Toen we de set van The Lion King bezochten, maakten we kennis met een geheel nieuwe vorm van filmmaken. Maar het was niet alleen de cutting-edge die hielp bij het creëren van de ongelooflijke fotorealistische cinematografie van de film, het waren ook de gezamenlijke inspanningen van de Disney-crew onder de creatieve leiding van Jon Favreau.
Terwijl hij het werk van cinematograaf Caleb Deschanel presenteerde en hoe het zijn weg vond naar de redactie, liet Favreau ook zien hoe hij elke kunstenaar en technicus onder één dak bracht. De ontmoeting van de geesten was anders dan bij andere filmsets - er was inderdaad nauwelijks wat je een echte filmset zou noemen - en meer als de pitchbijeenkomst van een tech-start-up.
De directeur vergeleek het proces zelf met de tech-industrie en gaf toe dat The Lion King dezelfde principes volgde: “Veel slimme mensen krijgen, een gemeenschappelijk doel delen, er een teamsport van maken en je zult meer innoveren. En ik denk dat het het deel van ons personeel weerspiegelt dat momenteel het meest betrokken is en echt goede resultaten laat zien."
Hoewel The Lion King niet rekening hield met de wisselende weers- en daglichturen van buitenopnames, had het wel een breed scala aan talent om samen te brengen. "Je hebt mensen die door technologie komen, mensen die door gamen komen, mensen die door de kunstacademie komen," merkte Favreau op.
De getuige van cameraman Deschanel die samenwerkte met de productieontwerpers, die normaal eerder binnen zouden komen, gaf de set het gevoel van een ware smeltkroes. En om nieuwe en innovatieve tools in het creatieve proces op te nemen, waren kunstenaars en technici nodig die anders misschien nog nooit op een filmset waren geweest. Zoals de directeur zei: "Zolang ze slim zijn en hetzelfde doel nastreven, krijg je een interessante, andere samenwerkingservaring."
Die samenwerking omvatte ook de acteurs, die de scènes uitvoerden ondanks dat de productie geen motion capture gebruikte. Hoewel dit vóór het vaste bezoek was voltooid, informeerde hun werk alles wat volgde. Hierdoor konden de animatie- en visuele effectartiesten hun beslissingen baseren op een fysieke uitvoering, niet alleen op stemwerk.
"We vinden dat hoe goed de animator ook is, ze voortkomen uit een animatietraditie, dat ze verschillende acteerkeuzes maken", legt Favreau uit. twee acteurs die samen optreden."
Zo'n prestatie lijkt moeilijker in een verhaal als The Lion King, dat vertrouwt op dieren in plaats van op mensachtige wezens. Maar het Disney-team concentreerde zich op videobeelden van de cast om er "een bepaalde subjectieve realistische textuur aan toe te voegen". Bovendien, of het nu ging om het markeren van de afstand tussen Simba (Donald Glover) en Nala (Beyoncé) of het bewerken van bepaalde frames, beslissingen werden genomen als een gezamenlijke eenheid. Laat ons je mening weten over deze nieuwe stijl van filmmaken en blijf op de hoogte van Screen Rant voor meer berichtgeving over Lion King.