Alle ogen zijn misschien gericht op de Star Wars- vervolgtrilogie, die volgende maand van start gaat met Star Wars: The Force Awakens , maar het zijn eigenlijk de zogenaamde Anthology- films die het meest creatieve potentieel hebben. Beginnend met Rogue One - A Star Wars Story op 18 december 2016, zullen Lucasfilm en Disney elk "vrij" jaar gebruiken om een op zichzelf staand verhaal te vertellen dat zich overal in het Star Wars- universum of op elk punt op de tijdlijn kan afspelen. De mogelijkheden zijn eindeloos.
Maar wat tot nu toe is aangekondigd, bekrast nauwelijks het verhalende oppervlak. Rogue One speelt zich af net voor Episode IV: A New Hope en vertelt het verhaal van hoe de spionnen van de Rebel Alliance erin slaagden de blauwdrukken van de Death Star te bemachtigen en deze aan senator Leia Organa te bezorgen. De jonge Han Solo-film zonder titel, gepland voor release op 25 mei 2018, volgt een jonge Han en laat het publiek zien hoe hij ' de smokkelaar, dief en schurk werd die Luke Skywalker en Obi-Wan Kenobi voor het eerst tegenkwamen in de cantina van Mos Eisley . " Ten slotte zal de derde inzending de oorsprong van Boba Fett onderzoeken, hoewel er momenteel geen regisseur of releasedatum is.
Het is moeilijk om te discussiëren over de aantrekkingskracht van Han of Boba, en er kan zeker genoeg in hun achtergrondverhalen zijn om meeslepende avonturen te maken. En hoewel Rogue One dichter bij de originele verhalen lijkt te staan met de beproevingen en beproevingen van de Skywalker-familie als achtergrond, is ook dat intrinsiek verbonden met de plot van de hoofdfilms. Er zijn duizenden jaren aan materiaal om uit te putten voor deze eenmalige verhalen - verspilt Lucasfilm hier een gigantische kans door het overgrote deel ervan te negeren? Is het echt het beste om op safe te spelen in plaats van creatief te spelen?
Het antwoord, zo blijkt, is niet een simpel ja of nee; In tegenstelling tot de Force is er nogal wat grijze ruimte. Laten we er dan eens in duiken en kijken of we de vraag niet kunnen beantwoorden: zijn de Star Wars Anthology Films een verloren kans?
-
De pluspunten: minder expositie, meer investering
Het zien van een tiener Han Solo is misschien niet zo visceraal spannend als bijvoorbeeld het volgen van een ongeziene strijd op het grote scherm in de Clone Wars (het domein van de prequel-trilogie) of de Galactic Civil War (het origineel), maar het heeft nog steeds een geweldige veel potentieel.
Eerst en vooral is er de niet onbelangrijke kwestie van uiteenzetting - of liever het ontbreken daarvan. Het publiek is al goed bekend met die schurk, Han, die al drie films met hem op avontuur was (en nog steeds telt). Dat betekent dat er veel minder moet worden uitgelegd aan kijkers, waardoor het verhaal op zijn beurt van de grond kan komen - en gezien de zwevende negativiteit in fancirkels richting de prequels, die gedwongen werden om buitensporig veel tijd te besteden aan het opzetten hun bestuurlijke, sociale en commerciële realiteit, dat is een doorslaand positief voor Disney.
Dit geldt vooral als het op macroniveau wordt bekeken, aangezien zowel de Han- als de Boba-films zullen bestaan in de tussenperiode tussen de eerste twee trilogieën, met hun gemakkelijk herkenbare achtergronden van het Galactische Rijk en de jonge Rebel Alliance. Als Lucasfilm ervoor had gekozen om vooruit of achteruit in de tijd te gaan, naar een periode die niet eerder op het grote (of kleine) scherm was afgebeeld, dan zouden niet alleen de nieuwe reeks personages en de conflicten tussen hen moeten worden geïntroduceerd, maar de galactische stand van zaken zou nauwgezet moeten worden vastgesteld. Wat was bijvoorbeeld de eerste regel van de Dark Lords of the Sith, voordat de Jedi opstonden, hen versloegen en toezicht hielden op de oprichting van de Oude Republiek? Niemand weet het - zelfs de nieuwe Story Group van Lucasfilm niet, waarvoor een veel langer scriptschrijfproces nodig zou zijn,eet op zijn beurt in het toch al krappe productieschema.
Dan is er de weerklank van het publiek met het personage Han - een emotionele band die niet gegarandeerd opnieuw wordt gecreëerd met een gloednieuwe reeks personages die zich bezighouden met een gloednieuwe reeks verhalen in een gloednieuwe hoek van die melkweg ver, ver. weg. Er is een emotionele traagheid aan het werk met geliefde personages aan beide kanten van het scherm, waardoor kijkers onmiddellijk een groter gevoel van intimiteit krijgen en filmmakers een verhaal kunnen vertellen dat praktisch (misschien?) Zelf kan schrijven.
