Horrorfilms lopen altijd het risico andere horrorfilms af te breken. Dat snappen we. Er is tenslotte maar zo veel dat je kunt doen met een maniak in een masker. Daarom vinden we dat het nooit als een automatische belediging mag worden opgevat wanneer je aangeeft dat een nieuw terreurverhaal de plot van een collega-genre-klassieker overvalt.
Bij het samenstellen van de volgende lijst met Halloween- remakes, zijn we met het grootste respect op de zaken ingegaan. Ja, er zijn een aantal inspanningen die te lijden hebben onder kwaliteitscontrole, maar die willen we graag opstarten voor een feest op 31 oktober.
Het oorspronkelijke Halloween uit 1978 was tenslotte niet bepaald innovatief. Black Christmas was daar vier jaar eerder al geweest. En we zijn er zeker van dat Black Christmas niet alleen op het idee kwam van een maniak die jonge vrouwen besluipt, hoewel het misschien heeft geleid tot veel van de slasher-filmtropen die Halloween zou populair maken. Dus waarom is dit geen verzameling " Black Christmas remakes"? Het is gewoon een kwestie van context. Halloween was een groot succes en onmiddellijk herkenbaar, terwijl Black Christmas na verloop van tijd zijn publiek zou verzamelen. Met andere woorden, de films hier werden meer beïnvloed door Michael Myers dan door Billy en Agnes.
Je zult ook merken dat Rob Zombie's Halloween-remake en het vervolg niet op deze lijst staan. Dat komt omdat ze te slecht waren om op te noemen. Met dat gezegd, laten we beginnen met 15 horrorfilms die echt Halloween-remakes zijn.
15 De slaper
The Sleeper is een film waar fans van slasher-films uit de Gouden Eeuw van zouden moeten genieten. Filmmaker Justin Russell doet er alles aan om de look en feel van een historisch stuk opnieuw te creëren, maar hij probeert niet alleen een slasher-film te maken die zich afspeelt in het begin van de jaren tachtig - dat is vrij vaak gedaan - hij probeert de look vast te leggen op film, zodat je je kunt voorstellen dat dit werd uitgebracht in de overvloed aan functies die volgden op het originele Halloween .
We zouden in detail kunnen treden over de plot van de film, maar dat zou al het risico lopen overbodig te worden. Dit heeft het dichtste verband met de klassieker van John Carpenter: een maniak achtervolgt een groep vrouwen zonder motief in een kleine stad die lijkt op Haddonfield, behalve dat het hier studenten zijn in plaats van de middelbare school, en het is veel bloediger. Het heeft eigenlijk meer gemeen met He Knows You're Alone, een legitieme slasher uit de vroege jaren 80, maar die film was een kopie van Halloween , dus welkom op de lijst, Sleeper .
14 The Dorm That Dripped Blood
The Dorm That Dripped Blood (om de een of andere reden ook bekend als Pranks ) draait om een groep studenten die de taak hebben om tijdens de kerstvakantie een binnenkort te slopen slaapzaal op te ruimen. Ondanks het feit dat de ene feestelijke vierde kwartaalvakantie voor een andere is verwisseld, is TDTDB een regelrechte afzet van Halloween, compleet met een schijnbaar niet te stoppen moordenaar, een schilderachtige omgeving en de vakantieachtergrond.
Zoals met veel van de films op deze lijst, gaat het overboord op het bloed in vergelijking met zijn voorganger, en er is schijnbaar geen reden voor de misdaden van de moordenaar, behalve het feit dat hij een paar snoepkorrels verlegen is voor een volle trick-or-treat-tas. Het is een duidelijke achteruitgang van de kwaliteit, maar de authenticiteit van de tijdsperiode en de brutaliteit van de moorden zijn voldoende om een blik te verdienen van jullie idioten die van emmers rood spul houden met je horrorfilms. Deze was moeilijk te vinden in een fatsoenlijke afdruk totdat Synapse het een paar jaar geleden naar Blu-ray bracht. Bekijk dat eens als je kunt, want er is een indrukwekkende ongecensureerde versie met uitgebreide bloedsequenties.
