Tegenwoordig is alles een franchise of probeert het er een te worden. Grote Hollywood-films komen zelden als eenmalige uit de bus. Het is geweldig om te zien dat favoriete personages en werelden terugkeren naar het grote scherm, maar sommigen vinden het te veel. Vervolgacties waren echter altijd een ding sinds het begin van het medium.
Voor deze lijst kijken we anders naar het idee om franchises voort te zetten. In plaats van gevestigde films, zullen de volgende tien inzendingen tien films aan het licht brengen waarvan je niet wist dat ze vervolg kregen. Om de een of andere reden gingen de voortzettingen van deze verhalen verloren in de tijd, als tranen in de regen.
10 Chinatown (The Two Jakes)
Chinatown is een noir-meesterwerk uit de jaren 70. Het was genomineerd voor meer dan tien academie-prijzen en won er een voor het beste scenario. Het was ook de laatste Amerikaanse film van Roman Polanski voordat hij het land ontvluchtte voor strafrechtelijke vervolging.
Zestien jaar later werd The Two Jakes uitgebracht, na een ander onderzoek van de hoofdpersoon. De tweede film, geregisseerd door hoofdrolspeler Jack Nicholson, kon zijn voorganger niet waarmaken en vervaagde snel uit de geest van het publiek terwijl het origineel zijn legendarische status behoudt.
9 The Fugitive (US Marshals)
The Fugitive is een van de meest iconische thrillers uit de jaren 90. Harrison Ford wordt beschuldigd van de dood van zijn vrouw en ontsnapt uit de gevangenis om zijn naam te zuiveren. Weinigen zullen zich realiseren dat het gebaseerd is op een televisieshow uit de jaren 60. Nog minder mensen weten dat de film een vervolg kreeg met de naam US Marshals.
De enige echte connectie tussen hen is het personage van Tommy Lee Jone. Er wordt geen melding gemaakt van de gebeurtenissen in de vorige film en de marketing heeft niet geprobeerd de twee met elkaar te verbinden. Je kon beide films achter elkaar bekijken en niet beseffen dat ze in dezelfde canon zaten.
8 Rocky Horror Picture Show (schokbehandeling)
Ergens vanavond gaan mensen de theaters in voor een middernachtvertoning van Rocky Horror Picture Show. Het is echter een veilige gok dat niemand hetzelfde zal doen voor Shock Treatment, het vervolg uit 1981 op de cultklassieker.
Het kan niet worden verweten dat je het vergeet, want het bevat geen terugkerende acteurs en herschikt een hele reeks rollen. De originele musical was als het vangen van bliksem in een fles, en dat kan niet twee keer zo gemakkelijk worden gedaan.
7 Universal Soldier (Direct To DVD Sequels)
John Claude Van Damme en Dolph Lundgren vechten het uit in deze actiefilm uit de vroege jaren 90, geregisseerd door Roland Emmerich. Wonder boven wonder worden in deze niet hele steden vernield. Het werd flauw toen het werd uitgebracht omdat het te dicht bij Terminator 2 stond, maar zelfs een halfbakken imitatie van die film is het bekijken waard.
De homevideo-sequels zijn echter meer wisselvallig. De laatste film in de serie, Day of Reckoning, verdient speciale vermelding vanwege zijn bijzonder donkere toon en brutaal geweld.
6 The Marine (verschillende sequels)
John Cena's eerste grote filmrol was in The Marine. Het is een leuke film als men hun verwachtingen beperkt. Het is geen ronduit vreselijke film, maar verdiende het vijf sequels? Wie is iemand die nee zegt? Het is duidelijk dat iemand deze films nog steeds moet kopen en bekijken om hun bestaan te rechtvaardigen.
Cena verscheen pas in de eerste en heeft sindsdien zijn potentieel in komische rollen in films als Trainwreck gerealiseerd. Momenteel maakt hij zich op om Duke Nukem te spelen, een rol die hij lijkt te spelen.
5 Starship Troopers (live-actie en animatie)
Laat het aan Paul Verhoeven over om grotesk geweld te vermengen met geestig sociaal commentaar. De wereld van Starship Troopers is een rare die bij elke volgende bezichtiging iets sinisters onder de oppervlakte onthult, waardoor het bronmateriaal aantoonbaar pro-militair standpunt wordt ondermijnd.
Er werden verschillende sequels geproduceerd, waarvan geen enkele in de bioscoop werd uitgebracht. de tweede is volledig te vergeten, terwijl de derde inzending op zijn minst de stijl van de eerste film probeert te repliceren. Er zijn ook twee animatiefilms.
4 The Fly (The Fly II)
David Cronenberg is ongeëvenaard als het gaat om body horror. The Fly zorgt er nog steeds voor dat mensen meer dan dertig jaar na de theatrale release de maag in de war raken. De regisseur doet nooit sequels, maar dat weerhield iemand er niet van om er een te doen.
De Fly II kwam uit in 1989 en speelde Eric Stoltz als zoon van de hoofdpersoon uit de eerste film. Hoewel de beelden er aanzienlijk goedkoper uitzien, is het vervolg een verrassend leuke film. The Fly II is geschreven door Frank Darabont, die kort daarna The Shawshank Redemption zou gaan schrijven en regisseren.
3 Carrie (The Rage: Carrie 2)
Stephen King is geen onbekende in het laten verfilmen van zijn werken. Soms krijgen deze aanpassingen zelfs een eigen vervolg. In het geval van Carrie is dit niet gelukt. The Rage: Carrie 2 was een box office-bom die het publiek kort na de release snel vergat.
Men moet het vervolg de eer geven voor het proberen om het verhaal van het origineel voort te zetten, in plaats van gewoon hetzelfde verhaal opnieuw te maken. Dat zou gebeuren in 2013, in een film met Chloë Grace Moretz in de hoofdrol.
2 Knocked Up (This Is 40)
De komedie uit 2007 van Judd Apatow was een verademing voor het genre. De situatie is ernstig en ongemakkelijk - een stand van één nacht resulteert in een zwangerschap tussen een onwaarschijnlijk paar - maar de grappen komen met een mijl per minuut. Twee gedenkwaardige personages waren Paul en Debbie, gespeeld door respectievelijk Paul Rudd en Leslie Mann.
De personages waren zo geweldig dat ze een aantal jaar later hun eigen film kregen genaamd This is 40. De twee hoofdrollen van de laatste film zijn afwezig, waardoor het meer een spin-off dan een vervolg is, maar de film werd nog steeds op de markt gebracht als een vervolg. van soorten.
1 A Christmas Story (A Christmas Story 2)
A Christmas Story heeft meer dan een plekje verdiend op veel beste kerstfilmlijsten. Het is een grappige, maar eerlijke voorstelling van een arbeidersgezin tijdens de feestdagen, compleet met een schreeuwende vader en pesterijen op school. Er zijn twee vervolgfilms op deze klassieker, en geen van beide kwam in de buurt van de grootheid van de eerste.
My Summer Story is voornamelijk gebaseerd op het schrijven van Jean Shepherd en bevat bijna geen terugkerende castleden. A Christmas Story 2 kwam in 2012 uit met universele minachting. Geen van deze dingen kan de sentimentaliteit van het origineel afleiden en het plezier dat mensen ervaren als ze ernaar kijken tijdens de feestdagen.