De avond van de Oscars-uitzending wordt beschouwd als de grootste avond van Hollywood, maar dat was het afgelopen jaar beslist niet het geval, toen de Academy Awards-show de laagste tv-kijkcijfers in zes jaar scoorde. Misschien wel de grootste boosdoener achter die drop-off waren de nominaties voor Beste Film; De American Sniper van Clint Eastwood was de enige die $ 100 + miljoen bruto aan de binnenlandse kassa had. Films als Birdman, Boyhood en Whiplash hebben allemaal hun fans, maar het waren geen projecten die grote menigten trokken. De beperkte aantrekkingskracht van de films die werden gehonoreerd, maakte het voor een meerderheid van het grote publiek moeilijk om zich zorgen te maken.
Het werd duidelijk dat de Oscars iets zouden moeten doen om dingen door elkaar te halen, zodat ze een herhaling van de lage opkomst van vorig jaar konden voorkomen. Gelukkig hebben de grote studio's de Academie een gouden kans op verlossing gegeven in 2015, aangezien verschillende spraakmakende films van het jaar ook tot de best beoordeelde werken van het jaar behoren. En ze zijn al begonnen lawaai te maken op het prijzencircuit.
Populaire films zoals Mad Max: Fury Road, Inside Out, The Martian en Star Wars: The Force Awakens hebben allemaal erkenning gekregen van organisaties als de National Board of Review, het American Film Institute en de Broadcast Film Critics Association (onder andere). Vanwege hun sterke aanwezigheid in de Oscar-voorlopers, hopen sommige fans dat dit het jaar is waarin de blockbuster doorbreekt en dat een paar (of alle) van deze films in de line-up voor beste films terechtkomen wanneer de Oscar-nominaties in januari worden aangekondigd.
Het zou leuk zijn om te zien hoe Furiosa, Joy, Mark Watney en Rey de doorgaans snobistische Academy Awards crashen, maar moeten de Oscars mainstream worden? Laten we de situatie eens bekijken.
De reden voor het uitgebreide veld
In 2008 heeft de Academie de beruchte The Dark Knight van Christopher Nolan afgekeurd in het veld Beste foto, waardoor er opschudding ontstond die ertoe leidde dat de groep hun richtlijnen veranderde. In 2009 maakten ze bekend dat er 10 genomineerden voor de beste film zouden zijn, waardoor meer "commercieel" werk de kans zou krijgen om te worden opgenomen. In de daaropvolgende jaren streden grote hits als Avatar, Inception en Toy Story 3 om de hoofdprijs van de Academie. En hoewel ze niet wonnen, was het toch leuk om te zien dat ze werden herkend.
Vanaf 2011 heeft de Academie een "glijdende schaal" line-up ingesteld voor Beste film, waar tussen de vijf en 10 films kunnen worden genomineerd (dit hangt af van het aantal stemmen voor de eerste plaats). Sinds die tijd hebben ze nooit een volledige lijst van 10 gehad, maar mainstream-werken zoals Django Unchained, Silver Linings Playbook, The Wolf of Wall Street en anderen vonden hun weg naar de ceremonie, wat op zijn beurt de Oscars hielp om hoge tv te verdienen waarderingen. Men zou kunnen stellen dat 2014 een anomalie was. In 2012 brachten zes van de negen beste foto's bijvoorbeeld een brutowinst van meer dan $ 100 miljoen op, en Zero Dark Thirty was daar met $ 95,7 miljoen.
Tegelijkertijd bevatte 2014 een aantal nogal vreemde snubs. Enkele van de meest besproken films van het jaar - Dawn of the Planet of the Apes, Gone Girl en zelfs Nightcrawler - werden grotendeels overgeslagen voor andere selecties. Dit is niet om iets weg te nemen van de films die werden genomineerd (ze hebben allemaal hun verdiensten), maar het lijkt hypocriet voor de Academie om films te negeren die veel geroezemoes hebben gekregen, zodat ze meer van de typische 'Oscar-films' kunnen eren die de meeste bioscoopbezoekers zien het niet. Het is ook vreemd dat er sinds 2010 geen deelnemersveld van 10 meer is, ook al zijn er meer dan genoeg films die een nominatie waard zijn (vorig jaar kregen slechts acht films de beste film).
