Er zijn veel mensen (vooral van jongere leeftijd) die nog nooit hebben gehoord van George Miller's Mad Max-films met Mel Gibson in de hoofdrol - waarvan de laatste, Mad Max Beyond Thunderdome, helemaal in 1985 werd uitgebracht. dat Miller's aankomende Mad Max: Fury Road een even unieke ervaring wordt voor oude Max-fans als voor degenen die nog nooit eerder Miller's visie hebben bezocht van een zonovergoten helse post-apocalyptische wereld, grotendeels bevolkt door gewelddadige maniakken (en hun even gewelddadige transportmiddelen).
Tom Hardy neemt het over van Gibson die de stoïcijnse en sombere overlevende Max Rockatansky speelt in Fury Road. Charlize Theron speelt in de film de rol van Imperator Furiosa, een krijger die een groep vrouwen leidt die op de vlucht zijn voor de strijdkrachten van een krijgsheer die bekend staat als Immortan Joe (Hugh Keays-Byrne) - met het plan van Furiosa om haar ouderlijk huis te vinden en een kluis te vormen. toevluchtsoord voor hen en haar dierbaren. Dat is ongeveer alles wat er is, voor zover de belangrijkste plotpunten van de film gaan.
De trailermarketing van Fury Road heeft zeker een sterke respons gekregen onder leden van de filmliefhebbergemeenschap, vooral degenen die jaren wachten op Miller om eindelijk weer een Mad Mad-functie te maken. De film komt aanstaande vrijdag in de bioscopen (op het moment van schrijven), en de eerste golven van Fury Road-recensies die het 'Net overspoelen, suggereren dat dit een groot budget zomeraanbod is dat niet alleen aan de hoge verwachtingen zal voldoen - het kan overtreffen ze ook.
Metacritic geeft Fury Road een score van 90% na twaalf recensies, terwijl op Rotten Tomatoes de film een 100% "Fresh" rating heeft na 22 recensies (gemiddeld een 9,2 / 10 score). Om meer te weten te komen over waarom critici zo enthousiast zijn over de film, lees je verder voor enkele veelzeggende (maar SPOILERVRIJE) fragmenten uit een handvol recensies. (Om de volledige kritiek te zien, klikt u op de overeenkomstige links.)
Verscheidenheid - Justin Chang
Dertig jaar zijn verstreken sinds ons laatste bezoek aan George Millers zonovergoten post-apocalyptische woestenij, en toch lijkt 'het wachten waard' nog steeds een nietige reactie op de twee uur woeste, ongebreidelde B-film gelukzaligheid aangeboden door 'Mad Max: Fury Weg." Het soort opwindend gonzo-entertainment dat zelfs de gekke "Fast and Furious" -films doet lijken op Autopia-testritten …"
The Wrap - Alonso Duralde
Op dezelfde manier dat de oorspronkelijke "Mad Max" uit 1979 de "Citizen Kane" was van de Australische uitbuitingsbioscoop, zo is "Mad Max: Fury Road" misschien wel de "Götterdämerung" van drive-in-films. Het heeft zijn wortels in de western en de post-apocalyptische road-rage-actiesaga (die het tweede 'Mad Max'-uitje,' The Road Warrior 'uit 1981, heeft helpen creëren), maar het voelt ook als een epische mic-drop, waar Miller iemand anders uitdaagt te volgen in zijn bandenprofiel.
THR - Todd McCarthy
Dertig jaar na het overleven van Thunderdome, is de onwillige krijger van de eerste en meest memorabele post-apocalyptische actie-fantasy-serie van moderne films eindelijk terug en klaar voor meer in Mad Max: Fury Road. George Miller heeft in al die tijd slechts vijf films geregisseerd, waarvan er drie met varkens en pinguïns in de hoofdrol speelden, maar het kan gerust worden gezegd dat deze waanzinnig vermakelijke nieuwe actie-extravaganza energiek meer kont schopt, evenals alle andere delen van de anatomie, dan welke dan ook. film ooit gemaakt door een 70-jarige - en doet tot dusver veel vaardiger dan die van de meeste jonge Turken die half zo oud zijn.
