De Black Widow- film heeft geleerd van de fouten van Marvel Comics. In het afgelopen decennium hebben Marvel Studios Hollywood getransformeerd en superhelden - al decennia lang bespot - veranderd in een opeenvolging van blockbusterhits. Het culmineerde allemaal in de Avengers: Endgame van dit jaar, waarmee het record van Avatar als de meest winstgevende film aller tijden werd verbroken.
Marvel heeft geen tekort aan materiaal om mee te werken. Ze hebben meer dan 50 jaar aan strips om uit te putten, waaronder enkele van de meest geliefde en invloedrijke verhalen aller tijden. Maar cruciaal is dat ze niet alleen alle successen hebben om als inspiratie te dienen; ze kunnen ook belangrijke lessen trekken uit alle fouten die de uitgever van stripboeken in de afgelopen decennia heeft gemaakt. Black Widow presenteert een uitstekend voorbeeld hiervan; het personage is gemaakt door Stan Lee zelf, is sinds 1964 in druk en moet echt worden beschouwd als een van de belangrijkste Avengers. Hoe dan ook, de langstlopende Black Widow-serie over Marvel Unlimited - geschreven door Nathan Edmondson - liep voor slechts 20 nummers. Wat is er in Marvel Comics al die jaren fout gegaan?
Ga door met scrollen om te blijven lezen Klik op de onderstaande knop om dit artikel snel te bekijken.
Begin nu
De problemen van Black Widow in de gedrukte vorm zijn het resultaat van een strategische fout van Marvel. De uitgever van stripboeken heeft meestal geprobeerd de rol van Natasha Romanoff in het Marvel-universum te benadrukken, waarbij ze zich concentreerde op haar relatie met andere superhelden zoals de Winter Soldier, Daredevil, Iron Man, Wolverine of SHIELD. Het is gemakkelijk te begrijpen waarom Marvel deze keuze heeft gemaakt; in theorie stelt het hen in staat om Black Widow te verbinden met een sterker merk, wat hopelijk haar verkoop opdrijft. Maar het probleem is dat het Black Widow niet echt de kans geeft om op eigen benen te staan, om haar eigen unieke ondersteunende personages te ontwikkelen.
Zonder uitzondering zijn de sterkste solo-superheldenmerken die waar de hoofdrolspeler wordt omringd door goed ontwikkelde secundaire personages en schurken. Superman heeft Lois Lane en Lex Luthor, karakters die net zo iconisch en gevierd zijn als de Man of Steel zelf; Spider-Man's liefdesleven bevat onvergetelijke namen als Mary Jane en Gwen Stacy, en hij neemt het op tegen klassieke vijanden zoals Venom en de Green Goblin; Batman heeft een hele Bat-familie om zich heen, en mogelijk de beste galerij van schurken in strips; en Daredevil heeft Foggy Nelson, de Kingpin en Elektra. Elk van deze helden bestaat in een eigen wereld, in een unieke context die niet afhangt van hun interactie met andere gevestigde superhelden. Marvel Comics heeft Black Widow zelden de kans geboden om een eigen context te ontwikkelen,en als gevolg daarvan voelden haar boeken zich afhankelijk van andere superhelden.
De Black Widow-trailer maakt absoluut duidelijk dat Marvel Studios van deze fout heeft geleerd. Hoewel de trailer de kracht erkent van Natasha Romanoffs relatie met helden als Hawkeye en Nick Fury, concentreert hij zich volledig op de nieuwe ondersteunende personages die de film in de MCU zal introduceren. Het gaat van Natasha's meer traditionele context - de Avengers-film - naar een geheel nieuwe. En dat is precies zoals het zou moeten zijn; deze film moet op eigen benen staan om zich de moeite waard te voelen om als een Black Widow-film te maken die een uniek inzicht in Natasha geeft in plaats van te profiteren van haar bestaande vertolking. En wie weet - hoewel Natasha's eigen verhaal ten einde loopt, zal Yelena Belova misschien kijkers voor zich winnen als opvolger, die in een heel andere context opereert zonder de Avengers?