Het is nu moeilijk te geloven, maar voordat de eerste Avengers-film in 2012 op de schermen verscheen, was het een gewaagd voorstel.
De film was een enorme hit, het stelen van de donder van de laatste aflevering van Christopher Nolan's Batman-trilogie, het verdringen van theaters, het vullen van de koffers van Disney en het achterlaten van elke andere studio om hun eigen filmische universum te maken dat zou kunnen uitmonden in een cross-over filmevenement.
Focussen op financieel rendement negeert een cruciaal element van het succes van de MCU: elk stukje talent wordt zorgvuldig doorgelicht, uitgelokt en verzameld.
Het gaat niet alleen om het krijgen van de beste schrijvers of regisseurs of sterren, het gaat ook om het krijgen van degenen die, in voor- en tegenspoed, de missie van Marvel kunnen volbrengen.
Het behoeft geen betoog dat de acteurs die hun eigen franchises leiden - Robert Downey Jr., Chris Evans, Chris Hemsworth, Chadwick Boseman - de Avengers- films hebben gemaakt tot wat ze zijn.
Niet elke castingkeuze werkt echter even goed. De MCU heeft enkele van de beste cinematografische castingbeslissingen van deze eeuw genomen, maar zelfs zij maken fouten.
Deze lijst kijkt naar de castingbeslissingen die de Avengers-films pijn deden, omdat ze teleurstelden, niet helemaal werkten of afgeleid werden van de film. Het belicht ook de Avengers-uitvoeringen die de films hebben geholpen.
Hier zijn dan de 11 castingbeslissingen die de Avengers-films pijn doen (en 12 die ze hebben gered).
23 23. Hurt: Paul Bettany
Mensen vergeten vaak dat Paul Bettany in zekere zin de tweede Avenger is die wordt geïntroduceerd.
Hij was de stem van JARVIS in de allereerste Iron Man voordat hij in Age of Ultron overstapte naar de volledige superheld Vision.
Ondanks dat hij minder dan tien minuten had in zijn eerste filmische uitje, was Bettany's Vision actief in de MCU.
Het vernietigde Ultron, begon een relatie met Scarlet Witch en was een belangrijk onderdeel van de plot van Infinity War.
Bettany speelt Vision echter minder als een emotieloze robot en meer als een stereotiepe Britse butler.
Geïntroduceerd in tegenstelling tot de oneindig veel charismatische Ultron, lijdt Vision als een personage. Ondanks dat het een van de krachtigste entiteiten in de MCU is, is Vision de minst interessante Android van de franchise.
22 22. Opgeslagen: Mark Ruffalo
De Hulk is een beroemde moeilijke rol. Geen enkele acteur behalve Lou Ferrigno had er succes mee, en zowel Eric Bana als Edward Norton hadden een dieptepunt in hun carrière omdat ze het probeerden.
De toevoeging van Mark Ruffalo aan de selectie van Avengers werd met voorzichtige interpretatie ontvangen.
Blijkbaar was hij de perfecte keuze. Ruffalo lijkt niet alleen vaag op de Hulk, hij heeft jarenlang genuanceerde, gecompliceerde personages gespeeld in een Bruce Banner die pragmatisch maar gemarteld is.
De meeste acteurs spelen de Hulk als een tikkende tijdbom. Ruffalo kwam erachter dat de sleutel tot het personage Banner speelde als een uitgeputte man.
Dit is nog indrukwekkender gezien het feit dat Ruffalo geen zelfstandige film had om zijn interpretatie van het personage te ontwikkelen.
21 21. Hurt: Gwyneth Paltrow
Pepper Potts zou nooit het favoriete personage van de MCU worden, en de aanwezigheid van Gwyneth Paltrow in de Avengers-films helpt niet veel. Niet alle schuld hiervoor ligt bij Paltrow.
Zelfs in de Iron Man-films wordt Pepper opgezadeld met conventionele liefdesbelangen.
Het is een weerspiegeling van de vroege dagen van de MCU, en misschien van superheldenfilms in het algemeen, dat veel van de bogen van de vrouwelijke personages vertrouwden op handig geplaatste obstakels en gevaarlijke momenten in plaats van op daadwerkelijke personageontwikkeling.
