Het kwam deze week als een verrassing toen werd aangekondigd dat Netflix de wereldwijde rechten had verworven op Mowgli, Andy Serkis 'duistere kijk op de wereld van Rudyard Kipling's The Jungle Book. De film was al geruime tijd in postproductie en zag meer dan één releasedatum voorbijgaan zonder verder nieuws. Velen waren bang dat de film het moeilijk zou krijgen aan de kassa, gezien de relatief recente release van Disney's The Jungle Book, dat wereldwijd meer dan $ 966 miljoen opbracht.
In plaats van een duelscenario aan de kassa te riskeren - vergelijkbaar met de strijdende releases van Deep Impact en Armageddon - besloot Warner Bros. het project door te geven aan de streamingdienst. Netflix liet Variety weten dat de film, met de stemmen van Cate Blanchett, Benedict Cumberbatch en Christian Bale, nog steeds in de bioscoop zal verschijnen. Die theatrale release zou echter in de trant kunnen zijn van Dee Rees 'Mudbound, die een vluchtige release kreeg op slechts 17 Noord-Amerikaanse locaties om in aanmerking te komen voor Oscars-overweging. In het grote plan van de plannen van Hollywood en Netflix om een legitiem alternatief te worden voor theatrale releases, is deze overname een aanzienlijke machtszet.
De filmcatalogus van Netflix heeft nooit de krantenkoppen of toewijding geïnspireerd die hun televisieshows hebben. In korte tijd ging de service van een nicheplatform naar een onbetwiste powerplayer, dankzij bekroonde en razend populaire shows zoals Orange is the New Black, House of Cards, The Crown en Stranger Things. Deze shows hebben een karrenvracht aan Emmy-prijzen gewonnen, grote showrunners zoals Shonda Rhimes en Ryan Murphy geïnspireerd om zich bij Netflix aan te sluiten en maakten van binge-watching het nieuwe normaal. Maar ondanks de tv-overname van Netflix, heeft de filmindustrie de streamingdienst tot nu toe op afstand gehouden, waarbij het Filmfestival van Cannes omstreden Netflix-films verbiedt van concurrentie. Maar hoewel studio's begrijpelijkerwijs op hun hoede zijn voor een bedrijf dat een alternatief biedt voor de kassa,de overname van Mowgli bewijst dat Netflix nog steeds vastbesloten is om zijn territorium uit te breiden.
- Deze pagina: Netflix's Growing Hold on Hollywood
- Pagina 2: Mowgli kan een belangrijke evenementfilm zijn voor Netflix
Mowgli helpt Netflix bij het opbouwen van hun originelenbibliotheek
Netflix streeft ernaar om eind 2018 50% originele content te hebben. Ze hebben zeker het budget om dat doel te bereiken, en met toenemende regelmaat worden er nieuwe tv-shows en films aangekondigd. De service heeft echter moeite om het publiek enthousiast te maken voor hun overvloed aan originele films. Nielsen Ratings verstrekte nummers die suggereerden dat de meeste Netflix-abonnees de service gebruiken om oude favorieten opnieuw te bekijken in plaats van de nieuwe en onbekende. Ze hebben veel te bieden in een breed scala aan genres, maar er zijn weinig solide beoordelingen om te bewijzen dat het publiek zich afstemt.
Dat wil niet zeggen dat Netflix geen indrukwekkende bibliotheek met originele films heeft opgebouwd. De service biedt films met een breed scala aan genres, budgetten, kritische aantrekkingskracht en demografische doelgroep: van Adam Sandler-originelen tot door auteurs gedreven drama's tot genres met een groter budget en nog veel meer. De meeste van deze films waren niet duur om te maken of te kopen, zoals de verzameling door Sundance onderschreven indië zoals I Don't Feel At Home In This World Anymore. Netflix heeft tot dusver echter niet het soort big-budget tent-pole-tarief gemist dat het grootste deel van het bedrijf in het traditionele systeem aandrijft. Zonder iets dat de macht van Disney's franchises of Warner Bros. en de DCEU kan evenaren in termen van mainstream aantrekkingskracht, is het moeilijk voor Netflix om zichzelf te positioneren als een echte bedreiging voor de status-quo.
Mowgli is niet het eerste project dat dat helpt te verstoren (de deal van Netflix voor aankomend werk van Mark Millar duidt waarschijnlijk op een sterker teken van echte concurrentie), maar het helpt wel om hun identiteit en die van hun originele films te versterken. Dit is het soort film dat een traditionele studio zou uitbrengen, ook al was het niet een project dat überhaupt door een studio werd verkocht. Mowgli is niet nieuw in de manier waarop Bright voor veel kijkers voelde: dit is een volledige kaskraker met Hollywood-goedkeuring.
GERELATEERD: Netflix: 15 tv-shows en films waarvan je niet wist dat ze in juli zouden komen
De Mowgli-aankoop zorgt voor sterke verbindingen in Hollywood
Netflix bevindt zich ergens tussen de dominante kracht van Hollywood en de belegerde underdogs die het systeem overnemen. Het is veel te populair om een echte kleine jongen in de branche te worden genoemd, maar het wordt zeker niet met hetzelfde niveau van legitimiteit bekeken als de Big Six (binnenkort Big Five) studio's. Het valt nog te bezien of die studio's daadwerkelijk worden bedreigd door Netflix, maar het is ook begrijpelijk dat ze terughoudend zouden zijn om regelmatig zaken te doen met de service die blijft praten over hoe het van plan is om de basiservaring van films drastisch te veranderen.
Mowgli voelt als een stap in een nieuwe richting voor zowel Netflix als de filmindustrie. Het is niet de eerste keer dat de streamingdienst een reeds voltooide film uit handen neemt voor distributiedoeleinden. Paramount heeft hier een aantal keer met Netflix aan gewerkt, met name met The Cloverfield Paradox en de internationale rechten op vernietiging. Maar ondanks de lovende kritieken van de laatste, werden deze beslissingen over het algemeen afgedaan als de wanhopige laatste daden van een studio in moeilijkheden, terwijl Paramount blijft vechten om financiële problemen. Voor sommigen voelden ze zich minder als slimme zakelijke beslissingen en meer als Netflix die de ongewenste goederen van een oudere broer of zus kreeg.
Er zijn geen beoordelingen voor Mowgli en er is geen vroege buzz over de cruciale verdienste ervan, dus het is gemakkelijk om tot de conclusie te komen dat deze overname een herhaling is van die Paramount-deals. Toch waren Mowgli's grootste probleem niet zozeer critici als wel het publiek: hoe motiveer je kijkers om een nieuwe versie te zien van een verhaal dat ze al minder dan twee jaar hebben betaald en waarvan ze genoten? The Jungle Book mag dan eigendom zijn van het publieke domein, maar het is nog steeds de Disney-versie die mensen zich het liefste herinneren, dus wilden ze die remake natuurlijk zien. Een versie die dichter bij de donkere toon van het boek ligt, en zonder alle Sherman Brothers-nummers, is moeilijker te verkopen, en Warner Bros. wist het. Door een wederzijds voordelige zakelijke relatie met Netflix te vinden, hebben ze een manier om die doelgroepen te bereiken die ze voorheen niet hadden en een groter vangnet. Netflix zal het hoe dan ook goed doen,en Mowgli geeft ze ook een route naar iets waar ze nog niet veel mee hebben gedaan: de demografische familie.
Pagina 2: Mowgli kan een belangrijke evenementfilm zijn voor Netflix
1 2