Hoewel The Conjuring 2 niet zo innovatief is als een horrorfilm-throwback als zijn voorganger, is het op zichzelf een uitstekend spookverhaal.
The Conjuring 2 gaat verder met de paranormale onderzoekers Ed en Lorraine Warren (Patrick Wilson en Vera Farmiga) in 1976, terwijl het paar hun beroemde onderzoek naar de "Amityville Horror" -zaak leidt - waarin de familie Lutz beweerde dat ze werden geterroriseerd door dezelfde demonische aanwezigheid die de vorige eigenaar van hun huis ertoe bracht zijn gezin te vermoorden. Tijdens een seance bij het oude Lutz-huis had Lorraine een gruwelijke ontmoeting met een mysterieuze demon die haar ertoe aanzet Ed te vertellen dat ze hun onderzoek moeten stoppen voordat er iets vreselijks met hen gebeurt. In combinatie met de toegenomen bekendheid van de Warrens, aangezien ze de familie Perron hebben geholpen, waardoor het paar alleen maar een populair doelwit is geworden voor sceptici die hun werk willen ontmaskeren, is Ed het eens met Lorraine om vast te houden aan een stiller leven (lesgeven, gastcolleges geven), in plaats daarvan.
In 1977 worden de Warrens echter benaderd door de katholieke kerk om een zaak te onderzoeken die veel publiciteit heeft opgeleverd (een zaak die door het grote publiek "Amityville van Engeland" wordt genoemd) in de Londense wijk Enfield. Daar ontmoeten de Warrens Peggy Hodgson (Frances O'Connor) - een alleenstaande moeder uit de arbeidersklasse die, samen met haar kinderen en in het bijzonder haar dochter Janet (Madison Wolfe), schijnbaar wordt geterroriseerd door een boosaardige geest in haar huis. Is deze veronderstelde bovennatuurlijke gebeurtenis slechts een hoax, zoals velen vermoeden … of hebben Ed en Lorraine zich nu per ongeluk tot een nieuw doelwit gemaakt voor een demonische wezen die probeert Janet te bezitten en haar te dwingen de ultieme zonde te begaan?
The Conjuring 2, de opvolger van Saw and Insidious-regisseur James Wan's hit horrorfilm uit 2013, is weer een huiveringwekkend verhaal over het bovennatuurlijke met gefictionaliseerde versies van echte paranormale onderzoekers Ed en Lorraine Warren. Where Insidious: Chapter 2 - de enige eerdere gelegenheid waarin Wan een vervolg regisseerde op zijn eigen hit horrorfilm - streefde ernaar de mythologie van zijn voorganger te verkennen, alleen om deze (aantoonbaar) te ingewikkeld te maken en de mystiek ervan te verminderen, terwijl hij tegelijkertijd de kwaliteit van zijn menselijke verhaalkern, The Conjuring 2 breidt met succes uit op bungelende plotthreads van zijn voorganger, terwijl het tegelijkertijd meeslepend nieuw materiaal verkent en meer dan zijn deel van goede angsten oplevert. Hoewel The Conjuring 2 niet zo innovatief is als een horrorfilm als zijn voorganger, is het 's een uitstekend spookverhaal op zich.
De verhalende structuur van The Conjuring 2 lijkt op die van zijn voorganger, compleet met een proloog gebaseerd op een van de onderzoeken van Warren voorafgaand aan de belangrijkste gebeurtenissen in de film - iets dat niet als een verrassing komt, gezien het feit dat Conjuring co-schrijvers Chad en Carey Hayes schreef ook mee aan het vervolg. In sommige opzichten weeft het scenario van de Conjuring 2 (ook mede geschreven door Wan en Orphan scenarioschrijver David Leslie Johnson) een strakker verhalend web dan zijn voorganger, aangezien de gebeurtenissen in de opening van Amityville niet alleen aansluiten bij de gebeurtenissen die later plaatsvinden in Enfield, maar zette tegelijkertijd de grotere thema's van de film op. The Conjuring 2 zet het liefdesverhaal van Ed en Lorraine ook vanaf de eerste aflevering voort, waardoor het vervolg kan dienen als een bevredigende boekensteun voor de originele film 's uitbeelding van de Warrens en hun relatie (ongeacht of hun verhaal uiteindelijk op het scherm wordt voortgezet met The Conjuring 3).
Patrick Wilson en Vera Farmiga zijn opnieuw sterk in hun respectieve rollen als de ruimdenkende, maar logische, demonologen Ed en Lorraine Warren - aangezien de gemakkelijke schermchemie van het paar de verhaallijn verder dient (vooral de diepe band van de Warrens met elkaar) in de film). Farmiga's prestatie is hier van bijzonder belang, aangezien het Conjuring-vervolg meer het verhaal van Lorraine is dan dat van Ed - niet alleen in de zin dat Lorraine's communicatie en interacties met demonen en de niet-levenden een groot deel van de plot bepalen, maar ook op thematisch niveau. The Conjuring 2 onderzoekt het idee dat de Hodgsons evenzeer in gevaar zijn omdat niemand in een gezagspositie hun claims als iets anders gelooft,het verhaal des te persoonlijker maken voor Lorraine (gezien haar eigen ervaringen in het omgaan met scepsis over haar helderziende vermogens) en het creëren van een interessante subtekst over kansarme mensen (zoals slachtoffers van misbruik) die vaak worden geconfronteerd met uitdagingen op het gebied van hun geloofwaardigheid. Die subtekst wordt versterkt door Ed's boog in de film, terwijl hij worstelt om de middenweg te zijn tussen de gelovigen en niet-gelovigen die de gebeurtenissen in Enfield onderzoeken.