Het uitgebreide veld geeft de Academie speelruimte bij het soort films dat ze nomineren. Zelfs als Mad Max, Inside Out, The Martian en The Force Awakens allemaal de line-up maken, blijven er nog maar liefst zes slots open voor "kleinere" films zoals Spotlight, Room en Carol. Zelfs als Star Wars 7 weinig kans heeft om de beste film te winnen, zou het hebben van het grootste filmevenement van het jaar een belangrijk onderdeel van de show zijn (buiten de technische categorieën) om het aantal kijkers een broodnodige boost te geven. Het doel van de Oscars is tenslotte om het afgelopen jaar in films te vieren, dus waarom zouden ze enkele van de meest geliefde weglaten?
De juiste balans vinden
De Oscars hebben een lastig koord om te lopen. Ze willen de kijkcijfers voor hun jaarlijkse uitzending verhogen, maar ze staan ook bekend om het eren van de ‘beste’ films (wat natuurlijk uiterst subjectief is). De Academy is zeer prestigieus, dus het laatste wat ze willen, is beschuldigd worden van toegeven aan de 'MTV-menigte' door een paar oprechte indies af te wijzen om plaats te maken voor een aantal commerciële films die niet de bekendheid van een Oscar nodig hebben nominatie brengt. Maar dat mist het punt.
Niemand zegt dat Transformers: Age of Extinction of The Hobbit: The Battle of the Five Armies op Oscar-avond de beste foto-montages zouden moeten krijgen. Kritische ontvangst is nog steeds de belangrijkste voorwaarde voor erkenning door de Academie. De meeste bioscoopbezoekers zouden niet klagen als Mad Max en The Martian binnen zouden komen, omdat ze die films leuk vonden en het waren eigenlijk geweldige films met ongelooflijke technische prestaties en krachtige berichten. Er zou een luidruchtige minderheid zijn (die is er altijd) die klaagt over het verlies van integriteit van de Academie en hun bezwijken aan de eisen van de menigte. Maar ironisch genoeg zou de Academie meer geloofwaardigheid kunnen krijgen als ze wat losser zouden worden en een beetje plezier zouden hebben bij het uitdelen van hun nominaties. En echt, het zou niets bijzonders zijn.
In het verleden stonden de Oscars open voor het uitnodigen van een aantal grote blockbusters. Jaws, Star Wars, Raiders of the Lost Ark, ET - The Extra Terrestrial, en alle drie de delen van The Lord of the Rings-trilogie slaagden erin om de Best Picture-line-up in vijf jaar tijd te kraken. Ja, er zijn een aantal in de branche veranderende tentstokken die zich niet bij die rangen hebben aangesloten, maar het laat zien dat de Academie niet zo allergisch is voor grote studiotarieven als sommigen zouden denken. Weinigen zullen ontkennen dat de films die in deze paragraaf worden genoemd de nominaties verdienden die ze ontvingen, aangezien ze allemaal op een bepaalde manier een diepgaande invloed hadden op Hollywood en het publiek en de magie van cinema vertegenwoordigden die zo veel mensen dierbaar zijn.
Zoals bovenaan vermeld, hebben mensen als Mad Max, Inside Out, The Martian en Star Wars 7 al indruk achtergelaten op verschillende stemgerechtigde instanties. Als de Academie het stigma wil bestrijden dat ze 'geen voeling' hebben met het grote publiek, doen ze er verstandig aan om er zoveel mogelijk van op te nemen. Het negeren van de oogst van kritische kaskrakers uit 2015 na alle aandacht die ze kregen, zou dus een vergissing zijn voor de Oscars. Met maar liefst 10 beschikbare plaatsen is er ruimte voor allerlei soorten films om aan de viering deel te nemen. Het is aan de Academie om dit te realiseren.
Gevolgtrekking
Dus moeten de Oscars mainstream worden? Het eerlijke antwoord is dat het ervan afhangt. In een jaar als 2015, waar zoveel grote films hun stempel hebben gedrukt, zou de Academie meer open moeten staan voor het binnenhalen van die enge commerciële films. Terwijl filmliefhebbers in films terugkijken op het jaar, zullen Mad Max, Inside Out, The Martian en Star Wars 7 enkele van degenen zijn waar ze als eerste aan denken. Als je ze op een Oscar-avond ziet, worden fans aangemoedigd om af te stemmen terwijl de industrie hun hoed op hen legt.
Er kan worden beweerd dat elk jaar ten minste één typische "tentpole" -foto bevat die veel lovende kritieken oogst en binnen zou moeten komen - zelfs als het net als de "token blockbuster" is. Of de Oscars hun horizon moeten verbreden of wat vers bloed met verschillende smaken moeten injecteren, is een discussie voor een andere dag. Maar wanneer zoveel andere grote prijsgroepen enkele van de grootste films van het jaar nomineren, moet de Academie bijna volgen, anders worden ze nog irrelevanter.