Afgelopen december maakte Screen Rant deel uit van een kleine groep van geselecteerde verkooppunten voor een bezoek aan de set van Maze Runner: The Scorch Trials in Albuquerque, New Mexico. Eindelijk kunnen we die ervaring met jullie delen, inclusief een hele reeks interviews met de belangrijkste spelers van de film.
Rosa Salazar (Parenthood, Insurgent) sluit zich aan bij de Scorch Trials als een fan-geliefd personage Brenda, de andere jonge vrouw die een belangrijk onderdeel wordt van het leven van Thomas (Dylan O'Brien). We spraken met Salazar na een bijzonder geladen scène waarin de hoofdpersonen op een heel willekeurig, potentieel gevaarlijk huisfeest in de woestijn betrokken zijn. De groep neemt onbewust hallucinogenen, wat resulteert in verwrongen perspectieven en stomende kussen tussen Brenda en Thomas en Teresa en Thomas.
De levendige, openhartige en charmante Salazar vertelde alles over hoe leuk de kusscène is, samen met haar genoegen om opgenomen te worden in de Maze Runner-groep plus een lange uitweiding over haar boog op TV's Parenthood en de mensen die haar er nog steeds vragen over stellen.
We zijn erg opgewonden dat we deze specifieke scène vandaag hebben gezien en dat jij en Dylan (O'Brien) allemaal zijn binnengekomen en in staat zijn geweest om een beetje, nou, we weten niet of je al een grapje gaat maken, maar de kussen waren leuk om over te praten. Het is ook grappig voor ons om keer op keer te kijken. We denken dat dit op een gegeven moment een beetje raar moet aanvoelen. Dat we in hun ruimte zijn, dit bekijken. Maar het ziet er goed uit!
Ja, bij de laatste opname zeiden ze: "Ga er echt voor!" Ik dacht: "Oké. (Lacht) Als je dat wilt!" Maar ja, ik hou van de manier waarop ze het deden. Het is niet als een rave, zoals een "Smack My Bitch Up", weet je, een techno-nummer. Omdat ik dat veel heb gezien en ik weet zeker dat jullie dat ook hebben. Het is meestal net als, ze kussen en het is heet en er is echt geen diepte en het is een beetje leuk en zoiets als, ooh, avontuurlijk, maar dit is echt - er is een down tempo nummer. Het is sexy maar tegelijkertijd heel triest. En je ziet deze twee eenzame mensen. Het is erg donker en dat is heet. Donker is heet.
Ik ben benieuwd naar het niveau van trippy-heid met wat deze magische mysteriedrug is. Hebt u instructies gekregen hoe ver daarmee te gaan?
Ik dacht dat je ging zeggen: kreeg je echte medicijnen? (lacht) Ik heb ze niet gegeven! Mocht ik willen! Wacht, wat was je vraag?
Hebben ze je een niveau gegeven van: "dit is hoe gedrogeerd je bent"?
Ja, en het was heel gemakkelijk omdat alle extra's om je heen zijn en ze al twee dagen achter elkaar zwaaien en ze zien er allemaal echt rommelig uit. Het is gewoon gemakkelijk om in dat ritme te komen. En het nummer is echt geweldig. Het nummer heeft deze dum, dum, dum. Het is heel gemakkelijk om ermee om te gaan. En ja, tussen de opnames zal Wes (Ball) zijn als: "Meer hoog." Het is een grappig briefje en hij is erg goed in het maken van aantekeningen. De make-upartiesten hebben gewoon dit rode spul om je ogen gedaan, en als je het op de camera ziet, denk je: ik zie er echt verdomd uit. Het is heel gemakkelijk als je in de scène bent, voor mij, op het moment dat ze 'actie' roepen, ben je er gewoon. We hebben ook wat draadwerk gedaan aan deze balk die veertien meter boven de dood ligt. Maar als je reset, heb je zoiets van "Dit is niet natuurlijk!" De straal is minder dan een voet breed.Maar op het moment dat ze 'actie' roepen, rijd je het gewoon over de balken en komt er iets over je heen en schopt je gewoon in je kont als je het doet.