Aan de basis hiervan ligt echter het feit dat het simpelweg kiezen van eerder gevestigd materiaal niet automatisch uitsluit dat originaliteit deel uitmaakt van de vergelijking. Er is nog steeds volop gelegenheid om nieuwe rimpels in de Star Wars- vertelformule te introduceren of om nieuwe personen en locaties te intrigeren; Lucasfilm heeft al verklaard dat Rogue One een meer gemilitariseerde stijl zal hebben, gezien het gebrek aan Jedi of Sith Lords en de aanwezigheid van alleen soldaten.
Trouwens, net zoals Rogue One al heeft onthuld, zorgt het houden van de Anthologies binnen het tijdsbestek van zes films ervoor dat deze zijverhalen in wisselwerking staan met de kern Mythologie van Skywalker / Jedi-vs.-Sith op een manier die grotendeels afwezig is in andere tijden. periodes.
De nadelen: verlies van schaal en epischheid
Dit is zeker geen canon, maar het geeft wel een idee van wat er op het grote scherm zou kunnen komen.
Laten we die geboorte van het republiekscenario opnieuw bekijken. Niet alleen is er de intriges van het verkennen van een nieuwe periode die tot nu toe onaangetast was in (canon) Star Wars , er is ook een spektakel dat nog geen enkele andere film heeft kunnen waarmaken: letterlijk duizenden Dark Lords of the Sith die vechten tegen duizenden Jedi Knights. Het verhaal zou zelfs kunnen eindigen met het voortbestaan van een eenzame Sith en de daaropvolgende creatie van de Regel van Twee, met duidelijke precedenten voor Darths Plagueis, Sidious en Vader.
Maar hoe zit het met de periode zelfs vóór het eerste Sith-regime? Wat er 1000 jaar vóór Episode I: The Phantom Menace gebeurde, is volkomen onbekend in de canon. Waar kwamen de Jedi vandaan en hadden ze een beslist andere organisatie of dogma voordat ze officieel werden opgenomen als de hoeders en beschermers van de Oude Republiek? Hoe braken de Dark Lords of the Sith uit van hun Jedi-voorlopers? (Aangenomen wordt dat de eerste Sith Lord ook de eerste was van de Lost 20, de enige Jedi die ooit de Orde verliet; hoewel ze meestal vertrokken om persoonlijke redenen zoals liefde of huwelijk, werd de laatste van hen uiteindelijk Darth Tyranus.)
Dit zou niet alleen helpen om het achtergrondverhaal in te vullen, het zou zelfs dezelfde mogelijkheid kunnen bieden voor verschillende genres waarmee Marvel de afgelopen jaren heeft geëxperimenteerd. Ja, Rogue One is een solide start, maar waarom niet het Star Wars- equivalent van de politieke thriller van Captain America: The Winter Soldier of Ant-Man 's overvalfilms?
Beide premissen bevatten een grootsheid en - laten we eerlijk zijn - een episch karakter dat in geen van de drie aangekondigde bloemlezingen volledig afwezig is. Ze bevatten ook een opwinding die misschien zelfs groter is dan het zien van een voortzetting van het kernverhaal - deze standalones zijn bedoeld om een kijkje te geven in die hoeken van de Star Wars- mythos die anders nooit zouden worden onthuld. Het is moeilijk om het bloed van een fan sneller te laten pompen dan die prikkelende beschrijving.
Er is natuurlijk ook een veel groter gevaar. Naast het grotere verhalende voetenwerk dat betrokken is bij de introductie van deze nieuwe scenario's, is er ook het feit dat de filmmakers niet het werk van George Lucas en zijn oorspronkelijke teams zouden hebben om op terug te vallen, van het verhaal tot het kunstontwerp. Het is één ding om je zijn universum slechts 30 jaar later voor te stellen, zoals JJ Abrams en zijn bedrijf doen voor The Force Awakens , maar hoe zit het met een millennium eerder? Hoe ziet, voelt en klinkt de melkweg? Is de technologie sindsdien veel of nauwelijks vooruitgegaan? Het is meer dan mogelijk mislukken om een personage te bedenken dat zo geliefd is als Boba Fett - het gaat om het creëren van een overtuigende, inhoudelijke iteratie van de mythologie die nog steeds zijn eigen, afzonderlijke entiteit is.
Wanneer een bedrijf meer dan $ 4 miljard betaalt voor een onroerend goed, is het gemakkelijk in te zien waarom het potentieel beladen pad systematisch wordt genegeerd.
-
Op papier is het gemakkelijk om te concluderen dat Lucasfilm een kans heeft verspeeld om echt creatief en breed te worden in zijn verhalenambities, maar gezien de gevaren van het volgen van de oorspronkelijke route - en gezien het kaliber van het filmtalent dat tot nu toe is opgebouwd met de aangekondigde spin-offs - de keuze om op safe te spelen, kan heel goed de juiste blijken te zijn als alles is gezegd en gedaan.
Welke verhalen zou je het liefst behandeld zien worden in de Star Wars Anthologies ? En wat hoop je te zien in de afleveringen van Han Solo en Boba Fett? Laat het de melkweg weten in de reacties hieronder.