Iedereen die in de jaren 2000 is opgegroeid, is het ermee eens dat er een paar dingen zijn die we allemaal liever vergeten over dat specifieke decennium.
Van Trucker-petten, Crocs en stevige portemonnee-kettingen tot Blackberries, Beyblades en 'Whassup?' op elk moment aan de telefoon kan een tienertrend gewoon beter in het verleden worden gelaten.
Het is echter een iets gecompliceerder situatie met de tienerfilms van die tijd. Natuurlijk, deze films kunnen oubollig, clichématig of gewoon een beetje flauw zijn in hun portret van het adolescente leven, maar ze bieden nog steeds een grappig venster naar een andere tijd.
Ze gebeurden in een tijd lang vóór Facebook, selfies en Justin Bieber, toen onze popsterren overgelukkig waren en het soort matte tips droegen die tegenwoordig vaker worden geassocieerd met meneer Flavortown zelf, Guy Fieri.
Sommige films op deze lijst zijn beter verouderd dan andere. Sommige van de sterren die betrokken waren bij deze eens zo populaire tienerfavorieten zijn ook beter ouder dan anderen. Dat doet er echter niet toe.
Deze lijst gaat helemaal over het opnieuw bezoeken van enkele van die ooit geliefde films met een fris en modern perspectief.
In sommige gevallen zul je je afvragen hoe sommige van deze films erin slaagden om in de ether te glippen om inactief te blijven, grotendeels vergeten. In andere gevallen zullen de redenen voor hun kiemrust onmiddellijk duidelijk worden.
Sommige van de films op deze lijst bevatten toekomstige A-listers zoals Chris Evans, Blake Lively, James Franco, Rachel McAdams, Channing Tatum, Anna Faris en Kirsten Dunst. Anderen zijn onder meer vergeten favorieten zoals Shane West, Julia Stiles, Jason Biggs, Colin Hanks, Michelle Trachtenberg en de Olsen Twins.
Hoe dan ook, maak je klaar om nostalgisch te worden, want hier zijn de 25 vergeetbare tienerfilms uit de jaren 00 die alleen echte fans onthouden.
25 Not Another Teen Movie (2001)
Not Another Teen Movie, vaak ten onrechte geassocieerd met inferieure spoof blindgangers zoals Date Movie en Superhero Movie, is misschien het meest opmerkelijk voor het vertegenwoordigen van het filmdebuut van Chris Evans - niet dat Evans zo trots is op het feit dat hij tegenwoordig in de films speelt.
Evans dacht wrang na over de ervaring tijdens een interview met The Wrap en lachte: "In de film moest ik een banaan in mijn (billen) steken, het was niet bepaald een elitaire kunst." Hij had half gelijk.
Hoewel Not Another Teen Movie een beetje te vaak terugkeert naar brutale humor, is het nog steeds een geestige, goed waargenomen parodie.
Zelfs de op bananen gebaseerde grap van Evans is een slimme sekse-swap-verzending van Ali Larter's beroemde slagroombikini van Varsity Blues.
Evans 'Jake Wyler is een wandelende, pratende Freddie Prinze Jr.-lampoon, die de soort komische timing vertoont die hem een stuk boven de andere beefcakes plaatste bij het casten van Captain America een paar jaar later.
Hij is ook niet de enige die het naar zijn zin heeft, met Jaime Pressly, Eric Christian Olsen, Chyler Leigh, Mia Kirshner en Samm Levine allemaal in een prima vorm in hun toegewezen rollen, waarbij ze menig vertrouwd filmisch personage uit de middelbare school opsturen.
Gooi een grappig muzikaal nummer in dat is geschreven door Ben Folds en je hebt een film die, hoewel soms grof, toch beschikt over voldoende intelligente grappen om komediefans en tienerfilmliefhebbers tevreden te houden.
Goede Charlotte duikt zelfs op en treedt op in de promscène van de film, hoewel hoe minder daarover wordt gezegd, hoe beter.
24 Sugar & Spice (2001)
Deze cheerleader-misdaadkomedie zorgde bij de vrijlating voor controverse vanwege wat sommige critici beschouwden als een onverantwoordelijke weergave van door tieners geleid wapengeweld.
Sugar & Spice is gebaseerd op een serie overvallen uit het echte leven waarbij vier middelbare schoolmeisjes uit Houston in Texas betrokken waren en bevat een aantal zwaargewichten uit de tienerfilm uit de jaren 2000 in de vorm van Mena Suvari, Marley Shelton en James Marsden, maar profiteert niet helemaal van.
Wat het wel doet, is het verhaal vertellen van vijf populaire middelbare scholieren, die liften op het idee banken te beroven om de kosten te dekken van de zwangerschap en het aanstaande ouderschap van een van hun kwintetten.
Nadat ze talloze overvalfilms hebben bekeken en een van hun opgesloten moeders in de gevangenis hebben bezocht (een nette cameo van Sean Young), beginnen ze aan een gewaagde overval waarin hun verschillende perfect geslepen cheerleader-bewegingen zijn verwerkt.
Als een lichtgewicht komedie die de voorkeur geeft aan luchtige humor boven een van de potentieel intrigerende donkere thema's van de plot, bombardeerde Sugar & Spice aan de kassa, ondanks solide wendingen van Suvari, Shelton en Melissa George als drie van de centrale vijftal van de film.
Schrijver Lona Williams was zeker niet blij met de eindresultaten. Williams had eerder lovende kritieken gekregen voor haar schrijven over de komedie van de schoonheidswedstrijd Drop Dead Gorgeous.
