Ze hebben hele sterrenstelsels vernietigd zonder een oog dicht te doen. Ze hebben beste vrienden, zonen en romantische interesses vermoord. Ze hebben allianties vernietigd, genocide gepleegd en ruimtestations gevorderd - soms terwijl ze Shakespeare citeren. De schurken van Star Trek zijn net zo talrijk en uniek als de sterren die ze doorkruisen, maar net als bij sterren schijnen sommige antagonisten helderder dan andere. We hebben elke centimeter van het bekende Trek-universum gekamd - van The Original Series tot het nieuwste Abramsverse phaserfest - om het slechtste van het slechte te vinden; verdorie, we hebben zelfs Into Darkness, The Final Frontier en elke aflevering van die 'Temporal Cold War'-travestie opnieuw bekeken omwille van de wetenschap. Graag gedaan.
In zekere zin is het zinloos om deze iconische schurken te rangschikken. Het enorme aantal kwaadaardige Trek-entiteiten is overweldigend, met genoeg eersteklas opties om verschillende lijsten te vullen. Niet elke fan van de franchise zal het eens zijn met onze ranglijst, en Lord weet dat het commentaargedeelte op het punt staat heter te worden dan de warp-drive van de Enterprise. Gewone lezers weten echter dat we er nooit voor terugschrikken om een goed argument te beginnen, dus onze fasers zullen versteld staan. We gaan moedig waar niemand eerder is geweest, en jij gaat met ons mee.
Eervolle vermeldingen: Commander Kruge, Whale Probe, All Seven Weyouns, Lt. Cmdr. Gary Mitchell, The Duras Sisters & Every Klingon Ever, Lore, Kai Winn, Mirror Spock & Kirk
16 De Gorn
We zouden waarschijnlijk aangetrokken en gevierendeeld worden door bloeddorstige Trekkers als de Gorn niet ergens op deze lijst zou verschijnen. Hoewel veel Star Trek-schurken diepgeschreven meesterbreinen zijn die vastbesloten zijn om de bekende melkweg te veroveren, zijn de Gorn eigenlijk precies het tegenovergestelde. Deze boze, tweevoetige hagedismannen leven sinds hun debuut in 1967 in schande, en terecht; misschien wel de langzaamste antagonist ooit gemaakt, dragen de ploeterende Gorn geweldige ruimtefolie-vesten en hebben ze al meer dan 50 jaar niet met hun ogen geknipperd.
In de TOS-aflevering 'Arena' uit 1967 wordt kapitein Kirk gedwongen tot een enkelvoudig, ongewapend gevecht tegen een lid van de Gorn-soort nadat hij door de almachtige Metrons naar een woestijnplaneet is getransporteerd en gewaarschuwd dat de verliezer hun schip en bemanning vernietigd zou zien. Na een paar, ah, "meeslepende" vechtsequenties, is het duidelijk dat Kirk's kracht niet opgewassen is tegen die van zijn reptielenachtige tegenstander. Onze geliefde kapitein past de koers aan en blaast Señor Scales af met een zelfgemaakt kanon dat volledig is gemaakt van handig geplaatste PVC-buizen, een paar snaren en verschillende ruimte-edelstenen. Ik moet van die vindingrijkheid van Starfleet houden!
15 Algemeen Chang
Iedereen die een ooglapje draagt, is verdacht. Iedereen die een ooglapje heeft dat op zijn gezicht is geschroefd, zou waarschijnlijk (lees: zeker) nooit, nooit, onder geen enkele omstandigheid, mogen worden vertrouwd. Glad en gekonkel, Chang dient als een uitstekende folie voor de Gorn in de context van deze lijst. Waar de Gorn allemaal brute kracht en dierlijke agressie zijn, is Chang buitengewoon intelligent en manipulatief. Dat is het mooie van Klingon generaal Chang: hij weet dat de enige manier om de Federatie-Klingon-wapenstilstand te vernietigen van binnenuit is, en is niet bang om een kleine moorddadige moord te plegen om de bal aan het rollen te krijgen.
