Interview met Ryan Silbert en Luke Lieberman - Allianties van Stan Lee: A Trick of Light
Interview met Ryan Silbert en Luke Lieberman - Allianties van Stan Lee: A Trick of Light
Anonim

Alliances: A Trick of Light vertegenwoordigt het laatste creatieve werk van Stan Lee. De striplegende stierf op 12 november 2018 op 95-jarige leeftijd. Helemaal tot het einde strekte de iconische meester van Marvel zijn creatieve spieren uit en zocht hij verschillende wegen om provocerende nieuwe verhalen te vertellen. Alliances, een sciencefiction-universum over de realiteit die we voor onszelf creëren versus de objectieve realiteit waarin we geboren zijn, volgt in de trotse traditie van Stan Lee's tijdloze verhalen over mensen die meerdere identiteiten beheren terwijl ze te maken hebben met onmogelijke omstandigheden.

Voor Alliances: A Trick of Light creëerden Stan Lee en zijn bullpen van medewerkers een verhaal als een roman - met bijzondere aandacht voor de audioboekversie die met Audible werd geproduceerd. Een echte supergroep werd samengesteld om dit verhaal te creëren: Lee creëerde het universum met Luke Lieberman en Ryan Silbert en schreef de roman samen met Kat Rosenfield (2014's Inland). Ondertussen wordt het audioboek verteld door Yara Shahidi (Grown-achtig).

Terwijl ze de release van dit debuut in het Alliances-universum promootten, spraken Ryan Silbert en Luke Lieberman met Screen Rant over het verhaal en de thema's van het boek, en werkten ze samen met Stan Lee, een van de belangrijkste schrijvers van de 20e eeuw. Ze bespreken hun eerste herinneringen aan Stan, hoe het was om met hem samen te werken als makers, en het geheim van zijn ongelooflijke output van iconische helden en blijvende nalatenschap.

Allereerst: wat is Alliances: A Trick of Light?

Luke: Ik ontmoette Stan oorspronkelijk in het jaar 2000. Op dat moment was hij erg optimistisch over het potentieel van internet als een soort verbindende kracht. Er was het idee dat je iets op internet zou kunnen zetten, en het zou onmiddellijk over de hele wereld verschijnen. Hij dacht dat het een geweldige manier zou zijn voor mensen om met elkaar in contact te komen. Teruggebracht tot anderhalf jaar later, en hij werd zich scherper bewust van de valkuilen die waren ontstaan ​​in de internetcultuur, en de manier waarop deze ons verdeelde en ons in staat stelde onze eigen kleine bubbelrealiteit te creëren. Op ware Stan-manier zag hij om de hoek en zag waar deze problemen naartoe zouden gaan. Dat is veel van de basis van dit verhaal.

Ryan: In de audio-introductie stelt Stan de vraag die hij ons stelde toen we begonnen. Zoals je waarschijnlijk weet, begint veel van Stan's werk altijd met de grote vraag van Marvel Publishing: "Wat als?" Stan vraagt: "Wat is meer echt: de wereld waarin we geboren zijn, of degene die we voor onszelf creëren?" Als hij die vraag stelt, is dat het ordeningsprincipe, niet alleen voor de personages die we hier hebben gemaakt, maar het is ook de basis van het algehele universum van Alliances.

Dit is een audioboek. Was dat altijd het plan? Waarom dit boven elk ander vertelmedium?

Luke: Als je iets vindt dat Stan nog niet eerder heeft gedaan, is dat een groot moment. Stan was erg enthousiast over het doen van iets nieuws en anders, zoals de mogelijkheid om te innoveren door een meeslepende audio-ervaring te vertellen met Audible. Een van de dingen waarop hij met Trick of Light hoopte, was het vermogen om de luisteraar in een medewerker te veranderen. Zij zijn degenen die het verhaal moeten visualiseren. Ze worden de Ditko. Ze worden de Kirby. Ik denk dat Stan op zijn best is als hij opgewonden en enthousiast is over iets, en hij hield van het idee van deze nieuwe manier om met fans in contact te komen met verhalen.