Hoewel haar rol in Avengers aanzienlijk lager is, voegt haar uiterlijk niet veel toe.
Pepper is geen bijzonder interessant personage en Paltrow zelf lijkt zich vaak te vervelen in de rol, wat haar afwezigheid in de meest recente films zou kunnen verklaren.
20 20. Gered: Tom Holland
Net als de Hulk van Mark Ruffalo is Tom Holland's Spider-Man het bewijs dat grote superhelden niet altijd oorsprongsverhalen nodig hebben.
Fans van Tobey Maguire (en in mindere mate Andrew Garfield) zijn het daar misschien niet mee eens, maar Holland's Spider-Man is de meest getrouwe versie van het personage.
Dit komt omdat Holland erin slaagt om het optimisme en de krioelende energie van de rol vast te houden, waardoor piekerigheid en angst naar buiten sijpelen zonder het personage te verteren. Het is een koorddans, en Nederland heeft het het beste gedaan.
Wat zijn beurt in Infinity War verwoestend maakt. Veel personages vallen uiteen, maar Holland's wanhopige smeekbeden en schreeuwen om het leven terwijl hij uiteenvalt in Starks armen, brengen de tragedie echt naar huis.
De volgende Avengers-film kan een deel van de schade ongedaan maken, maar de prestaties van Holland zullen waarschijnlijk een van de meest beklijvende momenten van de franchise blijven.
19 19. Hurt: Aaron Taylor-Johnson
Van alle personages die de Avengers-films bewonen, is Quicksilver van Aaron Taylor-Johnson misschien wel de meest wegwerpbare.
Verschijnend in Age of Ultron, bestond zijn boog uit hem die van onwaarschijnlijk naar verlost ging en vervolgens naar opgeofferd.
Schrijver / regisseur Joss Whedon schreef hem eigenwijs en irritant te zijn, en Taylor-Johnson kan nauwelijks worden bekritiseerd omdat hij erin leunde, maar de uitvoering overbrugt nooit de kloof tussen de acties van het personage in de eerste helft en wat zijn lot in de tweede helft is. zou moeten betekenen.
Taylor-Johnson heeft gedenkwaardig werk geleverd in andere films, zelfs in andere superhelden, en kreeg lovende recensies als John Lennon in Nowhere Boy en won prijzen voor Nocturnal Animals.
Als Quicksilver verkocht hij echter de karakterontwikkeling niet en evenaarde hij de prestaties van Evan Peters niet als hetzelfde personage in X-Men: Days of Future Past een jaar eerder.
18 18. Opgeslagen: Elizabeth Olsen
Natuurlijk, het accent is vlekkerig, maar Elizabeth Olsen's Wanda Maximoff is het emotionele hart van de Avengers.
Ze kan ook geen pauze nemen. Tegen het einde van Age of Ultron rouwt ze om haar broer. In Infinity War moet ze Vision vernietigen en dan kijken hoe Thanos het opnieuw doet voordat ze zelfs maar kan desintegreren.
In een genre-licht op liefdesverdriet of blijvende gevolgen, krijgt ze het leeuwendeel.
Olsen maakt deze momenten effectief. Als aanvankelijke antagonist in Age of Ultron laat ze de pijn achter haar motivaties doorschijnen.
In Infinity War worden haar angst en verdriet voelbaar naarmate de inzet stijgt.
Olsen herinnert ons eraan dat de bereidheid van de MCU om serieuze acteurs weg te lokken uit het indiefilmcircuit net zo belangrijk is voor hun succes als welk CGI-effect dan ook.
17 17. Hurt: Julie Delpy
Een andere in een lange reeks verheerlijkte cameo's die overdreven worden in persberichten, Julie Delpy verschijnt kort als Madame B. in Age of Ultron.
In de hallucinatie van Natasha Romanoff is zij de spionnenmeester die Romanoff in een huurmoordenaar heeft veranderd.
Delpy is een van de beste acteurs van haar generatie, een bekende schrijver / regisseur op zich, maar het is twijfelachtig of haar filmtijd in Age of Ultron meer dan een minuut of twee duurde.
Soms is het inzetten van toptalent een mooie bloei, maar soms is het voldoende om je te laten wensen dat je in plaats daarvan naar een andere film keek.
