Sinds de twee populairste stripboekhuizen ter wereld meer dan tachtig jaar geleden voor het eerst op de scène verschenen, hebben Marvel (die in 1933 begon als Timely Publications) en DC Comics (die in 1935 als National Allied Publications begonnen) een lange staande, meestal vriendelijke, rivaliteit. De relatie was over het algemeen beminnelijk, met veel goedmoedige ribben terwijl elke uitgever om de beurt de ander belachelijk maakte. Af en toe werkten de twee zelfs samen aan projecten, zoals crossover-problemen en een mashupserie die eind jaren negentig door Amalgam Comics werd gepubliceerd (waarvan er vele op onze lijst van 10 Real Marvel & DC Character Mashups stonden).
Zoals de meeste rivaliteit gebruikelijk is, begonnen fans zich aan beide kanten te vormen en zouden ze natuurlijk hun 'team' steunen door meer te doen dan alleen de stripboeken van hun favoriete personages kopen. T-shirts, stickers, rugzakken, notitieboekjes, spelletjes en speelgoed (veel speelgoed) werden door fans over de hele wereld in een duizelingwekkend tempo geconsumeerd. Tot de opkomst van internet zo'n twintig jaar geleden, was de enige andere manier waarop een bescheiden fan zich kon aansluiten bij andere Marvel- of DC-fans (naast het kopen van die producten) via een BBS (Bulletin Board System) of een brief naar een vakblad.
Nu het internet iedereen een gelijke kans heeft gegeven om zijn mening te geven, is het voor fans van beide kanten niet moeilijk om snel een discussie te vinden in een commentaargedeelte waar dan ook op het web. Soms (lees: meestal) leiden deze discussies tot verhitte uitwisselingen, maar meestal zijn ze niets meer dan het stripboek-equivalent van een nerd-sneeuwballengevecht - leuk, maar zelden openlijk gewelddadig. Het lijkt er echter op dat dit in deze tijd allemaal aan het veranderen is.
Zoals Managing Editor van Screen Rant Ben Kendrick zo vakkundig aangaf, is Superhero Fandom de gouden eeuw van stripboekfilms aan het verpesten - en helaas is het waar. Bovendien lijkt het erop dat we verder zijn gegaan dan de standaard hyperbool van "Ik haat je omdat je iets leuk vindt wat ik niet leuk vind / iets wat ik niet leuk vind" en "Je favoriete komische personage / film / regisseur is waardeloos / is trash / zou moeten stoppen" tot iets veel bedreigender en eerlijk gezegd ronduit eng.
Onlangs hadden we de volgende opmerking op onze site geplaatst (die inmiddels is verwijderd):
Sterf alsjeblieft. Ik hoop dat veel mensen sterven tijdens de screening van een burgeroorlog. Massale schietpartijen. Voor het trollen van Batman v Superman. (sic)
Er waren verschillende andere opmerkingen die daarbij horen en, behalve dat ze ongepast waren, voelden we dat ze duidelijk de grens overschreden tussen een overenthousiaste stripfan zijn en het rijk zijn om anderen te bedreigen met een mogelijk gewelddadige misdaad (een van de berichten was vooral bedreigend). De reeks opmerkingen verontrustte ons voldoende dat we de informatie doorgaven aan de federale autoriteiten. Normaal gesproken komt de meeste retoriek die in woede wordt getypt - op dit en andere forums - neer op niets meer dan puffen op de borst en eindigt met kapotte toetsenborden - geen bedreigingen tegen de samenleving. Voor de duidelijkheid, dit is NIET de norm … maar helaas voelt het alsof het in de niet al te verre toekomst zo zou kunnen worden.
Het is ook niets waard dat, in de nasleep van die opmerking, responders snel alle DC-fans onder één paraplu gooiden - wat suggereert dat DC-fans "gekke" en "wanhopige" sociopaten zijn - alsof een slechte appel een hele fandom definieert. Dat is niet het geval, en we zijn gedwongen om ook veel met haat gevulde berichten van Marvel-fans te verwijderen. Het punt hier is niet welke fandom gekker of gewelddadiger is, het is om erop te wijzen dat de rivaliteit tussen Marvel en DC meer eng is geworden dan leuk.
Sommigen die dit lezen, kunnen zich afvragen: "Waarom zou je zo'n dreigement serieus nemen? Het is gewoon een idioot achter een toetsenbord dat naar buiten spuit." Vijf jaar geleden waren we geneigd het met je eens te zijn, maar helaas leven we nu in een tijdperk waarin zoiets als een theateropnames niet alleen kan gebeuren, maar ook daadwerkelijk is gebeurd - meer dan eens.
