We mogen aannemen dat acteur Robbie Amell terugblikt op 2015 als een bijzonder goed jaar. Het zag hem niet alleen de hoofdrol spelen tegenover Mae Whitman in het kritische succes The DUFF, of een volwaardige DC Comics-superheld worden in het gedeelde Flash / Arrow-universum van The CW, maar leverde hem ook een rol op tegenover Kevin Spacey in de high-concept komedie van Barry Sonnenfeld. Negen levens.
Dat is nogal een ommekeer van de gebeurtenissen uit de mislukte CW-serie The Tomorrow People, en boordevol persoonlijke momenten - niet in de laatste plaats de speling van het lot die hem ertoe bracht een avondje televisieprogramma te delen met neef Stephen Amell, maar het scherm delen als twee Justice League-leden. We hadden onlangs de gelegenheid om die samenwerking met Amell te bespreken, samen met andere verhalen uit The Flash-set, tegenover Mae Whitman (Parenthood), zijn hoop op het tv- en filmuniversum van DC en nog veel, veel meer.
-
Een maand geleden speelde je op tv een DC Comics-superheld. Nu film je een film van Barry Sonnenfeld waarin Kevin Spacey een kat speelt. Hoe surrealistisch is je leven op dit moment?
Robbie Amell: (Lacht) Kevin is neergeschoten. Hij schoot de eerste drie weken van het filmen. Ik kan je niet vertellen hoe cool het was. Ik ben zo'n grote fan van hem om de vreemdste reden: ik dacht dat K-PAX zo'n geweldige film was. Ik heb hem dat verteld. Ik dacht: “Trouwens, het hele kaartenhuis, Usual Suspects, dat is allemaal geweldig. Maar ik ben een grote K-PAX-fan. " Hij vond dat best grappig.
Maar het is onwerkelijk. Ik ga aan de slag met mensen naar wie ik ben opgegroeid en waar ik zo'n grote fan van ben. Christopher Walken zit in deze film. Mijn vader heeft me Pulp Fiction en Get Shorty opgevoed en nu werk ik met een man uit elk van die films, of de man die er een heeft geregisseerd. Ik ben gewoon heel blij om te zijn waar ik ben en ik ben er erg enthousiast over.
Een van de meest aangename verrassingen van The DUFF was dat je niet de stuntelige onaangename jock speelde, of de lieve beste vriend; je speelde een combinatie van beide. Was je gretig om Wesley te spelen vanwege zijn dubbele karakter, omdat het zo tegen het type was voor dat soort films?
Robbie Amell: Allereerst bedankt. Dat waardeer ik. Om eerlijk te zijn, ik las de eerste 30 pagina's en ik legde het script neer en ik pakte het bijna niet meer op, omdat het personage die stereotiepe sukkel was. Ik ken die vent. Ik ben opgegroeid met die jongen op de middelbare school. Ik wilde dat niet doen. En mijn verloofde overtuigde me om de rest ervan te lezen. Je hebt ontdekt dat deze man een hart heeft, hij is nog maar jong, en hij is gewoon een beetje een idioot en zegt dingen die hij waarschijnlijk niet zou moeten doen. Maar er is gewoon iemand als Bianca (gespeeld door Mae Whitman) voor nodig, gewoon een vriend, om hem een beetje op te roepen om een beetje te veranderen.
Het leuke was dat ik bij het lezen zeker een versie van mezelf zag in het personage waar ik net wat meer plezier kon hebben. Ik hou van de relatie tussen hij en Bianca. De mensen bij CBS Films waren erg cool, en tijdens de bijeenkomst zeiden ze: "We willen dat deze film echt en geaard aanvoelt en we gaan veel ruimte geven voor improvisatie." Ik ben zo'n grote fan van Mae's, en dat was ik eerder. Ik kende haar werk van Arrested Development en Parenthood. Ik wist dat er veel improvisatieachtergrond was, dus toen ik scheikunde ging lezen met haar, bracht ik een aantal alternatieve regels binnen. Ze miste nooit een beat. Ze zat er altijd bovenop. Maar ik maakte haar aan het lachen om een echt ongepaste grap. We moeten dat gewoon vijf weken doen, probeer elkaar gewoon aan het lachen te maken en het gevoel te geven dat deze twee mensen echt een relatie kunnen hebben.
Je vertelde hoe belangrijk chemie is, en je sprak in het verleden over de uitdaging om lid te worden van The Flash, een bestaande cast binnen te stappen om Ronnie Raymond te spelen in een flashback die een soort van instant chemie vereiste met Danielle Panabaker. Hoe evolueerde die uitdaging in de loop van het seizoen? Was je op het einde lid van de familie geworden, of moest je een plek voor jezelf zoeken naast de andere castleden?