Ryan: Ik denk dat wat hier echt interessant is, A Trick of Light bevat gloednieuwe helden die speciaal voor audio zijn gemaakt. Ik denk dat het herontdekken van die manier van verhalen vertellen erg interessant was voor Stan. We leven nu in de gouden eeuw van audio. Maar het is iets dat teruggrijpt op de vroegste interesses van Stan. Wanneer je samenwerkt met Stan, put hij uit alles van de popcultuur, inclusief radioseries, en zo ontwikkelde hij veel van zijn vroege stripverhalen. Het informeerde niet alleen echt over dit specifieke project, A Trick of Light, maar het grijpt ook terug naar al het werk van Stan.

Ik heb het gevoel dat de cirkel rond is, toch? Ik denk aan Superman op de radio en daarna op tv, en nu hebben we weer superhelden op de radio! Nou ja, in zekere zin.

Luke: Ja, absoluut. De cirkel is erg rond.

Er is hier een supergroep van talent, tussen jullie twee, Stan, en Kat Rosenfield, die het verhaal samen met Stan schreef. Wat bracht dit specifieke team rond Stan samen om dit idee te ontwikkelen?

Luke: Aanvankelijk hadden Stan en ik het over hoe het internet volwassen was geworden. Er was ook een grotere vraag over de manier waarop technologie onze perceptie vormgeeft en het samenspel tussen onze percepties en de werkelijkheid. Toen eenmaal een uitgangspunt was gevormd, was het tijd om een ​​bullpen te monteren. Er was een stripconventie kort nadat we begonnen met ideeen, en ik ging op elke conventie met Ryan om en ik vroeg hem of hij bij het team wilde komen! En hij was erg opgewonden om dat te doen. Toen brachten we Kat binnen en de bullpen was compleet.

Ik denk dat Stan het soort man was dat je niet hoefde te pitchen om mensen met hem te laten werken. Wie gaat die kans afslaan? Dus je noemde het 'universum' van de Allianties. Zie je A Trick of Light als een op zichzelf staand verhaal? Of heb je dit universum gecreëerd als decor voor nog meer verhalen?

Ryan: Stan zegt in de inleiding dat we "op het punt staan ​​een fantastisch nieuw universum te beginnen". Er is hier zeker een wegenkaart, maar we zijn gefocust op A Trick of Light. Wat je eerder zei, is belangrijk: de meeslepende ervaring van audio, en hoe het is getrouwd met A Trick of Light, is iets waar fans erg blij mee zijn om naar te luisteren. Ze gaan hun eigen verbeeldingskracht meenemen naar het project. Daar was Stan erg enthousiast over. Het is een van de geweldige aspecten van het vertellen van verhalen in dit medium, het is de interactie met de fans, en het is iets wat Stan deed met zijn "zeepkist" en briefpagina's in de strips.

Luke: Hij wilde tot de verbeelding spreken, en hij dacht dat dit medium de luisteraars zou toestaan ​​dat te doen.

Je zei dat je Stan voor het eerst ontmoette in 2000. Wat was voor jullie beiden je eerste ontmoeting met Stan?

Luke: Mijn eerste ontmoeting met Stan, ik was een filmstudent aan de NYU. Ik legde hem neer voor mijn studentendocumentaire en ik stelde hem ongeveer 45 minuten vragen. Dat was de dag dat we elkaar ontmoetten.

Hoe was het om de kans te hebben om het brein van een legende te kiezen?

Luke: Je bent een jonge maker, en je hebt de man die het Marvel Universum heeft gemaakt in de stoel voor je zitten … En je vraagt ​​hem gewoon alles wat je maar kunt bedenken. Elke mogelijke vraag die bij je opkomt. Ik vond het heel spannend om met hem te praten. Ik vroeg hem naar het scheppen, over zijn eigen werk in de jaren 60. Ik vroeg hem wat samenwerking werkt en wat er mis gaat als het niet werkt. Ik stelde hem belachelijk esoterische vragen over de zin van het leven. Ik vroeg hem alles wat er in mijn hoofd opkwam.