- Op 20 juli 2012 vond een nachtmerrieachtig evenement plaats tijdens de middernachtvertoning van The Dark Knight Rises in de Century 16 bioscoop in Aurora, Colorado. De veroordeelde moordenaar James Holmes kwam het theater binnen en opende het vuur op het publiek - waarbij hij twaalf onschuldige mensen doodde en 70 anderen verwondde.
- Op 13 januari 2014 ontstond er een ruzie over sms'en tussen twee klanten tijdens een vertoning voor Lone Survivor in de bioscoop Gove Cobb 16 in Wesley Chapel, Florida. Dat argument leidde ertoe dat Curtis Reeves (een gepensioneerde politie-kapitein) zijn vuurwapen trok en het vuur opende op Chad Oulson en zijn vrouw - hem vermoordde en haar verwondde.
- Op 23 juli 2015 ging de 59-jarige John Houser naar een vertoning van Trainwreck in de bioscoop Grand 16 in Lafayette, Louisiana en opende hij het vuur op het publiek - waarbij hij twee mensen doodde en negen anderen verwondde.
- Op 5 augustus 2015, tijdens een vertoning op Mad Max: Fury Road aan de Carmike Hickory 8 in Nashville, Tennessee, schoot de politie Vincente Montano dood nadat hij theaterbezoekers had aangevallen met een bijl en pepperspray.
We presenteren deze incidenten, niet als voorbeelden van hoe gewelddadig stripfans zouden kunnen zijn (geen van deze schietpartijen werd aangewakkerd door gebeurtenissen in de strip- of filmindustrie), maar hoe ernstig dergelijke dreigingen van gesuggereerd geweld kunnen en moeten worden genomen. Dus waar gaan we heen met dit alles?
We stellen voor dat het misschien tijd is voor Marvel en DC Comics om opnieuw samen te werken, zoals in het verleden, samenkomen als een collectieve stem en proberen deze obsessieve, hatelijke en schijnbaar gewelddadige fans te onderdrukken voordat ze (nog meer) krijgen. uit de hand.
Dit zou niet nieuw zijn voor beide uitgeverijen, aangezien er gevallen zijn geweest waarin de ene studio het toneelstuk van de andere ondersteunde. MCU-voorzitter Kevin Feige zei ooit over de DCEU:
… zoals ik altijd heb gezegd, als ze (stripboekfilms) allemaal goed zijn, hoe meer hoe beter. Het is een slechte zaak voor ons als een van hen niet goed wordt ontvangen. Als we een goede film hebben, en zij (DC Comics) hebben een goede film, dan helpt dat ons alleen maar. Dus laten we allemaal kalmeren.
Natuurlijk is geen van beide groepen verantwoordelijk voor de acties of woorden van hun fans. Hoe konden ze zijn? Ze staan niet in de vakbladen die geweld promoten tegen mensen die een hekel hebben aan hun personages en films. Evenmin moedigen ze anderen aan om in hun naam gewelddaden te plegen. De twee studio's op deze manier samen zien staan, als teken van solidariteit, zou wel eens de actie kunnen zijn die sommige van deze obsessieve fans tot het besef brengt: "Het is maar een stripboek." - een zin die veel lezers moeten onthouden voordat ze iets zeggen waardoor ze de verkeerde aandacht krijgen.
Het gaat er niet om of Superman of The Hulk zouden winnen in een gevecht of zelfs welke film meer geld verdiende dan de andere - uiteindelijk zijn dat allemaal gewoon dwaze, zinloze (hoewel leuke) gesprekken. Dit gaat over onszelf en andere enthousiastelingen aan een hogere standaard houden van wat het betekent om een "fan" te zijn van stripboeken, hun personages en hun verhalen. Superhelden van alle kanten beschermen uiteindelijk de onschuldigen, en als je dreigt met geweld tegen degenen die het niet met je eens zijn, dan ben jij de slechterik, niet de held. "Laten we allemaal kalmeren."
Opmerking voor onze lezers: dit is geen discussie over politiek of geweld in films, noch is het een debat over wapenrechten. We hebben dit artikel gepost in de hoop mensen bij elkaar te brengen - niet om andere dingen te benadrukken waar we over kunnen vechten. Als je op die andere onderwerpen wilt reageren, zoek dan een ander forum.