Gezien het feit dat deze aflevering al een beetje overvol was, was Delpy's cameo genoeg om ons te laten wensen dat we al een op zichzelf staande Black Widow-film konden krijgen of gewoon door konden gaan met het plan van Ultron.
16 16. Opgeslagen: Scarlett Johansson
Scarlett Johansson is regelmatig het opzwepende meisje van de media, maar haar werk in The Avengers is een grote zegen voor de franchise.
Als Natasha Romanoff oftewel Black Widow heeft Johansson een cruciale rol gespeeld bij het samenbrengen van het Avengers-team en ervoor te zorgen dat ze op het scherm blijven.
Ondanks dat ze nooit de hoofdheld of slechterik is van een op zichzelf staande film, is haar personage gegroeid en ontwikkeld over meerdere films en franchises.
Veel hiervan is te danken aan het vermogen van Johansson om zowel kwetsbaar als veerkrachtig te spelen. Nadat ze de rol zo vaak hebben gespeeld, kunnen sommige acteurs in de verleiding komen om hem op te bellen en een salaris te innen.
Johansson blijft lagen toevoegen aan elke uitvoering, waardoor zelfs kleine hoeveelheden schermtijd met emotioneel gewicht worden doordrenkt.
15 15. Hurt: Don Cheadle
Don Cheadle is een van de grootste acteurs die vandaag de dag werkt, maar als Colonel James Rhodes / War Machine is zijn aanwezigheid in de MCU verrassend saai.
Meer dan alleen de Avengers-films pijn doen, resoneert de uitvoering van Cheadle gewoon niet bijzonder goed.
Hij nam een rol over die was ontstaan door een andere acteur, is meestal stevig in de sidekick-zone geplaatst en het meest dramatische dat hem overkwam deed zich voor in een Captain America-film.
Rhodey is een minder belangrijk personage dat er gewoon een beetje is en toevallig wordt gespeeld door een geweldige Amerikaanse acteur die eruitziet alsof hij niet veel te doen heeft.
Als je bedenkt hoeveel er in deze films gebeurt, is het niet moeilijk voor te stellen dat hij zich net zo verveelt met het personage als het publiek.
14 Opgeslagen: James Spader
James Spader had een legendarische carrière in Hollywood voordat hij werd gecast als Ultron in de tweede Avengers-film. In de handen van Spader werd Ultron sardonisch, dreigend en vreemd charmant.
Het is een bewijs van de prestaties van Spader dat Ultron in een film vol met personages en boordevol plotbeats het scherm vasthoudt wanneer het erop staat.
Elke geërgerde zucht en monoloog is een akelig humoristisch moment.
Veel MCU-films zijn bekritiseerd omdat ze eentonige, oninteressante schurken hebben, maar de Avengers-serie heeft dit grotendeels vermeden met scherp schrijven en goede casting.
Terwijl de MCU zijn schurken routinematig cast met 's werelds beste personage-acteurs - Mads Mikkelsen, Christopher Eccleston, Jeff Bridges - zijn de resultaten meestal niet zo memorabel.
Het is de verdienste van Spader dat maar weinig acteurs zoveel plezier hebben in hun poging om de wereld te vernietigen, terwijl ze ook doen alsof ze ons een plezier doen.
13 13. Gekwetst: Linda Cardellini
De rol van Linda Cardellini in Age of Ultron zorgde voor verdeeldheid. Joss Whedon beschreef haar als het geheime wapen van de film, maar veel fans waren het daar niet mee eens.
Dit is een gevoelig gebied. De liefdesbelangen van de MCU worden vaak genoemd als de zwakste elementen van de films, en giftige fandom schept onevenredig misbruik op actrices die worden opgeroepen als de natte deken voor de opwindende, charmante mannelijke hoofdrolspeler.
In Age of Ultron is de rol van Cardellini echter generiek, wat verrassend is gezien de staat van dienst van Whedon als het gaat om het schrijven van sterke vrouwelijke personages.
Cardellini heeft laten zien dat ze zelfs een kleine rol met hart en wijsheid kan bezielen, dus het is even verrassend dat haar uitvoering helemaal melodrama en schmaltz is.
Als echtgenote is mevrouw Barton een rots, maar als personage en optreden kan ze net zo goed een uitgesneden papier zijn.
12 12. Opgeslagen: Jeremy Renner
Hawkeye van Jeremy Renner is de bron van veel spot. Hij bestrijdt buitenaardse indringers en gevaarlijke robotlegers met pijl en boog, terwijl zijn teamgenoten geavanceerde technologie en de krachten van het universum gebruiken.
Desondanks verkoopt Renner's optreden in de Avengers-films de geest van de films. Beschouw deze zin uit Age of Ultron eens: “De stad vliegt en we vechten tegen een leger robots. En ik heb een pijl en boog. Het slaat allemaal nergens op."
Hij volgt het vervolgens met een opzwepende toespraak die Scarlet Witch in de Avengers introduceert.
In de handen van een andere acteur kunnen deze regels lachwekkend zijn, maar Renner kanaliseert de juiste hoeveelheid cynisme en ernst om tegelijkertijd de kritiek van fans te stoppen, de belachelijkheid van het uitgangspunt te erkennen en het op de een of andere manier herkenbaar te maken.
Laura Barton heeft gelijk: de Avengers hebben hem nodig om ze aan de grond te houden.
11 11. Opgeslagen: bevoegdheden Boothe
Hollywood-tentstokken worden meestal niet gered door personage-acteurs in kleine rollen die alleen hun stem bevatten, maar dat was de schittering van wijlen Powers Boothe.
Boothe verschijnt laat in de eerste Avengers als onderdeel van de World Security Council die toestemming geeft voor het vernietigen van New York City.
De tv-projecten van de MCU zouden onthullen dat dit personage Gideon Malick is, maar het is het vermogen van Boothe om een wegwerprol om te zetten in een serieuze bedreiging in de originele Avengers-film die hem een plek op deze lijst oplevert.
Boothe was een productieve acteur die bekend stond om zijn schorre stem, dus het was een goed idee om hem te casten, maar in een beperkte tijd werd Boothe in feite de secundaire slechterik van de film en verhoogde de inzet met slechts een grom. Sommige MCU-cameeën leiden af.
Deze resulteerde in een tv-boog en blijvende implicaties voor de MCU.
10 10. Pijn: Peter Dinklage
De MCU heeft een lange geschiedenis in het werven van toptalent in cameo's, en hoewel dit meestal de moeite loont, zijn sommige meer afleidend dan lonend.
Neem Peter Dinklage in Infinity War. Dinklage speelt Eitri, een van de dwergen van Nidavellir, die eigenlijk groot is in de film.
Hoewel de casting van Dinklage ruim voor de première van Infinity War was aangekondigd, was zijn exacte rol een geheim totdat Thor en co. ga om een nieuw wapen te smeden.
Hoewel velen dachten dat hij een ander personage zou spelen, was de uitvoering bizar. Alles, van het ontwerp van het personage tot het accent, leidde af.
Als een van de meest populaire acteurs op tv is het raar om Dinklage te zien in een rol die zijn natuurlijke charisma achter visuele trucs en rare accenten verdoezelt.
Het is een merkwaardig onaangename uitvoering van een acteur die bijna altijd interessant is.
9 9. Opgeslagen: Samuel L. Jackson
Nick Fury is gemaakt door Jack Kirby en Stan Lee, tijdens een tijdperk van ongelooflijke creativiteit voor Marvel.
Toen schrijver Mark Millar en kunstenaar Bryan Hitch het personage opnieuw opstartten voor Marvel's "The Ultimates" -serie, modelleerden ze Fury naar Samuel L. Jackson.
"The Ultimates" zou de MCU op verschillende manieren beïnvloeden, maar een van de meest voor de hand liggende is de cast van Jackson als Fury.
Geen enkel personage speelt een grotere rol bij het opbouwen van de Avengers-franchise dan Fury, en Jackson spijkert het deel dat letterlijk voor hem is geschreven.
De beslissing om Fury te casten, toonde aan dat Marvel de films serieus nam, maar het bracht ook een van de meest productieve en meest indrukwekkende acteurs van vandaag in de schoot.
Jackson brengt de nodige urgentie en autoriteit om de Avengers geloofwaardig te maken, en hij zorgde voor een doorlopende lijn die resoneert in meerdere films.
