The Infiltrator Review
The Infiltrator Review
Anonim

The Infiltrator is een stijlvol gemaakte en goed geacteerde dramatische thriller, maar slaat ondanks fascinerende onderwerpen weinig nieuwe wegen in.

In The Infiltrator is het midden jaren tachtig en Robert Mazur (Bryan Cranston), speciaal agent van de Amerikaanse douane, brengt zijn dagen undercover door om drugssmokkelaars en witwasbedrijven te arresteren. Met de hulp van een informant die is gerekruteerd door zijn collega-agent Emir Abreu (John Leguizamo), kan Robert infiltreren in de hiërarchie van het Medellin-kartel: een van de machtigste drugskartels ter wereld, onder leiding van de beruchte Colombiaanse drugsbaron Pablo Escobar. Robert doet zich voor als zakenman Robert "Bob" Musella en begint het vertrouwen te winnen van sleutelfiguren in het kartel - op zijn beurt verzamelt hij bewijs tegen hen, maar ook tegen de Bank of Credit and Commerce International: de hooggeplaatste particuliere financiële instelling die zaken doet met het kartel.

Maar terwijl Robert en zijn team - inclusief agent Kathy Ertz (Diane Kruger), die zich voordoet als Roberts verloofde - dieper ingaan op het Medellin-kartel, neemt ook het gevaar toe dat ze ontdekt worden en de verschrikkelijke gevolgen die hen te wachten staan. dat gebeurt. Omdat de operatie ook een steeds zwaardere tol van zijn persoonlijke leven eist, moet Robert des te harder werken om zijn verstand bij hem te houden, wetende dat slechts één verkeerde stap hem, zijn medeagenten en misschien zelfs zijn familie zou kunnen doden.

Gebaseerd op de geschreven memoires van Robert Mazur over zijn tijd bij de Amerikaanse regering (volledig getiteld The Infiltrator: My Secret Life Inside the Dirty Banks Behind Pablo Escobar's Medellin Cartel), biedt The Infiltrator een effectief gestroomlijnd verslag van Mazur's werkelijke ervaringen, met dank aan scenarioschrijver Ellen Brown Furman - die als het ware ook de moeder van Infiltrator-regisseur Brad Furman is. Het overkoepelende verhaal van de film ontvouwt zich dus grotendeels als een trage, maar altijd gespannen, dramatische thriller die wordt onderbroken door intense momenten van geweld en / of verontrustende situaties.

Hoewel The Infiltrator daardoor een constante spanning behoudt, betreedt het ook beslist vertrouwd terrein voor dit soort misdaaddrama / thrillermateriaal - en biedt het niet veel onverwachte wendingen of nieuw inzicht in de onderwerpen die het aansnijdt (de grens tussen agent en crimineel, de psychologische effecten van undercover zijn, enzovoort). Brad Furman leidt de procedure met een vaste regiehand, maar schiet tekort in het leveren van het soort kijkervaring dat spannende sensaties combineert met een diepere reflectie op ofwel het historische onderwerp en / of de echte personages (a la Argo, om nog een waargebeurd verhaal gebaseerd drama / thriller met Cranston aan te halen).

The Infiltrator ziet er echter zeker goed uit, aangezien Brad Furman en cinematograaf Joshua Reis (die als cameraman diende bij The Lincoln Lawyer uit 2011, die Brad Furman ook regisseerde) een visueel gelikte en goed gemaakte film hier afleveren - een met een passend scuzzy en slonzige visie op de onderwereld van de drugscriminaliteit uit de jaren tachtig. De film wordt verder bediend door een sfeervolle soundtrack die verschillende hitsongs uit de jaren 70 en 80 gebruikt (bijvoorbeeld 'Pusherman' van Curtis Mayfield) om de procedurele sequenties in de film te verfraaien - en tegelijkertijd de veel scènes waarin Robert en zijn drugsbaron zich richten op gedrag in niet-zo-respectabele instellingen (stripclubs, racebanen, enzovoort).Het productieontwerp van Crispian Sallis (Gladiator) en kostuums van Dinah Collin (Hyde Park on Hudson) weerspiegelen op dezelfde manier de opzichtige esthetiek en het gevoel voor mode van de drugscouture uit de jaren 80.

Bryan Cranston verankert The Infiltrator met een sterke prestatie als Robert Mazur, wiens no-nonsense manier en kwetsbare familieman karakter goed samengaat met de gewetenloze rollen die hij voor zijn werk moet spelen - een constante herinnering dat Mazur achter de gecontroleerde façade leeft constante angst, wetende dat één fout alles is wat nodig is om hem zijn leven te kosten. Cranston speelt ook goed tegen Diane Kruger als Kathy Ertz, een intelligente en capabele agent wiens enige zwakte haar onervarenheid in het veld is. John Leguizamo als Emir Abeu biedt een effectieve folie voor zowel de personages van Cranston als Kruger in The Infiltrator - aangezien, zoals hij openlijk toegeeft, zijn werk opwindender dan vermoeiend vindt, in tegenstelling tot degenen om hem heen.

De cast van de Infiltrator bevat verschillende opmerkelijke personage-acteurs in kleine, maar substantiële rollen; waaronder Amy Ryan ( Central Intelligence) als Robert's harde baas Bonni Tischler; Juliet Aubrey (The White Queen) als Robert's ondersteunende, maar vermoeide vrouw Evelyn Mazur; Olympia Dukakis (Away from Her) als de excentrieke tante Vicky van Robert; en Yul Vazquez (Magic City, Bloodline) als Javier Ospina, een lid van het Medellin-kartel wiens seksuele neigingen hem zowel een onvoorspelbaar gevaar als een bron van schaamte voor het kartel maken. Van al deze ondersteunende castleden in The Infiltrator, is degene die meer dan een standaardpersonage mag spelen Benjamin Bratt als het hooggeplaatste kartellid Roberto Alcaino: een kerel die wordt getoond als een zeer spirituele en principiële familieman, ondanks de onwettige aard van hoe hij in zijn levensonderhoud voorziet.

The Infiltrator is een stijlvol gemaakte en goed geacteerde dramatische thriller, maar slaat ondanks fascinerende onderwerpen weinig nieuwe wegen in. Hoewel de film Mazur's ervaringen met succes comprimeert tot een verhaal van drie bedrijven, leunt het zwaar op overbenutte genre-tropen om dit te doen - wat resulteert in een film die zich ontvouwt als een hoogspanningsdraadgang onderbroken door zijn formule-structuur. Hoewel het de lat voor onderwezen drama door Cranston's veelgeprezen tv-serie Breaking Bad niet duidelijk maakt, is The Infiltrator een solide voertuig voor de acteur en heeft het een vergelijkbare entertainmentwaarde (zelfs als Cranston deze keer de goede kerel speelt). Om die reden is The Infiltrator een waardevolle keuze voor die bioscoopbezoekers die op zoek zijn naar een "spannende rit" die heel anders is dan de typische zomerfilm van tegenwoordig.

AANHANGWAGEN

The Infiltrator speelt nu in Amerikaanse theaters in het hele land. Het duurt 127 minuten en heeft de classificatie R voor sterk geweld, taalgebruik, enige seksuele inhoud en drugsmateriaal.

Laat ons weten wat je van de film vond in de comments!

Onze beoordeling:

3 van de 5 (goed)