De esthetiek van The Conjuring 2 ligt ergens tussen twee uitersten in: de visueel gefundeerde benadering van de eerste Conjuring om een wereld uit te beelden waarin het bovennatuurlijke bestaat en de relatief gestileerde manier waarop de Insidious-films hun verschillende monsters tot leven brengen in de alledaagse wereld (en daarbuiten). Verschillende sequenties in The Conjuring 2 vinden plaats tijdens iemands droom, een visioen of een alternatief vlak van de werkelijkheid, dus het is passend dat deze scènes het meest Insidious-achtig aanvoelen (op een goede manier) - zoals Wan en zijn directeur fotografie Dom Burgess (Broncode) gebruiken een verscheidenheid aan geavanceerde filmtechnieken (uitgebreide opnames, dramatische camerabewegingen) om de sfeer te bepalen, wat resulteert in Wans meest gepolijste en goed gemaakte film tot nu toe. De real-world setting van Enfield is even visueel rijk en sfeervol als de film 's droom / visie-sequenties, dankzij het sombere winterkleurenpalet en het historische productieontwerp - waardoor een gevoel van tijd en plaats wordt gecreëerd dat niet alleen wordt opgetild uit enkele van de klassieke horrorfilms uit de jaren 70 waar Conjuring 2 een eerbetoon aan is (The Exorcist), maar ook recente hommages aan datzelfde tijdperk in het maken van horrorfilms (The Babadook).
Net als bij Wan's horrorfilms uit het verleden, biedt The Conjuring 2 ook effectieve jump-scare-momenten en handhaaft het een gestage, maar groeiende spanning door het hele verhaal van drie bedrijven - een verhaal dat in een verrassend snel tempo meegaat, aangezien dit gemakkelijk de de langste film van de regisseur tot nu toe. Dit vervolg lijkt echter ook op het originele Conjuring en is op dit moment meer een zenuwslopende ervaring en onderzoekt niet het soort verontrustende concepten dat bij bioscoopbezoekers zal blijven hangen lang nadat de film voorbij is. Met andere woorden: hoe men ook denkt over Wan's benadering van horrorfilms in het algemeen, The Conjuring 2 is niet genoeg om van gedachten te veranderen over het werk van de regisseur. Om deze redenen zullen bepaalde filmbezoekers meer kilometers halen uit The Conjuring 2 op de scares-afdeling dan anderen.
De meningen over hoe eng (of niet eng) The Conjuring 2 is, kunnen variëren, maar net als Wan's eerdere films (zelfs zijn niet-horrorwerk, zoals Furious 7) slaagt de film erin een betekenisvol menselijk verhaal te weven rond zijn sensatie - een verder verheven door de prestaties van de ensemblecast. Gerespecteerde personage-acteurs Frances O'Connor (The Missing) en Maria Doyle Kennedy (Orphan Black) voegen extra authenticiteit toe aan hun rollen als Peggy Hodgson en haar vriendelijke buurvrouw, mevrouw Nottingham, net als Simon Delaney (Delivery Man) als Mr. Nottingham. Simon McBurney (The Theory of Everything) doet even degelijk werk als Maurice Grosse, een paranormale onderzoeker die om zowel professionele als persoonlijke redenen samen met de Warrens aan de Hodgson-zaak werkt. Ten slotte, zoals het geval was met The Conjuring,de kindacteurs voor het vervolg zijn sympathiek en geloofwaardig in hun rol als de Hodgson-kinderen - waarbij Madison Wolfe (True Detective) de grootste rol krijgt als de geterroriseerde jonge Janet Hodgson.
Over het algemeen dient The Conjuring 2 als bewijs dat Wans tijd weg van het horrorgenre hem een betere filmmaker heeft gemaakt - en dat Wan zou moeten blijven groeien als verhalenverteller, terwijl hij verschillende genres verkent in zijn aankomende films (zie Aquaman). Er is een sluitende conclusie in zowel het verhaal van (als Wan's aanpak van het filmmaken van) het Conjuring-vervolg dat suggereert dat deze film bedoeld is als zijn zwanenzang in de franchise als regisseur, ongeacht of de serie doorgaat met aanvullende directe sequels (dus niet meegerekend het vervolg, Annabelle 2, dat volgend jaar zal verschijnen). Als dat zo is, dan is The Conjuring 2 een sterke noot voor Wan om uit te gaan - een die zorgt voor de griezelige verandering van tempo van andere zomerse filmseizoenaanbiedingen waar bepaalde filmbezoekers op hebben gewacht.
AANHANGWAGEN
The Conjuring 2 speelt nu in Amerikaanse theaters in het hele land. Het duurt 134 minuten en heeft de classificatie R voor terreur en horrorgeweld.
Laat ons weten wat je van de film vond in het commentaargedeelte.
Onze beoordeling:
4 van de 5 (Uitstekend)