(WAARSCHUWING: dit is een recensie van Supergirl Seizoen 1, Aflevering 2. Er zullen SPOILERS zijn)
-
Nu de seriepremière van Supergirl uit de weg is geruimd, hebben de schrijvers die graag willen laten zien dat dit geen re-betead, re-imagining of recreatie van de Superman-legende is, hun werk voor hen uitgesneden. Of dat zou je tenminste denken. Gelukkig verandert de tweede portie van Kara Zor-El niet alleen het tempo, maar bewijst het ook dat de personages - net als de showrunners - geen tijd verspillen.
In "Stronger Together", geschreven door Greg Berlanti, Ali Adler en Andrew Kreisberg, leert Kara Zor-El (Melissa Benoist) dat een superheld zijn niet zo eenvoudig is als haar neef het doet lijken. Om haar publieke imago om te draaien en de mensen van National City te helpen die het nodig hebben, rekruteert ze James Olsen (Mehcad Brooks) en Winn (Jeremy Jordan) - maar James realiseert zich dat zijn banden met de held opnieuw zijn eigen talenten overschaduwen. Ondertussen komt Kara's tante Astra (Laura Benanti) tevoorschijn om haar plan uit te voeren, Kara's zus Alex (Chyler Leigh) te ontvoeren en oog in oog te gaan staan met haar nichtje.
Klein beginnen
Als er één klacht was die we tegen de Supergirl-première hadden ingediend, was het dat de schrijvers bij het bewijzen van het concept van de serie hun sterretje iets te snel naar de finish hadden gehaast. Gelukkig hadden ze nog maar één aflevering nodig om te laten zien dat uiterlijk bedrieglijk kan zijn (een truc die eerder werd uitgehaald met de andere superheldenshow van het productieteam, The Flash). In het vervolghoofdstuk gaat Kara van een nieuwe held ter plaatse naar een lachertje in de roddelpers.
Een held zien worstelen om een crisis op te lossen of erger te maken, is niet helemaal nieuw of ongehoord. Maar de rode en blauwe panty en de kenmerkende 'S' op Kara's borst maken de situatie het vermelden waard. Immers, Supermans onoverwinnelijkheid en gewoonte om altijd 'het goede te doen' maakt hem zo'n moeilijk personage om te schrijven. Gezien het feit dat Kara's duidelijke ongemak, gebrek aan ervaring en goede bedoelingen een verademing zijn in de Superman-mythologie - maar ze doen veel, veel meer.
Het zou gemakkelijk zijn geweest om stil te staan bij Kara's onzekerheid of gewonde zelfvertrouwen, of zelfs te focussen op haar door kryptoniet verzwakte trainingssessie totdat fans ongeduldig werden voor gecertificeerde superheldinnen. In plaats daarvan wordt haar geïmproviseerde olievlek gebruikt om zowel haar karakter als de algehele structuur van de show vooruit te helpen: Kara realiseert zich dat het haar nicht jaren heeft gekost om het werk onder de knie te krijgen, en om het zelf te doen, heeft ze wat hulp nodig.
Team Supergirl?
Betreed de liefdesdriehoek waarop is gezinspeeld sinds de personages voor het eerst werden uitgebracht: de zelfverzekerde James Olsen, de vriend (* zucht *) Winn, en de superkrachtige jonge vrouw die allebei hun aandacht heeft getrokken. Gelukkig heeft hun wederzijdse interesse om Supergirl te helpen dezelfde mate van publieke aanbidding te bereiken als Superman de hoogste prioriteit. En zelfs als de montage van superheroics-coördinatie-via-headset van tevoren is afgespeeld op zowel Arrow als The Flash, is het doorspekt met genoeg humor en hart om te voorkomen dat fans er tegen op gaan.
Terwijl Winn voorlopig op de achtergrond blijft, wordt hij achtergelaten om in stilte naar Kara te smachten (en met kabeldramedies, dat is een plek die hij de komende seizoenen zijn thuis zou kunnen noemen), krijgt James Olsen een onverwacht stukje ontwikkeling. De pilot-aflevering liet doorschemeren dat de prestaties van de fotojournalist werden ondermijnd door zijn vriendschap met Superman - het winnen van een Pulitzer omdat Supes 'poseerde voor een foto - maar dat lijkt een heel reëel subplot in de toekomst te zijn.
Dat is goed nieuws voor kijkers, aangezien Brooks meer dan in staat is om een stem te geven aan een zelden aangesproken, maar onvermijdelijke kant van zijn klassieke komische personage. Heeft de faam om simpelweg 'Superman's Pal' te zijn een prijs? Dat is een vraag die waarschijnlijk nooit zal worden gesteld in een Superman-film - waardoor het slechts een van de vele redenen is dat "Stronger Together" bewijst dat Supergirl van bijzonder belang zou moeten zijn voor fans van DC's grote blauwe Boy Scout. Vooral degenen die hun Kryptonians fantastisch vinden, niet "donker".
Veel drukte over Krypton
We zouden elk moment kunnen opsommen of ervoor zorgen dat fans van de Superman-strips, films of zelfs Smallville - een kryptonietmes, heat vision star-wedstrijden, enz. - tevreden zijn, maar het grotere geheel is indrukwekkender. Omdat Supergirl, met slechts twee afleveringen achter de rug, niet alleen heeft bewezen dat ze geen Superman-rip-off is, maar ook heeft uitgelegd waarom het verhaal van haar personage echt anders is en, in veel opzichten, boeiender dan dat van Kal-El.
Sommige kijkers waren waarschijnlijk verbaasd om te horen dat Superman bijna niets over Krypton weet, aangezien de twee synoniem zijn voor reguliere kijkers. Het is Kara die echt een product is van die wereld, zich bewust is van buitenaardse soorten, de cultuur van Krypton en blijkbaar zelfs de ware betekenis van Supermans 'S'.
En als ze beweert dat teamwerk een Kryptonische eigenschap is - een eigenschap die haar neef negeert omdat hij, in tegenstelling tot haar, alleen weet hoe hij het alleen moet aanpakken - hebben de schrijvers een indrukwekkende prestatie geleverd: ze hebben niet alleen een heldin gecreëerd die de meest bekende superheld in twijfel, maar vertrouwen op gevestigde (en bekende) mythologie om het te doen.
In de seriepremière vertelden de showrunners het publiek dat Supergirl een verrassing zou zijn voor degenen die dachten dat Superman het hele verhaal was. Deze week lieten ze het zien.
Volgende: Supergirl Premiere: 12 Easter Eggs You Missed
Supergirl keert maandag om 20.00 uur terug met "Fight or Flight". Bekijk hieronder een voorbeeld van de aflevering: