Wat kun je eventueel zeggen over Robert De Niro? Hij is onze grootste levende acteur? Hij is een acteur? Hij is een uitstekende acteur die ooit het spel bezat en de regels veranderde? Nou, je kunt ze alle drie zeggen, maar hou van hem of aanbid hem. Het is veilig om te zeggen dat, van de meest obsessieve filmliefhebber tot de gewone bioscoopbezoeker, er niet veel filmfans zijn die niet zijn weggeblazen door minstens één van Robert De Niro's kenmerkende krachtpatserprestaties.
De Niro is te zien in meer dan 90 films en hoewel er nogal wat blindgangers zijn tussen de kwikmagie, hebben hun zintuigen en de verstoken van verwondering hun zintuigen niet geëlektrificeerd en hun verbeeldingskracht geboeid door de intensiteit van het instappen, meeslepende majesteit, aangrijpende authenticiteit en ongrijpbare charisma die De Niro naar voren brengt in zijn meest memorabele creaties.
U wilt realisme? Jij hebt het! Hier is de lijst van Screen Rant met de 12 beste Robert De Niro-uitvoeringen aller tijden.
12 The Deer Hunter (1978)
Ze maken geen films meer die het gevoel van stilte en stille kwaliteit bezitten van Michael Cimino's The Deer Hunter, wat maar goed ook is omdat ze niet langer veel acteurs maken die de aandacht van de kijker kunnen vasthouden zoals De Niro dat doet. in dit epos uit 1978 over oorlog, vriendschap en verlies.
De Niro speelt staalarbeider Michael "Mike" Vronsky als een personificatie van een onweersbui. Mike is het soort compromisloze, no-nonsense en fel individualistische karakter waarvan de hele filosofie in vijf woorden kan worden samengevat: "My way or the highway." Hij is een complexe man die zeer loyaal is aan zijn vrienden en de dingen waar hij van houdt. Het zijn deze dingen die uit elkaar worden gescheurd, opgeblazen en verbrijzeld terwijl de oorlog in Vietnam de idealen en zekerheden decimeert die de personages ooit als vanzelfsprekend beschouwden.
Terwijl zijn vrienden worden gemarteld, hun toevlucht zoeken in waanzin of worden vermoord, blijft De Niro's personage stoïcijns uitdagend en houdt hij zijn hoofd vast terwijl alle anderen het hunne letterlijk verliezen. In de legendarische Russische Roulette-scene van The Deer Hunter geeft De Niro een ongeëvenaarde prestatie, aangezien zijn personage niet alleen de waanzin omarmt, maar ook de meester wordt.
11 Raging Bull (1980)
Martin Scorsese en Robert De Niro hebben samen veel geweldige dingen gedaan, maar Raging Bull moet hun meesterwerk zijn. Het fysiek veranderen van zijn uiterlijk van dat van een vechtende Griekse god in een bierverslindende bankaardappel is op zich al indrukwekkend, maar het is De Niro's volledige onderdompeling in de psyche van een emotioneel conflicterende, compromisloze en fel mannelijke vechter die zijn portret van Jake LaMotta zo intimiderend als een atoombom.
De Niro springt van show-stop-scène naar scène en is op zijn meest giftige spugende, slagaderbrekende, schuimende mond het beste als de bokser die zo goed vocht in de ring omdat hij de rest van de wereld vocht buiten de touwen. tweede van elke dag.
De Niro legt de essentie vast van een mentaal onstabiele moordmachine, en je kunt de naderende tsunami van terreur bijna met een mes afsnijden tijdens de scène waarin Jake zijn last Joey (Joe Pesci) vraagt: "Heb je mijn vrouw geneukt?"
10 Mean Streets (1973)
Net begonnen en enthousiast om voort te bouwen op de naam die hij voor zichzelf had gemaakt in Bang the Drum Slowly, genoot De Niro duidelijk van zijn rol als de jeugdig uitbundige, vluchtige en onverschrokken John "Johnny Boy" Civello in Martin Scorsese's Mean Streets. Johnny Boy is zo hongerig als een Great White en zo onvoorspelbaar als een storm, en De Niro kanaliseert een bepaald merk van wijdogige, manisch grijnzende chaos om Mean Streets zijn ster te geven.
Toen Iggy Pop in de Stooges-klassieker 'Search and Destroy' zong: 'Ik ben een straatwandelende cheeta met een hart vol napalm, ik ben een weggelopen zoon van de atoombom, ik ben een vergeten jongen ter wereld, de iemand die zoekt en vernietigt, ”het is bijna de perfecte beschrijving van de met leer omhulde, grappenmakende, tragische clown die Johnny Boy is.
Je krijgt het gevoel dat De Niro zeker personages als Johnny Boy kende toen hij opgroeide in de straten van Little Italy en als zodanig in staat was om de juiste hoeveelheid pathos te creëren in een personage dat niet bang is voor de wet, de maffia, of stervende, en die instinctief weet dat hij in een handkar naar de hel gaat voordat de laatste gordijnen vallen.
9 Het leven van deze jongen (1993)
Een psychotische De Niro in een padvindersuniform aantrekken en hem casten als de archetypische stiefvader uit de hel is het spul van nachtmerries, en in Michael Caton-Jones This Boy's Life speelt De Niro de schijnbaar respectabele maar ronduit gestoorde en sadistische Dwight Hansen met een rand zo scherp dat je er engelenvleugels aan zou kunnen snijden.
Wanneer Tobias Wolf (een jonge Leonardo DiCaprio) Dwight voor het eerst ontmoet, lijkt hij een aardige vent en lacht hij regelmatig, maar het is allemaal een façade. Nadat Dwight Toby's moeder veilig heeft gebracht waar hij haar wil, onder zijn dak, begint hij de jonge Tobias te behandelen met een wrok die grenst aan het psychotische.
Drie lange jaren regeert Dwight de stok met een ijzeren staaf en kwelt hij zijn familie met zijn agressieve gedrag en vreselijke saxofoonspel. De dingen komen tot een hoogtepunt bij een pot mosterd, waardoor De Niro het soort razende gek wordt dat je gewoon niet zou willen tegenkomen als de maan vol is.
8 Once Upon A Time In America (1984)
Een goede acteur is in staat om een paar scriptpagina's aan dialoog uit te drukken door zijn ogen en gezichtsuitdrukkingen alleen, en in Sergio Leone's Once Upon A Time In America doet De Niro precies dat.
Voor een film die in wezen het verstrijken van de tijd documenteert en de verwoestingen die het onze vriendschappen, dromen, ambities en idealen toebrengt, heb je een acteur nodig die in staat is om een bepaalde wereldvermoeidheid uit te drukken en in staat is om een persoon te portretteren die wordt belast met een leven lang spijt. De uitvoering van De Niro in Once Upon A Time In America is ingetogen, smeulend, berustend en volkomen meeslepend.
De Niro speelt de opiumverslaafde gangster genaamd Noodles, en kijkt op een wereldvermoeide manier terug op een leven vol gebroken beloften en mislukte vriendschappen. De niet-chronologische volgorde van de film geeft het een dromerige kwaliteit en De Niro's uitvoering heeft een ongrijpbare, mysterieuze kwaliteit.
7 The Untouchables (1987)
De Niro is altijd een acteur geweest als het gaat om regisseurs die op zoek zijn naar een overtuigende gangster, maar in Brian De Palma's The Untouchables speelt hij de beroemdste gangster van allemaal, Al Capone.
Als er een waardevolle kritiek is op The Untouchables, dan is het dat De Niro gewoon niet genoeg schermtijd krijgt, want als hij dat doet, is hij gewoon elektrisch in al zijn afstotende en heerszuchtige schurken. De Niro's Capone is als een slak en druipt van corruptie uit zijn hele porie en is tot op het bot kwaadaardig en zo dodelijk als een nest van adders op een slechte dag. Eliot Ness (Kevin Costner) mag dan een gloed van gerechtigheid en onvergankelijkheid uitstralen, maar het is Capone's duisternis en goddeloze web van schaduwen die de kijker hypnotiseren.
Koel als ijs en tegelijkertijd sudderend van woede, De Niro's Capone is een wandelende broeinest van psychische stoornissen die voor altijd dreigt te escaleren tot een gebeurtenis op uitstervenniveau. De scène waarin Capone een van zijn mannen doodslaat met een honkbalknuppel tijdens een etentje is er niet een die je snel zult vergeten.
6 Cape Fear (1991)
In Scorsese's remake van Cape Fear zijn er bepaalde scènes waarin De Niro Max Cady speelt met alle charme, welsprekendheid en charisma van een zuidelijke heer uit een andere tijd en een andere plaats. Wat zijn metamorfose binnen een oogwenk van een lui oog tot een gestoorde deviant maakt, des te overtuigender.
Als Cady regels snauwt als: 'Ik ben Virgil en ik leid je door de poorten van de hel. We zijn nu in de Negende Cirkel, de Cirkel van Verraders. Verraders naar het land! Verraders van medemensen! Verraders van God! U, meneer, wordt beschuldigd van het verraden van de principes van alle drie! " Je weet gewoon dat de schildwachten aan de poorten van de rede hun wapens hebben neergelegd en de stad hebben verlaten.
Max Cady is waarschijnlijk de meest beschadigde charter die De Niro ooit heeft gespeeld, en hij heeft er een paar gespeeld. Cady is een product van zijn omgeving, en die omgeving wordt Hell genoemd. Er is geen begrip, geen vergeving en geen verlossing voor een personage als Cady, zijn woede is blind, compleet en onverbiddelijk. De Niro is nooit gemener verschenen.
5 Meet The Parents (2000)
Nog niet zo lang geleden zou je de eigenzinnige komedie en Robert De Niro niet in hetzelfde universum hebben gestopt, laat staan in dezelfde film, maar 'Mr. Intense' speelt het misschien niet bepaald voor de lach in Jay Roach's Meet The Parents, maar zijn gespannen en excentrieke maniertjes zijn de perfecte folie voor een grappige kerel als Ben Stiller om op te stuiteren.
