Regisseur X is een film- en muziekvideo-regisseur die heeft gewerkt met artiesten als Drake, Kanye West en Jay-Z. De in Canada geboren regisseur heeft ook over mode geraadpleegd en heeft een kledinglijn, X Fit. Onlangs regisseerde hij de nog te verschijnen actiefilm Superfly, een remake van het misdaaddrama blaxploitation uit 1972, dat op 13 juni 2018 uitkomt.
Screen Rant had de gelegenheid om met regisseur X om de tafel te gaan zitten, waar we zijn motivatie voor het maken van de film bespraken, wat Superfly vandaag zegt over de American Dream, de evolutie van hiphop en zijn invloed op de film, en hoe Superfly relevante onderwerpen raakt in de huidige cultuur.
SR: Gefeliciteerd, met de film. Ik moet vragen, wat motiveerde je om deze cultklassieker Superfly te maken?
Regisseur X: Ik bedoel, het was een baan die er was. Silver Pictures had de rechten. Ze hadden een script. Ze kwamen naar me toe om erover te praten. En de eerste versie die ze hadden, het eerste script dat ik las, was eigenlijk gebaseerd op King Lear.
Het had meer dan twintig jaar een heel Hollywood-verhaal achter de rug. Ze hadden de rechten en de studio wilde de film niet maken over hetzelfde waar de film over ging. En wilde het geen Superfly noemen. Dus toen gingen ze en zeiden: "Wat als we King Lear doen?" Dus namen ze King Lear mee en maakten er een straatverhaal van. Maar toen verloren ze de rechten en noemden ze het iets anders. En toen kregen ze de rechten terug. En toen plaatsten ze het terug op deze King Lear en gaven het toen aan mij.
En ik had zoiets van: "Wat is? Dit is niet superfly. " Ik heb zoiets van: "Oh, het is King Lear. Oh, dat is een geweldig idee. Ik zou graag Shakespeare in de buurt willen doen. Maar dat is niet Superfly. Laten we Superfly doen. " En ze zeiden: "Oké, laten we Superfly doen." Dus we legden dat oude script opzij en doken echt in de originele film en begonnen de essentiële karaktermomenten op te splitsen. De essentiële karakters, het zijn essentiële momenten. Dingen die moeten gebeuren. Dat was echt hoe de dingen begonnen te evolueren naar de film die je zag.
SR: interessant. Priest overtreft dus de verwachtingen van de originele Superfly-film. Wat zegt dat over de Amerikaanse droom? Hoe spreekt dat tot de Amerikaanse droom voor iedereen die hem nu nastreeft?
Regisseur X: Ik bedoel, kijk, de Amerikaanse droom is dat je hier met niets kunt komen en bovenaan kunt eindigen. Je kunt helemaal onderaan beginnen en helemaal bovenaan de stapel eindigen. En dat is het verhaal van Priest. We hebben allemaal dat gevoel. We hebben allemaal dromen die je wilt verwezenlijken. En zijn, weet je, hij wil weg, ze willen dit leven niet echt leven. Je weet wat ik bedoel? Maar dat is degene waar hij in zit.
SR: Je hebt de afgelopen decennia een aantal van de meest iconische muziekvideo's geregisseerd, van Rihanna tot Drake, iedereen daartussenin. Hoe is hiphop uit de jaren negentig geëvolueerd en hoe heeft dat Superfly überhaupt beïnvloed, vooral bij het werken met Future?
Regisseur X: Het was het geluid van de trapmuziek toen we zeiden dat we naar Atlanta zouden gaan, we krijgen een toekomst. We hadden echt te maken met een sound van vandaag, toch? Dus we lieten dat worden wat het zou worden, in plaats van iets te maken dat retro is of mijn persoonlijke smaak in muziek. Het was geen van die dingen. Het nam echt de elementen die het origineel had. Daarin sprak Curtis Mayfield artistiek als een aparte stem over de film zelf met muziek die het grootste deel van de dag was. Dus dat is wat we hier wilden doen. Zeg: "Oké, we hebben er een. We hebben een muzikant die ons naar deze wereld heeft gebracht. Zijn geluid informeert het en het zal de muziek van de dag zijn. " En dat was, hopelijk voelt het publiek dat we daar zijn beland.
SR: Juist. Een ding dat ik eigenlijk heel leuk vind aan deze film, is hoe relevant hij is voor ons huidige klimaat in de wereld. Het raakt politiegeweld aan, samen met vele andere dingen. Praat dus met mij over de sociale kwesties die u wilt doen. Omdat ze subtiel worden aangesproken, sommige in je gezicht. Maar praat daar een beetje met me over.
Regisseur X: Ik bedoel, nogmaals, ze zijn allemaal geëvolueerd van de originele film. En de originele film, Priest, wordt ingehaald door smerige agenten. Aan het einde van de film slaat hij ze in elkaar en is hij ze te slim af. Je kunt me niet aanraken, weet je, dit hele ding. Dus we zeiden: oké, Priest is iedereen te slim af. Hij slaat een agent in elkaar. Het is als een logline. In onze film is hij te slim af dat iedereen een agent in elkaar slaat. Maar hij slaat deze agenten in elkaar die hem verkeerd hebben gedaan. En deze die echt in de gemeenschap zaten te rotzooien. Dus die, het was niet zoals we zeiden: "Laten we er iets van maken in deze film." Het was er al. We hebben het zojuist bijgewerkt om vandaag te spreken, in tegenstelling tot wat er gaande was.
En dan zijn er enkele dingen die, zoals de autoachtervolging, we een autoachtervolging nodig hadden. We willen een grote achtervolging en wat hebben we nog niet eerder gezien? Wat als het in het park gebeurt? Wat als ze hier doorheen gaan? We moeten de slechterik vermoorden. Wat als hij een standbeeld raakt? Wat als het een verbonden standbeeld is? En het beeld komt naar beneden. Ze zijn zo van, dus er zijn weer elementen, alles kwam altijd vanaf het begin bij de film. Wat is het beste voor de film, wat proberen we te doen? En toen bouwden ze op tot een punt dat we ons er goed bij voelden, dat ook ons publiek aansprak. Maar we hadden nooit zoiets van: “Oh, ik wil iets doen met een standbeeld. Oh, ik wil er iets mee doen."
We hebben nooit geprobeerd de film te dwingen te gaan waar we heen wilden. We lieten het gaan waar het heen moest. En we hebben uiteindelijk zoiets gekregen, ook al is het een hele leuke actiefilm en weet je of je het wilt, dit is niet waar je komt voor je tips over drugshandel. (LACH) Je krijgt hier geen echte inside-scoop over een drugscultuur in Atlanta, maar je zult een goede tijd hebben. Het wordt als een grote actiefilm. Maar we kunnen enkele dingen aanraken die in de wereld gebeuren.