Ik denk dat Brenda een van de meest interessante personages is en ik ben nog maar ongeveer een derde van het laatste boek, dus ik weet niet precies wat er gebeurt, maar vertel ons wat er cool is aan haar in deze film.
Nou, ten eerste, ze schopt kont, en ze is geen bulls ***. Die scène staat zo dicht bij het boek dat het leuk is. Ze is zo van, vooruit en gaat naar binnen om hem te kussen en hij zegt: "Nee, ik begrijp het niet." Dat is ze. Ze zei: "Spring nu. Ga gewoon." Ik omschrijf haar graag als een reddingshond. Ze werd naar buiten geduwd in deze vreselijke wereld, de Scorch, en op zeer jonge leeftijd voor zichzelf zorgen. Jorge (Giancarlo Esposito) vindt haar en neemt haar onder zijn hoede, en ze wordt een beschermeling. Maar ze is erg gepantserd. Ze is heel erg: "Je komt hier niet binnen." Er zijn geen kieren in haar harnas. Ze is ondoordringbaar. Gedurende de hele film worden er dingen uit haar getrokken. Ze zegt: "Ik ben nu kwetsbaar. Wat betekent dit?"Ze overtreedt haar eigen regels met dit personage Thomas (O'Brien) en laat hem op deze heel mooie manier binnen en is er een beetje van in de war, omdat ze hier zo aan gewend is, dus het is erg lastig om te doen. Dat is leuk om te zien. Ikzelf ben zo erg. Ik had een legendarisch verleden en ben sinds mijn vijftiende op mezelf aangewezen. Ik weet wat ze doet. Ik ken haar trucs. Je hebt er zo lang met je handen over de wereld gestreefd, en nu je in de positie bent dat iemand voor je staat en je vraagt om hem of haar te vertrouwen, moet je leren om het te doen. Het is niet inherent. In feite zijn er jaren van strijd daar bovenop. Ik vind het leuk dat ze uit haar schulp komt. Dat klinkt zo stom, maar het is waar. Ze doet gewoon het harnas af.Dat is leuk om te zien. Ikzelf ben zo erg. Ik had een legendarisch verleden en ben sinds mijn vijftiende op mezelf aangewezen. Ik weet wat ze doet. Ik ken haar trucs. Je hebt er zo lang met je handen over de wereld gestreefd, en nu je in de positie bent dat iemand voor je staat en je vraagt om hem of haar te vertrouwen, moet je leren om het te doen. Het is niet inherent. In feite zijn er jaren van strijd daar bovenop. Ik vind het leuk dat ze uit haar schulp komt. Dat klinkt zo stom, maar het is waar. Ze doet gewoon het harnas af.Dat is leuk om te zien. Ikzelf ben zo erg. Ik had een legendarisch verleden en ben sinds mijn vijftiende op mezelf aangewezen. Ik weet wat ze doet. Ik ken haar trucs. Je hebt er zo lang met je handen over de wereld gestreefd, en nu je in de positie bent dat iemand voor je staat en je vraagt om hem of haar te vertrouwen, moet je leren om het te doen. Het is niet inherent. In feite zijn er jaren van strijd daar bovenop. Ik vind het leuk dat ze uit haar schulp komt. Dat klinkt zo stom, maar het is waar. Ze doet gewoon het harnas af.je moet het leren. Het is niet inherent. In feite zijn er jaren van strijd daar bovenop. Ik vind het leuk dat ze uit haar schulp komt. Dat klinkt zo stom, maar het is waar. Ze doet gewoon het harnas af.je moet het leren. Het is niet inherent. In feite zijn er jaren van strijd daar bovenop. Ik vind het leuk dat ze uit haar schulp komt. Dat klinkt zo stom, maar het is waar. Ze doet gewoon het harnas af.
