"Hell On Wheels" seizoen 2 première recensie
"Hell On Wheels" seizoen 2 première recensie
Anonim

Het is niet moeilijk om het idee van AMC's westernserie Hell on Wheels leuk te vinden. De show heeft veel te bieden: een onberouwvolle, eenzame wolf op zoek naar degenen die zijn vrouw en kind hebben vermoord, tegen de prachtige achtergrond van de aanleg van de Transcontinental Railroad, waar bevrijde slaven, gastarbeiders en voormalige Zuidelijke soldaten samenkomen. Het is het soort milieu dat fans van meerdere genres een enorme portie kunnen vinden van wat ze zoeken. Het probleem is dat de serie tijdens seizoen 1 vaak onzeker overkwam over wat hij precies wilde dienen.

Terwijl de marketing voor seizoen 2 insinueert dat een wilde Cullen Bohannon (Anson Mount) effectief een hel oproept, was de show, in zijn eerste uitje met 10 afleveringen, vreemd genoeg verstoken van veel heling. Het was ook verstoken van veel spoorwegbouw. In feite was het een merkwaardig ongestructureerde reeks ongelijksoortige delen die, ondanks enkele flitsen van echte inspiratie, meestal moeite hadden om het ware potentieel van het materiaal waar te maken.

Meestal kon de laconieke zuiderling nauwelijks worden gedwongen om zich uit te drukken buiten een keelklank, eenlettergrepig 'ja'. Dit is niet de schuld van Mount, die behoorlijk opmerkelijk werk verricht met het materiaal dat hij heeft gekregen; het leidt alleen maar tot de vraag wat hij zou kunnen bereiken als de gebroeders Gayton hun scripts zou doordrenken met iets dat meer op subtiliteit lijkt, in plaats van aan te nemen dat het publiek niet in staat is de subtekst te volgen, of de letterlijke betekenis van de verschillende grunts en gemompel van Cullen Bohannon. Er zijn schrijvers die hiermee wegkomen. Een van die schrijvers heet Aaron Sorkin - hoewel hij bekritiseerd is vanwege zijn minder dan subtiele scripts op The Newsroom. Hell on Wheels van zijn kant lijdt aan een soortgelijke verbale aandoening, maar hier is de dialoog veel minder erudiet en veel minder prekerig;het is slechts een opvulling zodat niemands motieven of gedachtegang in twijfel kunnen worden getrokken. Neem bijvoorbeeld de scène tussen de Zweed (Christopher Heyerdahl) en Lily Bell (Dominique McElligott), waarin hij in feite vergelijkt hoe ver hij is gevallen tot Lily's schijnbare stijging naar de top. Door dat soort dingen te doen, verliest het script van Gaytons vaak veel van het beoogde drama van het programma.

Gelukkig zijn in de première van het tweede seizoen, 'Viva La Mexico', de verschillende karakters van de serie enigszins opnieuw bedraad, zodat het model dat ze moesten belichamen de kans krijgt om te ademen en een minder beperkende manier te vinden om elk individu te definiëren.. De verbeteringen zijn onmiddellijk en het meest merkbaar in Elam Ferguson (Common) en de eerder genoemde Lily Bell. En hoewel er aanwijzingen zijn dat zelfs Bohannon niet meer iets meer is dan het 'goede' type plantage- en slaveneigenaar, of dat hij meer is dan een wraakmissie, is hij er nog niet, maar lijkt meneer Bohannon op de juiste koers.

De show gaat wijselijk verder na een onbepaalde tijd na de finale van vorig seizoen waarin Bohannon op de vlucht was na het doden van de verkeerde man. In die tijd is hij teruggegaan naar Meridian en heeft hij zich aangesloten bij een stel treinovervallers onder leiding van een los kanon genaamd Hawkins (Ryan Robbins, of Tector van Falling Skies). Bohannons plan is om genoeg geld te krijgen om naar Mexico te ontsnappen en daar een soort van redding te vinden, maar gezien zijn persoonlijkheid loopt het niet zo goed.