8 8. Hurt: Clark Gregg
Nu de eerste Avengers jaren oud zijn, is het misschien tijd voor een herevaluatie van de plaats van Agent Coulson in de MCU.
Coulson, of liever zijn lot door toedoen van Loki, dreef de plot van de allereerste film, en het werd ronduit gezien als een emotioneel moment in die film.
Terugkijkend lijkt Coulsons aanwezigheid als een zeer enthousiaste superfan wiens vroegtijdige ondergang opportunistisch wordt gebruikt door Nick Fury om de Avengers te verzamelen, een noot en, eerlijk gezegd, cheesy.
Gregg's optreden is oubollig en manipulatief van opzet, maar aangezien zijn grote moment ook teniet werd gedaan door het leiden van een tv-show, lijken de corniness en manipulatie minder charmant en meer een cash-in.
De meeste inzendingen op deze lijst doen films pijn bij de eerste keer kijken, maar dit is de zeldzame uitvoering die vervelender wordt bij herhaalde bezichtigingen.
7 7. Opgeslagen: Tom Hiddleston
Tom Hiddleston was het geheime wapen van Phase One van de MCU. Loki was de zeldzame slechterik die twee afzonderlijke films tegenwerkte en het slechterikprobleem van de MCU overwon.
De verlossende boog van zijn personage over verschillende films die culmineren in Infinity War is misschien wel het meest lonende stukje karakterontwikkeling van de MCU.
Dit is een triomf van casting. Thor was een moeilijke eigenschap die Marvel kraakte door een charismatische hoofdrolspeler in te huren en een regisseur wiens milieu Shakespeariaans theater was.
De toevoeging van Hiddleston bracht de MCU de juiste balans tussen onheil, bedreiging en echte tragedie.
Ondanks dat hij slechts kort aan het begin van in Infinity War verscheen, luisteren zijn dialoog en acties terug naar zijn eerste Avengers-optreden en laten een onuitwisbare indruk achter op de rest van de film.
Superheldenfilms staan er niet om bekend dat ze afsluiting of finaliteit bieden, maar Hiddleston slaagt erin beide te leveren.
6 6. Hurt: Ross Marquand
De verschijning van Red Skull in Infinity War was een verrassing, maar het was meer verrassend dat hij niet werd gespeeld door Hugo Weaving, die de rol in Captain America: The First Avenger ontstond.
In plaats daarvan werd hij gespeeld door Ross Marquand, die beroemd is vanwege het spelen van Aaron in The Walking Dead.
Marquand werd zelfs beroemd door indrukken, dus toen Weaving zijn ontevredenheid uitsprak over het werken in de MCU, leek het gemakkelijker om gewoon een andere acteur te casten voor een zeer beperkte rol.
Er is niets mis met de prestaties van Marquand. Hij zorgde er zelfs voor dat producers een favoriet van een fan terug konden halen en op een interessante manier wat broodnodige exposities konden geven.
Het is gewoon dat Marquands optreden een indruk is, en alleen dat.
Hij voegt niet veel toe aan de rol en herinnert aan een zeldzame slechte pers voor de MCU.
5 4. Opgeslagen: Robert Downey Jr.
Captain America is misschien wel de eerste Avenger, maar het was eigenlijk Robert Downey Jr. die de basis legde voor de Avengers-franchise.
Het lijkt nu misschien belachelijk, maar Downey Jr. was op dat moment geen veilige keuze om een franchise te lanceren.
Slechts jaren daarvoor had hij talloze problemen met middelenmisbruik en had hij tijd in de gevangenis doorgebracht. Tegenwoordig is het moeilijk te overschatten hoe cruciaal de actor is voor de MCU.
Behalve dat hij Iron Man tot een succes maakte, zette Downey Jr. het enthousiasme voor het personage om in goodwill voor de Avengers.
Hij maakte van de netelige delen van Tony Starks persoonlijkheid (de arrogantie, het egoïsme, de scherpe humor) iets charmants dat een tegenwicht zou kunnen bieden aan Chris Evans 'al te serieuze Captain America.
Door dit te doen, hielp hij het publiek te verkopen op de Avengers.
