Het Horror-genre uit de jaren negentig zat boordevol enkele van de meest iconische films die de schermen van horrorfans sierden. De Sixth Sense imponeerde met zijn innovatieve twist-einde dat jarenlang niet zou worden overtroffen. Terwijl de grote en bekende films hun liefde kregen, groeide ook het indie-horrorgenre.
Met meer dan 600 horrorfilms die in de jaren 90 werden uitgebracht, bleven sommige achter, terwijl andere in hun plaats bloeiden. Hoewel sommige films de lof verdienden die ze kregen, kregen sommige niet genoeg erkenning voor hun kijk op het genre. Hier zijn er vijf die niet zo groot zijn geworden als ze zouden moeten hebben en vijf waarover, hoewel geweldige films, een beetje te veel wordt gepraat.
10 Overrated: Army of Darkness (1992)
Dit vervolg op de Evil Dead volgt Ash Williams door de tijd terwijl hij het opneemt tegen de Deadites, legers en zichzelf. Onderweg pakt Ash het meisje en redt de dag meerdere keren. Hoewel de kampfactor van deze film noodzakelijk was, is deze misschien te goed ontvangen.
Een van de grootste factoren van Evil Dead en Army of Darkness zijn de charmes van de B-film, die echter in de loop van de tijd verloren kunnen gaan met nieuwe fans die de serie binnenkomen, ervan uitgaande dat het aan het schrijven was alsof het zijn best deed. Het is een goede film, maar hij verdiende niet per se de hype die hij kreeg.
9 Underrated: Dead Alive (1993)
Het is interessant dat Army of Darkness zo'n brede reactie van het publiek kreeg, maar Dead Alive niet. Deze film is een vrij typische zombiefilm die een man, Lionel, volgt terwijl hij op sommige dates gaat en zijn moeder wordt gebeten door een rat-aap-hybride en iedereen in zombies verandert.
Je hebt waarschijnlijk een enkele scène uit deze film gezien waarin Lionel een grasmaaier draagt en deze een tijdje tegen mensen aan duwt op een trap. Het is iconisch, maar de meeste mensen konden niet zeggen waar die scène vandaan kwam. Die enkele scène had Dead Alive als een horror-begrip moeten brengen.
8 Overrated: Leprechaun (1993)
Voor alle duidelijkheid: deze film wordt niet overschat in die zin dat hij door velen goed werd ontvangen en geliefd. De eerste film van de serie, met Jennifer Aniston en Warwick Davis in de hoofdrol, was eigenlijk een solide b-horrorfilm, maar toen de gimmick zich in de kap en de ruimte uitstrekte, kenden mensen het veel meer bij naam.
Het wordt overschat omdat de film na zes vervolgfilms en een zeer slechte prequel een steunpilaar is geweest in de culturele tijdgeest. Iedereen die zich met afgrijzen bezighoudt, heeft op de een of andere manier van de Leprechaun-films gehoord. Omdat horror een dit of dat genre lijkt te zijn, betekent de focus op deze films minder focus op andere series die een beetje liefde verdienen.
7 Onderschat: Cube (1997)
Niet alleen onderschat, maar ook een hoge aanbeveling voor iedereen die meer van het idee van de Saw-franchise houdt dan van de eigenlijke films zelf. Cube richt zich op een groep mensen die vastzitten in een gevangenis van wisselende kamers. Deze kamers zijn gevuld met veilige kamers en valkamers waar de personages zich een weg doorheen moeten banen.
Deze film richt zich niet alleen op het overleven en ontsnappen van dodelijke vallen, maar ook op de psychologische terreur om vast te zitten. De films zijn niet erg bekend, maar sommige mensen zweren dat Cube en Cube 2: Hypercube enkele van de beste sci-fi-gruwelen zijn die er zijn.
6 Overrated: Scream (1996)
Hoewel het misschien niet zo lijkt, is Scream een indiefilm, ook al werd het op grote schaal verspreid. De hele Scream-serie (behalve 3) is solide en verdient de erkenning die het kreeg. De constante uitspraken van "Scream is de beste horrorfilm omdat het het genre als geheel veranderde" maken het succes van de film echter bedorven.