Ondertussen is Elam erin geslaagd zich te vervreemden van degenen met wie hij vroeger omging, en hij is zelfs Eva (Robin McLeavy) kwijtgeraakt aan meneer Toole (Duncan Ollerenshaw) - die niet alleen een schot in het gezicht wist te overleven, maar ook ontdek dat zoiets slechts de remedie is voor een onaangenaam temperament. Er is echter enige bezorgdheid over de bestendigheid van de heer Toole's gedrag, aangezien hij een machtige bezitter van Eva lijkt in de aanwezigheid van Elam. Elders lijkt Durant (Colm Meaney) zijn spoorweg grotendeels weer op orde te hebben - ondanks de vervelende treinovervallers die de loonlijst in handen hebben - en is hij er zelfs in geslaagd om iets te zien dat lijkt op een echte stad in Hell on Wheels. Bovendien lijkt zijn werkrelatie met Lily veel verbeterd, hoewel het de vraag blijft wat hun persoonlijke relatie precies inhoudt.

Het grootste deel van de verandering komt echter voort uit de McGinnes-broers, Mickey en Sean (respectievelijk Phil Burke en Ben Esler). Nadat de broers de Zweed in feite op een rampzalige achteruitgang hadden gezet (met een teer en veren die bij elkaar passen), proberen de broers nu de leegte van zijn afwezigheid op te vullen door in ruil voor enige bescherming een deel van de winsten van verschillende lokale bedrijven te nemen. De Zweed daarentegen is teruggebracht tot het opruimen van Hell on Wheels van zijn doden en andere vormen van afval, en stopt af en toe om dominee Cole (Tom Noonan) te helpen een vermoorde prostituee te begraven en een paar gekke woorden namens haar te zeggen. Cole, in de tussentijd, heeft zichzelf weer verloren aan de drank, voldoet niet aan zijn predikingstaken en zal onvermijdelijk een probleem worden voor zijn dochter Ruth (Kasha Kropinski), die uitgaat van een fles "Corn Likker".zal hem voldoende kalmeren zodat de geluiden van haar en Joseph Black Moon (Eddie Spears) die intiem zijn, geen enkele vorm van wantrouwen zullen wekken namens haar steeds meer gestoorde vader.

Het grootste deel van deze aflevering is bedoeld om de show te richten in de richting van de plannen van seizoen 2 om Hell on Wheels in te nemen. Het is meestal vaag; Naast Bohannon opnieuw in levensgevaar te brengen, wil 'Viva La Mexico' gelukkig de meeste van zijn andere personages bij het starthek laten staan, en hopelijk die individuele verhalen hun weg laten vinden naar de hoofdverhaallijn, in plaats van dat iedereen tegelijkertijd in het zwembad zoals ze vorig seizoen deden.

Nu is de enige zorg dat, na een respectabele opstelling, de show deze richting niet zal kunnen vasthouden. Het zou tenslotte moeilijk te geloven zijn dat Cullen Bohannon zichzelf niet terug zal vinden in Hell on Wheels, mensen slaat en al te lang wakker wordt met een kip in zijn gezicht. De kwestie daarna zal zijn hoe de Gaytons van plan zijn om te voorkomen dat de show alleen maar terugglijdt naar het soms moeizame front van seizoen 1. Hell on Wheels heeft alle ingrediënten om een ​​behoorlijk geweldige show te worden, en daar is hier meer bewijs van dan ooit eerder, maar totdat hij erachter komt hoe hij al zijn verhaallijnen (niet alleen die van Bohannon) relevanter kan maken voor de setting, zal hij waarschijnlijk doelloos door de wildernis blijven dwalen.

-

Hell on Wheels gaat aanstaande zondag verder met 'Durant, Nebraska' @ 21:00 op AMC. Bekijk een voorproefje van de onderstaande aflevering: