(Dit is een recensie van Arrow seizoen 3, aflevering 10. Er zullen SPOILERS zijn.)
-
Arrow kan 2014 hebben beëindigd door een zwaard door de borst van Oliver Queen te halen en hem vervolgens van een met sneeuw bedekte klif in het bevroren ravijn eronder te schoppen, maar er was nooit enige twijfel of de Emerald Archer wel of niet zou terugkeren naar het land. van de levenden. En met Ra's al Ghul op de vlucht in de Arrowverse, was er op zijn minst één mogelijk antwoord op de onvermijdelijke vraag waar iedereen aan dacht: hoe zou Oliver weer tot leven worden gewekt?
Nou, 'Left Behind', de première van het middenseizoen, draait er niet omheen als het erom gaat Oliver terug te brengen. De aflevering eindigt met zijn wederopstanding door toedoen van Tatsu (Rila Fukishima), nadat Maseo (Karl Yune) het grootste deel van zijn schermtijd besteedde aan het slepen van Olivers lijk door de bergen voor dat expliciete doel. En hoewel die vraag is opgelost - ondanks enkele details - doemen er tijdens de procedure grotere vragen op die mogelijk van groter belang zijn.
De meest prangende vraag is natuurlijk de vraag die centraal staat in de verhaallijn van de aflevering: hoe zou Team Arrow eruitzien zonder Arrow? Of, meer ter zake, zou er zelfs een Teampijl meer zijn? Voor alle wegen die de première in het middenseizoen moet afleggen, waarbij zoveel mogelijk personendraden worden aangeraakt, slaagt het middelpunt van de focus van de verhaallijn er nog steeds in om deze twee vragen te omzeilen, wat resulteert in een solide aflevering die slaagt ondanks het overvloedige expositie en rondspringen vereist om iedereen in de kudde te brengen.
'Left Behind' lijkt structureel op 'The Climb'. Het waren beide afleveringen die de verschillende draden van Oliver, Team Arrow, Merlyn en Laurel samen vlechtten, vaak vertrouwend op scènes die overgeslagen werden naar commercial en later werden opgelost door de magie van verklarende dialogen. Het is een economische manier om met bepaalde dingen om te gaan, en hier werkte het in termen van Merlyn die Oliver's dood bevestigde. Hoewel het bewijs dat Merlyn levert meestal indirect is - er is duidelijk geen lichaam - vertellen het met bloed besmeurde zwaard en Oliver's vierdaagse afwezigheid, vermengd met een stevige dosis gezond verstand, Diggle, Felicity en Roy dat hun ergste angsten zijn. waarheid worden.
De manier waarop de aflevering is opgezet, waarbij Olivers wederopstanding is uitgesteld tot de laatste paar resterende seconden, is er ruimte om je te concentreren op de reactie van Team Arrow. En op die momenten raakt 'Left Behind' het doelwit. Tijdens de openingsscène is er al een gevoel dat alles niet goed gaat in Starling City, en het is pas drie dagen geleden dat Oliver zich waagde aan zijn noodlottige uitdaging van Ra's al Ghul. De langzame onthulling van Diggle in de groene kap, met behulp van een pijl en boog, werkt om het gevoel van angst over te brengen dat het team voelt in de langdurige afwezigheid van hun leider. Maar in plaats van het team te laten zwelgen in ontkenning, is er een duw van Diggle om het schrift op de muur te lezen. Wanneer een man de grootste huurmoordenaar ter wereld uitdaagt tot een duel en vier dagen niet terugkomt, is de kans groot dat hij niet als overwinnaar tevoorschijn is gekomen.Terwijl Diggle en Roy de mogelijkheid overwegen om Olivers missie voort te zetten, wordt die vraag steeds belangrijker na hun eerste chaotische ontmoeting met Brick (Vinnie Jones).
Van zijn kant voegt Jones zijn gespierde intensiteit toe aan het personage, waardoor hij iets feller en angstaanjagender wordt dan een schurk van de week. Het feit dat zijn plan draait om een boog met meerdere afleveringen om al het goede dat de Arrow had gedaan in de nasleep van Slade's aanval op de stad ongedaan te maken en de Glades over te nemen, spreekt daarover. En terwijl Diggle en Roy een goede show neerzetten, spreekt Felicity's beslissing om hun missie te verkorten boekdelen over hoe ze ervoor kiest om te gaan met het nieuws over Olivers overlijden.
Felicity fungeert als het emotionele centrum van de show, aangezien zij het enige lid is dat haar verdriet openlijk op de conventionele manier uit - wat ze doet door haar interactie met Ray. Het helpt ook om de relatie van het personage met het idee van waakzaamheid (of superheldinnen, als je dat liever hebt) te verduidelijken. Dat wil zeggen: een persoon kan ervoor kiezen zijn of haar leven niet in gevaar te brengen in naam van het stoppen van de misdaad - een standpunt dat hopelijk opnieuw zal worden bekeken wanneer Oliver terugkeert.
Rickards en Routh zijn allebei sterk, omdat hun wereldbeelden en doelgerichtheid, die steeds meer worden gedreven door verdriet, met elkaar in botsing komen. Die focus op angst en de kwestie van het behoud van menselijk leven of de herinnering eraan slaagt erin om niet alleen het moment, maar ook de hele episode te gronden - wat verrassend is als je bedenkt dat het uur draaide rond een man die letterlijk teruggebracht wordt van de dood.
Ondanks al zijn bewegende delen en af en toe haperingen, slaagt 'Left Behind' erin om de weg vrij te maken voor Olivers terugkeer door een korte glimp op te vangen van hoe Starling City eruit zou zien zonder hem. Dat bevestigt het belang van de Arrow, terwijl het tegelijkertijd de emotionele banden van de ondersteunende personages versterkt door ze de ruimte te geven alles af te breken. Hoewel het voornamelijk een tafelsetting is, met zijn korte maar bevredigende voorproefje van Black Canary en een levende, ademende Oliver Queen, komt de potentie van de aflevering van Diggle, Roy en vooral Felicity. Dit bewijst dat de Team Arrow-leden er niet strikt ondersteunend zijn, maar waar nodig centraal kunnen staan.
Arrow gaat volgende woensdag verder met 'Midnight City' @ 20:00 op The CW. Bekijk hieronder een voorbeeld: