Na 17 jaar uit de lucht te zijn geweest, is Seinfeld een van de zeldzame sitcoms uit de jaren 90 die vandaag net zo goed te bekijken is als toen het in première ging. De zelfbenoemde 'Show About Nothing', die zich afspeelt in New York City, bevatte een groep van vier vrienden die niet werkten aan een doel of karakterontwikkeling, ze werden gewoon geconfronteerd met overdreven versies van de absurditeiten waarmee we allemaal dagelijks worden geconfronteerd, maar op hun eigen verwrongen manier.
Seinfeld werkte jarenlang samen met andere rating-juggernauts The Cosby Show, Cheers, Mad About You, Friends, Frasier en ER, en diende als het hart van het NBC-monopolie op donderdagavond op komedie, Must See TV. Seinfeld's cijfers, die door het grootste deel van zijn negen seizoenen durende run (1989-1998) zijn geliefd, worden vandaag als niet te evenaren gezien. Zelfs het slechtste seizoen had maar liefst 17,7 miljoen kijkers per aflevering, en het laatste seizoen trok wekelijks 38 miljoen kijkers. De laatste aflevering, "The Finale", werd bekeken door 76,2 miljoen Amerikanen, oftewel 27,9% van de nationale bevolking op dat moment.
Er zijn pogingen gedaan om de geliefde serie te kwantificeren en alle afleveringen te rangschikken van beste naar slechtste. Met name Vanity Fair en Vulture.com hebben deze oefening uitgevoerd, met zeer uiteenlopende resultaten. Slechts twee afleveringen overlappen elkaar in hun top tien. Zelfs onze eigen beste afleveringen van Seinfeld passen niet perfect bij deze twee. Deze ongelijkheid is begrijpelijk met 169 afleveringen, elk met ten minste drie subplots, die elkaar elk half uur lang doorkruisen.
De verschillen laten ons met een ongemakkelijk gevoel achter, omdat deze lijsten misschien enkele verborgen juweeltjes naar de bodem hebben gedwongen, wachtend om gevonden te worden. We hebben de afleveringen bekeken die gemiddeld waren in de onderste helft van de gecombineerde ranglijst, en yadda yadda yadda, dit zijn Screen Rant's 10 meest onderschatte afleveringen van Seinfeld:
10 The Parking Garage (Seizoen 3, Aflevering 6)
Omdat de hele aflevering zich afspeelt in de parkeergarage van een winkelcentrum in New Jersey, is deze aflevering een van de weinige die niet meerdere divergerende en convergerende verhaallijnen bevat.
Jerry Seinfeld (Jerry Seinfeld), George Costanza (Jason Alexander), Elaine Benes (Julia Louis-Dreyfus) en Kramer (Micheal Richards) zijn allemaal naar New Jersey gereisd om voor Kramer een airconditioner te kopen. Geconfronteerd met problemen met de klok, zoals Elaine die een levende goudvis in de hand houdt, Jerry die moet plassen, en George's dinerplannen met zijn ouders in Manhattan, om nog maar te zwijgen over Kramer die het zware apparaat draagt, gaan uren voorbij terwijl ze op zoek zijn naar Kramers auto in de enorme garage.
Een eerdere aflevering, "The Chinese Restaurant", wordt algemeen erkend vanwege het gebruik van het vergelijkbare apparaat voor "flesafleveringen", waarbij de personages allemaal op één locatie worden bewaard gedurende het hele avontuur. "The Parking Garage" doet dit niet alleen beter, maar vervult ook de missie van de serie: niets.
Opmerkelijke regel: "Weet je, ik heb vanwege mijn toestand een openbare plaspas gekregen van de stad. Helaas is mijn kleine broertje er vanmorgen mee het huis uitgelopen."
9 The Alternate Side (Seizoen 3, Aflevering 11)
Laten we om te beginnen erkennen dat dit een beruchte aflevering is. Jerry's auto wordt gestolen, een man krijgt een beroerte, Woody Allen krijgt glas in zijn oog en een tweede plot houdt in dat een gastpersonage zijn baan verliest. Er is één regel die de aflevering verlost, de vaak geciteerde en een van de beroemdste regels uit de serie: "Deze pretzels maken me dorstig!"
Om te voorkomen dat de lokale bevolking parkeerkaartjes krijgt, verplaatst een lokale man, Sid, auto's van de ene kant van de straat naar de andere. Wanneer George voor hem invalt terwijl Sid zijn zieke neef bezoekt, gaat hij door met het verknoeien van het werk en een ongeluk veroorzaken.
Dit ongeval treft zowel Elaine als Kramer. Elaine's vriend, met wie ze van plan was het uit te maken, krijgt een beroerte die wordt verergerd als de ambulance niet kan arriveren vanwege het ongeval, terwijl Kramer, die een beetje rol had gekregen in een Woody Allen-film, verslag uitbrengt aan de groep dat de regisseur wil stoppen met het maken van films in New York vanwege de vertragingen. Tegen het einde van de aflevering hebben Sid's klanten hem in de steek gelaten en heeft Kramer op de set een zwaar ongeval op de werkplek veroorzaakt.
Met een verhaallijn die draait om het ongemak van Elaine om voor haar vriendje te zorgen dat het slachtoffer is van een beroerte, is het gemakkelijk in te zien waarom mensen de aflevering te laag waarderen. Het zijn niet alleen fans die zich ongemakkelijk voelen bij het concept; Jerry Seinfeld noemt dit om die reden zelfs zijn minst favoriete aflevering. Desalniettemin kunnen de donkere elementen best leuk zijn als ze je niet ongemakkelijk laten voelen.
Opmerkelijke regel: "Deze pretzels maken me dorstig!"
8 The Good Samaritan (Seizoen 3, Aflevering 20)
Als elk personage is gemaakt met de gedachte om één uniek kenmerk aan de show te geven, is Kramer er aantoonbaar voor mainstream-gelach, aangezien zijn slungeligheid een bepaald niveau van fysieke komedie aan de serie toevoegt. Van alle afleveringen is "The Good Samaritan" de bekroning van Kramers lichamelijkheid, met zijn epileptische aanvallen die de sleutel vormen tot de hele aflevering.
Geplaagd door aanvallen die hij zich niet herinnert, kan Kramer er niet achter komen waarom hij zijn hoofd heeft gestoten. Het is gebleken dat zijn aandoening wordt veroorzaakt door het geluid van de stem van Entertainment Tonight's Mary Hart. George behandelt de gevolgen van het zijn van de 'andere man' in een affaire, vooral als de echtgenoot erachter komt. De relatief alledaagse verhalen van Jerry en Elaine gaan over leugens; Jerry liegt tegen Elaine over de confrontatie met een huurmoordenaar, en Elaine vindt een voormalige minnaar van het stierenvechten uit.
Afgezien van Kramer's uniek getriggerde aanvallen, is een bijzonder hoogtepunt Jerry's suggestie om te zeggen "je ziet er zo goed uit" in plaats van de standaard "zegene" nadat iemand anders niest. Dit kan, afgezien van een echt proces tegen seksuele intimidatie, in 2009 hebben geleid; we denken nog steeds dat het een mogelijke oplossing is voor iedereen die op zoek is naar alternatieve zegeningen na het niezen.
Opmerkelijke regel: "Je ziet er zo goed uit."
7 The Letter (Seizoen 3, Aflevering 21)
Tegen de tijd dat deze aflevering werd uitgezonden, had Seinfeld al invloed gehad op de populaire cultuur door uitdrukkingen als "Hallo, Newman" en "Deze pretzels maken me dorstig" te populariseren. Maar deze aflevering is de eerste keer dat de serie een commercieel item heeft gemaakt, een item dat nog steeds te vinden is in slaapzalen op universiteiten over de hele wereld.
Kramer poseert voor een portret van Jerry's vriendin, Nina (Catherine Keener). Een ouder echtpaar ziet het schilderij en wordt verliefd op de 'innerlijke schoonheid' van de ongeraffineerde Kramer. George bezoekt haar zolder met Jerry, en nadat ze de bende kaartjes heeft aangeboden voor de box van haar vader bij het Yankees-spel, voelt hij dat hij iets moet kopen. Nadat ze tegen haar baas heeft gelogen om naar de wedstrijd te gaan, veroorzaakt Elaine opschudding in het stadion omdat ze weigert haar Orioles-pet af te doen. Met een foto van het gevecht die de kranten haalt, probeert ze ervoor te zorgen dat meneer Lippman (Richard Fancy) niet leert dat ze de bris van zijn zoon heeft gedumpt om naar een balspel te gaan.
De bewondering van het stel voor 'The Kramer' is een van de beste zelfreflecterende momenten uit de serie. Het ontzag voor hem komt overeen met de manier waarop het publiek was toegewijd aan een personage dat vaak wordt beschreven als een 'hipster-doofus'.
Opmerkelijke Line: "Hij is een walgelijke, aanstootgevende bruut, en toch kan ik niet wegkijken."
6 The Pitch (Seizoen 4, Aflevering 3)
Een extreem belangrijke aflevering om vele redenen, "The Pitch" begint een verhaalboog die doorgaat tot het einde van het seizoen: Jerry krijgt een tv-deal. Hierdoor ontstaat de unieke meta-invalshoek van 'een show over niets' binnen 'een show over niets'. Ook ontmoet George een vrouw die in en uit de show springt als de enige andere vrouw dan zijn moeder met wie hij de schijn van een relatie kan behouden, waardoor zijn leven vanaf dit punt verandert.
