Was er, toen ik opgroeide, iets beters dan laat in het weekend wakker worden, een grote kom met suikerglazuur pakken en jezelf voor de tv parkeren om je favoriete tekenfilms op zaterdagochtend te bekijken?
Die magische uren tussen 9.00 en 12.00 uur waren pure gelukzaligheid, gevuld met shows over superbeladen misdaadbestrijders, gigantische robots, pratende dieren en maffe wezens die alleen uit de verbeelding van een kind konden komen.
Is nostalgie niet grappig? We zouden allemaal graag willen geloven dat die tekenfilms in de vroege ochtend iets moois waren, want zo herinneren we ons ze.
In sommige gevallen, zoals Batman: The Animated Series of Teenage Mutant Ninja Turtles, is het echt waar, en kunnen we een klein stukje van onze kindertijd vastleggen door deze edelstenen opnieuw te bezoeken als volwassenen.
Maar voor elke kinderen die geweldig oud zijn geworden, zijn er drie of vier die niet meer te zien zijn geworden in afvalcontainers.
Vanwege luie animaties, vervelende personages, onzinnige plotten en stemacteurs waardoor je je haren uit je hoofd wilt trekken, kunnen sommige tekenfilms beter in de donkere hoeken van je geheugen worden achtergelaten waar ze thuishoren.
Het is tijd om die nostalgische kinderbril af te zetten en 15 geweldige kindercartoons die vreselijk oud zijn geworden opnieuw te bezoeken .
15 GI Joe: een echte Amerikaanse held
Ga Joe! Hij is er altijd, vechtend voor vrijheid over land en lucht. Het is GI Joe: A Real American Hero, de populaire geanimeerde miniserie gebaseerd op een Hasbro-serie actiefiguren met een militair thema.
Gemaakt op het hoogtepunt van de GI Joe-rage, was de show een hit met kinderen die graag dingen zagen ontploffen. Hoewel ze misschien echte Amerikaanse helden waren, hebben de Joes and Cobra Commander niet bepaald de tand des tijds doorstaan.
Deze cartoon uit de jaren 80 wordt het best herinnerd vanwege zijn extreem gedateerde aankondigingen van openbare diensten die elke aflevering afsloten en eindigden met de zin "En weten is de helft van de strijd!"
Het wordt niet gekker dan kijken naar de Joes die ons leren hoe we onze handen moeten wassen of het belang van een uitgebalanceerd dieet bespreken.
Tegenwoordig wordt de cartoon het best herinnerd als het mikpunt van een grap over Family Guy of Robot Chicken.
14 Voltron: verdediger van het heelal
Als je een kind bent dat is opgegroeid in de jaren 80, is de kans groot dat je je Voltron herinnert. Deze leuke tekenfilm op zaterdagochtend vertelt het verhaal van een team van crackpiloten die door de Galaxy Alliance zijn uitgekozen om het geheime wapen Voltron, een gigantische superrobot, te besturen.
Het is geen geheim waarom kinderen van Voltron hielden. Het heeft felle kleuren, belachelijke actie, gekke humor en gigantische robots die gigantische monsters verslaan.
Het is het perfecte recept voor een 12-jarige met een aandachtstekort, maar niet het beste voor een 30-jarige die probeert zijn jeugd te heroveren.
Luister naar onze waarschuwing en blijf uit de buurt van Voltron: Defender of the Universe, dat steeds ouder is geworden dankzij de beperkte animatie, onzinnige plots en stemacteurs die zo irritant zijn dat Snarf van Thundercats er goed uitziet.
Als je je Voltron-fix nodig hebt, raden we je aan om Netflix opnieuw op te starten, zonder stemacteurs waardoor je je trommelvliezen eruit wilt trekken.
13 Thundercats
Donder, donder, ThunderCats! Deze actieserie, die in 1985 debuteerde, bevatte mens-katachtige krijgers onder leiding van de machtige Pantrho, Lion-O en Cheetara terwijl ze de strijd aangaan met de kwaadaardige Mumm-Ra en zijn bende Mutants.
Met roundhouse kicks en vliegende nunchakus, heeft ThunderCats misschien wel een van de coolste intro's van de jaren '80; het is gewoon jammer dat je niets van dat spul in de show ziet.