Prachtig gespeeld door Christopher Plummer in Star Trek VI: The Undiscovered Country, probeert de oorlogszuchtige Chang Kirk and Bones in de val te lokken voor de moord op een vooraanstaande Klingon-ambassadeur. Hij treedt zelfs op als aanklager tijdens het proces, waarbij hij zijn weddenschappen zo goed mogelijk indekt. Uiteindelijk verdient generaal Chang een plek op deze lijst omdat hij grotere dromen durft te dromen. Niet elke Trek-slechterik heeft plannen voor een totale oorlog, maar Chang krijgt punten omdat hij doet wat hij wil en (irritant) Shakespeare citeert.
14 Tholians
Alleen hun verlangen om volledig geïsoleerd te zijn, weerhoudt de Tholians ervan om naar voren te komen als een van de grootste bedreigingen in de melkweg. Dit zeer geavanceerde ras van gekristalliseerde ruimtespinnen heeft (deels) bekendheid verworven dankzij hun geweldige gevechtstactiek, het Tholian Web. Berekend en territoriaal, de Tholians zijn naar nabijgelegen systemen gereisd en hebben de levensvormen binnenin overwonnen. Ze gebruiken superieure technologie en tactieken om potentiële bedreigingen te verwijderen, hoewel ze meer geïnteresseerd lijken in het creëren van hun eigen 'veilige ruimte' dan in het bereiken van intergalactische overheersing.
Zou het vernieuwde Star Trek-universum niet zo veel cooler zijn met deze agressieve spinachtigen erin? Ze zijn verschenen in zowel The Original Series als Enterprise, waarbij de laatste aflevering technisch plaatsvindt in het alternatieve spiegeluniversum. Omdat de nieuwe Star Trek-franchise geen deel uitmaakt van de continuïteit van de televisie, zou het terugbrengen van een stel slingerende slechteriken zowel aannemelijk als geweldig zijn. Het verlies van Abrams zou de winst van Bryan Fuller kunnen blijken te zijn; snel, iedereen gaat hem dassen op Twitter!
13 De Doomsday Machine
We zijn ons ervan bewust dat de Doomsday Machine in feite een machine is en geen echte menselijke / buitenaardse / cyborg-slechterik. Maar als we überhaupt iets van Hollywood hebben geleerd, is het dat machines over het algemeen alle dingen willen vernietigen omdat ze slecht zijn en zo, dus de Hungry Hungry Space Hippo, bekend als Doomsday, krijgt hier de knipoog. Deze ronddolende, planeetetende kolos werd in 1967 geïntroduceerd bij TOS en speelde in op de angst uit het tijdperk van de Koude Oorlog voor "wederzijds verzekerde vernietiging". Er is kostbaar weinig bekend over het vraatzuchtige Berserker-schip, behalve dat het niet CC'd kreeg in de memo om uit te schakelen toen de makers de emmer schopten. Het kauwt ook schepen en sterrenstelsels op zoals nacho's.
Commodore Matthew Decker, de enige overlevende van de USS Constellation en de enige die getuige is geweest van de macht van Doomsday, probeert de dreadnought te vernietigen met een kamikazeachtige aanval. Hij faalt en laat het schip intact en de melkweg in groot gevaar. Kirk en de Enterprise-bemanning gaan nog een stap verder met Deckers plan en loodsen de enorme constellatie naar de kern van Doomsday. Alleen Scotty's snelle denken redt Kirk van de nucleaire explosie die volgt, iets waar zowel fanboys als fangirls eeuwig dankbaar voor zijn.
