Waarschuwing: BELANGRIJKE SPOILERS voor Sherlock: The Six Thatchers
-
Sherlock is teruggekeerd naar onze schermen en luidt het nieuwe jaar in met het mysterie van een inbreker die niets steelt, maar in plaats daarvan identieke bustes van Margaret Thatcher vernietigt. Showrunners Steven Moffat en Mark Gatiss zijn natuurlijk grote fans van de originele Sherlock Holmes-verhalen van Sir Arthur Conan Doyle, en de eerste aflevering van seizoen 4, 'The Six Thatchers', is doorspekt met verwijzingen naar het bronmateriaal.
Ten eerste werden de titel en de basisplot voor de aflevering beide overgenomen uit Doyle's werk, "The Adventure of The Six Napoleons" - een kort Sherlock Holmes-verhaal dat in 1904 in het tijdschrift The Strand werd gepubliceerd. In "The Six Napoleons" legt Lestrade contacten Sherlock met details van een zaak waarbij drie inbraken zijn betrokken, waarbij niets is gestolen of beschadigd, met uitzondering van telkens een gipsen buste van Napoleon. Elke keer is de buste aan stukken geslagen op een plek waar het licht goed was, waardoor Sherlock vermoedde dat de buste inslaan geen daad van haat jegens de overleden Franse generaal is, maar eerder een geval van iemand die op zoek was naar iets.
Zijn theorieën zijn verward wanneer een vierde buste wordt genomen, en deze keer vermoordt de dief een ooggetuige van de zaak, voordat hij ontsnapt en de buste kapot slaat onder een straatlantaarn verderop. Sherlock en Watson traceren de verkoper van de bustes en hij geeft hen de namen van de andere twee eigenaren. Het paar (samen met Lestrade) neemt vervolgens de dief gevangen in het huis van één eigenaar, en Sherlock betaalt de eigenaar van de zesde en laatste buste een heel mooi bedrag om de buste intact te overhandigen. Zodra de eigenaar dat heeft gedaan, slaat Sherlock de buste kapot en ontdekt hij verborgen binnen … de Black Pearl of Borgias!
In "The Six Thatchers" worden bustes van wijlen Margaret Thatcher vernield - dit keer door een huurmoordenaar die vroeger samenwerkte met Mary Watson, die op zoek is naar een geheugenstick die al hun aliassen en informatie over hun werk bevat. Sherlock verwijst wel naar de Black Pearl (een zaak die hij te saai vindt om direct te onderzoeken), in de veronderstelling dat dit is waar de slechterik naar op zoek is en dat ze voor Moriarty werken. Hij heeft het natuurlijk mis
maar gezien de liefde van de show voor plotwendingen, is er nog steeds een kans dat AJ een deel van een plan van Moriarty had kunnen uitvoeren. Sherlock is ervan overtuigd dat Moriarty dood is, maar we weten allemaal dat mensen de gewoonte hebben om zulke dingen in deze show te vervalsen.
In Moffat en Gatiss 'versie van "The Six Napoleons" is de Black Pearl dus niets meer dan een referentiepunt, maar er zijn nog steeds veel Easter Eggs om op te letten - van de kleine en onbeduidende tot de nogal onheilspellende. Een grote verwijzing naar het originele verhaal, maar een die niet zo veel betekent, kwam in de aftiteling, toen schijnbaar willekeurige letters rood werden gemarkeerd. Bekijk frame voor frame, en het zal duidelijk worden dat de letters "Six Napoleons" spellen. Er werd ook verwezen naar het originele werk toen Thatcher werd vergeleken met Napoleon.
Een van de lichtere momenten in deze eerste aflevering kwam toen kijkers een foto zagen van Sherlock die John Watson schijnbaar uitschold. 'Zie je wel', zegt hij geërgerd, 'maar je observeert niet. Voor jou blijft de wereld een ondoordringbaar mysterie terwijl het voor mij een open boek is. Harde logica versus romantische eigenzinnigheid, dat is jouw keuze. Je slaagt er niet in om acties te koppelen aan hun gevolgen. Nu, voor de laatste keer, als je de rammelaar wilt houden, gooi je niet met de rammelaar. " Sherlock richt zich natuurlijk tot Rosie Watson, maar de hele toespraak (behalve de regel over de rammelaar) is overgenomen uit een ander verhaal van Doyle, 'A Scandal in Bohemia'.
