjagend stille geluidsontwerp (het heeft geen muziek als bijproduct van zijn tijd) tot zijn zwart-witfotografie, de film wil het publiek bang maken. Door de tijd heen zijn vampiers rijp voor herinterpretatie, maar Dracula herinnert iedereen eraan dat deze wezens hier zijn om je bloed te zuigen.
6 Wat we doen in de schaduw
Er zijn in de loop der jaren veel monsterfilmparodieën geweest, maar er zijn er maar weinig die zo inventief zijn als What We Do In The Shadows. De mockumentary brengt het acteurs / regisseursduo Jermaine Clement en Taika Waititi samen. Het slimme van de plot is dat het draait om drie vampiervrienden die zich bezighouden met het dagelijks leven. Ze gaan op afspraakjes, maken de afwas en betalen huur. Alle klassieke vampiertropen worden geparodieerd door deze alledaagse activiteiten. Een van de beste regels in de film is: "Ik denk dat we maagdelijk bloed drinken omdat … het cool klinkt."
Er zijn ook veel andere geweldige momenten in de film. Rhys Darby die kort als weerwolf verschijnt, is een bijzonder hoogtepunt. De film is een komedie, maar wat ook bewonderenswaardig is, is dat al het vampierspul er legitiem cool uitziet. Zoals alle grote satire, eert What We Do In The Shadows het materiaal dat het parodieert.
5 Dorst
Er staan een paar vampierfilms op deze lijst waar fans waarschijnlijk ook de boeken lezen waarop de films zijn gebaseerd. Het verbazingwekkende van Thirst is dat je het kunt lezen terwijl je ernaar kijkt, want het heeft ondertitels! Wat gemakkelijk een gekke elevator pitch had kunnen zijn (stel je voor dat er een priester is, maar hij is ook een vampier!), Wordt uiteindelijk een fantastisch complexe film in de handen van regisseur Chan-Wook Park. Door een vampierverhaal te vertellen vanuit het perspectief van een priester, zijn alle soorten thematische mogelijkheden mogelijk. Geloof, verleiding en de problemen van verlosserscomplexen (ja, een actueel thema in de film) om er maar een paar te noemen.
Park gebruikt zijn camera ook consequent inventief om een prachtig donkere film te maken. Op een meer basaal niveau is de vampieractie bizar en geweldig. Bovendien heeft de film een einde dat mensen zal dwingen om nooit meer op dezelfde manier naar schoenen te kijken. Misschien wel het beste dat over Thirst kan worden gezegd, is dat het bewijst dat de Koreaanse cinema op een geweldige plek is en nog steeds enkele van de meest artistiek gewaagde films van de 21e eeuw bevat.
4 Nosferatu
Wees getuige van het ongelooflijke waargebeurde verhaal van de vampier achter de Spongebob-meme. Misschien is het niet waar, maar het is absoluut ongelooflijk. Ja, het is weer een aanpassing van Dracula, maar het is betwistbaar de beroemdste en meest invloedrijke film die voortkomt uit de stille expressionistische filmbeweging. Wat zo interessant is aan Nosferatu, is dat het lijkt alsof iedereen de iconografie minstens één keer in zijn leven heeft gezien.
De puntige oren, de brede schouders, de Bugs Bunny-tanden. We kunnen volledig zien hoe de filmmakers dachten dat graaf Orlak alle dames zou verleiden. Hoewel de film in 1922 werd gemaakt, zijn de prestaties van Max Schrek (geen relatie met de groene boeman) en het ongelooflijke decorontwerp tot op de dag van vandaag stand. Natuurlijk blijft de camera stil, maar de subtielste bewegingen van Count Orlak zorgen ervoor dat elk frame aanvoelt als een zwart-witkoortsdroom. Nosferatu is verplicht voor vrijwel elke film 101 college-cursus. Het zou een verplichte bezichtiging moeten zijn voor iedereen die zichzelf als een vampierfan beschouwt.