12 Q
Misschien wel het krachtigste (en meest belachelijke) wezen in het hele Star Trek-universum, Q (John de Lancie), is een tijdreizende, dimensie-hopping, onsterfelijke / amorele pijn in de kont. Hij is een lid van de almachtige en goddelijke soort, ook wel The Q genoemd, die in het Q Continuum leven. Het klinkt alsof het creatieve team geen stoom meer heeft op deze, hè? Q heeft nooit echt zijn volledige kwalijke potentieel waargemaakt op Next Generation, meestal in en uit beeld om met Picard & Co. te rotzooien en hen eraan te herinneren hoe krachtig hij zou kunnen zijn als hij dat echt zou willen.
In wezen is Q de Loki van Star Trek-canon - verschillende werelden hebben hem zelfs gekend als de God of Lies. Q heeft duidelijk gemaakt dat mensen alleen blijven bestaan omdat hij en zijn Q-broeders het hen toestaan, maar als je 'All Good Things
”(Next Generation finale), je zou weten dat hij een heel zwakke plek heeft voor aardbewoners. Voor een onsterfelijke alien die materie kan manipuleren en door tijd en ruimte kan springen, besteedt Q ontzettend veel tijd aan het lastigvallen van de mensen waarvan hij beweert dat ze er zo weinig om geven. Misschien is dat het ultieme bewijs van hoe krachtig Q-tip werkelijk is?
11 Talosians
Starfleet beschouwde het Talosiaanse ras als een dergelijke bedreiging voor de mensheid dat het hun hele thuiswereld verboden terrein verklaarde; degenen die de waarschuwing negeerden en contact maakten met de planeet Talos IV werden onderworpen aan de doodstraf. Klinkt behoorlijk serieus, hè? Deze race van koepelvormige schurken, die voor het eerst werd gemaakt voor de oorspronkelijke piloot van de franchise ("The Cage"), bezit enorme paranormale krachten en is berucht omdat ze hun slachtoffers gevangen houden in fantasievolle hallucinaties. Beelden van "The Cage" werden later bewerkt en opnieuw gebruikt voor het tweedelige evenement "The Menagerie", waarbij Pike, Kirk en de rest van de Enterprise-bemanning het opnemen tegen de sluwe Talosiaanse mensachtigen.
Het blijkt dat de inwoners van Talos IV gewoon hun gedecimeerde bevolking wilden stabiliseren. Ze hadden onze geliefde helden bestempeld als de perfecte fokdieren, want kijk serieus naar Kirk en die dromerige ogen. Hoewel de eikoppige Talosianen niet als een directe bedreiging voor het grotere goed moeten worden geclassificeerd, moeten hun enorme krachten worden erkend. Als ze waren geschreven als een meer wraakzuchtig of hebzuchtig ras, hadden de Talosianen hun verbijsterende telekinetische vaardigheden kunnen gebruiken om elk ras in de bekende melkweg te overwinnen. Nu zou dat een echte menagerie zijn geweest.
10 De Jem'Hadar
Deze krijgers met neushoorns zijn het enige ras dat Klingons op Kardashians kan laten lijken. Maar kijk ze eens serieus. Gebruikt als stoottroepen door de snode Dominion (later meer over hen), zijn de Jem'Hadar genetisch gemanipuleerd om dood en verderf te brengen, waar ze ook gaan. Ze vertrouwen op een zeer verslavende drug (Ketracel-wit) om hun moorddadige manieren van brandstof te voorzien en leven volgens een eenvoudig motto: "Victory is Life." Jem'Hadar-soldaten zijn meerdere keren sterker dan een gemiddelde mens en kunnen een actieve camouflageachtige mantel opzetten, waardoor ze onzichtbaar zijn voor het blote oog.
Voor fans van Deep Space Nine vormden Jem'Hadar-berserkers een constante bedreiging voor kapitein Sisko en zijn bemanning, vooral onder het bevel van de kwaadaardige Dukat. Ze voelen geen wroeging en begrijpen het concept van barmhartigheid niet; ze hebben zelfs kamikaze-achtige aanvallen op Federatie-sterrenschepen geïnitieerd ondanks de nederlaag. Het is onduidelijk wat er met de overgebleven Jem'Hadar is gebeurd na de Dominion War van DS9, maar we zijn 100% geïnteresseerd in hun triomfantelijke terugkeer naar het Trek-universum.
