Ridley Scott's Prometheus opende dit weekend in Amerikaanse theaters (lees onze recensie) en is al meer dan een week open in Europa, na de wereldpremière in Londen. We hadden de gelegenheid om de première en het persevenement van de film bij te wonen, waar we met regisseur Ridley Scott in een rondetafelgesprek konden zitten om te praten over zijn nieuwste film, films uit het verleden en aankomende projecten.
We hebben al een deel van de inhoud van het interview gedeeld in ons stuk over de connectie tussen Prometheus en Alien. Het volgende vertegenwoordigt de rest van ons gesprek met Scott, waarin we bespreken wat hem inspireerde om dit project voort te zetten, evenals het aankomende Blade Runner-vervolg, zijn fascinatie voor AI en wat er mogelijk te wachten staat in een vervolg op Prometheus.
Waarschuwing: er zijn enkele spoilers in dit interview.
Vraag: Hoe gaat het vandaag met u, meneer? Gefeliciteerd.
Ridley Scott: "Dank je. Kijk naar deze technologie (wijst naar de iPhone die zijn audio opneemt). Jezus Christus. Toen Kirk 40 jaar geleden zei 'Beam me up, Scotty', vonden we dat verdomd belachelijk, weet je nog? Serieus, dat is 40 jaar geleden en toen hij de 'desintegratie' van zijn zaak in de 'reïntegratie' van zijn zaak in de volgende ruimte zegt, dat is precies de lichtsnelheid. Dus ze raakten de lichtsnelheid aan. Ik heb gesproken met NASA hierover en ze hebben gezegd dat dat de lichtsnelheid is. Dus toen hen werd gevraagd 'Kun je het doen ?; Ze zeiden' Ja. Heb je zeven glazen water? ' Ik ga 'Niet de zeven glazen watertruc, alsjeblieft.' Er waren allemaal wetenschappers in de kamer en hij begon me de relativiteitstheorie en de snelheid van het licht uit te leggen: 'Kun je het?' 'Ja.'Hij zei dat de enige barrière 'wij' is. Hij zei, ik kan wiskundig uitleggen hoe, maar daar zijn we niet mee gekomen."
Ik ben benieuwd: toen je AlienandBlade Runner in de jaren zeventig deed, had je duidelijk technologie voor dat publiek, het was zijn tijd ver vooruit. Je maakt nu een film zoals Prometheus en je hebt te maken met een samenleving die zo op technologie is gebaseerd, hoe ga je te werk om deze wereld te creëren waarin nog steeds nieuwe dingen zijn?
"In de dertig jaar sinds 'Alien' was er geen technologie. Het was allemaal live action-opnamen, zelfs de modellen hadden dolly-grepen die het grote model duwden en ik kon ze zien lopen en 'Cut. Back-up' roepen. Er waren veel rook- en windmachines en dat was het. Er waren geen digitale sporen en al die shit en dan de sterrenvelden waar een man met een tandenborstel op een zwarte achtergrond en jij een universum zou krijgen. Ik zei: 'Wauw, het is prachtig. Kun je me een rode geven? ' Hij zei 'Ja', pakt die tandenborstel en gaat 'bam'. Dan fotografeer ik het. Het begin van 'Alien' was een plat kunstwerk, ik draaide er gewoon overheen. Ik draaide er gewoon overheen en Jerry Goldsmith's muziek zette de rest goed."
Kun je praten over hoe je wilde dat de technologie eruitziet in deze film? Omdat het onduidelijk is wanneer het ten opzichte van Alien is, maar dit is meer geavanceerde technologie die ze gebruiken.