De onbeweeglijke hond (die volgens Moffat echt onbeweeglijk was), genaamd Toby, was ook een onmiddellijk herkenbaar paasei voor elke Holmes-fan. De hond vergezelt Sherlock vaak in verschillende gevallen, maar hij woont niet bij hem. Hij woont ook niet bij Craig de hacker, maar bij een man die meneer Sherman heet. Hoe dan ook, Toby op het scherm bewees dat hij oneindig veel minder behulpzaam was dan Toby op papier. Nog een klein hapje van Sherlock Holmes; wanneer Mycroft het afhaalmenu uit zijn koelkast pakt, is de naam van het restaurant Reigate Square, vergelijkbaar met de naam van een ander kort verhaal van Sherlock, "Reigate Squire."
Er is ook een verwijzing naar "The Adventure of the Redheaded League" - wanneer Sherlock zijn conclusies aan een klant uitlegt, antwoordt hij met "Ik dacht dat je iets slims had gedaan, maar het is eenvoudig, nietwaar?" lijn wordt gebruikt door een klant in dat verhaal.
Het zijn de belangrijkere verwijzingen die echt bijdragen aan de plot van "The Six Thatchers" - te beginnen met Norbury. Dat is de achternaam van Vivian, de rustige en bescheiden (of zo dachten we) secretaresse die Mary uiteindelijk doodschiet; maar in Doyle's 'The Adventure of the Yellow Face' is het de naam van een wijk in Zuidwest-Londen. Sherlock, die altijd bekend stond omdat hij behoorlijk vol van zichzelf was, mist een belangrijke aanwijzing die daar in een huisje is verborgen, wat betekent dat hij de zaak niet kan oplossen. Naderhand zegt hij tegen John: 'Mocht het je ooit opvallen dat ik een beetje overmoedig word in mijn krachten, of minder moeite geef dan het verdient, fluister dan vriendelijk' Norbury 'in mijn oor, en ik zal er oneindig toe verplicht zijn aan u."
In 'The Six Thatchers' zegt Sherlock bij thuiskomst na de dood van Mary, geschokt en schuldig, tegen mevrouw Hudson: 'Als je ooit denkt dat ik een beetje vol van mezelf, eigenwijs of overmoedig word, zeg dan gewoon het woord 'Norbury' voor mij, zou je? Precies dat. Ik zou je erg dankbaar zijn."
Mary's dood is de canon van Sherlock Holmes, hoewel Moffat en Gatiss haar vertrek terecht veel meer gewicht gaven dan alleen de voorbijgaande opmerking die John in de verhalen geeft. Haar postume video vraagt Sherlock om "John Watson te redden", een zin die Mary en Sherlock samen tegenkwamen in "The Empty Hearse". De kans is groot dat die woorden een of andere alternatieve betekenis hebben, net zoals de "Ga naar de hel, Sherlock", die postcredits van Mary kwam, zeker ook doet. In dat geval zou "hel" heel goed kunnen verwijzen naar een specifieke plaats waar Sherlock meer te weten komt. Het kan zelfs betrekking hebben op de mysterieuze 'E' waarmee John een soort ongeoorloofde affaire lijkt te hebben. Gebruikt Moriarty de vrouw om dicht bij John te komen?
Hoewel "The Six Thatchers" misschien niet de sterkste aflevering van Sherlock ooit was, zijn het deze knikken - de subtiele en voor de hand liggende - die de show zo goed te bekijken maken en ervoor zorgen dat kijkers blijven terugkomen van meer. De verwijzingen naar canon, de rode haringen en de kleine hints over wat er gaat komen, dragen allemaal bij aan een show die kijkers genoeg te ontrafelen geeft in de dagen na elke aflevering. We zijn allemaal speurneuzen in dit spel - hoewel niemand van ons zo goed is in het raden van de uitkomst als meneer Holmes zelf.
Sherlock seizoen 4 gaat verder met 'The Lying Detective' op 8 januari op BBC 1 en Masterpiece