David Dastmalchian heeft iets met superhelden. Hij werd voor het eerst aan velen voorgesteld als een Joker-cover in The Dark Knight en is sindsdien opgedoken in Gotham en The Flash. Waar hij echter het meest bekend is, is in de MCU als Kurt. Kurt, die zowel in Ant-Man als Ant-Man and the Wasp te zien is, is een kleine crimineel die een soortgelijke verlossende boog volgt als Scott Lang: hij, zijn Russische accent en haargel zijn bedrieglijk belangrijk gebleken bij het verslaan van de krachten van Yellowjacket en Sonny Burch.
Screen Rant haalde Dastmalchian in voor de homevideo-release van Ant-Man and the Wasp (nu beschikbaar op digitaal, Blu-ray en dvd), waar we bespraken hoe de films zijn geëvolueerd, zijn verrassende geschiedenis met Paul Rudd en waar Kurt kan de volgende gaan.
Ik heb altijd van die kleine bende gehouden die je hebt in de eerste Ant-Man. Wanneer, vanuit jouw perspectief, wanneer kwam je erachter dat je terug zou komen voor de tweede?
Weet je, het was zo interessant. Dus de eerste film, ik werd in die film gegoten en toen veranderden de dingen, en de regisseur veranderde, en alles begon te veranderen, en ik wist niet of ik nog een deel van de film zou zijn. En toen ging ik naar Atlanta, en ik ging naar beneden en ontmoette Peyton Reed, die aan boord was gekomen om de film te regisseren, en ontdekte dat ik een deel van de film zou zijn. En zo eindigde de stress en dat alles met een happy end. En ik moet deze geweldige film gaan maken.
Welnu, de tweede film werd aangekondigd, en ik wist het gewoon niet, en ik hoorde niets, en ik wachtte, en ik was nieuwsgierig. We kwamen steeds dichterbij toen ik hoorde dat ze de film gingen opnemen. En toen kreeg ik een telefoontje van Peyton die me vertelde dat Kurt inderdaad deel zou uitmaken van Ant-Man and the Wasp. En hij gaf me een beetje een versnapering van een aantal dingen die we gingen doen. En nogmaals, het was een heel gelukkig einde. Ik was zo enthousiast. En heel snel daarna vloog ik naar beneden om te beginnen met filmen voor de film.
En ook interessant is dat deze film veel cruciale momenten in mijn leven vertegenwoordigt. De eerste film kwam uit rond dezelfde tijd dat we mijn eerste onafhankelijke film afmaakten, die ik schreef en speelde, genaamd Animals. Dat ging ook in productie binnen enkele maanden na de geboorte van mijn eerste kind, mijn zoon Arlo. De tweede film ging in productie rond de tijd dat we klaar waren met werken aan mijn tweede onafhankelijke speelfilm genaamd All Creatures Here Below. En tegelijkertijd werd mijn dochter Penny geboren. Dus ik denk dat als er een derde film is, ik tegen Peyton moet zeggen: 'Alsjeblieft, ik wil een derde kind en een derde onafhankelijke film. Dus laten we een derde film maken (lacht)."
Dat is veel verandering. En ik denk dat het behoorlijk lang geleden is dat je hierin voor het eerst werd gegoten. Hoe is de ervaring met het maken van films veranderd van Ant-Man 1 in Ant-Man 2? Omdat, zoals je zei, Peyton Reed vrij laat kwam tot de eerste keer. Hier was hij vanaf het begin met het vervolg.
Correct. En ik denk dat het enige verschil was dat ik veel minder zenuwachtig was bij het ingaan van de tweede film. Omdat de eerste film veel komedie bevatte, en dat was iets dat ik nog niet eerder op film of televisie had kunnen doen. In ieder geval niet op die schaal en niet voor zo'n groot project. En dus, het feit dat ze me uitnodigden om terug te komen voor de tweede film, en dat de eerste het zo goed deed, kon ik ontspannen. Ik ben ook heel hecht en bevriend geraakt met niet alleen Peyton, maar ook de rest van de cast en de crew. Dus toen je de hele bende weer bij elkaar bracht voor de tweede film, was het veel comfortabeler. Met veel gemak, val gewoon een beetje terug in het rapport, de chemie, de energie waarin we het ding maken.
En dat omvat een formule die naar mijn mening redelijk consistent is met veel van de magie die de MCU aanmoedigt. Dat wil zeggen, ze laten de regisseur toe en vervolgens de acteurs en de andere artiesten die elke film maken om er hun eigen film van te maken. En ze werken op basis van een script waaraan ze ongelooflijk hard hebben gewerkt. We hadden geweldige schrijvers voor deze film, maar ze laten ook ruimte voor improvisatie. En dus, als je Paul Rudd, Evangeline Lilly, Michael Pena en al die andere acteurs hebt die geweldige improvisaties rondgooien, probeer je gewoon je spel te verbeteren. Spring erop en probeer goede takes niet te verpesten (grinnikt).
Met de improvisatie betekent dat natuurlijk veel dingen die worden neergeschoten die niet wennen. Waren er specifieke scènes, geïmproviseerd of iets dat eigenlijk in het script stond dat je hebt gemaakt en het vervolgens niet heeft gehaald, waarvan je wenste dat je het had?