Robbie Amell: Nee, het leuke van Danielle is dat we een gemeenschappelijke vriend hebben - Aaron Yoo, die een jaar eerder met mij op The Tomorrow People was - hij zei: "Jullie zullen het zo goed met elkaar vinden." En Danielle is zo lief. Ik kan niet genoeg aardige dingen over haar zeggen. En nogmaals, de producers waren geweldig, want we hadden geen tijd samen gehad. Toen we gingen zitten, bleven we een beetje rondhangen en ze zeiden: "Voel je vrij om gewoon de regels te veranderen. Geef het het gevoel dat jullie deze geschiedenis en deze relatie hebben. " Dus we hebben een paar dingen uitgeprobeerd in de eerste paar scènes.
Wat ik altijd leuk vond aan Ronnie Raymond, was dat hij de dingen niet al te serieus neemt. Hij is een beetje maf, waarvan ik dacht dat het een eigenschap was
het is iets waar ik me mee kan identificeren. Ik hou er echt van om een beetje gek te spelen. Chris Pratt doet het heel goed. Ik denk gewoon dat hij zich daardoor realistischer voelt en meer als een maatje. Dus ze lieten me daarmee rondhangen. Het leuke is dat ze daar zo'n geweldige cast hebben. Het is alsof 80% dezelfde crew is als The Tomorrow People. Dus het voelde echt alsof ik terugging naar seizoen 2 met een paar nieuwe gezichten.
Toen Victor Garber werd gecast, hadden hij en ik een jaar eerder samengewerkt aan een kleine tv-film. Hij is zo'n geweldige acteur en net zo ongelooflijk een vriend. Toen ik hem voor het eerst ontmoette, sprak ik hem over mijn verloofde die van Titanic hield. Toen ze op de set kwam, voordat ze zelfs maar op de set kon komen om me gedag te komen zeggen, had hij haar opgezocht, had haar neergezet en haar oor over Titanic gepraat en haar het gevoel gegeven dat ze familie was. Victor is ongelooflijk. We gaan uit eten wanneer we samen in de stad zijn. Het is gewoon een leuk gezin op Flash. Het is echt een fijne plek om te werken.
Nu je op de set bent met Barry Sonnenfeld, van tv naar film en terug, hebben mensen zo vaak gezegd dat deze superhelden-tv-shows bijna lijken op het maken van een speelfilm. Is dat uw indruk geweest?
Robbie Amell: Ja. Het enige grote verschil is dat je bij The Flash elke acht dagen een feature maakt. Als je aan een echte functie werkt, heb je
op Nine Lives denk ik dat we 47 opnamedagen hebben. Op één aflevering van The Flash heb je acht opnamedagen plus een tweede eenheidsdag. Dus het enige verschil dat ik echt zie, is tijd. Je hebt die vrijheid in functies om meer tijd te nemen met scènes, maar met dat gezegd zijnde, die shows - Flash, Arrow, ik weet zeker dat sommige van de andere - ze gewoon zo soepel bewegen. En om zoveel werk te doen in acht dagen, zegt het echt iets over de cast en crew en alle betrokkenen. Dat zijn echt enorme, enorme producties. En je doet elke acht dagen een gloednieuwe kleine functie.
Het lijkt er nu op dat Victor een meer substantieel deel van Firestorm gaat spelen, wat leuk voor hem is, aangezien je alle glorie-shots hebt gekregen als de superheld. Hij heeft ook gezegd dat jullie allebei terugkeren voor de première van het volgende seizoen van The Flash. Maar je moet nog worden bevestigd voor DC's Legends of Tomorrow. Ik weet dat je cryptisch gaat zijn, maar als de immense Firestorm-fans die we zijn, kun je ons dan iets plagen?
Robbie Amell: Ik kan je niets anders vertellen dan dat ik volgend seizoen in The Flash zal zijn.
Nou, dat is een opluchting.
Robbie Amell: Dat is alles wat ik je kan vertellen. Sorry. (lacht)
Het is grappig om er zelfs maar over te discussiëren, aangezien we in het eerste seizoen een kleine bijrol voor Ronnie verwachtten en niet wilden hopen. Een paar maanden snel vooruit en er is Firestorm, direct naast de strippagina - een volwaardige superheld. Wist u dat het plan erin ging? Was het een groot geheim dat je wist te bewaren, of was je verrast om te horen hoe substantieel een rol het zou blijken te zijn?
Robbie Amell: Nee. Ik bedoel, ik onderschat Greg Berlanti en Andrew Kreisberg en Geoff Johns nooit, omdat ze zo ongelooflijk goed zijn in wat ze doen. Maar toen ik de aflevering las, barstte ik in vlammen uit en vlieg ik weg - allereerst lachte ik als de tiener - nee, de 10-jarige versie van mezelf - maar ik vroeg ze: "Is dit te vroeg? ? Wil je me redden door weg te vliegen? " Ze zeggen: "Oh nee. we zijn net begonnen."