'Ja, maar daar kon ik niets aan doen, want ik wist het niet, hè? In alle opzichten is dit een heel losjes prequel, heel erg. De heel simpele vraag was:' Wie was er in godsnaam op dat schip? zit op die stoel? ' en 'Waarom die lading?' en 'Waar ging hij heen?' niemand stelde de vraag, dus ik dacht 'Duh.' Het is een "duh", is het niet? En dan zeg je: "Maar hoe evolueerde dat schip in de eerste Alien?" Dan zei ik 'eigenlijk is hij een van de groep die was vertrokken en zijn lading was uit de hand gelopen', omdat hij ergens anders heen ging en het uit de hand liep en eigenlijk was hij tijdens het proces gestorven en dat zou de verhaal daar. Dat schip was toevallig een broer van het schip dat je ziet dat aan het eind uit de grond komt.Ze zijn ongeveer uit dezelfde periode, geven of duren een paar honderd jaar, toch? Anders dan dat, is er geen echte link, behalve dat het verklaart dat ik denk wie deze capaciteiten heeft gehad, die vreselijke wapens zijn die veel verder gaan dan we ooit konden bedenken, bacteriologische rotzooi die je op een planeet en de planeet kunt laten vallen
.Weet jij iets van bacteriën? Als je een theelepeltje neemt en het in het grootste reservoir van Londen laat vallen, wat me ook de stuipen op het lijf jaagt, en me verbaast dat er geen enorme bewakers omheen staan
Dat is de manier om het te doen. Je doet Nine-Eleven niet, je krijgt gewoon een theelepel bacteriën, laat het erin vallen en acht dagen later is het water schoon en dan plotseling op de achtste dag wordt het water dik en troebel, maar tegen die tijd is het naar elk huis en een paar miljoen mensen hebben het gedronken, je hebt builen. Het is zo simpel. Dat is hoe eng het is, dus deze evoluties van deze jongens die galopperend DNA hebben ontwikkeld. Je verstand staat je niet toe te accepteren dat dat mogelijk is, dat is de deal. '
In je sci-fi-projecten ben je enorm geïnteresseerd geraakt in AI en robots. En we weten dat een van de vragen die het Blade Runner- vervolg dat je ontwikkelt, is waarom mensen gedwongen zouden zijn om het te maken. Wat is dat fascinerend?
"Ik weet het niet. Ik denk dat het uit de doos is geëvolueerd in 'Blade Runner' omdat Roy Batty was geëvolueerd. Hij was geen motor. Als ik hem opensneed, was er geen metaal. Het idee van een replicant kwam van een student die bij Carmel zat en het script van haar vader las, die eigenlijk hielp met 'Blade Runner' en zei: 'Je moet ze geen robots noemen, je moet ze replicanten noemen.' Ze zei: 'Ik heb elke dag te maken met replicanten en replicaties', maar hij is volwassen geworden en dan krijg je binnen twintig jaar de eerste wet die niet is aangenomen in de Senaat waar ze een aanvraag deden voor replicatie van dieren, schapen en geiten en runderen en dieren en ze draaiden maar als je dat kunt, dan kun je mensen doen. Als je er dieper op ingaat en zegt: 'Ja, maar als je een mens gaat laten groeien,begint hij zo groot en moet ik hem door alles heen zien? ' Ik wil de vraag niet beantwoorden, want dat doet hij natuurlijk. Ash in 'Alien' had niets met Roy Batty te maken, omdat Roy Batty meer humanoïde is, terwijl Ash meer metal was. En de logica van Ash was op elk ruimteschip. Het idee is dat als ik een ruimteschip heb dat god weet hoeveel geld waard is en ik een compagnon aan boord moet hebben en die compagnon zal een verdomd geheim worden, en het geheim is dat hij een perfecte uitziende robot. Dus dat was het Ash-ding.Het idee is dat als ik een ruimteschip heb dat god weet hoeveel geld waard is en ik een compagnon aan boord moet hebben en die compagnon zal een verdomd geheim worden, en het geheim is dat hij een perfecte uitziende robot. Dus dat was het Ash-ding.Het idee is dat als ik een ruimteschip heb dat god weet hoeveel geld waard is en ik een compagnon aan boord moet hebben en die compagnon zal een verdomd geheim worden, en het geheim is dat hij een perfecte uitziende robot. Dus dat was het Ash-ding.
Nu doe ik dit en ik dacht dat het een interessante erkenning was, het geweldige idee van Ash, dat volgens mij een redelijk goed idee is. Het was een eenmalige verrassing, dat 'Ash een verdomde robot is' en we gaven al vroeg alle aanwijzingen door stijve gewrichten te hebben en zijn ding te doen. Ik wilde gewoon hetzelfde idee hebben dat het bedrijf een robot aan boord van elk schip zou hebben, zodat wanneer je drie of vier jaar in hyperslaap slaapt met een snelheid van 250.000 knopen per uur, je een man zult hebben die ronddwaalt als een huishoudster. Hij is huishoudster en heeft volledige toegang tot alles. Hij kan alle films bekijken. Hij kan naar de bibliotheek gaan
hij kan doen wat hij wil, en dat is David."
De dynamiek van de schepper en schepping speelt zich drievoudig af in de film. Het is ouder-kind, god-man, en dan man en AI en verdiept zich een beetje in het onder ogen zien van je schepper - en het komt voor geen van hen erg goed uit. Denk je dat dat de fundamentele aantrekkingskracht is van dit soort mythe in de sci-fi-wereld? Het is dat waarschuwende verhaal over het overschrijden van je grenzen.
"Helemaal. Heel goed. Ja, we gaan te ver, maar dan kun je niet gewoon te ver gaan, want door te ver te gaan leven we vandaag, ondanks alle problemen die er zijn, beter dan in de jaren vijftig? Natuurlijk zijn we dat. Dan de jaren vijftig? Geen vergelijking. De negentienhonderd? Geen vergelijking in elke vorm en vorm, maar gaan we op weg naar een veel groter probleem? Absoluut. '
Wat was er achter uw beslissing om in deze film niet op CG te vertrouwen?
"We hadden het juiste budget, maar ik had niet al het geld van de wereld en ik wilde het graag binnen mijn budget doen, dat is wat ik doe, en ik hou er ook van om sets te bouwen als ik kan. kan sets bouwen en je weet precies hoeveel je nodig hebt, het is veel goedkoper dan te zeggen 'ik weet niet wat ik ga doen in deze scène, maar ik wil gewoon een hoop groen scherm daarbuiten en we zullen proberen en leg er later iets
.'Dat is verdomd duur. Zo gaan deze films miljoenen dollars boven het budget, omdat ze geen doelwit hebben."
Dit is meer een terugkeer dan een vertrek, want deze film heeft de meeste aandacht en tegelijkertijd de meeste geheimhouding gehad. Veel mensen zijn er opgewonden en geïnteresseerd in vanwege de connecties van de film, en mensen zijn ook benieuwd naar de geheimhouding eromheen. Kun je praten over het regisseren van zo'n film? Het is heel anders dan je andere films, je recentere films.
"Het was gewoon een verhoogde beveiliging. Iedereen heeft een script met hun naam er dwars overheen gedrukt, dus als dat uitgaat, weet ik dat het van jou komt en dat je in de problemen zit. Dat was het en omdat ik nog steeds erg ben veel in advertenties, ik heb altijd al dit soort virale advertenties willen ontwikkelen, wat advertenties zouden zijn die over alles praten behalve de film. De film wordt niet genoemd, dus je hebt Peter Weyland laten zeggen: 'Hallo, ik ben Peter Weyland en ik ben de god die jij kent en ik bezit de wereld 'en ik heb de Weyland Corporation waar hij Prometheus noemt, maar je weet niet wat het is en dan zegt David later' Hallo. Ik ben David. Ik werk voor Weyland Corporation, 'en aan het einde zet hij zijn vingerafdruk op en hij heeft een' W; in zijn vingerafdruk.Dan hebben we één ding met Noomi die solliciteert naar een baan bij Peter Weyland en dat is de beste vorm van adverteren, want mensen zeggen 'Wat is dat?' Zodra je 'Wat is dat?' je hebt net de klus geklaard."
Ik wil niets bederven met je antwoord, maar deze film opent veel deuren die niet worden beantwoord, en dat heb je wel. Mijn vraag is hoe ver heb je nagedacht? Of heb je met Damon (Lindelof) gesproken over waar de mogelijkheid van een vervolg zal gaan? Heb je die deuren al geopend in termen van je weet al waar deze antwoorden zijn en het is gewoon een kwestie van het maken of heb je zoiets van 'We zullen daar een beetje over nadenken, ervan uitgaande dat de film een hit is. Laten we later praten.'
"Het is een beetje van elk. Jij doet een beetje van elk. En ik heb de deuren geopend. Ik weet waar het heen gaat. Ik weet dat het essentieel is om hem in leven te houden en dat het essentieel is om haar in leven te houden en om te gaan waar ze vandaan kwamen, niet waar ik vandaan kwam, is essentieel. Dat is een behoorlijk open deur en in plaats van daarheen te gaan, zie ik niet landen op een plek die eruitziet als het paradijs, zo zal het niet zijn. Er is een plan, Ja."
Hoe belangrijk is het voor jou om daar als bestuurder direct bij betrokken te zijn?
"Helemaal. Ik ontwikkel alles. Ik doe het. Dat heb ik lang geleden geleerd. Het zal nooit op je bureau belanden, je moet bedenken wat je met het verhaal wilt doen en ik denk dat het soms twee of twee kan duren. Ik wil heel graag een western doen en ik denk dat ik vanmorgen een western heb, eindelijk na twee en een half jaar praten en schrijven en praten en ik denk dat ik het heb, wat best interessant is. dan de evolutie van het schrijven ervan
.Heb je een boek geschreven? Probeer een boek te schrijven. Dat is moeilijk. Het schrijven van een scenario is als het schrijven van een boek, zo simpel is het. Je hebt een lege pagina en dat is alles, een lege pagina en dan ga je van daaruit en heeft iedereen zijn eigen methode. Ik weet dat sommige hier beginnen en hier eindigen, en ik ben goed met schrijvers. Ik denk dat ik nooit zou proberen te schrijven. Ik heb eerder twee of drie scenario's geschreven, maar ik zou het niet doen. Het duurt te lang. De tijd die ik nodig had om een scenario te schrijven, zou me ook de tijd kosten om twee films te maken. Ik zou liever films maken en ik ben een betere filmmaker dan een schrijver."
Met dat in gedachten heb je in de loop der jaren veel dingen ontwikkeld. Om meer films in deze wereld te maken, zou het heel anders kunnen zijn, omdat je bijna elk jaar of elke twee jaar een film deed terwijl je van genres wisselde terwijl deze film wat langer duurde, omdat het zo geëvolueerd was. Hoe is dat als filmmaker die graag verandert en werkt?
"Ik hou ervan om door te werken."
Zou dat moeilijk zijn om terug te gaan naar deze wereld en geen andere films te kunnen maken?
"Ondenkbaar."
Dus hoe pak je dat aan? Moet je jezelf klonen?
(Scott pauzeert)
Vraag Ben jij een robot?
"Ik ben een robot."
(Lacht)
Om terug te komen op wat je zei, je bent aan veel verschillende dingen gehecht geweest, ik ben gewoon nieuwsgierig, wat denk je dat er voor je opkomt? Ik heb je naam op zoveel dingen gezien. Wat is er definitief?
"Wat heb je gehoord?"
Monopoly, Brave New World, het vervolg van Blade Runner.
"Ik sta op ze allemaal. (Lacht) Ze gebeuren nu allemaal. 'Monopoly's' eerste pass is geschreven. 'Blade Runner' is nu aan de gang. Ik weet niet wat ik met 'Brave New World' moet doen. Het is moeilijk. Ik denk dat 'Brave new World' op een grappige manier goed was in negentien achtendertig, omdat het een heel interessant revolutionair idee had. Het kwam kort voor of na George Orwell, ongeveer dezelfde tijd. - analyseer het, misschien moet het als een boek blijven. Ik weet het niet."
Tripoli was er nog een.
"'Tripoli' is geweldig. Het gebeurde niet vanwege iets persoonlijks. Ik voelde dat iemand niet goed was, dus ik kon het niet en stopte, maar 'Tripoli' is geweldig, want het gaat over Thomas Jefferson en een man genaamd William Eaton. William Eaton was een despoot die aan de rand van de politieke arena werkte in drie staten. De Verenigde Staten waren toen drie staten en Thomas Jefferson gaf zijn hele schatkist of 11 miljoen dollar uit, waarmee ongeveer een derde van de prijs is van de helft van de mensen die ik ken in het huis van Hollywood, kocht hij van St. Louis naar de kust, van Napoleon Bonaparte. Napoleon moest geld verdienen om naar Moskou te gaan. Grote fout. En dan gaat William Eaton naar de kust, waar een pasja is van Tripoli die een moeder-fucking despoot en gangster is die in feite Amerikaanse fregatten en bemanningen ontvoerde en nam.Amerika had maar drie oorlogsschepen, maar er waren veel bedrijfsvoertuigen in dat gebied. Hij nam bemanningen mee en zette ze als slaven en bracht ze bovendeks en bewaarde ze voor losgeld. Dus William Eaton zei: 'Genoeg van deze shit.' Hij ging daar persoonlijk heen en begon zijn enige persoonlijke oorlog tegen de pasja te creëren en de pasja was de pretendent. Zijn broer was een moslim. Ze waren allemaal moslim, maar de broer was naar Egypte gevlucht en Eaton ging naar Egypte en haalde hem persoonlijk over om terug te komen. Het is een goed verhaal. "Hij ging daar persoonlijk heen en begon zijn enige persoonlijke oorlog tegen de pasja te creëren en de pasja was de pretendent. Zijn broer was een moslim. Ze waren allemaal moslim, maar de broer was naar Egypte gevlucht en Eaton ging naar Egypte en haalde hem persoonlijk over om terug te komen. Het is een goed verhaal. "Hij ging daar persoonlijk heen en begon zijn enige persoonlijke oorlog tegen de pasja te creëren en de pasja was de pretendent. Zijn broer was een moslim. Ze waren allemaal moslim, maar de broer was naar Egypte gevlucht en Eaton ging naar Egypte en haalde hem persoonlijk over om terug te komen. Het is een goed verhaal."
Prometheus speelt nu in theaters.
Volg mij op twitter @JRothC