Hoe zit het met hoe ze wordt beïnvloed door The Flare. Zien we hoe dat met haar geest in de war is?
Ja, ik raak in de war. (lacht) Het begint te gebeuren na het feest en weet je, dan zitten Brenda en Thomas op een heel rare plek, wat ook lijkt op het boek. Vanaf daar gaat het gewoon bergafwaarts. Het neemt haar vanaf dat moment heel snel over.
En is het een deel van de reden waarom deze rol je intrigeerde? Vanwege de parallellen met uw persoonlijke leven?
Absoluut. 100%. Ook ontmoette ik Dylan de avond voordat ik het testte. Ik had net een franchisefilm gemaakt. Ik ben erg act-of. Ik had zoiets van, ik weet het niet. Twee franchises is een beetje raar, en ik dacht dat mijn volgende stuk een denk-indie zou zijn. Veel zitten en praten. Ze zeiden, ontmoet Dylan maar. Dus ik ontmoette Dylan tijdens een drankje en ik dacht, oh mijn god, deze man is geweldig. Hij is zo vol energie en hilarisch en geeft uit de grond van zijn hart om deze franchise. Ik werd verliefd op het idee van Wes - hij had een map vol tekeningen die hij voor deze film tekende. Gewoon inspiratie voor de film. Dat hoorde erbij. Toen testte ik voor de film en ging onmiddellijk naar de Arclight-bioscopen en zag de film en ik had zoiets van, heilige s ***. Dit is een geweldige sciencefictionfilm. Toen las ik de boeken en vanaf daar ging het allemaal een beetje sneeuwballen. Als je Brenda ontmoet,het is als, bam! Dat is ze. Ze is een beetje in je gezicht. Bij elke pagina dacht ik: ik ben haar geweest. Ik ben dat geweest, ik kan dit overwinnen. Ik ben hard geweest. Ik ben eerder hard geweest. Dat klinkt seksueel. (lacht)
De rest van hen, omdat ze samen de eerste film hebben gemaakt, en ze rondhangen en samen Mario Kart spelen. Hoe was het om daarin te komen.
Ik heb er een hekel aan. Ze zijn de ergste. Brand hun huis af! (lacht)
Hoe snel heb je jezelf daarin kunnen integreren?
Meteen. Ik bedoel, je hebt ze ontmoet. Je hebt ze in actie gezien. Ik lijk heel erg op Brenda. Ik ben geen kliekje. Ik hou niet van de groepsdynamiek van vijf personen. Ik heb het gewoon nooit gedaan. Ik vind het niet logisch dat zes mensen gewoon in een kring zitten en zeggen: "Nu wil ik goedkeuring", "Nu wil ik goedkeuring", "Nu wil ik goedkeuring." "Ik heb iets grappigs te zeggen", "Nee, ik heb iets grappigs te zeggen, ik!" Het is moeilijk om plannen te maken. Dus ik ben nooit een roedel (persoon) geweest. In mijn hele leven heb ik tien mensen die het dichtst bij me staan. Ze zijn mijn familie, en ik verwerk werelden echt niet zo vaak. Ik ben een soort kluizenaar.
Ik kan de hele nacht met deze jongens omgaan, en dat doe ik ook elke avond! En we spelen Mario Kart, en ook al ben ik er godvrezend in, ik heb het meeste plezier en voel me veilig om over dingen te praten - als er ooit een gekheid is die ik wil opvoeden, omdat ik zo gevoelig ben, zoals Brenda, ik kan meteen zeggen: "Wat was dat?" En ze zullen zeggen: "Nee, nee! Dit was het!" Je weet maar nooit, want ze zijn een hechte groep. En je wordt er gewoon in geduwd, en je hebt geen geschiedenis uit de eerste film, geen van die ervaringen, geen van die lange gesprekken, het kan moeilijk zijn. Maar als je deze mensen hebt, die zo oprecht en lief en f ****** getalenteerd zijn, is het gewoon gebeurd. Ze zijn zo biologisch, en ze zijn zo lief, ze zijn enkele van mijn beste vrienden voor het leven.