13 De Mutilator
De Mutilator is een favoriet van de videoscene op de zwarte markt. Jarenlang hadden sites zoals Revok duistere afdrukken verkocht - eerst op VHS en later als dvd-rips van oude VHS - met extra gore. Maar het was moeilijk te zeggen of een echt ongecensureerde versie van dit ding nog steeds ergens rondzwierf totdat Arrow er vorig jaar de touwtjes in handen nam. Zelfs volgens de huidige maatstaven heeft The Mutilator een aantal vervelende dingen aan de hand; maar in wezen is het gewoon weer een Halloween- remake.
Kleine groep jongeren. Geïsoleerde omgeving. Een-voor-een doodssequenties. Maniak die al dan niet probeert een familielid te vermoorden (hoewel het familiale complot voor Halloween pas in het eerste vervolg in het spel kwam). Het grote verschil hier: dit is een film die is opgebouwd rond kill-sequenties, en jongen, er zijn enkele inventieve. Zoals de slogan zegt: "Met zwaard, met houweel, met bijl, tot ziens."
12 Mischief Night (2013)
De beste remakes herformuleren het vertellen van verhalen en veranderen de karakterdynamiek op een manier waardoor ze volledig origineel lijken. Mischief Night is een slaper in het rijk van Halloween- remakes die precies dit weet te doen, dieper in het verleden van zijn heldin graaft dan het originele Halloween ooit deed. Hoewel haar psychologische blindheid een nogal zwakke hoek is die zich leent voor haar gezichtsvermogen dat voorspelbaar terugkeert in de climaxsequentie, doet deze film een fenomenale klus door te spelen met stemming en omgeving terwijl een gemaskerde vreemdeling onze heldin rond haar huis achtervolgt op de avond voor Halloween, oftewel "Mischief Night."
De kledij van de moordenaar is griezelig en het grootste deel van de film lijkt op de laatste 20 minuten van de klassieker van John Carpenter. Deze zou na verloop van tijd zijn publiek moeten vergroten. Zorg ervoor dat als je ernaar kijkt, je het niet verwisselt met de film met dezelfde naam uit 2014, die hetzelfde plot bevatte maar ernstig tekortschoot in uitvoering.
11 Gerafeld
Frayed is een film die de meesten van jullie waarschijnlijk niet hebben gezien, en dat is een fout die meteen moet worden gecorrigeerd als je een echte horrorfan bent. Hoewel je moest weten dat remakevriendelijk Hollywood uiteindelijk naar Halloween zou gaan - gezien de immense populariteit van de film - is het jammer dat de studio-geautoriseerde Rob Zombie-remake het eindresultaat bleek te zijn. Frayed zou perfect zijn geweest als vervanging voor dat afval, omdat het de Michael Myers-legende op de voet volgt voordat het een gedurfde nieuwe richting inslaat die niettemin overal aan het originele Halloween doet denken.
De film begint op het verjaardagsfeestje van een kind. De jonge Kurt (die zo gemakkelijk de jonge Michael had kunnen zijn) vertoont antisociaal gedrag en vervolgens, in een schokkende wending van de gebeurtenissen, vermoordt hij op brute wijze zijn eigen moeder in het zicht van een rennende videocamera. Daarna draait de film het geweld terug - serieus, de scène is zo grafisch dat het nodig was - maar het vervangt het door een beklemmend familiedrama dat zich ontvouwt terwijl Kurt (serieus, waarom kon het niet Michael zijn geweest?) sanatorium waar hij 13 jaar opgesloten zit. De film eindigt op een andere plek dan het originele Halloween , maar het levert een even zware emotionele stoot op om daar te komen. Bekijk deze eens.
10 Hij weet dat je alleen bent
Drie van de meest verbluffende jonkvrouwen-in-nood van het slasher-tarief uit de vroege jaren 80 - Caitlin O'Heaney, Elizabeth Kemp en Patsy Pease - worden achtervolgd door een stille maniak, die schijnbaar willekeurig op vrouwen richt. De moordenaar (Tom Rolfing) heeft echter een kleine methode om zijn waanzin te bestrijden, in tegenstelling tot Michael. Zijn doelwit zijn vrouwen die verloofd zijn om te trouwen. Anders dan dat, zijn hij en Myers vogels van een veertje.
He Knows You're Alone repliceert Halloween echter met meer dan alleen de opzet. O'Heaney is de aanstaande bruid en ze begint op een afstand visioenen te zien van de niet nader genoemde moordenaar. Omdat niemand anders hem ziet, begint ze te denken dat het haar geest is die haar voor de gek houdt. Een vriend-van-een-vriend psychologiestudent (gespeeld door Tom Hanks!) Probeert het zelfs te psychoanalyse als een soort Freudiaans seksueel verlangen. Maar naarmate de film vordert, blijkt de 'hallucinatie' maar al te echt, aangezien haar stalker zich een voor een op de mensen in haar leven richt.
9 Gelukkig Hell Night
Onstuitbare moordkracht in menselijke vorm? Controleren. Groep domme jongeren als slachtoffers? Dubbel Check. Moordenaar die terugkeert naar de plaats van zijn misdaden uit het verleden? Drievoudige controle. Ja, Happy Hell Night heeft alle kenmerken van een Halloween- remake.
Deze late-in-the-game slasher-film - gemaakt in 1992, een paar jaar nadat het genre was uitgestorven - volgt de moorddadige en mogelijk demonische priester Zachary Malius terwijl hij zich losmaakt van het staatsasiel 25 jaar nadat hij zeven studenten had gedood studenten. Happy Hell Night heeft een griezelige moordenaar met een bleek gezicht en vindt zelfs plaats op Halloween-avond. Je kunt niet minder subtiel worden dan dat.
En om op een interessante parallel te wijzen … het originele Halloween was een beetje een carrière-starter voor Jamie Lee Curtis en enkele van haar co-sterren met een prominente acteur. Happy Hell Night doet hetzelfde met nieuwkomers Jorja Fox (CSI) en Sam Rockwell (Moon), die tegenover de overleden grote Darren McGavin ( A Christmas Story , Billy Madison ) verschijnen.
8 Silent Night / Silent Night, Deadly Night
Silent Night is een remake van Silent Night, Deadly Night , en eerlijk gezegd hebben beide films veel gemeen met Halloween, afgezien van de andere feestdag. SNDN heeft een meer originele benadering van hoe het zijn personages opzet dan de remake, maar beide blijven eenvoudige verhalen over gekostumeerde moordenaars met een onrustig verleden die een spoor van geweld in hun gemeenschappen doorsnijden terwijl ze hun touwen stevig vastbinden aan de pylonen van een geliefde vakantie.
Het origineel heeft wat de setup betreft iets meer gemeen met het filmdebuut van Michael Myers. Billy doodt niet als een jong kind, maar hij is getuige van gruwelijke gebeurtenissen die ervoor zorgen dat hij de wapens opneemt naarmate hij volwassen wordt. De remake neemt het verder over en biedt een moordenaar met verborgen gezicht aan, verborgen achter een kerstmanmasker en bereid om allerlei vreselijke dingen te doen. Zowel het origineel als de remake zijn niet voor de preuts. Het is alsof beide sets filmmakers zich realiseerden dat ze de Halloween- magie niet konden heroveren, dus moesten ze de sterfscènes zo gedenkwaardig mogelijk maken.
7 Friday the 13th - The Sequels
We gaan de originele Friday the 13th uitsluiten van dit bericht, omdat de motivaties van de psychose van de moordenaar aanzienlijk verschillen van wat je in Halloween ziet . Toch volgt het delen van de Halloween- formule - daad van geweld, opzet, opzet, opzet, onzichtbare moordenaar, en ongeveer dertig minuten snijden en in blokjes snijden om dingen af te maken.
