De monsterfilm is een vintage horror-hoofdbestanddeel dat de afgelopen jaren een comeback is begonnen. Met films als It, Pacific Rim en The Shape of Water is het duidelijk dat ze nog steeds hun publiek hebben. Horror zoals we die kennen begon met monsterfilms en wezenskenmerken van klassieke cinema.
Vóór de gore-fests die we vandaag kennen, hadden we de originele iconen van horror zoals Dracula, de Wolf Man en Frankenstein's Monster. Wat veranderde? Deze engerds zijn nog steeds bekende namen, maar zijn al een tijdje niet meer op het grote scherm verschenen. Hier zijn 10 klassieke filmmonsters die een opstanding nodig hebben voor het witte doek.
10 Imhotep / The Mummy
Hoewel Universal Studios "probeerde" om een mummiefilm in de moderne tijd te brengen, is er geen vervanging voor het origineel. Imhotep is de oorspronkelijke gemummificeerde gek die het moderne publiek moet herinneren aan het tijdperk van goden en monsters. Hoewel de Brenden Frasier-versie van de film iconisch is, is het Karloffs origineel dat we nodig hebben.
De mummie uit 1932 was absoluut huiveringwekkend en Boris Karloff levert een hypnotiserende en sinistere weergave van Imhotep. Het is een film die minder over shock gaat en meer over sfeer. Met moderne filmtechnieken en het juiste script zouden we dolgraag een terugkeer van het originele ondode monster willen zien.
9 Jekyll en Hyde
Hoe lang is het geleden dat je dit paar buiten een Engelse les hebt gezien? Hoewel verschillende films en tv-aanpassingen het verwrongen verhaal met twee gezichten van Robert Louis Stevenson hebben gebruikt, hebben we in tijden geen echte speelfilm gezien. We hebben een aantal moderne versies van het verhaal gezien, maar we willen de zaken terugbrengen naar de mist in Londen waar het allemaal begon.
We moeten een terugkeer zien naar de klassieke gothic horror, en dit is de film om het te doen. Het beeld van de afschuwelijke Hyde die door de straten van Londen slentert, heeft een soort slasher-filmkwaliteit die mensen vaak vergeten. Het is tijd om Jekyll en Hyde weer van de pagina te halen.
8 Quasimodo
Hoewel Disney zogenaamd een remake in de maak heeft, weten we niet zeker hoeveel het van het bronmateriaal zal kosten. The Hunchback of Notre Dame is een ander soort monsterfilm waarin de mensheid het monster is, niet de hoofdpersoon. Er zijn verschillende versies van deze trope, maar Quasimodo is een van de meest bekende.
Quasimodo is geen slechterik, maar voor de ogen van de wereld is hij een monster. Het is een verhaal waar veel kijkers achter kunnen komen. Met moderne make-upeffecten konden we een nieuw gezicht voor de gebochelde zien en een film hebben zo groot en groots als de Notre Dame zelf.
7 The Creature from the Black Lagoon
Met het fenomenale succes van The Shape of Water, denken we dat het tijd wordt dat de originele Gill Man wat broodnodige aandacht krijgt. Als je de originele film niet hebt gezien, is het eigenlijk een van de engste functies in de Universal Monsters-serie. Als een monster ooit een moderne hervertelling nodig had, is het deze groene kerel.
Van alle universele monsters is het schepsel misschien wel de meest roofzuchtige. Waar zoiets als een weerwolf wordt aangedreven door een vloek, is het schepsel een biologische schepping die jaagt en zich gedraagt als een dier. Het zou zeker een interessante thriller worden voor een modern publiek.
6 De Wolfman
We hebben het hier niet over je typische weerwolf uit de tuinvariëteit, we hebben het over de originele lycantroop. Hoewel het in 2010 een remake kreeg met Benicio Del Toro, die ondanks de recensies eigenlijk best goed is, is het al een tijdje geleden dat we hem hebben gezien. Moderne weerwolven hebben zoveel te danken aan deze man, maar ze lijken het vergeten te zijn.