Ryan: Ik was eerst een fan, net als Luke, en toen ik bij A Trick of Light kwam, om de bullpen samen te zien komen, om Stan's project te zien en van verre een student van hem te zijn geweest … Ik had een geheimen Achter het Comics-pamflet in mijn bureau sinds ik acht jaar oud was. Het was een pamflet dat hij in 1947 maakte en dat ik voor vijftig cent kreeg in een stripafdeling in New York. Voor de meeste verzamelaars op dat moment leek het waardeloos, maar voor mij betekende het alles. Het gaf me een overzicht van hoe je te werk gaat met creëren. Ik denk dat een van de geschenken die Stan echt aan de wereld heeft gegeven, niet alleen het idee is dat je waardig zou kunnen zijn of dat je van een gebouw met een spinnenweb zou kunnen slingeren, maar ook, als een fan die thuis zit, heeft hij je gemachtigd om creëren. Dat deed hij zijn hele carrière lang. Dat is echt een van de krachtigste dingen die hij naar deze wereld heeft gebracht.Hij inspireerde creatieve mensen om naar buiten te gaan en hun spullen op de markt te brengen.

Ik heb nooit de gelegenheid gehad om Stan te ontmoeten, maar ik heb altijd de indruk gehad dat hij een heel vrolijke open instelling had tegenover mensen die hem gedag wilden zeggen en hem dingen wilden vragen, terwijl je zou denken dat iemand er genoeg van zou krijgen om letterlijk dezelfde vragen gesteld te worden een miljoen keer meer dan vijftig jaar. Hoe denk je dat hij zo'n joviale relatie met zijn fandom heeft kunnen onderhouden?

Luke: Hij gaf erom. Dat is het gemakkelijkste antwoord. Hij gaf erom. Zijn briefpagina's en zeepkistpagina's waren een innovatie in termen van het creëren van een band met zijn fans. Hij is niet iemand die iets heeft geschreven en het daar heeft neergezet. Het was voor hem net zo belangrijk om met zijn fans om te gaan en te begrijpen wie ze zijn. Ik denk dat hij daardoor net als hij de vinger aan de pols van de culturele tijdgeest kon houden.

Ryan: Als je terugkijkt op het werk van Stan, en A Trick of Light past in dat pantheon, als je kijkt naar de Fantastic Four, die het Marvel-tijdperk in strips aangeeft, is het echt een innovatief verhaal over een gezin doordrenkt met kosmische straling. Het wordt echt verteld in de context van de tijd, wat de Space Race is en wat daar gaande was. Evenzo denk ik dat Stan een sensationele nieuwsgierigheid naar de wereld had. Hij was in staat om dat te destilleren in de personages die zo geliefd zijn geworden en onze moderne mythologie hebben gevormd. Bij A Trick of Light gaat het niet langer om de Space Race, maar om technologie; sociale media, augmented reality, en het stelt vragen over waar die technologie naartoe gaat, en de vragen over identiteit waarmee we tegenwoordig op internet en met digitale avatars worden geconfronteerd.

Luke: Stan had een mantra als het ging om het vertellen van verhalen. "Het draait allemaal om de karakters." We hadden onze bullpen, maar Stan was de meest creatieve persoon die ik ooit heb ontmoet. We hadden allemaal veel ideeën, maar Stan concentreerde zich erop. De kern van het verhaal waren voor hem altijd de personages en hun onderlinge relaties. Zijn houding was: als het publiek om de personages geeft en erin wordt geïnvesteerd, dan kun je ze overal mee naartoe nemen, en als ze niets om de personages geven, maakt het niet uit wat er met ze gebeurt. Ik denk dat dat een deel is van hoe hij erin slaagde zo'n goede band met zijn publiek te houden; hij concentreerde zich op het humanisme van zijn personages. Daardoor kon het publiek zich identificeren met zijn creaties. Ik denk dat je dat door zult zien schijnen op A Trick of Light.

Ryan: Als een Audible-origineel heb je echt de elementaire kant van het vertellen van verhalen, namelijk een directe verbinding tussen de luisteraar en de verteller.

Luke: Stan is de verteller, maar de lezer is ook een talent. Yara Shahidi, denk ik, weerspiegelt veel van waar Stan goed in was, in termen van betrokkenheid bij fans. Ze heeft een geweldige en doordachte sociale betrokkenheid bij haar fandom. Ze houdt erg van technologie en waar het naartoe gaat. Ze is een heel uniek talent. We hadden het geluk met haar samen te werken, en ik weet dat Stan opgewonden was dat zij de lezer van dit project zou zijn.

Was Stan iemand met wie je ideeën kon uiten, of had hij een bijzondere visie die je voor hem zou willen bereiken?

Luke: Het was een heel vrije en open uitwisseling van ideeën, maar hij hield je gefocust. Hij hield de groep gefocust. Hij liet ons niet in te veel konijnenholen springen. Stan was niet alleen deze spontaan creatieve persoon, maar hij was ook buitengewoon ervaren. Hij zou je met niets anders laten wegkomen dan het beste. Een van de andere drijfveren voor hem was dat hij het publiek iets wilde laten zien dat ze nog niet eerder hadden gehoord. Hij zei altijd dat dat het moeilijkste was bij het vertellen van verhalen; om iets te doen dat mensen nog niet hebben gehoord, weet je?

Ryan: Wat voor professionele prestaties je ook hebt, als je tegenover Stan aan de tafel zit, word je meteen een fan. Ik denk dat het interessant voor mij was om te ervaren dat Stan een fan was van de popcultuur. Je keek gewoon rond in zijn kantoor en zag poëziebundels, een poster van The Adventures of Robin Hood met Errol Flynn … Hij vond vreugde en inspiratie in elk medium. Ik denk dat dat een deel is van wat zijn creaties zo uniek maakt en de tand des tijds kan doorstaan. Hij tekende overal vandaan. Ik heb veel geleerd. Niet alleen over zijn proces, maar ook over wat hij leuk vond.

Luke: Ik was een tijdje een soort leerling van hem, maar dit was de kans om echt met hem aan iets te werken. Het is één ding om iemand een paar parels van wijsheid te laten vallen en je te laten vertellen hoe de dingen moeten worden gedaan. Het is iets anders voor hem om je echt te laten zien en dit dynamische proces met hem te hebben waarbij je echt een soort ervaring hebt en met hem op reis gaat. Dat was onthullend.

Ik kan me niet voorstellen hoe het moet zijn om jarenlang tegen iemand op te kijken en dan met deze persoon als peer te werken.

Luke: Ik weet niet zeker of ik hem een ​​peer zou noemen! (lacht) Maar we waren in staat om samen te creëren. Ik denk niet dat iemand van ons onszelf voor de gek heeft gehouden door te denken dat we Stan's leeftijdsgenoten waren.

Eerlijk genoeg! Je zei dat hij je motiveerde om je best naar boven te halen omdat hij een BS-detector had, met zoveel woorden. Heb je je ooit bang of geïntimideerd gevoeld om je ideeën naar buiten te brengen? Zoals: "Ooh, ik denk dat dit echt goed is, maar wat als hij het haat?"

Luke: Hij was nooit gemeen over wat dan ook. Hij was altijd positief en enthousiast. Als hij niet dacht dat een idee zou werken, zou hij het je gewoon vertellen. Je zou gewoon doorgaan naar de volgende. Zijn houding ten opzichte van ideeën was over het algemeen in de trant van: er is meer waar die vandaan kwamen; laten we niet te kostbaar zijn over een bepaald ding. Ik denk dat dat deels voortkwam uit zijn ervaring als verhalenverteller.

Ik heb het gevoel dat veel jongere fans Stan misschien meer kennen van zijn filmcameo's dan van zijn diepgaande invloed op de popcultuur. Hij is een van die mensen, net als Elvis Presley; zonder hen zou de wereld gewoon een andere plek zijn en zou het onmogelijk zijn om deze planeet te herkennen. Kon je in hem die kracht zien, die essentie, die in staat was om letterlijk de wereld te veranderen, toen je met hem werkte?