Total Film - Jamie Graham
Miller, die 3.000 afbeeldingen op een storyboard zette en zijn film hieuw uit 480 uur aan beeldmateriaal, legt het allemaal vast in een ballistisch ballet van tracks, dollies en zooms. Er zit schoonheid in het geweld (wat vreemd bloedeloos is, vandaar dat 15-certificaat), net zoals schoonheid in de woestijnvlaktes en golvende duinen, de moerassen en zoutmeren. In de strijd om de kolossen van 2015 legt de maximale waanzin van Mad Max: Fury Road een buitengewoon hoge lat - waarna polsstokhoogspringen eroverheen gaan en het hele tuig aan gruzelementen verplettert.
/ Film - Russ Fischer
Films worden nauwgezet in fracties opgebouwd, moment voor moment, maar Fury Road is als een ding geboren in een explosie, brullend tot leven volledig gevormd als het eindproduct van een filmische oerknal. Het voelt nieuwer aan dan we van een vervolg mogen verwachten, en zelfs met misstappen in het achterhoofd is het schrikbarend progressief en een triomfantelijke terugkeer voor George Miller.
Cinemablend - Eric Eisenberg
Mad Max: Fury Road is een bijzondere film. Het is bombastisch onderhoudend en boordevol actie, maar het negeert emotie en verhaal niet; en het is een passend vervolg dat liefhebbers van de Road Warrior duizelig zal maken. Maar het is ook volledig toegankelijk voor degenen die nog nooit hebben gehoord van de films met Mel Gibson in de hoofdrol. Het is een geweldige filmische ervaring met dank aan George Miller, en een must-see.
Empire - Ian Nathan
Onvermijdelijk is de magerheid van de vroege films verloren gegaan, maar Fury Road blijft zonder twijfel het werk van een visionair. Miller heeft al het geld, alle perverse en poëtische vluchten van zijn verbeelding, op het scherm gezet. De reikwijdte is meer opera, de houding nog steeds punkrock. Het is bijna alsof een petrolhead David Lynch een vergunning heeft gekregen om de gehomogeniseerde blauwdruk van de moderne blockbuster te plunderen … Fury Road is een uitdagende, soms uitzinnige, filmische ervaring.
The Guardian - Peter Bradshaw
Dat bijvoeglijk naamwoord in de titel is juist. Extravagant gestoord, oorverdovend kakofoon en helemaal overdreven: George Miller heeft zijn Mad Max punk-western franchise nieuw leven ingeblazen als een bizarre actie-thriller voor konvooi-achtervolging in de post-apocalyptische woestijn … Het is net als Grand Theft Auto, vernieuwd door Hieronymus. Bosch, met een vleugje From Dusk Till Dawn van Robert Rodríguez.
Time-out - David Ehrlich
De vierde aflevering van George Millers punky post-apocalyptische 'Mad Max'-saga voelt als een tornado die door een theekransje scheurt. In een tijdperk van gewichtloze filmspektakels is hier een film die aanvoelt alsof hij gemaakt is door $ 150 miljoen studiogeld te ontvoeren, ermee te vluchten naar de Namibische woestijn en beelden terug te sturen naar Hollywood als de geamputeerde lichaamsdelen van een vrijgekochte gijzelaar.
De meeste recensies lijken het erover eens te zijn dat het Theron is die de opvallende prestatie van de film levert (voor zover het de twee hoofdrolspelers in Fury Road betreft), hoewel Hardy ook zijn eerlijke aandeel krijgt omdat hij in de voetsporen van Gibson treedt en Max tot een boeiend leven brengt in een grotendeels woordeloze rol. Het is echter ook vrij duidelijk uit de recensies dat de echte ster van Fury Road het filmmaken is - inclusief zowel Millers gewaagde regisseursstijl als de pure waanzin van het stuntwerk dat nodig was om de vele voertuigactiescènes van de film te brengen. (crashes, botsingen, rampages) tot operatieleven.
Fury Road is zo te horen de toekomstige cultfilm gemaakt met blockbusterproductiewaarden waar veel filmliefhebbers naar uitkijken. Het valt nog te bezien of de film al dan niet een cross-over aantrekkingskracht zal hebben - iets dat nodig zal zijn als Fury Road zijn budget van $ 150 miljoen terugverdient en een gezonde winst maakt (een die groot genoeg is om ervoor te zorgen dat een vervolg of twee gemaakt, toch).
Als dat echter niet gebeurt, lijkt het erop dat we in ieder geval onze volgende middernachtfilmklassieker hebben gevonden.
-
Mad Max: Fury Road wordt op 15 mei 2015 in Amerikaanse theaters geopend. Kom die dag terug voor de officiële recensie van Screen Rant!