Ik heb het fantastisch gehad om dit personage te spelen. Het trieste is dat er een moment in de finale was dat moest worden weggelaten alleen omdat het zo'n enorme aflevering was en het eigenlijk niets te maken had met een plot waarin ze materiemanipulatie introduceerden. Er is een scène waarin Danielle's personage mijn temperatuur controleert en me een keer geeft. Ik bel Victor in de kamer en we smelten samen, en ik verander haar thermometer in een narcis. Het was net een hele leuke, lieve manier van showen
.omdat ze vraagt of het goed komt, en ik heb zoiets van: "Eigenlijk worden we behoorlijk goed in dit hele Firestorm-gedoe." En we fuseren zonder zelfs maar een tel te missen en veranderen dat in een bloem. Het was een leuk moment, maar uiteindelijk had het gewoon geen invloed op de plot.
Dus, materiemanipulatie, ik weet zeker dat het opnieuw zal worden geïntroduceerd, of misschien zal het beschikbaar zijn op de dvd-regisseur van de aflevering. Maar er is zoveel dat ze kunnen doen met dit personage. Mijn grootste angst met het personage was dat hij te krachtig was. Ik denk dat dat soms een probleem kan zijn. Ik heb het gevoel dat dat het enige probleem is dat ik ooit heb met het Superman-stripboek, behalve kryptoniet, hoe stop je deze man? Maar ze hebben ongelooflijk werk verricht.
Hoeveel haast had het om het scherm daadwerkelijk te delen met je neef als twee DC-superhelden?
Robbie Amell: Dat was zo gaaf. Ze vertelden ons dat ze zouden proberen een manier te bedenken om het te doen. Het grappige was dat er een heleboel verschillende versies waren geschreven waarin we regels met elkaar hebben en uiteindelijk zeiden ze gewoon: "We weten niet hoe we dit moeten doen zonder het publiek een por te geven en ze een knipoog te geven." Dus lieten ze het gewoon achter zoals, zoals … we spreken elkaar niet aan (lacht). We zijn er allebei voor zaken en dat is het, wat ik eigenlijk best grappig vond.
Stephen is de cheerleader geworden voor zowat elke DC Comics-aanpassing en zegt dat dit, zoals hij het ziet, het begin is van de gouden eeuw van superhelden op tv. Bent u van een gelijkaardige geest?
Robbie Amell: Oh, absoluut.
Als dat het geval is, hoe zult u er dan op terugkijken om daar deel van uit te maken?
Robbie Amell: Ik ga mijn droom waarmaken elke keer als ik op The Flash mag spelen. Maar hij heeft volkomen gelijk. Ik bedoel, de technologie is nu op een punt gekomen waarop visuele effecten er op televisie fantastisch uit kunnen zien. Je hebt anderhalf uur lang geen 200 miljoen dollar nodig om er goed uit te zien. Niet alleen dat, ik bedoel dat het filmniveau op televisie net verder gaat dan het vroeger was, van de shows op The CW met Arrow en Flash tot de trailer voor Supergirl, die absoluut enorm was. Ik heb Daredevil binnen een week doorzocht. Het was onwerkelijk. Hij heeft helemaal gelijk. Het is echt een ongelooflijke tijd om voor de televisie te werken.
Oké, ik hoop dat je ons hier kunt verrassen. Omdat je nu officieel lid bent van het DC Comics Universum, waar kijk je de komende jaren het meest naar uit van DC?
Robbie Amell: Oh, man.
Het hoeft er geen te zijn.
Robbie Amell: Ik ben erg geïnteresseerd in Ben Affleck als Batman. Ik denk eigenlijk dat hij een goede keuze is. Ik maak me een beetje zorgen over een Batman versus Superman-film, alleen maar omdat het zo is
.Ik vind het gewoon heel moeilijk om voor elkaar te krijgen. Ik ben erg opgewonden om het te zien, maar ik denk dat het erg moeilijk is om die twee personages in dezelfde film in evenwicht te brengen. Maar ik ben een grote Ben Affleck-fan. Ik denk dat hij een goede keuze is voor Bruce Wayne. Zolang hij geen Boston-accent heeft, denk ik dat hij geweldig zal zijn.
Super goed. Nogmaals bedankt dat je de tijd hebt genomen om met ons te praten, en veel succes met de rest van de productie.
Robbie Amell: Bedankt. Graag gedaan. Leuk om met je te praten.
-
De première van seizoen 2 van de Flash staat gepland voor het najaar van 2015. De DUFF is nu beschikbaar op dvd en Blu-ray.