3 Interview met de vampier
Een vampier genaamd Louis (Brad Pitt), die toevallig veel op Fabio lijkt, draagt zijn eeuwenlange levensverhaal voor aan een verslaggever (Christian Slater). Het grootste deel van deze herinneringen draait om zijn vriendschap met de charismatische vampierheer Lestat (Tom Cruise). Gemakkelijk de beste Anne Rice-bewerking ooit, het verhaal werkt zo goed vanwege het feit dat het is ingekaderd in een reeks vignetten. Hierdoor kunnen Lestat en Louis ook groeien als karakters terwijl ze getuige zijn van hoe de wereld door de tijd heen constant verandert. Interview With The Vampire is een horrorfilm voor volwassenen die tot doel heeft vampiers serieus te nemen.
De helft van de reden dat het daarin slaagt, zijn de uitzonderlijke prestaties. Veel fans worden terecht aangetrokken door het werk van Kirsten Dunst in de film, maar dit is helemaal het moment van Tom Cruise om te schitteren. Cruise toont een heleboel bereik en hij mag wild met het personage rennen. Ook culmineert de hele film op de een of andere manier in een dope rocknummer uit de jaren 90.
2 The Lost Boys
Laten we het allemaal samen zingen. "Cryyyyyyyy, kleine zusje!" De film concentreert zich op de rebelse tiener Michael (Jason Patric) die naar Santa Clara (een gefictionaliseerde versie van Santa Cruz, Californië) verhuist terwijl hij worstelt om bij iedereen te passen. Hij ontmoet al snel de gruwelijkste bende op de promenade. Hun capriolen variëren van het hangen aan de zijkant van treinsporen tot het rijden met crossmotoren op het zand. Die dingen worden geen zandfietsen genoemd, hooligans! Oh ja, deze groep coole gasten zijn toevallig ook vampiers. Zal Michael standhouden met of tegen de Lost Boys?
De film is avontuurlijker dan eng. Maar The Lost Boys maakten vampiers eindeloos cool. De hele moderne vampieresthetiek van chique outfits en zonnebrillen komt uit deze film. Bovendien sluit het volledig aan bij wat vampiers zo leuk maakt. Voor altijd leven en boven de stad vliegen lijkt niet zo erg, toch? Als we Michael waren, zouden we ons aansluiten bij The Lost Boys.
1 Laat de juiste binnen
Let The Right One In is de ongeveer twaalfjarige Oskar (Kare Hedebrant) die op school door wat hardcore pestproblemen gaat. Een mysterieus meisje genaamd Eli (Lina Leanderson) verhuist naast Oskar. Zou je het niet weten, Eli is een vampier. Uiteindelijk vinden Oskar en Eli troost bij elkaar.
Er valt zoveel te zeggen over Let The Right One In, maar bovenal ligt de grootsheid van de film in zijn eenvoud. Door de eenvoudige plot hebben de personages genoeg ruimte voor eindeloze hoeveelheden complexiteit. De film legt grondig de eenzaamheid vast die gepaard gaat met opgroeien. In ruil daarvoor onthult het het inherente verdriet dat vampiers zo tragisch maakt. Als een persoon het vermogen zou hebben om voor altijd te leven, zou er geen beperkt tijdsbestek zijn dat hem zou dwingen om volwassen te worden.
Dit is wat vampiers tot een verzameling verloren zielen maakt die voorbestemd zijn om door de nacht te dwalen totdat ze uiteindelijk besluiten om de zon in te stappen. Ondanks dit specifieke idee bruist Let The Right One In van kinderlijke verwondering die alleen begrepen kan worden door volwassenen van buitenaf die naar binnen kijken. Kinderen begrijpen de wereld misschien niet volledig, maar hun veerkrachtige vertrouwen in vrienden is iets dat geen enkele volwassene ooit zal begrijpen. Hoewel Let The Right One In plaatsvindt in een met ijs bedekte buurt, heeft het de warmste harten die onder het oppervlak kloppen.
VOLGENDE: 15 beste tv-vampieren aller tijden