Thors rol in The Avengers werd bijna aanzienlijk ingekort - maar gelukkig werd Chris Hemsworth gecast voor de rol en Marvel heroverwoog. Marvel Studios heeft een reputatie opgebouwd voor het spelen van het lange spel, maar in werkelijkheid speelde de studio het tijdens fase 1 op het gehoor. Het is niet moeilijk om het bewijs hiervoor te vinden; slechts een van de fase 1-scènes met postcredits is zelfs logisch.
Fase 1 was een soort gok. Marvel had een gloednieuwe, relatief onervaren filmstudio opgezet en ze probeerden iets te maken dat nog nooit eerder was gedaan; een gedeeld universum van onderling verbonden films, dat uiteindelijk tot een climax leidde in een groots cross-over filmevenement. De druk was intens, vooral op The Avengers. Als dat niet had gewerkt, zou Marvel's hele strategie zijn mislukt. Als gevolg hiervan heeft Marvel veel moeite gedaan om het goed te krijgen, vooral als het om het script ging. Hun inspanning loonde; The Avengers verdienden meer dan $ 1,5 miljard in de wereldwijde box office en de toekomst van de MCU was veiliggesteld.
Ga door met scrollen om te blijven lezen Klik op de onderstaande knop om dit artikel snel te bekijken.
Begin nu
Maar juist omdat The Avengers zoveel verschillende iteraties hebben doorgemaakt, is het fascinerend om te bedenken welke wegen Marvel niet heeft afgelegd. Een verrassend feit is dat de God of Thunder, Thor, bijna een veel kleinere rol had, wat ironisch is gezien het feit dat Thor door Avengers: Infinity War een van de meest populaire Marvel-helden van allemaal werd.
- Deze pagina: Thor had oorspronkelijk een veel kleinere rol in The Avengers
- Pagina 2: Chris Hemsworth heeft Thor gered, maar Loki leed nog steeds
Het Avengers-script is veel veranderd (zelfs vóór Whedon)
Zak Penn is een van de meest productieve schrijvers van stripboekaanpassingen voor superhelden. Hij verkocht zijn eerste script, Last Action Hero, op 23-jarige leeftijd en is sindsdien scenarioschrijver van een hele reeks superheldenfilms; hij was (in verschillende mate) betrokken bij X2: X-Men United, Elektra, X-Men: The Last Stand, The Incredible Hulk en The Avengers. Penn begon al in 2006 aan het script voor The Avengers, en het ging door de jaren heen door talloze verschillende iteraties, totdat hij uiteindelijk begin 2010 zijn definitieve versie indiende. Toen Whedon aan boord kwam, nam hij het over als beiden schrijver en regisseur. Zoals Whedon toegaf aan GQ: "Er was een script. Er was gewoon geen script waarvan ik een woord zou filmen."
Penn lijkt zelf een beetje teleurgesteld te zijn door de ervaring. 'We hadden meer kunnen samenwerken,' merkte hij op, 'maar dat was de keuze van (Whedon). Hij wilde het op zijn manier doen, en dat respecteer ik.' Er is niet veel bekend over het script van Penn, maar het is redelijk om aan te nemen dat de algehele structuur hetzelfde was; de Avengers nemen het op tegen Loki, ze hebben aanvankelijk een traditioneel superheldengevecht in het midden en aan het einde werken ze samen voor een actiescène. Maar Penn is openbaar geworden over één cruciaal element; hij was er niet van overtuigd dat Thor zou werken, en probeerde actief de rol van de God of Thunder in de eerste teamfilm van de franchise te beperken.
Zak Penn probeerde Thor in The Avengers te bagatelliseren
Eind jaren 2000 was Marvel er niet echt zeker van dat Thor goed zou passen in hun gedeelde filmische universum. Iron Man was gedeeltelijk succesvol geweest omdat het probeerde een superheldenverhaal te vertellen in 'de wereld buiten je raam', een stelregel die traditioneel wordt geassocieerd met Stan Lee's visie op Marvel Comics. Daarom werd het oorsprongsverhaal van Tony Stark naar Afghanistan verplaatst en kreeg hij te maken met terroristen en corrupte industriëlen; het is zelfs de reden waarom The Avengers eindigt in New York City. Marvel bouwde de MCU op een wetenschappelijke basis, en Tony's meer fantastische vijanden - zoals de buitenaardse draak Fan Fang Foom - werden gedegradeerd tot slimme paaseieren in sequels. Maar hoe goed zouden Asgard en de God van de Donder hierin passen? Tegenwoordig, na meer dan een decennium aan Marvel-films,kijkers zijn gewend aan het idee dat elke MCU-film het gevoel kan hebben dat deze deel uitmaakt van een ander genre. Maar toen ze begonnen, was Marvel er niet zo zeker van dat deze aanpak op het grote scherm zou lonen.
De tekenen zijn er allemaal in de eerste Thor-film. De goden van Asgard worden opnieuw geïnterpreteerd als oude buitenaardse wezens, langlevende wezens die de aarde in het verleden hadden bezocht en het spul zijn geworden van mythen en legendes. Asgardiaanse 'magie' wordt weggeredeneerd met behulp van de stelregel van Arthur C. Clarke dat elke voldoende geavanceerde wetenschap op tovenarij zou lijken. 'Je voorouders noemden het magie,' legt Thor uit aan Jane Foster, 'jij noemt het wetenschap. Ik kom van een plek waar ze een en hetzelfde zijn.' Marvel dekte hun weddenschappen af, vermeed te ver te gaan met de mystiek en fantasie, en probeerde zorgvuldig te zorgen dat het paste bij de sciencefictionwereld van de vorige films.
Volgens Penn hadden deze zorgen zelfs invloed op het script voor The Avengers. Hoewel Loki nog steeds de eerste slechterik van de Avengers zou zijn - zoals in de strips - probeerde Penn actief de rol van Thor te minimaliseren. "Oorspronkelijk probeerde ik de hoeveelheid Thor in de film te verminderen", merkte hij op in een interview en gaf toe dat hij toen echt niet dacht dat een grootbeeldversie van Thor zou werken.
Pagina 2 van 2: Chris Hemsworth heeft Thor gered, maar Loki leed nog steeds
1 2