Ryan: Ik geloof dat je het kon zien door zijn verloving, in, zoals Luke zei, hoeveel hij om zijn fans gaf en mensen bij elkaar bracht. De thema's in A Trick of Light zijn vergelijkbaar, in die zin dat het een verhaal is over verbinding. In de jaren 60 creëerde hij de Soapbox. Hij liet fans binnen en gaf hen het gevoel, ik weet het ook met mezelf, dat we niet alleen waren in onze liefde voor deze verhalen, of omdat we wilden ontsnappen of iets wilden leren. Dat kon je zeker zien door met hem samen te werken. Ik denk dat een van de dingen die hem zo geweldig maakten, was hoe hij het onmogelijke heel mogelijk maakte. Niet alleen in de grote kosmische heldendaden van zijn verhalen, maar ook in zijn vermogen om te laten zien dat je het, waar je ook bent in je werk, het nog steeds kunt doen. Veel fans maakten kennis met hem via zijn cameo's. Hij is daar geweldig in. Maar het kan worden vergetenzoals bij Elvis, hoeveel hij heeft gemaakt. Hij creëerde Fantastic Four toen hij 39 was. Hij creëerde Spider-Man toen hij 40 was. Daarvoor had hij een hele carrière van 20 jaar in de stripwereld. Hij werkte keihard. Hij was de hardste werker in de kamer. Dat wordt in de mythologie vaak vergeten, maar ik denk dat fans overal die proberen hun stem te laten horen, Stan echt een inspiratie is voor hoe het niet van de ene op de andere dag komt. Het komt met hard werken.t komen van de ene op de andere dag. Het komt met hard werken.t komen van de ene op de andere dag. Het komt met hard werken.

Luke: Ik kijk terug naar de documentaire die ik heb gemaakt, die ik maakte op de dag dat ik hem ontmoette, en hij beantwoordde een vraag over jonge fans en mensen die proberen aan de slag te gaan in de industrie. Ik vroeg hem, hoe begin je als jonge maker in de industrie? En hij zei: "Je moet er gewoon aan blijven werken en hopen dat vroeg of laat iemand zal herkennen wat je hebt gedaan. Je kunt het gewoon niet opgeven." Stan had een geweldige energie over hem. Het was niet alleen dat hij vriendelijk en sympathiek was. Het was niet alleen dat hij een creatieve geest had. Hij had een natuurlijke arbeidsethos die je zou schamen. Alle anderen probeerden gewoon bij te blijven!

Stans werk was politiek en sociaal bewust. Tot op de dag van vandaag worden strips afgedaan door pleinen als verstoken van artistieke waarde. Ik denk dat je als kind geen verband houdt met dat deel van het verhaal. Als je ouder bent, besef je hoe relevant deze verhalen zijn voor de wereld om ons heen. The Twilight Zone, Star Trek en The X-Men. Dezelfde problemen die ze toen aanpakken, blijven vandaag de dag. Daar is een terugslag tegen van marginale internetmensen die denken dat strips gewoon mensen moeten zijn die elkaar slaan terwijl ze coole kostuums dragen.

Luke: Ik zou zeggen dat Stan dat idee in zijn werk weerlegt. Hij infantiliseerde strips niet in zijn werk. Hij schreef: "Een verhaal zonder boodschap is als een man zonder ziel." Een van de dingen waarvan ik denk dat het zoiets als Spider-Man relevant was, was hoe hij omging met identiteitskwesties. Hij had zijn alter ego en er was een wisselwerking tussen Peter Parker en Spider-Man. Hoe beïnvloeden die twee persona's elkaar? Daar was hij erg op gefocust in Alliances: A Trick of Light. We hebben een soort van het moderne equivalent daarvan, in deze digitale persona's die we aan de wereld presenteren. De vraag is: wat is het samenspel tussen die digitale alter ego's en wie we werkelijk zijn? Hoe veranderen ze ons? Nogmaals, het gaat over technologie die perceptie manipuleert,omdat deze virtuele persona's proberen de perceptie van anderen van ons te manipuleren. In A Trick of Light nam hij dat alter ego-idioom dat centraal stond in veel van zijn verhalen die worstelden met identiteit, en hij bracht het naar de moderne sociale mediacultuur en het digitale tijdperk.

Stan Lee's Alliances: A Trick of Light is nu uit.