Alleen de Brave zorgt voor een rechttoe rechtaan, maar zinvol eerbetoon aan heldendom uit de echte wereld, dankzij zijn sterke prestaties en stevige regie.
Eind jaren 2000 is Eric Marsh (Josh Brolin) een doorgewinterd lid van de brandweer van Prescott, Arizona, die van zijn team een hotshot-ploeg wilde maken: een elitestatus die wordt toegekend aan brandweerlieden die gespecialiseerd zijn in het bestrijden van natuurbranden op de grond. Omdat hij en zijn bemanning echter deel uitmaken van een gemeentelijke afdeling en geen federale eenheid, zijn de kansen groot dat Marsh zijn doel bereikt. Dit legt alleen maar extra nadruk op de relatie van Marsh met zijn vrouw Amanda (Jennifer Connelly); waardoor hij nog meer uren werkte aan wat al een gevaarlijke en emotioneel uitputtende baan is, zowel voor de brandweerlieden als voor hun dierbaren.
Voordat zijn bemanning hun hotshot-examen ondergaat, voegt Marsh enkele nieuwe rekruten toe om hun gelederen te versterken. Een van de nieuwe toevoegingen is een Brendan McDonough (Miles Teller): een jonge rotzak die zijn door drugs aangewakkerde leven van wangedrag achter zich wil laten, nu hij (onverwachts) vader is geworden. Onder het toeziend oog van Marsh overwinnen Brendan en zijn meer ervaren collega's de aanvankelijke wrijving tussen hen en vormen ze een indrukwekkend team van brandweerlieden - bekend als de Granite Mountain Hotshots - die de strijd aangaan met enkele van de meest verwoestende bosbranden die de VS ooit hebben gezien.
Een waargebeurd verhaal geïnspireerd drama (een dat oorspronkelijk onder de werktitel Granite Mountain ging), Only the Brave is de derde lange speelfilm van regisseur Joseph Kosinski; die hier voor het eerst buiten het sciencefictiongenre werkt. Handelend in de gecompliceerde wereldopbouw, fantastische mythos en glanzende beelden van zijn vorige films, levert Kosinski hier een meer gefundeerd verhaal over echte moed en broederschap. Het uiteindelijke filmresultaat is niet zonder gebreken, maar de deugden wegen ruimschoots op tegen de tekortkomingen. Alleen de Brave zorgt voor een rechttoe rechtaan, maar zinvol eerbetoon aan heldendom uit de echte wereld, dankzij zijn sterke prestaties en stevige regie.
Geschreven door Ken Nolan (Black Hawk Down) en Eric Warren Singer (American Hustle), en gedeeltelijk gebaseerd op Sean Flynns 2013 GQ-artikel "No Exit", Only the Brave onderzoekt thema's over vaderschap en relaties die vergelijkbaar zijn met die onderzocht in eerdere films van Kosinski.; zij het zonder enige sciencefiction metaforen deze keer. Only the Brave onderzoekt deze problemen met succes door de rommelige persoonlijke levens van de Granite Mountain Hotshots; hun ervaringen zinvol maken binnen de context van het verhaal van de film, alle verbindingen met gebeurtenissen uit de echte wereld terzijde. Tegelijkertijd schiet de film niet in het brengen van diepere betekenislagen in zijn verhaal en scheert hij alleen de oppervlakte van bepaalde kwesties die het oproept (in het bijzonder de onderwerpen verslaving en verslavend gedrag). Om deze redenen,Only the Brave komt neer op een respectvolle, maar over het algemeen formulaire, dramatisering van feitelijke gebeurtenissen.
