Waarschuwing: SPOILERS voor Jurassic World: Fallen Kingdom vooruit!
-
Er zijn veel mensen en dinosaurussen die sterven in Jurassic World: Fallen Kingdom, maar slechts één dood heeft een echte impact op het publiek - de dood van de Brachiosaurus, de enige dinosaurus die op de kade bleef staan terwijl de laatste boten Isla Nublar verlaten, en de as en lava van de vulkaan verteren het eiland.
Jurassic World 2 onderzoekt het idee van het behoud van dinosauriërs meer dan welke eerdere Jurassic Park-film dan ook, met het argument dat deze dinosauriërs het verdienen om te worden gered, omdat ze nog leven. Niet als sideshow-bril of oorlogswapen, maar gewoon als levende, ademende dinosauriërs. Het redden van de dinosaurussen begint misschien als een leugen die wordt verteld om de personages van de film op het eiland te krijgen en het verhaal in beweging te krijgen, maar het wordt al snel de centrale boodschap van de film - en het begint met de wrede en aangrijpende dood van de Brachiosaurus.
Gerelateerd: Jurassic World 2's hartverscheurende callback naar Jurassic Park heeft het internet verpletterd
Maar de dood van de Brachiosaurus is niet alleen triest, want het is de tragische ondergang van een majestueus en goedaardig dier, dat ten onrechte en onnatuurlijk nieuw leven is ingeblazen, en vervolgens in de steek is gelaten door de mensen die de natuurwetten uitdaagden om het te creëren. Nee, de dood van de Brachiosaurus is zo triest omdat het ook de dood is van Jurassic Park zelf, waardoor het gevoel van verwondering wordt vernietigd dat de personages (en wij, het publiek) eerst voelden toen ze een dinosaurus zagen - deze dinosaurus, in feite. Een Brachiosaurus.
De scène in Jurassic Park waar de personages voor het eerst een levende, ademende dinosaurus zien, is nu een iconisch filmmoment - ze verkopen niet alleen het idee van een dinosaurus-themapark, maar ook het publiek. Met elke nieuwe film in de franchise worden de digitale effecten beter en zien de dinosauriërs er meer gepolijst uit, maar ze zullen nooit meer de verbazing en het pure wonder kunnen heroveren die deze eerste blik op een dinosaurus inspireerde.
Dat gevoel is direct verbonden met de Brachiosaurus, en daarom is de Brachiosaurus de eerste dinosaurus die ze zien als de nieuwe personages van Jurassic World: Fallen Kingdom voor het eerst naar Isla Nublar komen. Maar door het de Brachiosaurus te laten zijn die ook de krachtigste dood van de film heeft, boort Fallen Kingdom die emoties aan voor een ander doel - niet om verwondering te wekken, maar om rouw te creëren en een diep gevoel van spijt op te roepen over wat er is toegestaan. deze dinosaurussen. Degenen die de dinosauriërs hebben gemaakt, hebben niet alleen de gevolgen van hun acties niet overwogen, ze namen ook geen verantwoordelijkheid voor hen - het resultaat is deze brute en onvergetelijke dood.
Terwijl Claire en Owen toekijken terwijl de Brachiosaurus jammert van pijn, de lava steeds hoger stroomt en de aswolk het onmogelijk maakt om te ademen, lijkt de dinosaurus een laatste wanhopige poging te doen om te overleven - hij staat op zijn achterpoten en reikt omhoog met zijn lange nek, snakkend naar lucht. Het beeld is niet alleen opvallend vanwege zijn wanhoop, maar ook omdat het een directe terugroeping is naar de scène in Jurassic Park waar een Brachiosaurus - mogelijk zelfs dezelfde Brachiosaurus, gezien hun geschatte levensduur van 70-80 jaar - Alan Grant en Ellie Satler door een soortgelijke beweging te maken bij het reiken om zich te voeden met de hoge boomtakken. De visuele referentie is opzettelijk, waardoor de tragedie van het moment wordt versterkt en de dood van de Brachiosaurus nog nauwer wordt verbonden met de vernietiging van het park en de wonderbaarlijke mogelijkheden die het ooit beloofde.