Het deed veel voor het genre, dat valt niet te ontkennen, maar het was niet de enige film uit de jaren 90 die de manier waarop het genre werd aangepakt veranderde. Sydney Prescott is een icoon van de horrorfilm en Ghostface is een welverdiend gezicht van horror, maar de overtuiging dat deze films de beste films zijn die ooit zijn gemaakt, maakt ze overschat.
5 Underrated: Idle Hands (1999)
Deze film was een box office flop en kritisch gepand, maar er zit nog steeds veel charme in die moet worden gezien. Idle Hands is geen typische horrorfilm, want het neigt meer naar horror-komedie dan de meeste. De film volgt een tiener, gespeeld door een pre-Final Destination Devon Sawa, terwijl zijn hand bezeten raakt en mensen begint te vermoorden.
De komedie is eerlijk en de horrorelementen worden mooi gemengd, waardoor een goede film ontstaat om met vrienden te bekijken en te bespreken met horrorliefhebbers. Er wordt niet vaak over deze film gesproken in horrorgesprekken, maar dat zou moeten veranderen.
4 Overrated: Wes Craven's New Nightmare (1994)
Net als Scream werd Wes Craven's New Nightmare gezien als een verandering in de vorm van horror, hoewel het helpt dat dezelfde man beide heeft gemaakt. Deze film was het begin van een meta-narratieve rage die in de meeste televisieshows en sommige films te zien is vanwege het gemak waarmee het te maken is.
Gericht op een fictieve versie van de real-life cast en crew van Nightmare on Elm Street, ontving deze film veel lof als niet-canonieke toevoeging aan de serie. Hoewel het een goede film is met een goed geschreven script en een leuk plot, doen andere films zoals Funny Games het zonder alle verdiende lof.
3 Onderschat: Candyman (1992)
Tony Todd doodt als een echt Amerikaanse stadslegende in deze bewerking van een kort verhaal van Clive Barker. Candyman volgt een vergelijkbare structuur als Silence of the Lambs, maar in een meer op slasher gebaseerd verhaal. Het gaat over een jonge vrouw die op zoek gaat naar informatie over de Candyman, maar dan een deel van zijn spel wordt.
De film is een bijtend commentaar op verschillende aspecten van het Amerikaanse leven, waaronder rassenverhoudingen, bendegeweld en massahysterie. Met dat alles onder zijn riem, wordt Candyman niet zo besproken als de Halloween-serie of zelfs Scream, wat jammer is voor zo'n solide film.
2 Overschat: Blair Witch Project (1999)
De film die we te danken hebben aan de tientallen slechte "found-footage" -films van de afgelopen decennia, het Blair Witch-project, was echt een vormverandering voor wat horror kon doen. Na drie vrienden die het bos in gaan om erachter te komen of een stadslegende echt is of niet, verdwijnen ze voor lange tijd van het scherm terwijl ze worden geconfronteerd met de gruwelen van een onzichtbare vijand.
Hoewel het geweldig was en het achtergrondverhaal achter de film een geweldige marketingbeweging was, omdat het als echte gevonden beelden werd gepitcht, hoeft de film zelf niet op een voetstuk te worden geplaatst alsof het het wiel opnieuw heeft uitgevonden en meer.
1 Onderschat: Nadja (1994)
Deze vampierfilm uit 1994 volgt Dracula's dochter terwijl ze naar Amerika reist na de dood van haar vader door Van Helsing. Terwijl de twee grote namen van horror worden gekenmerkt, is het verhaal meer gericht op de kinderen van deze strijdende figuren.
Er is veel inhoud om met Nadja in te duiken, inclusief de causale queerheid die het blootlegt en de zwart-witstijl van de film. Het is moeilijk te geloven dat mensen het niet over deze film hebben, zelfs niet in een genre als horror, waar dit soort verhaal een centraal punt zou moeten zijn.