Kosinski's vaste leidende hand helpt veel van deze rimpels glad te strijken in het verhaal van Only the Brave. Terwijl de werelden van Kosinski's TRON: Legacy and Oblivion zeer gepolijst zijn, heeft Only the Brave een meer nuchtere blik; toch een die toch opvalt. De cinematografie van Kosinski's vertrouwde medewerker Claudio Miranda komt het meest tot leven tijdens de sequenties die draaien rond de Granite Mountain Hotshots die ofwel actief bosbranden opnemen of zich voorbereiden op de strijd. Tegelijkertijd zijn er door de film heen stillere momenten die ook een blijvende visuele indruk achterlaten, of het nu gaat om nauwkeurige belichting en / of shotcompositie. Alleen de dappere had misschien baat gehad bij een meer korrelige textuur,maar het laat wel zien dat Kosinski ook een talent heeft voor scherpe visuele verhalen buiten het rijk van stijlvolle sci-fi actie / avonturen.
De meeste van de Granite Mountain Hotshots zelf zijn globaal geschetst in Only the Brave en passen precies in de dozen van beproefde macho-archetypen. Gelukkig zijn de twee personages die de kern van het verhaal vormen - Eric "Supe" Marsh en Brendon "Donut" McDonough - in vergelijking beter ontwikkeld en uitgewerkt. Het paar wordt gepresenteerd als de standaard norse mentor en de jonge verknoeiing waarin hij zichzelf ziet, maar is doordrenkt met meer diepgang en complexiteit dan dat. Brolin en Teller van hun kant geven hun respectieve rollen hier een mooi gevoel van waarheidsgetrouwheid, waardoor hun pseudo-vader en zoon dynamisch zijn in de film, des te overtuigender.
Ook dient als het hart van Only the Brave is Eric's relatie met zijn vrouw, de paardenverzorger, Amanda. Brolin en Connelly zijn een geloofwaardig getrouwd stel op het scherm, deels omdat Amanda beter ontwikkeld is dan het gemiddelde type "gefrustreerde vrouw". Als zodanig resoneren hun tedere momenten en gevechten met elkaar emotioneel, waardoor de film meer inhoud krijgt in het proces. Buiten de drie hoofdrollen speelt Taylor Kitsch de meest substantiële rol in de film als Chris "Mac" MacKenzie: de playboy van Hotshots met een hart van goud, die in de loop van hun tijd samen een echt ontroerende bromance vormt met Brendon.
De rest van de personages in de film zijn niet verder ontwikkeld dan tweedimensionale typen (de loyale onderbevelhebber, de ondersteunende veteraan, enzovoort), maar ze hebben er baat bij dat ze tot leven worden gebracht door getalenteerde personage-acteurs zoals Jeff Bridges, Andie MacDowell en James Badge Dale. Deze bekwame ondersteunende spelers halen op hun beurt het meeste uit hun schermtijd en geven meer emotioneel gewicht aan de procedure hier. Dit zorgt ervoor dat Only the Brave's uiteindelijke (en levensechte) tragedie des te indrukwekkender en aangrijpender wordt.
Als een bewijs van de moed en vasthoudendheid van de echte Granite Mountain Hotshots, is Only the Brave een solide inspanning en soms zelfs roerend. De film doorbreekt niet de mal voor films die zijn geïnspireerd door echte daden van moed en neigt te zwaar te leunen op conventies om de plotstructuur te geven. Desalniettemin zorgt het voor een waardevol en algeheel ontroerend drama, dankzij een combinatie van geweldig acteerwerk en fijn vakmanschap. Alleen de Brave zou in het licht van de recente gebeurtenissen (namelijk de branden in Californië) te dicht bij huis kunnen komen voor die filmbezoekers die een mentale pauze van de echte wereld nodig hebben. Anderen zullen echter vinden dat de film een welkome catharsis is en een mooie herinnering aan degenen die hun leven op het spel hebben gezet om alle anderen te beschermen.
AANHANGWAGEN
Alleen de Brave speelt nu in Amerikaanse theaters in het hele land. Het is 134 minuten lang en is beoordeeld als PG-13 voor thematische inhoud, sommige seksuele verwijzingen, taal en drugsmateriaal.
Laat ons weten wat je van de film vond in de comments!
Onze beoordeling:
3,5 van 5 (zeer goed)