9 De Xindi
De koude, harde feiten: zeven miljoen aardbewoners zijn dood in één aanval. Een enkele aanval die, het is belangrijk op te merken, werd uitgevoerd door een prototype. Het experimentele Xindi-wapen, bestuurd door een enkele hagedis, kwam schijnbaar uit het niets tevoorschijn ("Enterprise: The Expanse") en bracht de dood van Florida tot aan Venezuela toe. Ongeacht hoe u denkt over Enterprise en de "Tijdelijke Koude Oorlog" (dwz een van de domste sciencefictionconcepten ooit), deze lijst zou niet compleet zijn zonder de Xindi-aanvalsoorlog te noemen.
De aanval van de Xindi op aarde werd ingegeven door valse intelligentie (verstrekt door die verdomde Sphere-Builders), hoewel dat hen niet vrijwaart van schuld. De Xindi waren meedogenloos in hun pogingen om de mensheid uit te roeien en waren zelfs bereid om terug in de tijd te reizen en krachtige biologische wapens in te zetten. Als de gecombineerde krachten van het goede geen fantastische detectives waren gebleken met een geweldige timing, had de aarde meerdere keren kunnen worden weggevaagd over meerdere tijdlijnen.
8 Gul Dukat
Er zijn enkele Trek-slechteriken die in elke situatie brute kracht toepassen. Anderen vertrouwen op superieur intellect, en zijn onze geliefde helden te slim af en te slim af. Gul Dukat (Marc Alaimo), een slechterik-veteraan van bijna zeven seizoenen (Deep Space Nine), deed beide. En jongen, deed hij ze goed. Dukat, een commandant van de notoir meedogenloze Cardassian-strijdkrachten, was misleid en geobsedeerd door macht. Hij had zichzelf ervan overtuigd dat hij de held was van het Cardassian-verhaal, een welwillende dictator die zich toelegde op het dienen en beschermen van de mensen. Spoiler alert: dat was hij niet. Hoe dan ook, Dukat's overtuiging maakte hem zo'n intrigerend en levendig personage. Hij was sluw en slim, en hoewel hij misschien helemaal gek was, was Dukat de perfecte vijand voor de DS9-bemanning van kapitein Sisko.
Daarover gesproken, de troepen van Dukat (verbonden met de Dominion) waren in staat om Sisko te overweldigen en Deep Space Nine te veroveren in de aflevering 'Call to Arms' van seizoen vijf. Hoewel onmiskenbaar goed gesproken en soms zelfs charmant, maakte deze idiote baan het leven van het DS9-team zo moeilijk mogelijk en had ze graag zien branden.
7 Soran
Als deze naam je tanden niet op scherp zet, ben je waarschijnlijk geen echte Trekkie. Heck, als alleen al het noemen van Dr. Tolian Soran geen oncontroleerbare vlagen van droefheid opwekt, lees je misschien de verkeerde lijst goed miauw. Dus hoe verdiende deze relatief normaal uitziende man zichzelf zo'n prestigieus slot? Simpel: hij heeft Captain Kirk vermoord, zij het niet geheel expres.
Soran is het soort slechterik die je niet graag haat. Niet graag haten, maar haten om te haten. Gespeeld (uitstekend) door Malcolm McDowell in 1994's Star Trek: Generations, werden Sorans vrouw en kinderen afgeslacht door de Borg. Hij overleeft de aanval en belandt in de Nexus, een soort tussen-dimensies waar iemands wensen en verlangens het weefsel van de werkelijkheid vormen. Om een lang verhaal kort te maken, de Enterprise-B-ploeg redt Soran van de Nexus en hij is pissig omdat in die onrealiteitsrealiteit zijn familie nog steeds leeft. De dokter wil heel erg teruggaan, dus bedenkt hij een volkomen redelijk en niet-psychotisch plan om de Nexus dichterbij te brengen: vernietig een groot sterrenstelsel en vermoord honderden miljoenen onschuldige mensen. Lijkt logisch.
Ergens tijdens de strijd om Soran te stoppen, ontdekt Picard dat de vermoedelijk overleden kapitein Kirk eigenlijk gewoon aan het chillen was in de Nexus. Picard trekt hem eruit en het duo reist terug in de tijd om met succes Soran's overdreven uitgebreide raketplatform te saboteren, maar niet voordat Kirk van dat platform valt en op de minst spectaculaire manier sterft. Het klinkt misschien verwarrend, maar het is allemaal logisch in de clusterf *** dat is Generations.
6 Armus
Misschien wel de engste vermelding op deze lijst. Misschien wel de engste vermelding op elke lijst, echt - kijk eens naar dit ding! Kijk naar deze slordige teer-man, dit vadervormige rommelmonster! Bestaande uit een onbekende stof, zendt Armus enorme energiestoten uit die menselijke hersenen kunnen braden of nabijgelegen schepen kunnen kortsluiten. Dit ding is gevuld met brandende woede en is ongevoelig voor phaservuur, wat Picard ertoe brengt te theoretiseren dat het misschien wel onsterfelijk is.
Hoewel de sinistere en schijnbaar onverwoestbare Armus slechts in één aflevering van Next Generation verscheen, had het een daverende impact op de serie zelf. Wanneer de bemanning van de USS Enterprise-D probeert een neergestorte shuttle op de planeet Vagra II te redden, vermoordt Armus luitenant Natasha Yar voor puur amusement. De gewelddadige en onvoorspelbare entiteit is nog steeds een van de weinige slechteriken in de geschiedenis van Trek die gewoon een belangrijk personage opdaagt en elimineert, en het ergste van alles is dat het er nog steeds is. Terwijl Picard en de bemanning Armus op zijn thuiswereld wisten vast te leggen, konden ze het niet echt vernietigen. Yikes.
Kinderen of vreemden in het park bang maken? Laat deze Armus-lijn vallen:
“Ik dien geen slechte dingen. Ik ben slecht."
OK, BRO.
5 De vrouwelijke vormverwisselaar
Als de Jem'Hadar meedogenloze aanvalshonden zijn, is het niet meer dan redelijk om de vrouwelijke vormverwisselaar (Salom Jens, Deep Space Nine) als hun gekke kennelmeester te beschouwen. Helemaal vastbesloten om de hele melkweg van vaste stoffen te bevrijden (lees: alle soorten behalve de hare), vernietigde deze genocidale shapeshifter honderden werelden en slachtte miljarden onschuldige mensen af zonder een oog dicht te doen. Als het niet vanwege haar mysterieuze ziekte en vreemde fascinatie voor beveiligingschef Odo (een mede-wisselaar) was, is het gemakkelijk voor te stellen hoe snel The Founder haar missie zou hebben voortgezet en de hele Federatie zou hebben vernietigd.
Serieus, deze meid kent de betekenis van het woord stoppen niet. Geconfronteerd met een dreigende nederlaag in de Slag om Cardassia (“The Changing Face of Evil”), weigert de Stichter haar moorddadige razernij op te geven en beveelt hij alle Jem'Hadar-soldaten om door te vechten tot de laatste man. Ze roept op tot de eliminatie van elke persoon op de planeet Cardassia, met de bedoeling miljoenen neer te halen met haar zinkende schip. Gelukkig bewijst DS9 maar weer eens dat liefde alles overwint. Odo negeert de smeekbeden van zijn kameraden, verbindt zich met de vrouwelijke wisselaar en geneest haar van de dodelijke ziekte. In ruil daarvoor stemt ze ermee in de oorlog te beëindigen en terecht te staan voor haar misdaden. Klinkt gemakkelijk, maar ze was * zo * bijna alle dingen te doden. Allemaal.