Kaya (Scodelario) zei dat jullie allemaal heel goede koks zijn. Ik ben onder de indruk!
Het is zwaar! Je kunt niet elke avond McDonald's eten! Je kunt elke avond Chipotle eten. Ik heb bewezen dat het waar is. Af en toe zal iemand zeggen: "Ik denk dat we iets moeten maken." En het wordt deze geweldige maaltijd! En je hebt zoiets van: "Oh mijn God! Je weet echt hoe je een salade moet maken!" Ik heb op een avond gevulde schelpen gemaakt. Het kwam echt geweldig uit, ook al gebruikten we hele kleine ovens om het te doen. Ik moest twee batches tegelijk doen. Ze kwamen er geweldig uit. Het is allemaal omdat Dylan, de plaats waar we verblijven, ze een diner hebben. Ze kookten op een avond gevulde schelpen en Dylan was echt heel opgewonden. Het enige waar hij de hele dag over kon praten waren gevulde schelpen, gevulde schelpen, gevulde schelpen! "Ik kan niet wachten om gevulde schelpen te krijgen!" We gingen terug en hij zei: "Dit zijn de ergste gevulde schelpen die ik ooit heb gehad. In mijn leven. 'Dus ik ging de volgende avond boodschappen halen en maakte voor hem gevulde schelpen. Hij zei de hele tijd:' Oh mijn God '.' Deze zijn zo goed! Dank u!"
Ben je klaar voor een heel jaar volgend jaar?
Oh mijn god! Het is zo grappig, want ik heb net projecten opgeslagen en laten we zeggen dat ik uitga met Dylan. Mensen zijn als, "oh mijn God, je bent van Teen Wolf, en ik hou van Maze Runner en Internship, en wie ben jij?" En ik heb zoiets van: "Ik ben Rosa Salazar en er komen volgend jaar veel dingen uit." En volgend jaar zal komen en ze zullen zeggen, "oh." Dus het worden vijf films, of zoiets geks. Dat is hoe het werkte. En een van hen, Search Party, duurde een eeuwigheid om te bewerken, en het zal volgend jaar uitkomen, wat zo ironisch is. Alles wordt volgend jaar gewoon opgevoerd. Ik krijg een soort kers op de pers.
Jessica Chastain deed iets soortgelijks.
Ik weet!
Heb je het boek gelezen?
Ja, dat heb ik gedaan.
Was er een scène waar je bijzonder trots op bent, te zien in de film?
Degene die we nu fotograferen. Ik bedoel, het is zoals ik al zei. Fans zullen erg blij zijn omdat deze kus gebeurt. Maar je zult heel blij zijn omdat het op zo'n geweldige manier gebeurt. Zoals ik al zei, het is geen goedkoop romantisch drama voor tieners. Zoals, ze was netjes, nu is ze heet. Het is niet zoals dat. Het gebeurde gewoon zo vreemd, en de lichten en alle mensen, en het voelt als slow-motion, maar het is geen slow-motion. Het heeft gewoon dit ritme dat ik me altijd zo had voorgesteld. Ik had nooit gedacht dat het zou zijn als: "Kom hierheen. Geef me een grote knuffel." Maar het had zo kunnen gebeuren. Veel tienerspullen worden zo gedaan. Kus, loop weg. Ik was echt bang dat het Dawson's Creek-y was. Tot ik Wes ontmoette. En Wes heeft elk moment gerealiseerd in zijn eigen hoofd. En hij tekent het uit. En hij'er is over geschreven, en hij is er, en hij heeft zijn visie. Ik was zo blij om het tot leven te zien komen, want ik was een fan van het boek toen ik het las. En die scène is zo squirrley en interessant, en ik kon niet wachten om erin te spelen. Op de dag dat het rondkwam, dacht ik, ja. En dan mocht ik vrijen met Dylan, dus het was heel gemakkelijk.
En een beetje onhandig. Kaya kwam binnen en het leek alsof ze er nog steeds overheen kwam.
Ik ben oké, jongens. Ik heb veel kikkers gekust. Maar nooit de ster van Teen Wolf! Het is leuk, ik vind het leuk.
Hoe gaat het, van opstandig naar dit gaan? Omdat dat voelt als, dat lijkt meer op de typische YA-to-film-aanpassing waar mensen nu een beetje om schreeuwen. En dit is dat tot op zekere hoogte. Maar het is tegelijkertijd zo anders.
Het is anders. Om niets te zeggen over Insurgent, want ik ben slimmer dan dat - je hebt het al gezien. Je begrijpt me niet! Ik ben een lesbienne. Oh God. (lacht) het was heel, heel anders om vele, vele redenen. Nummer één, veel grotere rol. Veel veeleisender. Dus ik had een heel erg kleine honingwagen op Insurgent die ik bijna 10 uur per dag zou doorbrengen. Je kunt je nauwelijks omdraaien en niets. En dan ben ik in deze film, en ik ben in de meeste scènes, en ik heb deze luxe trailer, en ik ben daar nooit in. Dat is slechts een kleine versnapering. Maar het is gewoon, de mensen in deze film, van de PA's tot Wes, en alle producers en uitvoerende producenten en zelfs alleen PA's, iedereen is geweldig. Iedereen werkt samen. Het komt zelden voor dat alles zo soepel verloopt.En dat kan ik je uit ervaring vertellen. Het is gewoon anders, en het voelt bijna geweldig om veilig te zijn. Ik maak me nergens zorgen over in deze film. Nooit een ding. Ik bedoel, als ik het doe, neem dan, ik weet dat Wes daar is, dat hij echt kijkt, dingen opvangt die niemand anders kan zien. We waren bezig met deze shoot 'em up scene en er is een squib die gewoon niet afging en hij viel er min of meer af in een zak, en je zou het zo duidelijk als een dag kunnen zien als je Wes bent.Het ging eraf en het viel er min of meer af in een zak, en je zou het zo duidelijk als een dag kunnen zien als je Wes bent.Het ging eraf en het viel er min of meer af in een zak, en je zou het zo duidelijk als een dag kunnen zien als je Wes bent.
En ik keek en ik had zoiets van: "Waar heb je het over?" En dan wijst hij op dit kleine stipje. En ik zei: "Oh mijn God! Hoe heb je dat zelfs maar gezien?" Hij heeft gewoon alles onder controle. En hij kan heel goed met acteurs praten. Dokters moeten bijvoorbeeld cursussen aan het bed volgen voordat ze arts kunnen worden. Ze moeten leren hoe ze aan het bed moeten zijn, wat erg cruciaal is. Regisseurs, ik weet niet of ze dat doen, weet je? Het lijkt erop dat Wes een intuïtieve manier heeft om een idee over te brengen op een individueel persoon en weet hoe die persoon het zal ontvangen. Dus dat is een enorm groot probleem. In termen van YA tot YA-ding, zijn ze heel erg verschillend. Insurgent is heel klassiek YA. Het is een soort catering voor de fans, wat geweldig is voor hun franchise,omdat de fans, zoals je weet, intens zijn!
Dus dat is één ding. Dit is geschikt voor die momenten die er echt toe doen, en het heeft een hart, en heeft deze echt interessante uitwisselingen en blikken en genuanceerde momenten die het tot deze film maken. Het is geen blockbuster YA, wat een soort van zijn eigen ding is en leuk om erbij te zijn. Maar het is ook een film en kan op zichzelf staan. Dat is wat ik zei over de eerste Maze Runner. Het kan op zichzelf staan als een sci-fi film. Echt een geweldige sciencefictionfilm. Heb je al deze beste vrienden dat je alleen mij bent, vooral voor iemand zoals ik die niet erg is, laten we rondhangen bij Central Perk - We hebben allemaal onze kleine dingen. Jij bent Chandler. Dat ben ik helemaal niet gekomen. En als dat gebeurt, zo organisch, maakt het gewoon de ervaring. Je weet wel? Als je iemand niet ontwijkt.