Deze keer vroeg ze echter om haar naam te verwijderen uit Sugar & Spice, waarbij het pseudoniem Mandy Nelson in plaats daarvan werd gebruikt.
23 Wat er ook voor nodig is (2000)
James Franco maakte zijn grote schermboog met dit formule-achtige middelbare schoolverhaal, losjes gebaseerd op het toneelstuk Cyrano de Bergerac, dat eerder inspiratie vormde voor Steve Martin's Roxanne.
Hoewel zowel het publiek als de critici Martins snoz-geleide versie van het bekende verhaal ophaalden, was het een ander verhaal voor Whatever It Takes.
Als een flop, zowel kritisch als commercieel, draait de film om Ryan, de middelbare schoolgeek van Shane West, die een deal sluit met Franco's populaire jock Chris om hen allebei te helpen de meisjes van hun dromen binnen te halen.
Terwijl Ryan namens Chris romantische e-mails en telefoonberichten schrijft voor de intellectuele Maggie (Marla Sokoloff), leert Chris Ryan hoe hij indruk kan maken op het populairste meisje op school, Ashley (Jodi Lyn O'Keefe) door een slechte jongen te worden.
Maar al snel beseft Ryan dat hij misschien de hele tijd achter het verkeerde meisje aan zat.
Als een formule vol clichés en eentje die zwaar leent van mensen als She's All That (O'Keefe speelt vrijwel dezelfde rol), Whatever It Takes is ook opmerkelijk omdat het filmdebuut van Aaron Paul in een kleine rol speelt die hij onwaarschijnlijk is om met veel genegenheid op terug te kijken.
Terwijl Franco herstelde om door te gaan naar grotere en betere dingen, bleef West struikelen en speelde een paar jaar later in de superheld blindganger The League Of Extraordinary Gentlemen. Dit is niet zo erg.
22 Charlie Bartlett (2007)
Charlie Bartlett, ergens tussen Rushmore en Ferris Bueller's Day Off, komt misschien niet helemaal overeen met een van die films, maar het is nog steeds een slim en grappig genoeg verhaal van tienerangst, groot geschreven.
Het is ook de perfecte showcase van de aanzienlijke talenten van wijlen Anton Yelchin, waarbij de toenmalige tieneracteur een charismatische uitvoering vertolkte in de titulaire rol van de film. Hij speelt Charlie, een rijk kind met problemen bij wie ADHD is vastgesteld en zich aanpast aan het leven op weer een nieuwe school.
Hij stuit al snel op een plan om geld te verdienen, waarbij hij als een zelfbenoemde psychiater dient voor zijn klasgenoten, waarbij hij de jongensbadkamer als een geïmproviseerd kantoor gebruikt.
Het duurt niet lang voordat hij fysieke en emotionele problemen voorwendt tijdens psychiatrische sessies om zijn cohorten te voorzien van een assortiment medicijnen - natuurlijk allemaal tegen betaling.
Een leuk, zij het ietwat eentonig uitgangspunt wordt versterkt door een ondersteunende cast met Kat Dennings als collega-schoolrebel Susan Gardner en Robert Downey Jr. als haar vader en schooldirecteur Nathan Gardner.
Downey Jr. en Yelchin spelen in enkele van de beste scènes van de film, met hun vurige uitwisselingen die Charlie Bartlett boven het niveau van andere tienerdrama's verheffen.
Gooi de altijd betrouwbare Hope Davis erin als Charlie's lankmoedige, zwaar medicinale moeder, Marilyn, en je hebt een indie-tienerinspanning die het bekijken waard is - minstens één keer.
21 The New Guy (2002)
Na in 2000 naam te hebben gemaakt met de tienerkomedie Road Trip, keerde de direct herkenbare DJ Qualls twee jaar later terug naar bekend terrein met The New Guy.
Helaas, zoals Tom Green leerde met Freddy Got Fingered, slaat de verlichting niet altijd twee keer toe. The New Guy is misschien geen gigantische kalkoen die vergelijkbaar is met die van Green, maar het is een rommelige, onsamenhangende aangelegenheid die zijn talent en een potentieel intrigerend uitgangspunt verspilt.
Qualls speelt de middelbare school nerd Dizzy Harrison, die een reeks openbare vernederingen lijdt die uiteindelijk met hem in de gevangenis eindigen.
Terwijl hij achter de tralies zit, begint hij een gesprek met de Luther van Eddie Griffin en ze bedenken een plan om Dizzy te helpen zichzelf opnieuw uit te vinden. Hij wordt van school gestuurd en ondergaat een make-over.
Bij aankomst op zijn nieuwe school vestigt Dizzy zichzelf als de alfamannetje door de pestkop van de inwoner in elkaar te slaan en de aandacht te trekken van Danielle van Elisha Dushku. Hij kan echter niet voor altijd aan zijn vorige leven ontsnappen.
Gebaseerd op een fantasie die vaak genoeg is voor kinderen van een bepaalde leeftijd, zit The New Guy vol met sympathieke leads, waaronder Zooey Deschanel als de band van Dizzy die beste vriendin Nora speelt. Er klopt echter iets niet.
Geregisseerd door There Something About Mary, schrijver Ed Decter, naar een script van David Kendall, die heeft geschreven voor mensen als Boy Meets World, biedt The New Guy een ongebruikelijke mix van brutale grappen en sentimentaliteit die nooit echt geleert, maar waar je naar kunt kijken genoeg.
20 It's a boy girl thing (2006)
Elton John en echtgenoot David Furnish dienden als producers van deze body swap-komedie op de middelbare school, die slechts een beperkte theatrale release kreeg, maar toch een lief verhaal is.
Als een frisse draai aan een bekende klassieker, ziet de plot het verhaal van buren en jeugdvrienden die middelbare scholieren zijn geworden Woody Deane (Kevin Zegers) en Nell Bedworth (Samaire Armstrong) van lichaam wisselen.
Terwijl Woody een voetbalster en jock is, is Nell een introspectieve boekenwurm met weinig interesse in sport. Daarom is het feit dat ze lichamen hebben verwisseld niet bepaald ideaal, hoewel het wel een mogelijkheid biedt voor een vorm van commentaar op genderpolitiek.
Zeger, die in de jaren daarna gestaag heeft gewerkt aan alles van Gossip Girl tot Fear The Walking Dead, doet het goed, maar dit is ongetwijfeld Armstrongs film. Ze diende als een soort voertuig voor de actrice, die vers was van haar breakout-rol als Anna Stern op tienerfavoriet The OC, en voegt een beetje meer emotionele diepte toe aan de procedure.
In een filmlicht over buiklachen slagen Armstrong en Zegers er op zijn minst in om echte chemie op het scherm op te bouwen en, zoals bij elke film over lichaamsruil, is het altijd leuk om te zien hoe twee acteurs elkaar proberen te spelen voor een komisch effect.
It's A Boy Girl Thing zal geen prijzen winnen voor originaliteit, maar het levert vrijwel alles wat je zou verwachten of willen van een dergelijke film, zelfs als het na verloop van tijd een beetje te dicht bij schmaltz komt.
19 Save The Last Dance (2001)
Aa een onbetwist schuldig genoegen, Save The Last Dance is de perfecte fusie van Dirty Dancing en Flashdance, via Boyz n the Hood.
Het speelt Julia Stiles als een stijf, blank meisje uit het Midwesten en balletdanseres Sara die naar Chicago verhuist na een persoonlijke familietragedie. In het begin worstelt ze echter om zich aan te passen aan haar overwegend zwarte klasgenoten, vooral in de plaatselijke nachtclubs waar haar dansbewegingen belachelijk worden gemaakt.
Er is echter hulp bij de hand in de vorm van Derek van Sean Patrick Thomas, die haar niet alleen leert dansen (in de beste scène van de film) maar ook haar hart verovert.
Derek heeft echter zijn eigen problemen wanneer hij probeert een semi-crimineel verleden en een stel vrienden met slechte bedoelingen van zich af te schudden. Dit alles en nu de finale van de film nadert, moet Sara zich voorbereiden op auditie voor een chique balletschool.
Zal ze haar nieuwe ‘urban’ moves in haar auditie-stuk opnemen? Gok en probeer te onthouden dat dit 2001 is, niet 2018.
Als de film die talloze oplichters voortbracht in de vorm van Step Off en de verschillende vervolgfilms, is Save The Last Dance de film van Stiles, hoewel Thomas ook een winnende toevoeging is.
Scandal's Kerry Washington biedt ook sterke steun als Dereks zus en Sara's nieuwe beste vriend, ook al is haar rol een beetje onderontwikkeld.
Met brede penseelstreken getekend, is Save The Last Dance's weergave van het leven in de binnenstad misschien een beetje simplistisch, maar voor pure escapistische cinema is het erg leuk.
18 Stick It (2006)
Met het doel om te doen voor gymnastiek wat Bring It On deed voor cheerleading, vertelt Stick It het verhaal van Haley Graham (Miss Peregrym), een wetteloze tiener die gedwongen werd terug te keren naar de sport die ze enkele jaren eerder leidde.
Als turnster met een aanzienlijk talent neemt Haley deel aan een programma dat wordt geleid door de legendarische coach Burt Vickerman (Jeff Bridges), waar ze, samen met een verzameld stel middelbare scholieren, al snel haar potentieel begint waar te maken.
Geschreven en geregisseerd door Bring It On's Jessica Bendinger, hoewel de film nooit helemaal dezelfde hoogten bereikt als haar doorbraak, heeft het nog steeds een krachtige uitvoering van Peregrym in de centrale rol.
Met het soort bereik dat haar uiteindelijk een hoofdrol zou opleveren in de politieprocedure Rookie Blue, is Peregrym de lijm die Stick It bij elkaar houdt.
Bridges voegt ondertussen een beetje dramatisch gewicht toe aan de ondersteunende cast, waarbij zijn rebelse groep toekomstige gymnasten ook sympathieke toevoegingen aan de procedure blijken te zijn.
Goed ontvangen door critici, over het algemeen, en een matige kaskraker, Stick It is de afgelopen jaren onder de radar verdwenen, maar het is de moeite van het zoeken waard. Het mag dan uiteindelijk een sportdrama zijn, maar het raakt aan universele thema's als teamwork, saamhorigheid en rebellie.
17 EuroTrip (2004)
Als een van de meer ongebruikelijke tienerpogingen uit de jaren '00, speelde EuroTrip Scott Mechlowicz, Jacob Pitts, Smallville's Kristen Kreuk en vooral Buffy The Vampire Slayer's Michelle Trachtenberg.
Het vertelt het verhaal van Scott (Mechlowicz), een middelbare schoolnerd die wordt gedumpt door zijn vriendin voordat hij besluit naar Europa te gaan om contact te maken met zijn vrouwelijke Duitse penvriendin Mieke, van wie hij ten onrechte dacht dat het een man was die Mike heette.
