(Dit is een recensie van Longmire seizoen 4, aflevering 1. Er zullen SPOILERS zijn.)
-
Er is behoorlijk wat drama geweest over Longmirein de tussentijd tussen seizoen 3 en 4. De moderne western, een bewerking van de reeks mysterieromans van Craig Johnson, werd aan het einde van het derde seizoen door A&E geannuleerd, maar werd pas weer tot leven gewekt door de soms necromancer van televisiedrama's beter bekend als Netflix. Maar als we kijken naar de reis die Longmire heeft afgelegd van het aanbieden van een basiskabelkanaal tot een van de vele eetbare opties die aan abonnees van de streaminggigant worden verleend, is het de moeite waard om op te merken dat het eigenlijke drama van het verhaal van de serie geen slag overslaat. Natuurlijk, de poster die het tweede leven van seizoen 4 promoot, gebruikt de slogan: 'Het gaat erom hoe je terugkomt', maar dat is ongeveer de omvang van het verschil dat fans van de serie Wyoming-sets zullen zien wanneer hun favoriete Rainier-swilling Lawman is eindelijk terug op het scherm.
Met andere woorden, hoewel het bestaat in een formaat met minder beperkingen en met weinig conventionele bezorgdheid over zoiets als beoordelingen, is dit geen dramatisch ander drama. En voor degenen die vanaf het begin bij de serie zijn gebleven, zal het duidelijk zijn dat het gebrek aan verandering, of beter gezegd, poging om zich aan te passen aan zijn nieuwe omgeving, iets van een tweesnijdend zwaard is. De show die fans kennen en waar ze van houden, is nog steeds hetzelfde, en toch is het nog steeds dezelfde show die door Netflix moest worden opgewekt.
Daartoe is er iets leuks en frustrerend in een serie die zo vaak een dramatische formule gebruikt waarbij het publiek moet wachten tot de andere schoen valt. Dat heeft veel te maken met het feit dat Longmire in hart en nieren een mysterieserie is, en een serie die, vaker wel dan niet, vasthoudt aan de structuur van uw gemiddelde politieprocedure. Als zodanig, vanwege het genre en formaat, en de verwachtingen van beide, is het laten vallen van schoenen een fundamenteel onderdeel van het verhaal van elke aflevering. Maar het is wat Longmire doet met het laten vallen van de schoenen dat soms een lastige plek voor de serie kan creëren. En het is nooit duidelijker dan in de verrassende wending van de gebeurtenissen, die al vroeg in de première-aflevering 'Down By the River' plaatsvinden.
De dood van Branch Connally (Bailey Chase) komt misschien niet zo'n grote verrassing, gezien de manier waarop de dingen zich aan het einde van seizoen 3 afspeelden. En hoewel de aflevering zijn best doet om het zo boeiend mogelijk te maken, is er een onmiskenbaar gevoel dat niets is wat het lijkt.
Nogmaals, dit maakt allemaal deel uit van het opbouwen van een goed mysterie, en de première structureert zijn vragen op precies de juiste manier, dus als Walt uiteindelijk tot de conclusie komt dat zijn aartsvijand er waarschijnlijk op de een of andere manier bij betrokken is, leest het als een gepaste openbaring. En toch, gedurende de hele aflevering, blijven de vragen of het lichaam eigenlijk dat van Branch Connally is, en als het wijzen naar Nighthorse en Barlow slechts een soort goochelarij is, blijft het op een ongemakkelijke manier hangen.
Dit is waarschijnlijk het resultaat van enkele van de meer bizarre plots die de show in het verleden heeft gebruikt - meestal met betrekking tot een huurmoordenaar die eerder werd verondersteld dood te zijn en de betrokkenheid van de oudere Connally bij de moord op Walt's vrouw (en mogelijk zijn eigen zoon). Maar het herinnert ook aan de voorliefde van de show voor cliffhangers waarbij Branch betrokken is bij de zakelijke kant van iemands vuurwapen. In wezen lijkt het, gezien zijn geschiedenis, een beetje op de jongen die wolf riep. En het gevolg daarvan is: Longmire moet wat overuren maken om het publiek ervan te overtuigen dat een hoofdpersoon eigenlijk dood is. De close-up van het litteken op de buik van Branch helpt - hoewel het meer aanvoelde als een 'zwijg'moment voor de sceptici in het publiek dan wat dan ook - maar dit zijn de risico's die een show neemt als het zo vaak in zo'n dubbelhartig gebied ploetert.
Ondanks het feit dat ze (over) compensatie moeten bieden voor eerdere beslissingen over het vertellen van verhalen, slaagt 'Down By the River' erin om van de dood van Branch een meeslepende verhalende motor voor het seizoen te maken. En het is niet alsof seizoen 4 een drijvende kracht achterblijft, hoor. Met Barlow nog steeds in de buurt en Jacob Nighthorse die langs Walt's komt voor een kleine chatsessie 's avonds laat, heeft de show genoeg om het bezig te houden, samen met zijn onvermijdelijke moord-van-de-week-formaat.
Zoals de meeste shows die een loyale fanbase ontwikkelen, werkt Longmire omdat het de tijd kost om de momenten tussen de moorden en de andere misdaden te verkennen die Sheriff Walt onderzoekt in deze sterk gefictionaliseerde versie van Wyoming. Daarom lijkt de première zijn weg niet te vinden in het onderzoek naar de dood van Branch, maar in de emotionele reacties van Walt en de ondersteunende personages.
In die zin blijven Katee Sackhoff en Lou Diamond Phillips de MVP's van de serie als het erom gaat de verhaallijnen een emotioneel gewicht te geven. Walt's beproevingen en beproevingen die te maken hadden met het moordwerk van zijn vrouw om de show de structuur te geven die het nodig heeft, maar het vermogen van Sackhoff om een oogje te laten rollen even belangrijk aanvoelen als een volledige instorting na de opossum-squishing, en Phillips 'vaardigheid om de show stilletjes te dragen. last van het verlies van zijn bar, terwijl hij ook de neiging heeft om hulp te vragen aan wijlen Hector, zijn een groot deel van de reden waarom deze show nog steeds een even gepassioneerde fanbase heeft als hij.
Het profiteert misschien nog niet volledig van zijn nieuwe formaat, maar Longmire was niet per se een show die zijn manieren moest veranderen om een groter publiek te bereiken. Misschien kan de serie, nu al zijn seizoenen beschikbaar zijn op Netflix, blijven doen wat hij doet en het publiek er naar toe laten komen.
-
Longmire seizoen 4 is in zijn geheel beschikbaar op Netflix.
Foto's: Lewis Jacobs / Netflix