Ik heb ze heel snel mensen zien omhelzen. Was het meer zoals je te zeggen had, oké …
Het was. Ik zei: vind je me leuk? Vind ik jou ook leuk? En ik heb zeker veel spullen gekocht. Ik had zoiets van, ik heb bier! (lacht) Het was alsof ik leerde die persoon te worden. Omdat ik dat nooit deed op de basisschool, de middelbare school, de middelbare school. Ik had altijd een heel ander verhaal dan alle anderen. Dus ik zou daar nooit echt binnen kunnen komen. Ik had altijd zoiets van, ik weet het niet. Dus ik was een intimiderend meisje uit de toneelles. Maar dit leek zo veel op - er is altijd een periode van, wie is deze persoon? En je bent elkaar aan het testen. Maar het was erg kort. Het ging heel snel. Ik had meteen zoiets van, laten we gehamerd worden! Laten we deze ervaring samen hebben. Laten we uitgaan en gek worden. Het voelt als een logeerpartijtje. Elke nacht. Je weet wel? Echt waar.
Ik heb een niet-gerelateerde vraag die ik echt wil stellen. Ik ben een grote fan van ouderschap. Je had zo'n belangrijke en hartverscheurende rol in die show. Ik heb letterlijk net een sms gekregen van mijn vriendin die zei: Julia heeft de baby niet gekregen! Ze had zoiets van, ik snik! Ze stuurde me een foto van haar tranen.
Dat is ouderschap voor jou. Ik kijk naar de show. Ik heb zoiets van, Zeke!
We maken ons echt zorgen om hem! Maar krijg je nog steeds fans die naar je toe komen of tweeten - ik weet niet of je tweet - die zeggen: "Oh mijn god. Ik kan niet geloven dat je Julia de baby niet hebt gegeven!"
Ik tweet! Oh mijn God, ik heb het beste verhaal! Dat ga ik niet vertellen. Vaarwel. Daarom had ik geen vrienden. (Lacht) De fans variëren van alle leeftijden, etniciteiten en geslachten. Er is nooit een type dat bij me opkomt. Dylan heeft veel meisjes die naar hem toe komen, wat gek is. Maar het zijn allerlei soorten mensen. Ik weet nooit wie er voor me komt. Laten we dit een defensief iets maken! Dus ik ben een keer op het vliegveld en ik heb de slechtste stoel. Het is net als E 44 of zoiets. Ik deed de schick toen ik echt slechte stoelen had. Ik zou naar boven gaan en zeggen dat ik paniekaanvallen heb als ik achter in het vliegtuig zit. En de dame had zoiets van, je maakt een grapje, toch! En ik had zoiets van, wat bedoel je? Ze had zoiets van, je bent een acteur. Ik had zoiets van, oh mijn God. Oh oke. Laat maar. Maar ze was zoiets als laat maar. Ik zal je een betere stoel geven.Dat was een waardeloze stoel.
Dus ik stap in het vliegtuig en ik zit in mijn stoel, en ik dacht, ja, dat deed ik. Dus ik zit daar, en we staan op het punt te vertrekken, en daar is de stewardess, deze grote, brutale zwarte dame. Ze loopt naar beneden en zegt: controleer je veiligheidsgordels, controleer je veiligheidsgordels. Zet je telefoon uit. En ik ben aan het bellen en ik heb mijn veiligheidsgordel niet om, en ze kijkt me aan en doet een dubbele opname, en ze zegt: "Weet je waarom ik boos op je ben, toch?" En ik had zoiets van, uh … En ik ben opgegroeid in DC, dus ik ken grote zwarte vrouwen die tegen me schreeuwen. (lacht) Ik was het enige blanke meisje en het Latino-meisje in de klas. Ik was het witte schaap. Dus ik dacht: "Oh God! Mijn jeugd!" Dus ik doe mijn veiligheidsgordel om en ik zet mijn telefoon uit, en ze zegt: "Nee, ik ben boos op je omdat je nietGeef Julia je baby! "Ik had zoiets van, oh mijn God. En ze glimlachte naar me, en ze zei:" Hmm. "En ze liep weg, en mijn hart klopte uit mijn borst. Iedereen in het vliegtuig was Ik dacht dat ze het over mijn schtick had, om een betere stoel in het vliegtuig te krijgen. Maar nee, dat was ze niet. Ze had het over Ouderschap. Het was een dubbele klap.