Scott en zijn vrienden gaan al snel naar Europa, waar grappen in American Pie-stijl volgen. Met een bizarre cameo van voetballer-acteur Vinnie Jones als 's werelds minst waarschijnlijke fan van Manchester United (hij komt uit Londen), is het meest bizarre moment van de film gereserveerd voor Matt Damon.
Volgens een Reddit AMA met de acteur ging Damon naar de universiteit bij de makers van EuroTrip en werd gevraagd om in de film te verschijnen nadat ze erachter kwamen dat hij ook in Praag was (Damon filmde The Brothers Grimm) terwijl ze daar waren.
Het resultaat is een korte maar briljante verschijning van Damon als Donny, de skinheadzanger van een punkband. In het begin van de film wordt Scott niet alleen gedumpt door zijn vriendin Fiona (Kreuk), maar ontdekt hij ook dat ze hem ontrouw is geweest met Donny en dat Donny er een lied over heeft geschreven.
De daaropvolgende uitvoering van "Scotty Doesn't 'Know" is misschien wel het meest memorabele aspect van deze reiskomedie die anders zo vaak voorkomt.
16 Opgeslagen! (2004)
Opgeslagen! diende als een semi-autobiografisch werk van liefde voor schrijver en regisseur Brian Dannelly, die opgroeide in het soort conservatief christelijke setting dat in de film wordt afgebeeld.
Geïnspireerd om te schrijven over zijn eigen schoolervaringen in de nasleep van het bloedbad in Columbine High School, werkte Dannelly samen met Michael Urban aan het script voor Saved! Dannelly groeide op als het enige homo-kind in een vrome religieuze setting en kende de ervaring uit de film uit de eerste hand.
Opgeslagen! draait om Mary van Jena Malone, een vrome christen die haar geloof op de proef heeft gesteld als zijn vriendje uit de kast komt als homo en later ontdekt dat ze zwanger is.
Buitengesloten door de studenten, werkt ze al snel samen met de rest van de buitenbeentjes van de school om te ontsnappen aan de ketenen van hun religieuze opvoeding.
Problemen aanpakken rond religie, homofobie, tienerzwangerschappen en handicaps, opgeslagen! was zijn tijd ver vooruit in het aanpakken van deze zorgen onder tieners. De film was een slimme satire met een zoete onderliggende boodschap, en Dannelly zou gaan werken aan de hitserie Weeds met een vergelijkbaar effect.
Misschien wel de meest tot nadenken stemmende vermelding op deze lijst, de trends en modes die in de film aanwezig zijn, zijn misschien verder gegaan, maar de thema's blijven even relevant als altijd.
Het bevat ook enkele mooie uitvoeringen van onder meer Mandy Moore, toen beter bekend als een ontluikende popster, en Macaulay Culkin, die bewijst dat hij meer is dan alleen je doorsnee voormalige kindsterretje.
15 eerste dochter (2004)
Met een eenvoudig genoeg uitgangspunt - de dochter van de president gaat naar de universiteit - begon First Daughter eigenlijk als een script dat eind jaren '90 door acteur Jerry O'Connell werd geschreven. O'Connell verkocht het script uiteindelijk aan een studio voor een bedrag van zes cijfers en was aanvankelijk zelfs gepland om te schitteren voordat het project werd uitgesteld en herschreven met een andere ster in gedachten.
Bring It On-schrijfster Jessica Bendringer werd gerekruteerd om te helpen bij het herschrijven, waarbij Dawson's Creek-favoriet en toekomstige mevrouw Tom Cruise, Katie Holmes, zich inschreef voor de ster.
Na vier jaar vertraging begon het filmen eindelijk in 2003 met Forest Whitaker een verrassende keuze in de regisseursstoel en Michael Keaton werd aangeworven om de rol te spelen van president en vader van Holmes 'Samantha MacKenzie.
Helaas deed de resulterende film het slecht bij de critici en werd hij verder teleurgesteld aan de kassa. Het hielp niet dat een rivaliserende film, getiteld Chasing Liberty en met een bijna identiek plot met Mandy Moore in de hoofdrol, datzelfde jaar tot een vergelijkbare teleurstelling was gekomen.
Uiteindelijk maakte de zoete, zoete toon van de film, die deel uitmaakte van een poging van Whitaker om de film een gevoel van sprookjesmagie te geven, het een onaantrekkelijk vooruitzicht voor een ouder publiek.
Keaton zit ondertussen in de volledige automatische piloot naast een cast met veel knappe mensen, maar weinig opvallende artiesten.
14 New York Minute (2004)
Het geld van de Olsen Twins kwam tot een almachtige stilstand met New York Minute. Als de eerste theatrale release van de tweeling sinds hun poging It Takes Two uit 1995, zou het de laatste zijn met zowel Mary-Kate als Ashley en de laatste die wordt uitgebracht door hun productiebedrijf Dualstar Entertainment - en het is niet moeilijk om zie waarom.
De tweeling speelt zussen met tegengestelde persoonlijkheden die samenwerken om hun dromen waar te maken in de Big Apple. Jane wil een plaats veroveren op een buitenlandse universiteitsprogramma, terwijl haar zus Roxy haar favoriete rockband wil ontmoeten.
Samen zullen ze proberen beide te bereiken in een tijdsbestek van 24 zogenaamd "gekke" maar strikt PG-uren.
De film was weer een kritieke mislukking en een kaskraker, en zelfs de aanwezigheid van Eugene Levy, die in wezen hetzelfde personage speelde als in American Pie, en Full House-co-ster Bob Saget kan New York Minute niet redden van middelmatigheid.
Het is nog steeds belangrijk om het gordijn voor de filmcarrière van de Olsen Twins te laten zakken, na een reeks van 14 grotendeels succesvolle films.
Ashley Olsen is sindsdien niet meer teruggekeerd naar de filmwereld. Die afwezigheid leidde er uiteindelijk toe dat de tweeling de kans afsloeg om terug te keren voor Netflix's Full House-revival, Fuller House, en beweerde dat ze te lang weg waren geweest van acteren.
13 The Prince And Me (2004)
Na haar naam te hebben gemaakt als de fel onafhankelijke Kat in 10 Things I Hate About You, ging Julia Stiles tegen de stroom in met een pluizig beetje filmische wensvervulling.
Hoewel het de moeite waard is om naar te kijken in de nasleep van Meghan Markle's romance en huwelijk met de Britse koninklijke prins Harry, is The Prince And Me een verder volledig voorspelbare en ietwat moeizame aangelegenheid.
Stiles speelt Paige, een pittige pre-med student die een romance begint met een Deense leerling genaamd Eddie (Luke Mably). Ze ontdekt al snel dat Eddie in feite kroonprins Edvard van Denemarken is en dat ze nu middenin een mediastorm in zijn Scandinavische thuisland staat.
Alle gebruikelijke obstakels komen echter snel naar voren. Zal Paige zich ooit aanpassen aan het leven in de schijnwerpers naast Eddie? Zal er van haar worden verwacht dat ze haar leven opgeeft en stokken opgeeft om in een chic paleis in Denemarken te wonen? Zullen Edvards verwaande ouders haar ooit als een gewaardeerd lid van de familie accepteren?
Heb je een film als deze eerder gezien?
Als een saaie maar licht afleidende aangelegenheid die licht is om te lachen, is The Prince And Me duidelijk gemaakt met een bepaald publiek in gedachten. Ze slikten het ook op, met de film met nog eens drie rechtstreekse dvd-sequels.
Stiles koos er verstandig voor om haar rol niet opnieuw op te nemen, terwijl Mably dat verstandig deed.
12 geaccepteerd (2006)
De vroege jaren 2000 waren goed voor Justin Long. Hij was niet alleen druk met de hoofdrol in grote hits als Jeepers Creepers en Dodgeball, maar hij maakte ook deel uit van de populaire dramedie Ed over op NBC.
Dit alles en hij slaagde er zelfs in om relatief ongeschonden uit Britney Spears 'rampzalige filmdebuut Crossroads te komen. Het werd zelfs nog beter in 2006, toen Long zijn eigen brutale college-komedie, Accepted, presenteerde.
Long speelt een middelbare scholier die zijn eigen universiteit opricht op een vervallen stuk grond nadat hij is afgewezen door elke hogeschool waarvoor hij solliciteerde.
Accepted, dat lijkt op een versie van Animal House voor millennials, mag dan een beetje formeel van opzet zijn, maar er zijn genoeg grappige grappen. Met veel scènes die bijna volledig geïmproviseerd zijn, kan de komedie soms een beetje wisselvallig blijken te zijn, maar Long zorgt voor een charmante en boeiende hoofdrol.
Er is ook ruimte voor Blake Lively als liefdesbelang en Jonah Hill in zijn vertrouwde rol van nerdsidekick.
Als een terugblik op het soort feel-good college-komedies die in de jaren tachtig de norm waren, bracht Accepted zelfs zijn eigen Bollywood-remake uit.
Gebaseerd op een script van Adam Cooper en Bill Collage, hebben de twee schrijvers van de film sindsdien de recente aanpassing op het grote scherm van Assassin's Creed geschreven. Bekijk deze film voordat je die ziet.
11 She's The Man (2006)
She's The Man zou nooit prijzen winnen voor originaliteit of vlijmscherp schrijven, maar zoals kindvriendelijke Amanda Bynes-films gaan, is het leuker dan de meeste.
Het biedt ook alles wat fans maar konden wensen: lichte lach, vrouwelijke brutaliteit en een liefdesbelangstelling in Channing Tatum.
Losjes geïnspireerd door William Shakespeare's Twelfth Night (hippe Shakespeare-updates waren de norm van het tijdperk), is She's The Man eigenlijk een remake van een bijna identieke maar veel rauwere komedie uit de jaren 80 genaamd Just One Of The Guys.
De plot draait om Viola (Bynes) die zich op school voordoet als haar tweelingbroer om voor het jongensvoetbalteam te spelen nadat de meisjes zijn gesloten.
Ze begint al snel een hechte vriendschap met teamgenoot Duke (Tatum), wat resulteert in een aantal zeer verwarde gevoelens voor de laatste.
Bynes is aardig genoeg in de hoofdrol, terwijl alle gebruikelijke zorgen van een gender-swap-komedie worden uitgelachen. She's The Man houdt echter rekening met het jongere publiek, wat resulteert in een paar goedkope grappen en een te grote afhankelijkheid van slapstick.
Het is fascinerend om Tatum in een vroege rol te zien.
De boodschap die in de film centraal staat, is positief en blijft vandaag de dag relevant. Omdat dit een voetbalfilm was in de vroege jaren 2000, duikt Vinne Jones ook op met een cameo als de stoere coach van het team. Vinne kreeg toen veel werk.
10 Confessions of a Teenage Drama Queen (2004)
Aangepast van de gelijknamige roman van Dyan Sheldon, was Hilary Duff de oorspronkelijke keuze om te schitteren in Confessions of a Teenage Drama Queen voordat hij stopte om andere projecten na te streven.
Lindsay Lohan, die net tegenover Jamie Lee Curtis had gespeeld in de remake van Freaky Friday, werd in haar plaats gegoten. Deze film komt tijdens Lohans gouden filmpje met Disney en vindt de tienerster op haar energieke best in een rol die meer gemeen heeft met Gemene meiden dan de meeste fans waarschijnlijk beseffen.
Lohan speelt Mary Elizabeth "Lola" Steppe, een 15-jarige die ervan droomt om een Broadway-ster te worden. Die dromen worden echter ontspoord wanneer hij met zijn gezin blijft hangen en van de drukke stad naar de buitenwijken verhuist.
Plots heeft Lola te maken met een nieuwe school, evenals met de schattige klasgenoot Sam (Eli Marienthal), de pestkop van de middelbare school en de populaire cheerleader van het type Carla Santini (Megan Fox).
De Confessions of a Teenage Drama Queen, die rechtstreeks gericht is op tienermeisjes, is misschien een heel lichtgewicht aangelegenheid, maar het is de perfecte showcase van wat Lohan in de eerste plaats tot een ster maakte die het bekijken waard was en geeft fans ook een vroege glimp van Fox in een van haar eerste filmrollen.
Het is verre van perfect, maar het zorgt voor de perfecte kijkbegeleiding bij Mean Girls.
9 Sky High (2005)
Deze kleurrijke superheldenkomedie over een vliegschool die is ontworpen voor tieners met superkrachten, begon eigenlijk als een script dat eind jaren '90 door scenarioschrijver Paul Hernandez werd geschreven. Het kostte de betrokkenheid van Disney om het project van de grond te krijgen.
Ze rekruteerden Kim Possible-makers Mark McCorkle en Bob Schooley om het script op te poetsen. Verschillende komieken werden ook gerekruteerd in bijrollen met Dave Foley, Kevin Heffernan en Kevin McDonald die allemaal tekenden om wat extra gelach te bieden.
Mike Mitchell, die aan een allegaartje aan producties had gewerkt waaronder Shrek 2 en Deuce Bigalow: Male Gigolo, leverde ook het optreden op als regisseur, wat verder bijdroeg aan de unieke mix van kindvriendelijke plotten en af en toe een op volwassenen gerichte grap voor de film. de ouders.
Het volgt Michael Angarano als William Stronghold, de zoon van de legendarische superhelden The Commander en Jetstream, terwijl hij probeert een evenwicht te vinden tussen een normaal leven en zijn door superkrachten geleide neigingen.
Kurt Russell en Kelly Preston hebben een geweldige tijd als William's gekke ouders, die een gevoel van plezier in de procedure brengen, terwijl er ook een vroege verschijning is van Mary Elizabeth Winstead, die schittert als de wilskrachtige Gwen Grayson oftewel Royal Pain.
Sky High komt als een PG-vriendelijke Kick-Ass, minus het bloed en het vloeken, en is een kleurrijke, gezinsvriendelijke tienerkomedie met veel in de weg van een brede aantrekkingskracht.
8 The Hot Chick (2002)
Rob Schneider verdiende een Razzie-nominatie voor de Slechtste Acteur van het Decennium voor deze geslacht / lichaam-ruilkomedie - maar in alle eerlijkheid tegenover de Saturday Night Live-legende speelde hij het duidelijk om te lachen in plaats van om nominaties te belonen.
Halverwege Schneider's speelfilms uit de late jaren '90 / vroege jaren '00 haalt The Hot Chick niet dezelfde komische hoogtepunten van films als Deuce Bigalow Male Gigolo, maar is hij beter verouderd dan latere pogingen zoals The Benchwarmers en Deuce Bigalow: Europese Gigolo.
Schneider speelt zijn vertrouwde rol als een slapper van middelbare leeftijd die uiteindelijk lichamen ruilt met een verwaand middelbare scholiere. Deze standaardformule krijgt echter een schot in de arm door Rachel McAdams te casten als de eerder genoemde middelbare scholier.
Gooi de altijd betrouwbare Anna Faris erin als een van haar beste vrienden en je hebt een film die, hoewel vulgair en jeugdig op sommige plaatsen, vaak te gemakkelijk wordt afgedaan als gewoon een andere Schneider-komedie.
The Hot Chick is zeker dat, met het uitgangspunt en het algehele gevoel van de film die vreemd doet denken aan de soorten komedies die Rodney Dangerfield maakte in de jaren '80, maar Farris en McAdams geven de procedure op zijn minst meer een feministisch gevoel, op een bepaald niveau tenminste.
McAdams is ook uitstekend in het spelen van Schneider, ook al werden zijn inspanningen niet zo goed ontvangen.
7 Orange County (2002)
Een voorbeeld van twee zonen die proberen te ontsnappen uit de schaduwen van hun veel bekendere vaders. Orange County speelt Colin "Son of Tom" Hanks en wordt geregisseerd door Lawrence Kasdans eigen nageslacht, Jake.
Dat wil echter niet afnemen van de film zelf, die een leuke, levensbevestigende tienerkomedie is die de voorkeur geeft aan geestige regels en te uitgebreide decorstukken.
Hanks speelt Shaun, een relaxte surfer en doorsnee student die uit zijn verdoving wordt geschud door het plotselinge overlijden van een vriend, die besluit schrijver te worden. Hij besluit om naar Stanford University te gaan en lijkt op koers om dat te doen tot er een verwarring ontstaat over zijn academische transcriptie.
Shaun laat zich echter niet afschrikken en roept de hulp in van zijn stonerbroer Lance (Jack Black) om die fout recht te zetten.