Na een geweldige standup-act wordt Jerry benaderd door NBC-leidinggevenden om een sitcom-idee te pitchen. Maar als hij wordt geraakt door een writers block, roept hij de hulp van George in, en hij stelt voor dat ze een "show over niets" maken. George krijgt een angstige razernij en nadat de leidinggevenden het idee hebben doorgegeven, begint hij aan een typische Costanza-stijltirade. Na de ontmoeting begint George echter een relatie met een van de leidinggevenden, Susan Ross (Heidi Swedberg).
Deze aflevering markeert ook het begin van een terugkerend verhaal over "Crazy" Joe Davola's obsessie met de Elain Benis. Hoewel interessant, is dit verhaal vrij duister en eindigt het met een poging tot moord in de stijl van John Wilkes Booth.
Notable Line: "Dat is het soort hulp dat je nodig hebt. Niet de een keer per week voor tachtig dollar, nee. Je hebt een team nodig. Een team van psychiaters die de klok rond werken, aan je denken, conferenties houden, je observeren zoals de zoals ze deden met de olifantenman."
5 The Junior Mint (Seizoen 4, Aflevering 20)
"The Junior Mint" is als een 22 minuten durende versie van het soort grap waar een 12-jarige jongen dol op zou zijn. De titel Junior Mint komt echter alleen voor in een klein deel van de secundaire verhaallijn, en de aflevering kan beter "The Mulva" worden genoemd.
Jerry gaat uit met een vrouw (Susan Walters) wiens naam hij is vergeten. Hij kan zich maar één feit herinneren, en dat is dat haar naam klinkt als een vrouwelijk lichaamsdeel. Deze plaag is zowel een van de grootste kenmerken van de aflevering als een mogelijke ondergang, omdat het gemakkelijk is om meer tijd te besteden aan het nadenken over de naam in plaats van zich te concentreren op de plot.
Ze besluit dat de beste naam 'Mulva' is en loopt weg, terwijl hij op het allerlaatste moment haar echte naam ontdekt.
Opmerkelijke regel: "Delores!"
4 The Chinese Woman (Seizoen 6, Aflevering 4)
Seinfeld was nooit verlegen om zich te wagen aan het onderwerp ras ("The Cigar Store Indian", "The Puerto Rican Day Parade", "The Diplomat's Club"). "The Chinese Woman" bewandelt die weg ook, maar het doet het op een manier die dient als een onderzoek naar stereotypen die we hebben over andere mensen en hoe culturen kunnen worden toegeëigend.
Jerry en Elaine zien Frank Costanza (Jerry Stiller) over straat lopen en een man in een cape ontmoeten (Larry David). Jerry probeert met George over de mysterieuze man te praten, maar hij krijgt een gekruiste lijn en begint een gesprek met de verkeerde beller, Donna Chang (Angela Dohrmann), van wie hij aanneemt dat hij Aziatisch is. Tijdens de aflevering worstelt Jerry met het feit dat Donna, hoewel Joods, hard lijkt te werken om betrokken te zijn bij de Aziatische cultuur.
George ontdekt dat de man met de cape Franks advocaat was en dat zijn ouders een scheiding overwegen. Na een paar wijze woorden van mevrouw Chang volgt George's moeder Estelle (Estelle Harris) de confucianistische wijsheid en besluit bij Frank te blijven.
Als je bedenkt hoeveel schermtijdseriemaker Larry David heeft ontvangen op Curb Your Enthusiasm, is het verrassend hoe weinig hij op het scherm in Seinfeld heeft doorgebracht. Naast het uitspreken van de heer Steinbrenner, is dit een van de keren dat we hem wel zien, en als "The Man in the Cape" maakt hij een opvallende indruk op het publiek.
Opmerkelijke regel: "Hoe kon Jerry niet hallo zeggen?"
3 The Soup Nazi (Seizoen 7, Aflevering 6)
Er moet een of andere schrijffout zijn geweest voordat deze aflevering op een lijst met ondergewaardeerde afleveringen van Seinfeld verscheen. Waarschijnlijk de bekendste aflevering van allemaal, "The Soup Nazi" is ook een van de meest geciteerde afleveringen van de hele serie. The Soup Nazi is zo'n cultureel icoon dat hij sinds de aflevering talloze keren is opgedoken; Accura's verkopen, een liefdadigheidsinstelling voor voedsel promoten en in een aflevering van NBC's Scrubs.