We geloven dat als het weerwolfverhaal terug zou worden gebracht naar zijn vervloekte en mystieke oorsprong, we iets zouden krijgen dat meer lijkt op het origineel. Fantasie-horrorfilms zijn de laatste tijd enigszins uit populariteit geraakt, dus wat is een beter moment om ze terug te brengen dan met een klassieker.
5 Dracula
Geen moderne interpretaties meer, geen geromantiseerde chickfilms / tienergeschreeuw meer. We hebben een Dracula nodig die teruggaat naar zijn monsterlijke wortels. Wat mensen vergeten is dat het verhaal van Dracula in de eerste plaats een horrorverhaal is en op de tweede plaats een gothic romance. Vampierfilms van vandaag zouden Bram Stoker en Bela Lugosi zeker in hun graf laten draaien.
Hoewel Dracula Untold ons een voorproefje gaf van het originele monster, hebben we een Dracula-film nodig die 100 procent horror is. We willen de vervallen kasteelcrypten zien, Renfield in het gesticht en de jacht onder leiding van Dr. Vanhelsing. Breng de dagen terug voordat vampiers schitterden.
4 Monster van Frankenstein
Nog een ander klassiek monster uit de literatuur, de wereld van monsterfilms, heeft een nieuwe, bij voorkeur meer getrouwe bewerking van Frankenstein nodig. Beschouwd als de katalysator van het sci-fi-genre, heeft het een passende verfilming nodig. Hoewel de film Victor Frankenstein diende als een soort eerbetoon aan het genre, was het niet bepaald de beste weergave van de bron.
De versie van James Whale is de gouden standaard voor klassieke monstersfilms, maar we zouden graag zien dat een versie van het verhaal van Mary Shelley tot leven wordt gebracht met moderne methoden. Een mix van zowel de klassieke film als het literaire meesterwerk zou ideaal zijn, misschien zelfs opgenomen in zwart-wit. Op dit moment kunnen we alleen maar dromen.
3 marsmannetjes / buitenaardse indringers
Er was een tijd in de filmgeschiedenis dat buitenaardse indringers het engste waren om van achter de sterren te komen. Sindsdien zijn buitenaardse indringers het onderwerp geweest van meer actie-zware films in plaats van de angstaanjagende sci-fi films van weleer. Films zoals Independence Day zouden niet bestaan zonder War of the Worlds.
Denk er eens over na, hoe zou het menselijk ras eerlijk zijn tegen een ras van wezens die veel verder ontwikkeld zijn dan wij. We moeten een buitenaardse film zien die teruggrijpt naar horror en klassieke sci-fi. Het is veel te lang geleden dat we zijn gewaarschuwd voor kosmische verschrikkingen en ons is verteld om naar de lucht te kijken.
2 De onzichtbare man
Hoewel Blumhouse naar verluidt een remake verzint, heeft The Invisible Man al een hele tijd geen films meer. Met uitzondering van films als Hollow Man is het concept al jaren wat sluimerend. We moeten een terugkeer zien van de hoek van de gekke wetenschapper die beroemd is geworden door de grote Claude Raines.
Het is gemakkelijk om van de Invisible Man een psychotische slasher te maken die niet gezien of gepakt kan worden, maar we zien liever een complex sci-fi-verhaal met elementen van zwarte komedie. Hopelijk kiest Blumhouse niet voor de gemakkelijke manier om dit personage aan te passen.
1 The Phantom of the Opera
Sinds Joel Schumacher's bewerking van de Andrew Lloyd Webber-musical hebben we een goede weergave gezien van deze pionier van het horrorgenre. Berucht gemaakt door Lon Chaney's make-up en portret, was de Phantom ooit het engste wezen dat uit het horrorgenre kroop. Toen werd hij geromantiseerd en werd hij een Broadway-ster.
Een echte Phantom-film zou meer scares en minder showmelodieën bevatten. De musical is fantastisch, maar wat de wereld nodig heeft, is een juiste bewerking van de roman van Gaston Leroux. Het is een grotesk liefdesverhaal met een moordmysterie dat alles met elkaar verbindt. Wat heeft een monsterfilm nog meer nodig?