Dilithium is de sleutel tot alle pseudowetenschap van Star Trek - maar wat is dit zeldzame en kostbare kristal en wat kan het doen? De Star Trek-franchise heeft zich altijd overgegeven aan pseudowetenschap om zijn wonderen weg te redeneren, maar Gene Roddenberry realiseerde zich al snel dat er risico's waren bij het gebruik van bekende elementen als onderdeel hiervan. Vroege afleveringen van Star Trek hadden 'lithium' genoemd als de sleutel tot ruimtereizen, maar Roddenberry realiseerde zich dat iedereen in de echte wereld kon kijken en erkende dat de show helemaal niet overeenkwam met de werkelijkheid. Als resultaat bracht Star Trek een enkele subtiele verandering aan; zij hebben "lithium" vervangen door "dilithium", een volledig fictief kristallijn mineraal.
Ga door met scrollen om te blijven lezen Klik op de onderstaande knop om dit artikel snel te bekijken.
Begin nu
Het is grappig, zoals zo vaak het geval is met Star Trek, de waarheid is geïnspireerd door fictie. In 2012 waren onderzoekers van de Universiteit van Huntsville in Alabama verheugd om publiekelijk aan te kondigen dat ze werkten aan een fusiecel met deuterium en een stabiele isotoop van het metaal lithium in een kristallijne structuur, die ze vergeleken met dilithiumkristallen. Dit heeft het potentieel om de ruimtevlucht naar Mars dramatisch te versnellen. Maar in Star Trek kan dilithium natuurlijk veel meer doen.
In Star Trek is dilithium een zeldzaam en natuurlijk voorkomend kristal dat alleen op een handvol verschillende werelden voorkomt; hoe zuiverder de vorm van dilithium, hoe waardevoller het is omdat het minder bewerking behoeft om bruikbaar te worden gemaakt. Samenlevingen in de ruimtevaart geven de voorkeur aan dilithiummijnen, die een enorme hoeveelheid vervuiling kunnen veroorzaken. Maar over het algemeen wordt het de moeite waard gevonden; dilithium wordt gebruikt in sterrenschepen en reguleert de materie / antimaterie-reacties die de energie leveren die nodig is om door de ruimte te trekken en sneller te reizen dan het licht. In de Star Trek: Discovery korte "Runaway", werd Po - Koningin van de mijnbouwplaneet Xahia - overgehaald om het geheim van het opnieuw kristalliseren van dilithium aan Starfleet te onthullen. Het is misschien niet benadrukt in de aflevering, maar dit was een sleutelmoment in de galactische geschiedenis;het betekende dat Starfleet niet langer afhankelijk was van een volledig niet-duurzame hulpbron, omdat ze gebruikt dilithium konden herkristalliseren.
Er zijn aanwijzingen dat het woord "dilithium" een korte manier is om naar een hele familie van kristallijne substanties te verwijzen, die elk mogelijk iets andere eigenschappen kunnen hebben. Dat kan verklaren waarom het proces van Po enkele decennia heeft geduurd voordat het wijdverspreid werd in Starfleet, en inderdaad waarom Spock een nieuw proces ontwikkelde in Star Trek: The Voyage Home; hij werkte misschien met een ander kristal uit dezelfde familie. Dit zou ook passen bij de Star Trek: Voyager-aflevering "Threshold", waarin de bemanning van de Voyager een nieuwe vorm van dilithium ontdekte op een asteroïdenveld in het Delta Kwadrant. Deze stam van dilithium zou eigenlijk kunnen worden gebruikt om de transwarpbarrière te doorbreken en bij Warp 10 te reizen - maar dat bleek een gevaarlijk experiment te zijn.
Dilithium blijft een van de belangrijkste aspecten van de pseudowetenschap van Star Trek, ook al heeft de show het wijselijk vermeden het concreet te definiëren. Bronnen van dilithium zullen altijd belangrijk zijn, omdat de grondstof zelf essentieel is voor het reizen van de ketting, zelfs als het daarna opnieuw kan worden gekristalliseerd. Het valt nog te bezien of echte wetenschappers ooit een equivalent zullen vinden.