Vandaag naar ThunderCats kijken is een lang sluimerfeest. We krijgen die animatie in de jaren '80 duur was, maar er is nauwelijks iets van die coole actie beloofd in de intro, en als we eindelijk de ThunderCats in de strijd te zien krijgen, is het net zo snel voorbij als het begon.
Als de show niet zo saai is, is het irritant irritant, vooral vanwege Snarf, een mollige katachtige lafaard die geen vijf seconden kan gaan zonder zijn eigen naam te zeggen.
12 De Super Mario Bros. Super Show
Nintendo's Super Mario Bros. is waarschijnlijk de meest invloedrijke videogame ooit gemaakt, dus het is alleen maar logisch dat een tekenfilm, The Super Mario Bros. Super Show, is gemaakt om de merknaam te verzilveren.
Waar moet je met deze beginnen? Om te beginnen wordt Mario Bros. geboekt door bizarre live-actiesegmenten waar Mario en Luigi worden bezocht door B-lijst gaststerren. Dan zijn er de flagrante Italiaans-Amerikaanse stereotypen, zoals Luigi die overgebleven spaghetti van Mario's shirt plukt.
Wat animatie betreft voor de jaren 80, kun je eigenlijk veel slechter doen dan The Super Mario Bros. Super Show.
Hoewel dit niet het ergste is om naar te kijken, kun je jezelf gelukkig prijzen als je een echt schokkend stemacteur kunt doorstaan, inclusief de acteur voor Toad die misschien net zo vervelend is als de man die Snarf speelde.
11 He-Man en de meesters van het universum
Het is bijna verbluffend hoe He-Man and the Masters of the Universe zo'n relevant onderdeel van de popcultuur is gebleven. Deze populaire kindershow uit de jaren 80 heeft geleid tot een live-actiefilm met Dolph Lundgren in de hoofdrol, talloze actiefiguren en zelfs een reeks reclamespotjes voor autoverzekeringen.
Met uitpuilende biceps, een magisch zwaard en een slogan om een einde te maken aan alle slogan ("I have the power!"), Was He-Man een hit bij elke puberende jongen met een televisietoestel.
Als je vandaag naar de cartoon kijkt, besef je echter dat je liefde voor Masters of the Universe vooral te danken is aan nostalgie.
Het is bijna onmogelijk om vandaag een aflevering door te nemen en je tanden niet te malen van de pure kaas uit de jaren 80. Met campy-muziek, duidelijk beeldmateriaal en maffe geluidseffecten is het beter om He-Man in je geheugen op te sluiten in plaats van het opnieuw op je tv-scherm te beleven.
10 She-Ra: Princess of Power
Toen het productiebedrijf Filmation zich realiseerde dat ze een bonafide hit hadden met Masters of the Universe, waren ze er snel bij om een spin-off uit te bouwen om te profiteren van het succes. Voer She-Ra: Princess of Power in.
She-Ra concentreerde zich op de zus van prins Adam, prinses Adora, en was schaamteloos gericht op jonge vrouwelijke kijkers om de populariteit van He-Man bij jongens tegen te gaan. En net als Masters of the Universe kan Princess of Power het beste met rust worden gelaten als een dierbare jeugdherinnering.
Onzinnige plots, luie stemacteurs en goedkopere animaties dan zijn voorganger doen de show geen plezier, maar niets is erger dan die kaasfactor uit de jaren 80.
De meest gênante aflevering is zonder twijfel She-Ra's kerst-cross-over met He-Man, waarin de twee proberen Skeletor te verhinderen de vakantie te verpesten. Het wordt niet cornier dan dat.
9 De Smurfen
Lang geleden, diep in het bos, was er een verborgen dorp waar kleine wezens leefden. Ze heetten Smurfen en ze waren de sterren van deze Amerikaans-Belgische geanimeerde fantasieserie die zijn debuut maakte in 1981.
Iedereen die in de jaren '80 is opgegroeid, vond het waarschijnlijk leuk om als kind naar De Smurfen te kijken, en waarom niet? Met schattige wezens en felgekleurde animatie was deze cartoon op zaterdagochtend duidelijk op kinderen gericht.
Maar dat was toen en dit is nu. Bekijk The Smurfs vandaag en de openlijke genderstereotypen worden duidelijk. Er is maar één vrouwelijke Smurf in het dorp, Smurfin, en ze wordt vaak uitgesloten van avonturen met de andere Smurfen die alleen geïnteresseerd zijn in haar knappe uiterlijk.
Voeg daar nog de grove animatie en cheesy dialoog aan toe en je krijgt een show die slechter heeft standgehouden dan parachutebroeken en Gobots.
8 Koppelingslading
Debuteert al in 1959, en de kans is groot dat velen van jullie nog nooit hebben gehoord van de geanimeerde "klassieke" Clutch Cargo. Je zou het waarschijnlijk het beste herkennen als die rare cartoon waar de jonge Bruce Willis naar keek in Quinten Tarantino's Pulp Fiction.
Het was een bizarre kleine kindershow over reizende avonturiers met een zeer beperkte animatie. Die goedkope animatie kwam echt tot uiting toen het programma besloot om live-action-monden te gebruiken voor de dialoog van karakters. Ondanks de beperkingen van de show werd het echter een grote hit toen het in de jaren 60 werd uitgebracht.
Die populariteit was niet genoeg om de show relevant te houden. Tegenwoordig ziet Clutch Cargo eruit als iets dat een middelbare scholier zou maken voor zijn klasproject.
Als er niets anders is, hebben we deze show te danken aan de inspiratie voor een reeks Adult Swim-tekenfilms die deze animatiestijl parodiëren (Venture Bros., Aqua Teen Hunger Force).
7 Scooby-Doo, waar ben je!
Gemaakt in 1969 door de animatiestudio Hanna-Barbera, Scooby-Doo, Where Are You! was een hippe tekenfilm met een groep tienermysterieoplossers en hun pratende Duitse dog.
In elke aflevering onderzochten onze helden een nieuwe bovennatuurlijke gebeurtenis, meestal met de onthulling dat het griezelige monster of de griezel in feite een slecht gehumeurde vermomde curmudgeon was.
Zeker, Scooby-Doo had zijn momenten als kind, maar als je er nu op terugkijkt, kun je de pure belachelijkheid van dit alles echt waarderen. Elke aflevering is even voorspelbaar als gedateerd, en die goedkope lach-tracks die na elke platte clou spelen, doen de show zeker geen plezier.
Hoewel het vaker opnieuw is opgestart dan we kunnen tellen, is Scooby-Doo eigenlijk meer een product van zijn tijd toen shows als The Brady Bunch en The Partridge Family de ether regeerden.
6 Transformers: Beast Wars
Sinds de originele serie in 1984 werd uitgezonden, is Transformers een cultureel fenomeen geworden. Het is niet moeilijk om erachter te komen waarom - wat is er cooler dan gigantische, bewapende robots die veranderen in raceauto's en helikopters?
In de loop der jaren is de serie opnieuw ontworpen en opnieuw opgestart totdat we in 1996 bij Transformers: Beast Wars terechtkwamen. Het was de eerste Transformers-serie met computergeanimeerde personages, en kinderen aten het met een lepel op.
Natuurlijk waren de graphics misschien overweldigend voor de jaren '90, maar volgens de huidige normen worden ze als beschamend slecht beschouwd. De personages zien eruit alsof ze rechtstreeks uit een N64-game komen, en de blokkerige ruimteschepen en het vlakke landschap maken het alleen maar erger.
Transformers staan bekend als meer dan op het eerste gezicht lijkt, maar de animatie in Beast Wars is niet in het minst opvallend.
5 SilverHawks
SilverHawks, gecreëerd als het ruimte-avontuur-equivalent van ThunderCats, bevat galactische helden, "deels metaal, deels echt", die vechten tegen de kwaadaardige MonStar, een buitenaardse opperheer, en zijn intergalactische menigte.
Als dat klinkt als de plot van alle andere tekenfilms uit de jaren tachtig, is dat omdat het zo is. SilverHawks is als een gigantische afzetterij van alles wat eraan voorafging, alleen niet zo goed.
Het is het soort tekenfilm waar alleen de jaren '80 van zouden kunnen houden, met een schetterende soundtrack, geïmproviseerde animatie en gekke personagenamen als Yes Man, Buzzsaw, Mumbo Jumbo en Wind Hammer.