Nadat de film was ingepakt, nam Peyton contact met me op en zei dat hij voelde dat Baba Yaga een grap zou worden waar mensen echt op zouden reageren. Hij vond het heel grappig. Dus hij liet me naar de studio komen en ik bracht mijn kinderen mee omdat ik uit het vliegtuig stapte, ik vergat waar ik vandaan kwam. Maar ik was daar met mijn vrouw en mijn kinderen, en ik ging naar een grote soundstage, een opnamestadium waar ze ADR en geluids- en audiowerk deden. En we hebben een hele opname gemaakt van het Baba Yaga Lullaby alsof we het opnamen voor een plaat voor een LP. En ik geloof dat hij het in de kredietvolgorde zou zetten. Het kwam niet in de kredietvolgorde terecht. Maar als je de Ant-Man and the Wasp-soundtrack koopt, zijn de allerlaatste nummers op die cd of digitale download het Baba Yaga-slaapliedje dat door jou is gezongen.
Oh dat is geweldig. Je hebt daar nogal wat komische dingen. Een van de verhalen waar ik naar wilde vragen, was dat ik hoorde dat Paul Rudd je accent hoorde en er zo door ingenomen was, dat hij niet zou geloven dat je een Amerikaan bent. Hij zou eigenlijk niet geloven dat het geen authentiek accent was. Dus daar wilde ik graag naar vragen. Hoe ben je op het accent gekomen? Hoe ben je in die rol terechtgekomen en heb je die blijkbaar zo overtuigend gemaakt?
Bedankt voor het stellen van die vraag. Toen ik auditie deed en het auditieproces voor de eerste Ant-Man doorliep, ging ik naar de eerste auditie op het kantoor van Sarah Finn in Los Angeles en ging ik in personage. Ik bedoel, ik droeg de broek waarvan ik dacht dat Kurt die zou dragen, het shirt dat ik dacht dat Kurt zou dragen, de gouden ketting die ik dacht dat Kurt zou dragen, het haar dat ik dacht dat Kurt zou dragen. En het was in karakter (sprekend met het accent van Kurt). Dus ik ging zo naar binnen en ik wilde mijn accent niet verliezen, dus sprak ik alles zoals ik ben. (Accent laten vallen) En dat ging goed. Toen haalde ze me terug voor de toenmalige regisseur, dat was Edgar Wright. We hadden een geweldige terugbel-sessie. En dan, als het een grote film als deze is, doe je vaak een zogenaamde test.
Dus ging ik naar Disney voor mijn grote test. En op dat moment werd Paul duidelijk gecast als Ant-Man en Michael Pena was gecast als Luis. Maar ze waren de rest van de bende aan het samenstellen. Dus ik ging naar mijn test bij Disney en er was een heleboel andere acteurs in een wachtkamer, en we beginnen naar binnen te gaan en deze scènes te doen met Paul en Michael en er gebeurt veel improvisatie, en ik verbleef heel veel in Kurt's stem (glijdend in Kurt's accent) en karakter en probeert te zijn zoals hij is.
En toen hadden we koffie in een kleine, wat je noemt, groene kamer met donuts, en we praatten met andere acteurs. (Accent laten vallen) En Paul Rudd, hij komt naar me toe en hij zegt: “Hé man, dat was geweldig daarbinnen. Hoe lang ben je al in de Verenigde Staten? Weet je, wanneer kwam je langs? " En hier is het ding, ik ben opgegroeid in dezelfde stad waar Paul was opgegroeid. En ik had eigenlijk gewerkt, toen ik op de middelbare school zat, in hetzelfde winkelcentrum waar Paul Rudd had gewerkt toen hij op de middelbare school zat. Dus, zei ik, (weer met accent) "Nou, ik was assistent-manager bij Long John Silvers in Oak Park Mall." (accent laten vallen) En hij zei: "Wat?" En ik had zoiets van: "Hé, ik kom ook uit Kansas." En dat vond hij best grappig. Dus daar hebben we ons meteen over verbonden. En ja, zo ging het.
Dat is geweldig. Ik wil een vraag stellen over waar je Kurt in de toekomst naartoe wilt zien gaan. Je noemde Ant-Man 3. Is er een andere Marvel-franchise waarin je Kurt en de X-Con-bende zou willen zien verschijnen? Ant-Man's verscheen in Captain America: Civil War, waar zou je heen willen?
Weet je, als een bende buitenbeentjes, als een bende mensen met een geruit verleden die nu een nieuwe roeping hebben gevonden. Ik denk dat de X-Con-bende heel goed zou passen bij waarschijnlijk de Guardians of the Galaxy. Ik denk dat dat een goede combinatie is. Ik denk dat Kurt en zijn geweldige haar het waarschijnlijk heel goed zouden doen met veel van de personages. Tony Stark lijkt erg in zijn eigen haar te hebben geïnvesteerd. Dus ik heb het gevoel dat Tony en Kurt graag een competitieve haarcompetitie hebben. Maar eigenlijk, ik heb onlangs, zoals ik je vertelde over mijn indiefilms. Ik moest een film maken met Karen Gillan, die een van de Guardians is, en we hebben veel met elkaar gepraat over het feit dat we in een alternatief universum zouden kunnen zijn, in plaats van rond te rijden in een versleten oude auto zoals we in onze indie, zouden we ooit samen in een ruimteschip kunnen rondrijden. Zo,wie weet? Wie weet wat er gaat komen? Maar ik hoop zeker dat ik nog een kans krijg om de haarlak eruit te halen en Kurt's haar weer op te zetten.
En nog een korte laatste vraag. Weet je of je de breuk overleeft?
Absoluut ja. Ik denk dat dit er nu is. Ik geloof dat ik het op een subreddit zag, las dat Kurts hoop stof was gespot met een grote onverwoestbare stapel haar erop. Het blijft dus een feit dat het haar van Kurt onverwoestbaar is.
Het haar is sterker dan Thanos.
Het is veel sterker dan Thanos - en dat is gewoon een feit. Ik weet niet waarom dat verrassend is voor mensen. Voor mij is het een no-brainer.