Om de release van Tim Burton's live-action Dumbo- remake te vieren, neemt Ryan George van Screen Rant ons mee terug naar de jaren 40 om te onthullen wat er (waarschijnlijk) is gebeurd tijdens de pitchmeeting voor het geanimeerde origineel.
Dumbo werd uitgebracht in 1941, onder toezicht van regisseur Ben Sharpsteen, en bedoeld als een eenvoudige en goedkope film die een deel van het studiogeld zou kunnen terugkrijgen nadat Fantasia een financiële flop bleek te zijn. Fantasia was jaren in ontwikkeling geweest, maar nadat de productie op gang was gekomen, gebeurde er iets nogal ongelukkig: Adolf Hitler viel Polen binnen. De daaropvolgende oorlog in Europa eiste natuurlijk een tol van de kassa die Fantasia zwaar had getroffen, en Disney had een snelle, goedkope film nodig om de zaken te veranderen.
Wat we hier proberen te zeggen, is dat de daadwerkelijke pitchmeeting voor Dumbo veel strenge instructies van de studio met zich meebracht om niet te veel geld uit te geven. De resulterende film duurde slechts 64 minuten, maar het eenvoudige verhaal van de liefde van een olifantenmoeder voor haar nakomelingen met grote oren en een onderdrukte babyolifant die leert vliegen, won het publiek en Dumbo werd Disney's grootste kaskraker van het decennium. Fast-forward naar de jaren 2010, en Disney dook weer in de pool van zijn meest geliefde animatiefilms om ze de remake-behandeling te geven.
Burton's Dumbo vult het verhaal aan en stelt Michael Keaton voor als hebzuchtige pretparkmagnaat VA Vandevere, die circuseigenaar Max Medici (Danny DeVito) overhaalt om in te stemmen met een overname, om vervolgens te onthullen dat hij alleen geïnteresseerd was in Medici's vliegende olifant. Zodra het circus is opgegaan in Vandevere's eigen attractie Dreamland, ontslaat Vandevere hardnekkig alle circusartiesten behalve Dumbo. Dat is allemaal een beetje vreemd, aangezien Disney zojuist 20th Century Fox heeft gekocht voor $ 71 miljard en nu bezig is met het sluiten van kleinere labels zoals Fox 2000 en het ontslaan van werknemers. Oeps.
Maar zelfs als Disney's live-action remake van Dumbo gemengde recensies krijgt en een plot heeft dat per ongeluk een vernietigende kritiek is op Disney's eigen zakelijke praktijken, zullen we altijd het origineel uit 1941 hebben. Kijken naar Dumbo is een manier om terug te keren naar een zoetere en onschuldiger tijd. Zolang je al het losse racisme negeert. En probeer die nachtmerrieachtige roze olifanten niet tijdens een parade te ontrafelen.
Meer: Dumbo 2019-wijzigingen: hoe Disney's remake het origineel probeert te 'repareren'