Hoewel SilverHawks waarschijnlijk niet slechter of beter is dan shows als He-Man of ThunderCats, staat het lager op deze lijst vanwege het feit dat de meeste mensen, zelfs degenen die in hun hoogtijdagen zijn opgegroeid, het zich niet herinneren.
4 X-Men: Evolution
Er zijn maar weinig superheldencartoons die zo iconisch zijn als X-Men: The Animated Series. Helaas kan hetzelfde niet worden gezegd van X-Men: Evolution, de vervolgreeks die in 2000 werd uitgebracht.
De show nam personages waarmee het publiek vertrouwd was geraakt en gaf ze de millennium-update. Het merendeel van de hoofdrolspelers was veranderd in tieners in plaats van volwassenen, en nog schokkender was het feit dat ze samen met Xavier's Institute naar een gewone middelbare school gingen.
De creatieve beslissing werkte tegen de gunst van de show. Met saaie verhaallijnen en humor die plat op zijn gezicht valt, is Evolution een show die alleen werkt als je een kind bent dat op een zaterdagochtend voor de televisie zit. Vandaag kun je beter gewoon teruggaan naar de klassieke serie, die in ieder geval je aandacht kan vasthouden.
3 De Flintstones
Yabba Dabba Doo! Iedereen herinnert zich The Flintstones. Uit de stad Bedrock zijn zij de sterren van deze geanimeerde sitcom die werd uitgezonden van 1960 tot 1966. Met personages als Fred, Wilma, Barney, Betty en de dinosaurus Dino was de show een grote hit bij het publiek en werd het een pop -cultuursensatie.
We herinneren ons allemaal graag aan The Flintstones met goede herinneringen, maar de waarheid is dat de show elk jaar meer en meer gedateerd raakt.
Er zijn maar zoveel rock-woordspelingen die men kan verdragen, en de voor de hand liggende invloeden uit de jaren '60, van bowlen tot sigaretten, sluiten niet bepaald aan bij het moderne publiek. Nog meer gedateerd zijn de nogal openlijke seksistische ondertoon in de relatie van Fred en Wilma.
Tegenwoordig zijn de Flintstones meer representatief voor de oude steentijdfamilie dan voor de moderne.
2 Captain Planet en de Planeteers
De jaren 90 waren een vreemde tijd voor superhelden, en Captain Planet was waarschijnlijk de vreemdste van allemaal. Deze held met een blauwe huid was het titelpersonage van zijn eigen tekenfilmserie, ook al kwam hij er zelden in voor.
Toen de eco-krijger niet op het scherm was, werd de show in beslag genomen door tieners die vochten tegen boosdoeners die het milieu van de aarde vervuilden. Alleen toen ze samen kwamen, konden ze de ontzagwekkende kracht van Captain Planet oproepen.
Vragen waarom Captain America als zo zwak wordt beschouwd, is als vragen waarom puppy's als zo schattig worden beschouwd. De cartoon zit vol met vreselijke woordspelingen, saaie dialogen, saaie actiescènes en predikende lessen over het redden van het regenwoud.
Zelfs als kinderen maakten de meesten van ons deze groenharige superheld belachelijk die zich kleedde als een aerobicsinstructeur uit de jaren 80. Laten we gewoon blij zijn dat de live-action reboot nooit is uitgekomen.
1 Pokémon
Er staan een aantal shows op deze lijst die sensaties in de popcultuur zijn geworden, maar geen daarvan was zo groot als Pokémon.
De serie was een enorme hit met kinderen die dol waren op de schattige kleine zakmonsters en zich konden verhouden tot de boodschap dat je je uiterste best moet doen om je dromen te verwezenlijken. Maar als je eenmaal een bepaalde leeftijd hebt bereikt, realiseer je je hoeveel hoofdpijn je ouders al die jaren hebben doorgemaakt.
Als je vandaag naar Pokémon kijkt, zal je hoofd duizelen van de hoeveelheid gebrabbel die uit de monden van personages komt, en het feit dat Pokémon alleen hun eigen naam kan zeggen, is vervelender dan schattig.
We raden je aan om Pokémon niet opnieuw te bezoeken en het feit dat deze geliefde kindershow eigenlijk slechts een oppervlakkig marketingmiddel was om je meer waardeloze merchandise te laten kopen.
---
Kun je andere kindercartoons bedenken die niet goed verouderd zijn? Geluid uit in de reacties!