Mike White, die het script schreef en eerder voor Freaks & Geeks en Dawson's Creek had geschreven, woonde rond de tijd dat hij aan Orange County werkte naast Jack Black en schreef eigenlijk het deel van Lance met hem in gedachten.
Het is een MTV-film met een groot budget, en de connecties van Hanks en Kasdan hebben de film misschien geholpen om een aantal behoorlijk grote sterren te krijgen in bijrollen met hoogtepunten, waaronder Lily Tomlin als Shaun's schoolbegeleider en Harold Ramis als de Stanford Admissions Director.
John Lithgow en Catherine O'Hara spelen ook een prominente rol als Shaun's, disfunctionele, gescheiden ouders, wat een dramatisch gewicht toevoegt aan een verrassend intelligente tieneraffaire.
6 Crazy / Beautiful (2001)
Dit uitgeklede indiedrama verdubbelt de gruizige emotionele dingen, maar laat weinig ruimte over voor iets anders daartussenin. Als echter gevoelig sombere drama's over door sterren gekruiste geliefden van de verkeerde kant van de nummers jouw ding zijn, dan heb je geluk met Strange / Beautiful.
Kirsten Dunst en Jay Hernandez staan centraal als het belangrijkste romantische koppel van de film, die beiden vasthouden aan een bepaald sociaal-economisch stereotype.
Ze is de welgestelde, uit de hand gelopen dochter van een congreslid, die ontspoort na het overlijden van haar moeder. Hij is de Mexicaanse Amerikaan uit de arbeidersklasse die probeert een beter leven voor zichzelf op te bouwen door marinepiloot te worden.
Samen zullen ze bijna twee uur doorbrengen met het doorlopen van een aantal persoonlijke drama's, afgewisseld met scènes van de twee die in auto's, in bedden en af en toe buiten rondspringen.
Hernandez en Dunst verdienen enige eer voor het doordrenken van deze voorspelbare gebeurtenissen met wat emotioneel realisme, aangezien de twee behoorlijk goed werk leveren met het bronmateriaal.
Er zijn echter maar zo veel wendingen die kunnen voorkomen in een middelbare schooldrama over een arme Latino-man die valt voor de slechte meid van de rechterkant van de stad en deze film heeft gewoon niet het lef om zich te verdiepen in mogelijke intrigerend donker terrein.
Regisseur John Stockwell doet het echter goed achter de camera en injecteert een korrelig realisme en af en toe een droomachtige kwaliteit in Crazy / Beautiful die bijdraagt aan de intrigerende uitstraling van de film.
5 Slap Her … She's French (2002)
Uitgebracht als She Gets What She Wants in de VS, kan deze filmische eigenaardigheid een van de meest aanstootgevende films op deze lijst zijn. Met een naam als Slap Her
Ze is Frans, het is niet moeilijk te begrijpen waarom.
Als een vreemd xenofobe aangelegenheid is het waarschijnlijk niet iets dat aan Franse of Texaanse mensen mag worden getoond, hoewel ze misschien de grappige kant zien.
Jane McGregor schittert als Starla, een populaire middelbare scholier uit Texas, en cheerleader die ermee instemt een buitenlandse uitwisselingsstudent Genevieve Le Plouff te ontvangen tijdens een reis naar de VS.
Het duurt echter niet lang voordat Genevieve het leven van Starla overneemt en haar vrienden steelt. Opeens is Jane's missie duidelijk: Le Plouff moet gestopt worden.
Piper Perabo speelde al een hoofdrol in Coyote Ugly tegen de tijd dat ze hier verscheen om Le Plouff te spelen. Volgens een interview met Dark Horizon voelde ze zich aangetrokken tot het project, niet vanwege een vijandigheid jegens een Fransman, maar omdat ze het leuk vond dat het script de draak steekt met haar thuisstaat Texas.
"Als staat hebben ze een heel specifieke cultuur die Texas behoorlijk uniek maakt in dit land, en ze scheppen er vaak over op; ze zijn er trots en luid over. Dat betekent volgens mij dat … je bent Stel jezelf open voor een kleine parodie, 'zei ze.
Als een scattergun-satire die even amusant als borderline-offensief is, Slap Her
Ze is Frans en voelt als een overblijfsel uit een vergeten tijd. Je moet het alleen uit nieuwsgierigheid bekijken.
4 Slackers (2002)
Jason Schwartzman speelde tegen het type in deze brutale tienerkomedie die wanhopig probeerde het succes van American Pie te verzilveren, ondanks het ontbreken van de nodige charme.
In een uitvoering die schijnbaar geïnspireerd is door Jim Carrey's The Cable Guy, speelt Schwartzman de sociaal onhandige universiteitsverliezer "Cool" Ethan Dulles. Wanneer Ethan ziet dat Dave Sawa's Dave en zijn twee vrienden vals spelen tijdens een examen, dwingt hij hen om hem te helpen het meisje van hun dromen te krijgen.
Bekritiseerd omdat ze smerig en onaangenaam was, terwijl ze de nodige boeiende dialoog of aantrekkelijke karakterisering ontbrak die het publiek mogelijk had doen geven om de centrale protagonisten, verdween Slackers vrijwel onmiddellijk uit de bioscopen.
Slechte recensies en slechtere kassa-rendementen zorgden ervoor dat de film grotendeels in de vergetelheid is geraakt. Slackers heeft echter enkele positieve punten met Dave's twee andere bedriegende huisgenoten onder hen.
