Wet Hot American Summer: Ten Years Later brengt een geweldige cast samen die nostalgie tot een lachertje maakt in een erg grappige vervolgreeks.
In eerste instantie lijkt de verwaandheid van Wet Hot American Summer: Ten Years Later beide een noodzakelijk antwoord op de absurditeit van de acteurs die merkbaar ouder worden tussen de release van de eerste film uit 2001 en de prequel-serie voor Netflix uit 2015, Wet Hot American Summer: First Dag van het kamp. Maar het lijkt ook gewoon een ander niveau van berekende dwaasheid van een zeer grappige cast die uitblinkt in het één-op-stap gaan van het ene absurde moment na het andere. De indrukwekkende lijst met spelers had gemakkelijk van een tweede zomer doorgebracht met de adviseurs van Camp Firewood een nieuwe hilarische stint van acht afleveringen op de streamingdienst kunnen maken, maar in plaats daarvan zetten de makers David Wain en Michael Showalter de satirische blik van de serie op de toekomst.
.nou, de toekomst van de originele film, om te zien waar de personages eindigen tien jaar na de gebeurtenissen in de eerste film.
De sprong voorwaarts verandert de serie niet zoveel; het vindt nog steeds een behoorlijke hoeveelheid van zijn humor door op nostalgie te spelen. Dit keer is het echter de vroege jaren 90 in plaats van de jaren 80 - wat, gezien de voortdurende liefdesrelatie van de televisie met het laatste decennium, deze vervolgreeks tot een welkome uitschieter maakt en een show die slim genoeg is om door te gaan naar het volgende grote ding. Serieus, over een paar jaar, wanneer het onvermijdelijke verzet tegen Stranger Things in volle gang is, zal iedereen Wet Hot American Summer: Ten Years Later bekijken als een waarschuwingsteken dat onopgemerkt bleef.
Voorzichtig of niet, Ten Years Later slaagt erin om van het verstrijken van de tijd een hilarisch oppervlakkige grap op zich te maken. Het enige dat echt is veranderd aan deze personages, is de manier waarop ze eruitzien, waardoor, gezien hoe lang het geleden is dat de originele film is gemaakt, de incongruentie van de acteurs en de geschatte leeftijden van de personages die ze spelen nog steeds registreren als grappig. De goodie-goodie van Amy Poehler Susie is nu een feestende producer / uitvoerend producent, Ben van Bradley Cooper is nu Adam Scott (letterlijk) en Andy van Paul Rudd is in feite het personage van Matt Dillon uit Singles. De serie slaagt er nog steeds in om films uit die tijd te spiesen, deze keer afkeerend van coming-of-age-sekskomedies zoals Meatballs, Porky's en Revenge of the Nerds, en in plaats daarvan op zoek naar romantische komedies uit de jaren 90,en zelfs over de invloedrijke indiefilmgolf van het decennium door het personage van Zak Orth.
Tien jaar later is echt de vervulling van een belofte - een bedacht door (van alle mensen) Ben van Bradley Cooper - dat de bende van Camp Firewood over 10 jaar samen zou komen om te zien hoe hun leven verloopt. Hoewel dat de deur opent voor de serie om de personages nieuwe dingen te geven om over te praten, en een paar nieuwe personages om mee te communiceren, zoals Jai Courtney's Garth, is het meestal gewoon window dressing om verschillende belachelijke plot-apparaten te introduceren die verschillende verhalen en gebeurtenissen aandrijven. Coop (Showalter) is op zoek naar het einde van zijn boek, terwijl hij nog steeds een relatie overweegt met Katie (Marguerite Moreau), die na een decennium denkt dat ze misschien klaar is om met een man als hij te daten. Er zijn andere 'volwassen' discussies die zorgen voor een aantal domme, eenmalige grappen, zoals Gary (ADMiles) wordt verheven tot een plek waar hij kan pronken met zijn culinaire vaardigheden, terwijl Orth's JJ smacht naar nieuwkomer, Sarah Burns 'Claire door haar constant op video op te nemen.
De grootste verandering is ook een van de beste grappen van de serie: dat Adam Scott nu Ben is, ter vervanging van de waarschijnlijk zeer drukke Bradley Cooper in de rol. Cooper schoot beroemd al zijn First Day of Camp-scènes in één dag, waardoor de adoptie van zijn DJ Ski Mask-identiteit een noodzakelijk idee was dat de unieke relatie van de show met continuïteit onderstreepte, wat ook zorgde voor een behoorlijk goede visuele grap. Hetzelfde concept is van toepassing, met karakters die terloops verwijzen naar Ben die zijn afwijkende septum laten corrigeren, wat resulteert in deze kleine verschuiving in zijn uiterlijk. Cooper's afwezigheid zorgt niet alleen voor een geïmproviseerde Parks & Recreation-reünie, het lijkt veel op de retroactieve toevoeging van de eerder genoemde Burns en Mark Feuerstein (als Mark), die onhandig worden samengevoegd tot daadwerkelijke beelden van de originele film,wat zorgt voor een reeks lopende grappen waar de Showalter en Wain keer op keer op inspelen.
Naast de in-grappen, die net zo snel en furieus zijn als altijd, laat de show nog steeds ruimte over voor een verhaallijn met voormalig president Reagan en president George HW Bush, gespeeld door respectievelijk Showalter en Michael Ian Black, dat is een voortzetting van het bizarre complot met Dutch en zijn plannen om Camp Firewood een decennium eerder te vernietigen.
Hoe gek de verhaallijnen, inside jokes en plot-apparaten ook zijn, de cast en makers van Wet Hot American Summer weten hoe ze ze allemaal met de juiste mate van oprechtheid moeten verkopen. De show zou helemaal niet werken als de personages werden betrapt terwijl ze naar het publiek knipogen. In plaats daarvan wordt zelfs een geïmproviseerde seksscène tussen de H.Jon Benjamin-stemhebbende Can of Vegetables (née Mitch) en een serveerster langs de weg gespeeld met een niveau van rechtlijnigheid dat de grap grappiger maakt op een manier die op de een of andere manier verhindert dat het alleen maar grof is.
Het is dezelfde soort echtheid die The State, Showalter's The Baxter en de andere twee delen van dit verrassend duurzame franchisewerk heeft gemaakt. Het valt niet te zeggen of Wet Hot American Summer weer bij elkaar zal komen voor nog eens acht afleveringen, maar aangezien de cast en makers nog steeds genoeg A-materiaal vinden om de show mee te vullen, zou het moeilijk zijn om een reden te vinden om dat niet te doen om nog een reis naar Camp Firewood te maken.
Wet Hot American Summer: Ten Years Later is in zijn geheel beschikbaar op Netflix.