Nu verder met vrijdag 13 ste delen II, III, IV, etc., en je hebt een serie die meer lijkt op wat de oorspronkelijke Halloween vastgesteld. Jason Voorhees is een gemaskerde moordenaar die niet kan worden gestopt en doodt alsof hij wordt gedreven door een impuls waar hij geen controle over heeft. Hij en Michael zijn niet zo verschillend als je erover nadenkt. Bovendien bewaart Jason zijn moorden meestal voor een bepaalde dag van het jaar, en de meeste aanvallen zijn gericht op de plaats waar hij opgroeide (dwz Campy Crystal Lake vs. Haddonfield, Ill.). Een groot verschil is echter dat Jason van zijn moeder houdt, en Michael wil vrijwel iedereen vermoorden die een bloedverwant is.
Hoeveel de aanstaande / lang uitgestelde reboot van de serie zich zal houden aan Halloween-tropen valt nog te bezien.
6 Lover's Lane
Lover's Lane probeert remake-detectives buiten de gebaande paden te brengen door het verhaal van een ontsnapte maniak over te brengen naar Valentijnsdag. Maar alle bekende tropen die Halloween heeft helpen vestigen, zijn ontegenzeggelijk aanwezig, tot aan de psychiater toe die nooit wil dat zijn "patiënt" het daglicht ziet.
Op een verantwoordelijke manier nemen regisseur Jon Ward en schrijvers Geof Miller en Rory Veal lang genoeg een omweg van Myers 'verhaal om een wending te geven. Afgezien daarvan heb je echter een gemaskerde maniak met een uniek wapen naar keuze (in dit geval een haak, in tegenstelling tot Michaels slagersmes) en een maagdelijk 'laatste meisje' in de sociaal onhandige Mandy (Erin J. Dean). Er zijn hier niet veel verschillen te vinden.
Een speciale opmerking voor horrorfans: als je deze slasher uit 1999 nog niet hebt gezien, houd je ogen open voor een cheerleader met de naam Janelle. Ze wordt gespeeld door niemand minder dan Anna Faris, die vooral bekend is vanwege haar hoofdrol in de slasher-filmparodiefranchise, Scary Movie. Ook zouden WKRP in Cincinnati- fans moeten genieten van het zien van Les Nessman (Richard Sanders) in een serieuzere rol.
5 De Prowler
Een paar decennia en honderden, zo niet duizenden, slasher-films hebben het witte doek en homevideospelers vereerd, maar weinigen kunnen The Prowler (ook bekend als Rosemary's Killer ) in termen van bloed en wreedheid een kaarsje uit houden. In de kern is dit verhaal van een gemaskerde slasher, die weer opduikt tijdens een schooldans na ongeveer 25 jaar sluimerend liggen, een opgevoerde versie van Michael Myers.
Gooi echter in vaste richting van Joseph Zito (Friday the 13th: The Final Chapter) en Tom Savini (de Godfather of Gore zelf!), En je hebt een film en een moordenaar die opvallen ondanks hun nauwe relatie tot de baanbrekende inspanning van John Carpenter.
Serieus, horror nieuwelingen, je weet niet hoe goed je het hebt. De Prowler is nu in al zijn onversneden glorie te zien op veel streamingplatforms. Dat was geen luxe die iemand had tot aan de eeuwwisseling, toen de opkomst van dvd en de versoepeling van de censuur het mogelijk maakte om de kopieën van de zwarte markt achter zich te laten en heldere, duidelijke versies te krijgen van met bloed doordrenkte films zoals deze.
4 Rand van de bijl
Edge of the Axe is een andere late slasher-film uit 1988 die niet genoeg krediet krijgt. Ja, het is een flagrante afzetterij van Halloween - een schijnbaar niet-dodelijke kerel met een wit masker die mensen een voor een in stukken snijdt zonder aanwijsbare reden - maar het is ook geweldig in het regelen van de setstukken (dwz moorden) met een behoorlijke mate van spanning -opbouw voordat de emmers bloed het overnemen.
Een andere overeenkomst met Michael die we in eerdere vermeldingen op deze lijst hebben besproken, is de wapenvoorkeur van de moordenaar. Onze man in deze film is niet boven het bellen van een hoorbaar, maar hij vindt het erg leuk om zijn bijl te gebruiken, als deze klootzakken maar zouden meewerken. Helaas is Edge of the Axe een film waar je nog behoorlijk goed naar moet zoeken. Je kunt waarschijnlijk een kopie van een of twee vage bronnen opsporen, maar het komt waarschijnlijk op VHS. Afhankelijk van de afdruk is het de moeite waard.
3 Killer Party
Killer Party volgt de Halloween- structuur die door John Carpenter is opgezet vrij nauw, waardoor de moordenaar grotendeels ongezien blijft terwijl hij in kleine hoeveelheden met geweld wordt besprenkeld, wat resulteert in een finale van het aantal lichaamsdelen die de moeite waard is als je van dat soort dingen houdt (en waarom zou je dat niet zijn als je zover bent gekomen?).
De drijfveren van de moordenaar in Killer Party hebben te maken met een trauma uit het verleden en een verlangen naar wraak op jonge idioten. Dit zijn ook nauw verwante nietjes die doorkwamen met de oprichting van het slasher-genre door Halloween . Deze heeft niet echt een carrière gelanceerd, maar het kwam niet door een gebrek aan proberen.
Als je deze wilt opsporen, hoef je niet ver te zoeken. Er is nu een schijf voor, en een paar jaar geleden verscheen hij op video-on-demand - niet minder in HD!
2 Eindtoets
Als het niet het nummer 1-item op deze lijst was, zou het eindexamen gemakkelijk de meest flagrante afzetterij van Halloween zijn die er is. Dat betekent niet dat het niet leuk is, maar het betekent wel dat Carpenter waarschijnlijk de filmmakers had kunnen aanklagen.
Het eindexamen bevat een kolossale, stille moordenaar. Hij draagt geen masker, maar dat hoeft niet echt, omdat de camera gierig is om je een glimp te gunnen. Wat je wel ziet, is een leeg masker zonder emotie.
Ook doodt hij niet-discriminerend, zonder achtergrondverhaal, en zijn doelwit is een specifieke universiteitscampus waarvan we weten dat er een verband mee is. We zijn gewoon onzeker over wat dat verband is. Slechts drie jaar na het oorspronkelijke Halloween, werd het eindexamen snel vergeten, gedeeltelijk omdat het in hetzelfde jaar viel als Halloween II , waarin de meest stoere Michael Myers-portretten te zien waren, evenals de terugkeer van de originele cast. Met zulke kansen heeft deze film nooit een kans gehad.
1 Nachtmerries in een beschadigd brein
We zijn eindelijk aangekomen bij de meest flagrante replicatie van het originele Halloween dat er is! Nightmares in a Damaged Brain (ook bekend als Nightmare) kwam drie jaar na Halloween uit , maar wat een verschil maakten die drie jaar! De mainstream horror was van spanning en een beetje geweld naar volwaardige bloedbaden gegaan, en dit is misschien wel het meest brute voorbeeld - vooral met de openingsdoding.
Het verhaal concentreert zich op een psychiatrische patiënt die op moord gaat na zijn ontsnapping uit het gesticht. Zijn huidige spree houdt verband met een trauma uit het verleden waarin hij als jong kind een stel afslachtte. Tegen het einde van de film breekt hij het griezelige oude mannenmasker uit en fixeert hij zich op een specifieke reeks slachtoffers zonder veel rijm of reden. (Hij is tenslotte gek.) Totdat de sequels kwamen en de Halloween- mythos verpestten met dat BS Laurie Strode-als-zus-scenario, was dit zo ongeveer een kopie. Door de geschiedenis heen is deze verboden of erger gehakt dan de slachtoffers van de moordenaar. Dankzij de wonderen van de moderne beschaving kun je het nu echter ongecensureerd op dvd bekijken.
---
Dus daar heb je het, lezers. De volgende keer dat je merkt dat je opgebrand raakt tijdens Halloween- bezichtigingen, overweeg dan om in een paar van deze 15 "remakes" van je enge filmopstelling te werken. Je zult er (meestal) geen spijt van krijgen.