Bij het overwegen van de grootste slagzinnen in de geschiedenis van stripboeken, zijn er enkele voor de hand liggende kanshebbers. "Hulk Smash" riep vóór de vernietiging, "Mijn Spidey-zintuigen tintelen" voordat een Spider-schurk toeslaat, en Batmans steeds korter wordende motto, nu simpelweg: "Ik ben Batman." Maar in de korte tijd sinds DC's Rebirth is een regel van de komische schurk Kite Man onvoorspelbaar veranderd in de beste slogan van DC. Is het verdiend? Hel ja.
Nog maar een paar jaar geleden zouden de gemiddelde Batman-fans niet eens weten wie Kite Man eigenlijk is. Het personage was geen erg bekende schurk toen hij werd geïntroduceerd in Batman # 133 door Bill Finger en Dick Sprang. Kite Man, zoals de naam doet vermoeden, was een domme schurk genaamd Chuck Brown die vliegerwapens gebruikte om misdaden te plegen. Maar Kite Man werd opnieuw uitgevonden in de huidige Batman-run van Tom King, die alleen in het zesde nummer verscheen … met zijn eerste vertolking van "Kite Man. Hell Yeah." En geen enkele fan wist destijds hoe iconisch dat zou worden.
Ga door met scrollen om te blijven lezen Klik op de onderstaande knop om dit artikel snel te bekijken.
Begin nu
Kite Man en zijn slogan maakten een paar kleinere optredens in toekomstige uitgaven, voordat King deed waar hij goed in is: het personage deconstrueren. In Batman # 27 onthulde King de ware hartverscheurende oorsprong achter wat een dwaze, zelfverheerlijkende slogan leek. Toen Brown nog een low-level crimineel was die zich zijn vroegere dagen aan het bestuderen van de wind herinnerde, nam hij zijn zoon Charlie vliegeren. Charlie vroeg of hij de activiteit leuk vond en antwoordde: "Hell, ja." Een ontroerend moment, het veroorzaken van liefdesverdriet toen The War of Jokes and Riddles de Riddler ertoe bracht Charlie te ontvoeren en hem te vergiftigen met een vliegerkoord. Dat was de straf voor Chuck die 'hem had verraden', waardoor hij hulpeloos toezag hoe zijn zoon stierf in het ziekenhuis.
Brown zoekt wraak op de Riddler en creëert een nieuw personage. Met behulp van zijn kennis van aerodynamica om een gigantische vlieger te bouwen, maakt hij een kostuum en neemt hij de mantel van Kite Man over. En zo veranderde King een grap in een van de meest hartverscheurende oorsprong in de hele geschiedenis van DC. De evolutie van Kite Man van een slechterik op de D-lijst tot iemand waar de lezers echt om gaven, was onverwacht tragisch. En bijna van de ene op de andere dag werd "Kite Man, Hell Yeah" een favoriete omhelzing van zowel het dwaze als het verdriet. Schokkend genoeg nam King de slogan oorspronkelijk niet op in zijn script. Zoals hij aan Polygon uitlegde, voegde hij de regel later in het schrijfproces toe:
Ivan Reis tekende een extra paneel in een stripboek dat ik aan het schrijven was, en ik had … zojuist Kite Man toegevoegd omdat ik gewoon iemand nodig had voor Batman om te slaan, of voor Gotham Girl om te slaan … Hij had een extra paneel toegevoegd; 'Tom, voeg hier gewoon wat dialoog aan toe' … dus ik zet gewoon 'Hell yeah'. Gewoon uit het niets? Ik vond het leuk dat hij gewoon zijn eigen naam zei: 'Kite Man'. Hij steelt dingen; 'Kite Man, hell yeah.'"
De komedie zit nog steeds achter de slogan van Kite Man, ondanks de tragische verklaring. Meer recentelijk, in de Harley Quinn-serie van DC Universe, wordt de uitdrukking gespeeld als een ego-boost voor Kite Man (die een behoorlijk grote rol speelt in de serie gezien het gebrek aan aantrekkingskracht van het personage). Het is moeilijk te geloven dat Kite Man is veranderd van een schijnbaar one-note schurk in een personage dat de moeite waard is om om te geven, maar hier zijn we dan. En wie had ooit zo'n opkomst tot grootsheid kunnen zien aankomen?
Vlieger Man. Hel ja.