4 V'ger
Als je dacht dat er op onze lijst maar plaats was voor één enorm, moorddadig scheepsdingetje, denk dan nog eens goed na! De V'Ger, een bewuste levensvorm die alles en nog wat vernietigde, dreigde de aarde te digitaliseren in Star Trek: The Motion Picture uit 1979. Als we helemaal eerlijk zijn, was V'ger niet echt slecht. Op zoek naar zijn Schepper, leek de entiteit meer op een verloren puppy dan op een steek-blije schurk. De hoogontwikkelde V'ger beschouwde alle organische levensvormen als potentiële doelwitten voor vernietiging en analyse, ze absorbeerde ze en sloeg de gegevens op in zijn enorme geheugenkamers. Zoals Spock en de rest van de bemanning later zouden vernemen, omvatte dit alles van ruimteschepen tot sterrenstelsels en af en toe een hele melkweg. NBD.
Hier wordt het soms onvoorspelbaar. Blijkt dat de V'ger eigenlijk NASA's lang verloren gewaande Voyager VI-sonde was, versmolten met een mysterieus ras van levende machines. De eenvoudige sonde evolueerde exponentieel in de loop van zijn reizen, in een poging "alles te leren wat leerbaar is" en verslag uit te brengen aan de maker. Nu voelend, besluit V'ger dat het moet versmelten met de mensheid om zijn zoektocht naar kennis te voltooien. Het digitaliseert luitenant Ilia, creëert de Ilia-sonde en dreigt de hele aarde te consumeren. Radeloos over het verlies van Ilia, offert Captain Decker zichzelf op en fuseert met V'Ger, waarmee hij de levende machine naar een nieuw niveau van bestaan katapulteert. De nieuwe levensvorm verdwijnt in een verblindende flits uit het aardse systeem, blijkbaar tevreden met de antwoorden die in de gegevens van Decker worden gevonden.
Goede zaak, hè? Dat had heel snel zijwaarts kunnen gaan.
3 De Borg
Hardlopen is zinloos. Vechten is zinloos. Alles is zinloos, jongens; Zodra de Borg je heeft getagd voor assimilatie, zijn je dagen geteld. De bijenkorfbewuste cyborgs die bekend staan als "de Borg" bestaan alleen om elke bewuste soort in de kosmos te overwinnen en te absorberen. Ze reizen van systeem naar systeem, zuigen hele beschavingen leeg en voegen zombified slachtoffers toe aan hun eindeloze leger van drones. De Borg integreren verschillende technologieën uit elke gevallen wereld, passen zich aan nieuwe bedreigingen aan en maken eens zo krachtige wapens overbodig. Slechts één Borg-kubus kon Starfleet verwoesten, bijna 40 schepen vernietigen en meer dan 11.000 mensen doden / assimileren.
Captain Picard en de bemanning van de Enterprise ontmoeten de meedogenloze Borg voor het eerst tijdens het tweede seizoen van Next Generation (bedankt, Q!). Hoewel de drones in die eerste ontmoeting bijna niet te stoppen blijken te zijn, is het de vangst van Captain Picard in seizoen drie (en de daaropvolgende assimilatie in de korf) die de Borg echt definieert als een bedreiging op apocalyps-niveau. De dreigende Borg Queen (Alice Krige), die fungeert als de belangrijkste antagonist in First Contact (1996), was absoluut briljant. De koningin werd zo goed ontvangen dat ze later terugkeerde om kapitein Janeway en de bemanning van Voyager te plagen. Zelfs na talloze doden leeft de geest van het Collectief voort - wees niet verbaasd als de Borg zich een weg terug banen naar het Star Trek-universum voor de komende opwekking!
2 Khan
BENEDICT CUMBERBATCH WAS DE BESTE VERSIE VAN KHAN, LANG LEVENDE CUMBER-KHAN! Grapje. Kom op, je wist dat Khan uiteindelijk zou komen opdagen. Hoewel die-hard fans beweren dat Star Trek: Into Darkness het personage absoluut heeft afgeslacht, staat de legendarische Khan Noonien Singh (Ricardo Montalbán) nog steeds als een van de grootste Trek-schurken ooit. Dat is waarschijnlijk de reden waarom hij werd gekozen om te schitteren in Star Trek II: Wrath of Khan, 15 jaar na zijn eerste optreden. Wat nog belangrijker is, hij is waarschijnlijk de reden dat Wrath door velen nog steeds wordt beschouwd als de beste film van de franchise tot nu toe.
De genetisch gemodificeerde Khan werd voor het eerst geïntroduceerd in de aflevering van 1967 Space Seed, waarmee hij zichzelf snel stolde als zowel een begrip als Kirk's antithese. Het enige dat indrukwekkender was dan Khan's bovenmenselijke intellect, was zijn epische combinatie van haar en borstspieren - een combo die elk jaar nog indrukwekkender zou worden. Hij bleek een ontembare vijand te zijn, die de Enterprise bijna van Kirk stal tijdens hun eerste ontmoeting en deze bijna vernietigde in hun tweede. Na 20 jaar verbanning op de planeet Ceti Alpha V, was Khan meedogenloos in zijn zoektocht naar wraak. Hij zou zijn wraak nemen in Wrath of Khan, wat de opeenvolging van gebeurtenissen zou veroorzaken die uiteindelijk zouden leiden tot de ondergang van Spock.
1 bonusinvoer: Nomad!
Wooo! Bonus binnenkomst! The Motion Picture creëerde in feite een kopie van Nomad en gaf het een veel koelere naam (V'ger), wat ons doet geloven dat de OG Papi Chulo of Genocidal Probes zijn eigen inzending verdient. Redundantie is verdoemd! Toen Kirk & Co. Nomad voor het eerst tegenkwamen, waren ze zich er niet van bewust dat het net klaar was met het nonchalant "steriliseren" van een heel sterrenstelsel, inclusief de 4 miljard inwoners van Malur. De sonde valt Enterprise aan door ongelooflijk krachtige energieprojectielen in te zetten en tegenaanvallen met gemak af te weren. De Nomad beschouwt Kirk als zijn maker en gaat aan boord van de Enterprise.
Spock komt te weten dat de sonde, die oorspronkelijk vanaf de aarde werd gelanceerd in de 21e eeuw, gevoel kreeg en een nieuwe modus operandi kreeg na te zijn versmolten met een buitenaards vaartuig (de Tan Ru). In plaats van het sterrenstelsel te verkennen zoals bedoeld, zwierf het door de sterren op zoek naar (en meedogenloos steriliserende) imperfectie. Nomad demonstreert de omvang van zijn goddelijke kracht gedurende de aflevering, waarbij bewakers naar believen worden vermoord en Uhura's geheugen wordt gewist. De sonde bevriest zelfs Scotty, hoewel hij "de Scott-eenheid repareert" en ons geliefde Redshirt doet herleven. Uiteindelijk is Kirk in staat om de machine in een logische lus te vangen; hij wijst erop dat Nomad hem ten onrechte identificeerde als zijn Schepper (Dr. Jackson Roykirk), en concludeerde dat de sonde ook onvolmaakt is en daarom zichzelf moet steriliseren. Kirk: 1, Probe: 0.
De Nomad werd - net als de V'ger - beschouwd als een bijna niet te stoppen entiteit. Uitgerust met veel betere wapens en afscherming, geloofde Kirk dat de sonde al het leven in de Melkweg had kunnen elimineren. Hoewel Nomad er misschien een beetje uitziet als de Keurig die in onze pauzeruimte zit, is het Woord van Kirk wet, en we zouden onze geliefde kapitein niet durven te raden.
---
Zijn we je favoriete grote slechterik van de laatste grens vergeten? Laat het ons weten in de comments.