4 5. Hurt: Chris Pratt
Oké, Chris Pratt is een ster met een levendige aanwezigheid op sociale media en een sympathieke publieke persoonlijkheid. Als Star Lord / Peter Quill trok hij een Robert Downey Jr. die wat kryptoniet had kunnen zijn, in goud veranderde.
In zijn eerste uitstapje als Avenger leveren hij en Quill het echter niet precies op. Hoewel Quills acties in de film overal op internet weerklinken, heeft ook Pratt de schuld.
Hoewel Pratt meestal uitblinkt in deze films, is zijn beurt in Infinity War een beetje te oneerbiedig. Hij verkoopt de onstuimigheid van Quill, maar vergeet het herkenbaar te maken.
Zelfs hij beschreef zijn rol als een verheerlijkte cameo, en hoewel hij de gebruikelijke beats haalt (gekke lijnen, verspreide referenties uit de jaren 80, gemaskeerde kwetsbaarheid), voelt het meer als een verzameling van de grootste hits dan als een mixtape die met liefde en zorg is gemaakt.
3 3. Opgeslagen: Zoe Saldana
Soms is het moeilijk te geloven dat Zoe Saldana geen grotere ster is. Ze is de vrouwelijke hoofdrolspeler in drie grote franchises (Avatar, Star Trek en Guardians of the Galaxy), en in Infinity War zorgt ze voor de emotionele kern van het plot en doet ze veel van het zware werk.
Saldana wordt vaak gecast als de verantwoordelijke, serieuze vrouwelijke figuur, en dat loont in Infinity War.
Hoewel de meeste mannelijke personages kibbelen, maakt ze zich oprecht zorgen over haar rol in de vernietiging van de halve melkweg en probeert ze gewoon iemand anders te laten begrijpen wat er moet gebeuren.
Gamora's laatste moment met Thanos is iets ongebruikelijks in grote zomerfilms: een zeldzaam moment van pathos dat niet klinkend of manipulatief is.
Het is een moment waarop Saldana aan het bouwen is sinds haar eerste optreden als Gamora.
2 2. Hurt: Stan Lee
Dit is misschien heiligschennis, maar sommige Stan Lee-cameeën deden meer pijn dan alleen maar helpen. Lee is geen acteur, maar hij is een showman die elke regel die hij krijgt een bal heeft.
Terwijl zijn cameo's in de eerste en derde Avengers-films spelen over zijn belang voor het superheldengenre, is zijn grote moment in het tijdperk van Ultron als een dierenarts uit de Tweede Wereldoorlog overweldigd door Asgardiaanse drank.
Het is een leuke cameo die ook afleidt. De beste Lee-cameeën zijn subtiel of vreemd. Deze is gewoon luid.
Het is een beetje raspend om een andere reden. Lee diende tijdens de Tweede Wereldoorlog in het leger, waar hij voornamelijk slogans en posters schreef en ontwierp.
Voor sommigen is het verontrustend om Lee te zien doen alsof hij een D-Day-veteraan is in het licht van enkele van zijn carrière-controverses.
1 1. Opgeslagen: Josh Brolin
In de zomer van 2018 had Josh Brolin de monumentale taak om 2 franchises (Deadpool 2 en Infinity War) tegen te werken en nog steeds sympathiek te zijn.
Gezien de kassa en recensies van Infinity War, is het een understatement om te zeggen dat hij genageld heeft.
Brolin slaagde erin om Thanos tegelijkertijd intimiderend en intrigerend te maken.
Zijn zaak is megalomaan, maar zijn scènes met Gamora tonen oprechte empathie, en hij maakt wat een belachelijk uitgangspunt had kunnen zijn op de een of andere manier relevant.
Brolin is langzamerhand een van de meest betrouwbare acteurs van zijn generatie geworden. Zijn prestatie blinkt uit omdat hij de juiste overtuiging in de rol brengt.
Andere acteurs zijn misschien in de verleiding gekomen om Thanos te spelen als een over-the-top krijgsheer, maar Brolin begrijpt dat de ergste schurken degenen zijn die zichzelf als helden zien.
Het resultaat is de ultieme MCU-slechterik.
---
Kun je andere castingbeslissingen bedenken die de Avengers- films hebben gekwetst of gered ? Geluid uit in de reacties!