Het verbaasde me totaal. Ik had zoiets van "Het spijt me! Sla me niet!" En op de terugvlucht hadden ze al deze tv's. Het ouderschap speelde, en ik had ook een Verizon-commercial waarin ik aan de telefoon ben en op een knop druk en zeg: "Ooh." En alle lichten gaan aan, en ik heb zoiets van "Wauw." En de vrouw aan de overkant van het gangpad zegt: "Hé! Ben jij dit?" En ik had zoiets van "Ja." Dan komt het ouderschap en ze zei: "Ben jij dat?" En ik had zoiets van "Ja. Ik ben erg beroemd." (lacht) Twee dingen die je achter elkaar hebt. Maar nee, veel mensen komen naar me toe en geven me hun levensverhaal. Ik was een keer in Goodwill en deze vrouw kwam naar me toe en zei: "Oh mijn God. Ik heb geprobeerd een baby te adopteren." Ze begon gewoon te praten en ik had zoiets van, ken ik je? "Ik heb geprobeerd,en het gebeurde niet. Dus toen ik die boog zag, betekende het echt veel voor me. 'Ik heb deze grote, knappe kerels die naar me toe komen en zeggen:' Ik en mijn vrouw houden van ouderschap. Jouw seizoen is het beste seizoen. "Erika Christensen, die een van mijn beste vrienden is - ik breng elk jaar Thanksgiving met haar door - haar verloofde Cole (Maness) zal me aan het begin van elk seizoen een sms sturen en zeggen:" Ik schreef een script. Ik schreef een spec-script voor Jason Katims, waar je terugkomt, en je bent haar tegen het lijf gelopen bij een 7-Eleven of zoiets, en je hebt je baby, en je bent een geweldige moeder. "die een van mijn beste vrienden is - ik breng elk jaar Thanksgiving met haar door - haar verloofde Cole (Maness) zal me aan het begin van elk seizoen een sms sturen en zeggen: "Ik heb een script geschreven. Ik heb een spec-script geschreven voor Jason Katims, waar je terugkwam, en je kwam haar tegen bij een 7-Eleven of zoiets, en je hebt je baby, en je bent een geweldige moeder. "die een van mijn beste vrienden is - ik breng elk jaar Thanksgiving met haar door - haar verloofde Cole (Maness) zal me aan het begin van elk seizoen een sms sturen en zeggen: "Ik heb een script geschreven. Ik heb een spec-script geschreven voor Jason Katims, waar je terugkwam, en je kwam haar tegen bij een 7-Eleven of zoiets, en je hebt je baby, en je bent een geweldige moeder."
Gaat dat gebeuren?
Het gaat niet gebeuren. Het is het laatste seizoen. Ik zei altijd dat het zou gebeuren omdat ik dacht, ooh, ik hoop het. Deze ervaring en de ouderschapservaring wedijveren om de beste ervaring ooit. Ouderschap was een van mijn allereerste dingen. Het was eigenlijk, technisch gezien, het tweede dat ik kreeg. Na een costar te zijn geweest bij Law & Order LA. Een show die niet meer draait.
Iedereen moet er minstens één keer op staan.
Mijn vriendin Gina (Rodriguez) is er een aantal keer geweest, en nu is ze Jane de Maagd. Ze is een van de meest fenomenale mensen die ik ooit in mijn leven heb ontmoet. Ze krulde mijn haar en las mijn kanten voor audities, omdat ik was, ik was zo'n tomboy. Ik had zoiets van, ik weet niet wat ik met mijn haar moet doen. En ze had zoiets van: "Meisje, kom eens hier." En ze zou mijn haar krullen, en ze zou met me kanten lezen en me eropuit sturen. Ze is een fenomenaal persoon. Hoe dan ook, ouderschap, beste ervaring. U loopt het perceel op, 15 minuten vanaf uw deur. Allereerst sta je op het terrein dat zo speciaal is als je een jonge actrice bent. Het is zoals, wauw. O mijn God! Daar is Howard Stern! De stem! Het is gek! En ik was erg zenuwachtig omdat ik nog geen slechte of goede ervaring heb gehad. Ik had zoiets van, wat 'gaat het worden? Wordt Erika een diva? Zal de directeur me haten? Je hebt ook deze fantastische ideeën, alsof ik geweldig ga worden! Ik ga geweldig zijn, wat ook bizar is. Ze zijn allebei bizar, en je flip-flop tussen beide dingen.
Dus ik wacht in mijn caravan om in het haar te gaan en het op te maken, En ik loop naar binnen en ik zie Erika, en ze zit helemaal in haar make-up stoel met haar voeten op het ding. De dames praten allemaal met haar, en ze gaan opzij om Erika te onthullen met een enorme kras langs de zijkant van haar been die ze kreeg bij een fietsongeluk. Op grind. Ze is niet aangereden door een auto of zo. Ze is zo stoer. En ze heeft een enorm ding, helemaal naar boven en ze zit een bord te eten met een berg voedsel erop. Ik weet niet eens wat voor eten het was. Het had een post-apocalyptische slop kunnen zijn of zoiets, een enorme berg voedsel. En ze ziet me, en ze zegt: "Hé Rosa! Wat is er?" Eieren vliegen gewoon uit haar mond. Ze begint te lachen en zegt: "Kom binnen, man!" En dat is zij! Nu ze 'een grof persoon, maar ze is ook een van de aardigste slimste mensen die ik ooit heb gekend. Zoals je kunt zien, heb ik heel erg gecharmeerde ervaringen gehad met het ontmoeten van al deze fantastische vrouwen.
Met Julia kunnen werken. Daarom is het zo goed! Ik kan het zelf niet knippen, want het is een van de eerste dingen die ik ooit heb gedaan. Ik ben geen televisieacteur. Ik was nog niet eens een acteur. Ik had geen idee hoe het eruit zou zien. Toen ik de eerste aflevering zag, dacht ik: dit kan verschrikkelijk zijn of dit kan geweldig zijn. Ik heb geen idee. De barometer is uitgeschakeld. Het werkt omdat Erika zo oprecht is. Ze kijkt je in de ogen, en er is geen ego. Hij zal je tips geven, die ik aan het opslurpen was. Het is makkelijk. Het is zo makkelijk. En zo is het hier. Dylan heeft helemaal geen ego. Makkelijk om met hem in de scene te zijn. Hij zou gemakkelijk een lul kunnen zijn. Alle schreeuwende fans en mensen vragen je om aandacht en al deze geweldige projecten die hij heeft gedaan, hij zou gemakkelijk een ****** kunnen zijn.Maar verder kon hij niet zijn. Hij is gewoon zo ongelooflijk en genereus. Ze zijn allebei. Dat heb je eigenlijk nodig bij iemand die voorop loopt. Dat is waarom ze wedijveren - het zijn heel bijzondere ervaringen. Ik word ook verdomme betaald! (lacht) Ik niet! Ik garandeer het!
Je zal! Je bent onderweg!
Kunt u mij een cheque geven? (lacht)
-
Maze Runner: The Scorch Trials begint op 18 september 2015.