Met alle vier de hoofdpersonages die betrokken zijn bij het hoofdperceel, begint de bende soep te eten vanaf een kraampje dat wordt gerund door een man die bekend staat als de 'Soup Nazi' (Larry Thomas) vanwege zijn strikte bestellingsregels: specifiek dat je niet krijgt om te klagen over de service. Als George om zijn gratis brood vraagt, wordt zijn soep weggehaald. Wanneer Jerry's vriendin Sheila (Alexandra Wentworth) hem in de rij kust, wordt ze van de tribune geschopt. Nadat Elaine te veel tijd nodig heeft om te bestellen, wordt ze een jaar lang uit de winkel geweerd. Echter, Elaine heeft haar wraak nadat Kramer haar een vervangende kast vindt, die toevallig ooit eigendom was van de Soup Nazi en al zijn geheime recepten bevat.
Opmerkelijke regel: "Geen soep voor jou!"
2 The Millennium (Seizoen 8, Aflevering 20)
Hoewel genoemd naar het feit dat Kramer en Newman (Wayne Knight) ongewild concurrerende feesten hebben gepland voor de nacht van 31 december 1999, is "The Millenium" meer gericht op het verhaal van George dan op de Kramennium / Newmannium-vete.
Met een aanbod om het scoutingprogramma van Mets over te nemen, komt George voor een dilemma te staan: hij moet worden ontslagen door de Yankees, in plaats van te stoppen, om de nieuwe baan onder MLB-regels te krijgen. Jerry doet zijn best om zijn naam bovenaan het snelkiesnummer van zijn vriendin Valerie (Lauren Graham van Gilmore Girls) te krijgen; en in het proces mishaagt haar stiefmoeder, die jaren heeft gewerkt om de top te bereiken. Op zoek naar Maya-kleding, vindt Elaine een vijand in een nonchalante winkeleigenaar, waarbij Kramer Elaine helpt haar wraak te nemen door droogmiddelen voor kleding te verwijderen.
Deze aflevering valt op als een uitstekende karakterstudie van George Costanza: als hij een kans kreeg bij zijn droombaan door de mislukking die altijd van hem werd verwacht, kan George de bal niet goed genoeg laten vallen. Wanneer hij het uniform van Babe Ruth ruïneert met een slordige lunch, prijst meneer Steinbrenner hem voor een "uit met het oude, in met de nieuwe" houding. Als hij tijdens een wedstrijd in een pak over het veld schiet, juichen de fans hem toe. Nadat hij de trofee van de World Series heeft vernietigd, staat hij op het punt te worden ontslagen als zijn baas, de heer Wilhelm (Richard Herd), naar binnen komt om de donder en de Mets-positie te stelen. Door zijn vergeefse pogingen om ontslagen te worden, bewijst George dat hij werkelijk overal verschrikkelijk in is.
Opmerkelijke regel: "Oké. Ik denk dat ik mezelf gewoon moet oppakken, afstoffen en mezelf weer neer moet werpen."
1 The Reverse Peephole (Seizoen 9, Aflevering 12)
Terwijl de serie aan het aflopen was, geeft deze aflevering wat extra schermtijd aan twee niet-hoofdfavorieten van castfans; Elaine's on-again, off-again liefdesbelang Puddy (Patrick Warburton), en haar oude bewonderaar en Jerry's oude aartsvijand, Newman.
Elaine heeft een probleem met de pelsjas van Putty, die ze nog nooit heeft gezien, omdat ze in de winter nooit zijn uitgegaan. Jerry, George, Kramer en Elaine, uitgenodigd op het appartementverwarmingsfeest van hun vriend Joe Mayo, besluiten om een massagestoel voor hem te kopen, maar George gebruikt de stoel en blijft steken met de volledige kosten. Kramer en Newman installeren omgekeerde kijkgaten om hinderlagen te vermijden, maar lopen in conflict met hun huisbaas, vooral wanneer blijkt dat Newman de geheime minnaar is van de vrouw van de huisbaas, Svetlana.
Waarschijnlijk een van de laatste afleveringen van de serie waarin een nieuwe term in de volkstaal wordt geïntroduceerd, de "George Costanza-portemonnee" als een term voor elke portefeuille die tot een breekpunt is gevuld met kaarten, contant geld en bonnetjes. Het moment dat de overvolle portemonnee explodeert, is vreemd genoeg bevredigend en symbolisch voor de hoeveelheid komedie die de serie heeft gepropt, en het naderende lot van de show met nog maar negen afleveringen.
Opmerkelijke regel: "Alle tekens wijzen op ja."
-
Natuurlijk heeft iedereen zijn eigen favoriete Seinfeld- afleveringen. Wat zijn jouw favorieten? Wat had op deze lijst moeten staan? Laat het ons weten in de comments!