Gespeeld door Jason Segel en The Adventures of Pete & Pete-ster Michael C. Maronna, hun personages en komische momenten behoren tot de meest amusante die er zijn.
Het is gewoon jammer dat Schwartzman zoveel van de filmtijd in beslag neemt in misschien wel zijn vreemdste en slechtste filmuitvoering tot nu toe. Wat het des te bizarder maakt, is dat dit na Rushmore kwam, een film die alleen maar dient om verder te benadrukken hoe slecht Slackers wordt beoordeeld.
3 Win een date met Tad Hamilton (2004)
Win een date met Tad Hamilton is uniek omdat het eigenlijk is geïnspireerd door de Bollywood-film Rangeela - iets dat niet zo vaak voorkomt in Hollywood.
Het vertelt het verhaal van een meisje uit een kleine stad genaamd Rosalee dat een wedstrijd wint voor een date met een grote beroemdheid, de eerder genoemde Tad Hamilton (Josh Duhamel).
Helaas wordt roet in het eten gegooid als duidelijk wordt dat Rosalee's beste vriend Pete (Topher Grace) gevoelens voor haar heeft.
Evenzeer een voertuig voor het goede-buurman-imago dat Grace op That '70s Show had gecultiveerd als een showcase van Duhamel's knappe uiterlijk, Win A Date With Tad Hamilton is formeel en oubollig in het extreme.
Het is ook een verwarrende aangelegenheid, die schijnbaar de draak steekt en de normen voor romantische komedies op een bepaald niveau ondermijnt, terwijl het uiteindelijk in dezelfde oude valstrikken terechtkomt wanneer het zijn eigen verhaal vertelt.
Bosworth, het strekt haar tot eer, houdt de zaken licht en waakzaam, terwijl Duhamel ook alles doet wat van hem wordt verlangd. Grace is echter uiteindelijk de zwakke schakel, en komt soms als een beetje te snauwend over om kijkers van Rosalee echt voor zich te winnen.
Maar ondanks deze schijnbare tegenstrijdigheid op het scherm, heeft het script andere plannen voor onze helden met een teleurstellende en voorspelbare conclusie die hielp om deze film naar de schroothoop te sturen.
2 Swimfan (2002)
Tienerfilms hebben er een gewoonte van gemaakt om populaire verhalende structuren uit de voorbije decennia opnieuw te spelen. De collegethriller The Roommate van Leighton Meister uit 2011 is bijvoorbeeld een totale rehash van Jennifer Jason Leigh's Single White Female.
Het deelt een soortgelijk verhaal met Swimfan, dat dient als een hippe update van de Michael Douglas bunny boiler-klassieker Fatal Attraction, waarin ook Glenn Close speelde.
Hoewel Fatal Attraction Douglas en Close heeft om op terug te vallen als hoofdrolspelers, moest Swimfan het doen met de tienersmaak van de maand Jesse Bradford en Erika Christensen.
De plot kan behoorlijk effectief worden geraden op basis van de naam van de film alleen. Bradford is de sterzwemster Ben, die zijn vriendin bedriegt met nieuwkomer Madison (Christensen) om dan te ontdekken dat ze een beetje aanhankelijker is dan de meeste meisjes.
Wanneer hij probeert dingen af te breken, begint Madison aan een eenvrouwsmissie om het leven dat Ben heeft opgebouwd te vernietigen.
De film is een absolute thriller die probeert Fatal Attraction bij te werken zonder de procedure te doordrenken met enig gevoel van angst of het soort hippe ironie dat te vinden is in de Scream-films.
Christensen heeft tenminste wat plezier als de resident psychopaat van de film. Bradford daarentegen is net zo vanille als maar kan. Houd je ogen open voor een vroege rol voor Lethal Weapon-ster Clayne Crawford als Bradford's ongelukkige zwemmende rivaal.
1 verliezer (2000)
Om te bewijzen dat zijn repertoire meer inhoudt dan alleen taartgebaseerde grappen, werkte Jason Biggs samen met Clueless en Fast Times At Ridgemont High-bedenker Amy Heckerling voor deze zoete, zij het enigszins onderontwikkelde tienerkomedie.
Biggs speelt de verlegen en gepensioneerde kleine dorpsjongen Paul, die een academische beurs voor NYU verdient, maar al snel moeite heeft om bij zijn onaangename kamergenoten te passen.
Paul werd uit zijn studentenhuis geschopt en huist al snel naar medebuiten Dora (Mena Suvari), die toevallig ook een affaire heeft met haar pretentieuze Engelse professor (Greg Kinnear).
Biggs en Suvari delen een verrassende hoeveelheid chemie op het scherm, terwijl hun ontluikende relatie misschien wel het sterkste punt van de film is.
De casting van Dan Aykroyd als de goedbedoelende vader van Biggs is een ander positief punt.
Elders is een iets verontrustender subplot, waarin wordt onthuld dat Paul's gemene kamergenoten regelmatig vrouwen drugs drugs op feestjes voordat ze azen, slecht ouder is geworden en niet goed het karakter van Biggs of Heckerling weerspiegelt, wat dat betreft.
Als een verrassend verdeeldheid zaaiende tienerkomedie kreeg Loser bij de eerste release een aantal slechte recensies en was hij niet break-even wat betreft de productiekosten. Het heeft in de jaren daarna een beetje waardering gekregen en is zeker een van de meer intrigerende, zij het gebrekkige, tienerfilms.
---
Kun je nog andere tienerfilms uit de jaren 00 bedenken die de meeste fans zijn vergeten? Laat het ons weten in de comments!