De Niro speelt Jack Byrnes en is de beschermende vader van de verloofde van Gaylord Focker (Stiller). Onnodig te zeggen dat Byrnes niet van de ongelukkige Focker houdt en absoluut niet wil dat zo'n nerd die met zijn prinses trouwt. Byrnes is niet alleen zeer conservatief en vastberaden, hij is ook een gepensioneerde CIA-contraspionagedienst en wantrouwt Gaylord met een paranoia die grenst aan manie.
De Niro laat de rol werken omdat hij zachtjes de spot drijft met de intensiteit en intimiderende aanwezigheid waar hij bekend om staat, en ook omdat Meet The Parents een erg grappige film is.
4 Casino (1995)
De Niro was zo goed als James "Jimmy The Gent" Conway in Goodfellas, het was niet meer dan eerlijk dat Scorsese zijn oude maatje een eigen mob-epos gaf: Casino.
De achtste samenwerking tussen de twee filmische kameraden zag De Niro casinobaas Sam "Ace" Rothstein spelen, en vanaf de openingsscène, wanneer Ace wordt opgeblazen, is Casino een geweldige film. De uitvoering van De Niro is meer machiavelliaans dan monsterlijk, maar hij geeft een mooi verslag van een man die probeert het hoofd koel te houden onder immense druk en de extra last van de acties van zijn diep psychopathische vriend Nicky Santoro (Joe Pesci).
In Casino geeft De Niro een van zijn meest ingetogen optredens en in Ace creëert De Niro een sympathiek personage wiens winnende combinatie van hart, cynisme en straattheater hem in staat stelt om rond te hangen met de gewone jongens en het te mixen met de gangsters.
3 King of Comedy (1983)
De Niro is een van de beroemdste mensen ter wereld, dus het is ironisch dat een van zijn meest memorabele optredens is als Rupert Pupkin, een personage dat koste wat het kost een neurotische honger naar roem heeft, levend, nou ja en psychotischer dan ooit tevoren in de door beroemdheden bezeten cultuur van vandaag.
In King of Comedy is de humor subversiever dan Meet The Parents, en de grappen een stuk duisterder, maar dat komt waarschijnlijk omdat Pupkin een disfunctionele desperado is voor wie ontvoering slechts een middel is om boven alles te krijgen wat hij wil - roem, roem, fatale roem.
Beheerd door de mantra dat het 'beter is om een nacht koning te zijn, dan een leven lang schmuck'. Pupkin is een wandelende tijdbom van onzekerheden en melodramatische middelmatigheid. Hij is een fantasist die, net als zoveel anderen, gelooft dat wereldwijde bekendheid en universele toejuiching hem voor het oprapen ligt. Als het niet komt, heeft hij niet zozeer het geluk om losgeld te betalen, maar een beroemd figuur in de vorm van komiek en talkshowhost Jerry Langford (Jerry Lewis).
InKing of Comedy De Niro bewandelt het slappe koord tussen borderline persoonlijkheidsstoornis en volledig gehuil naar de maanwaanzin om van Pupkin een losgeslagen en griezelig personage te maken dat je gedachten zal blijven achtervolgen lang nadat de film is afgelopen.
2 The Godfather Part II (1974)
De Niro speelt een jongere versie van een rol die Marlon Brando zich heeft eigen gemaakt in The Godfather, maar stelt niet teleur in The Godfather Part II. In feite zweeft hij als een adelaar en geeft hij een extra dimensie aan het legendarische handvest dat Vito Corleone is.
De Niro kijkt naar de essentie van de Siciliaanse dreiging en brengt een kwetsbaarheid en afgemeten wreedheid in de rol van Vito. Hij is een familieman maar hij is ook een moordenaar en zal doen wat nodig is om te komen waar hij heen wil. Het is bekend dat hij wrok koestert en je kruist hem op eigen risico, zoals de moordenaar van zijn vader, Don Ciccio (Guiseppe Sillato), erachter komt op zijn kosten.
Vito is strikt old school en De Niro brengt het dilemma van een man die probeert de realiteit van geweld en het ideaal van eer in evenwicht te brengen op tafel. Vito wil het goede leven leiden, maar om dat tot op zekere hoogte te doen, moet hij slechte dingen doen, heel slechte dingen. Het is een tegenstrijdigheid die De Niro met zelfvertrouwen doet.
1 taxichauffeur (1976)
In de populaire cultuur kun je op één hand rekenen op de buitenstaanders en eenlingen die een bijna iconische status hebben bereikt. Aan het hoofd van het peloton zou Holden Caulfield staan, en zijn mede-generaal in het leger van buitenbeentjes zou de hoofdrolspeler zijn van Scorsese's taxichauffeur, Travis Bickle.
Taxi Driver is in wezen een diep apocalyptische film en De Niro's optreden is elke apocalyps waardig. Travis is een man die buiten de tijd is geboren in een wereld die verkeerd is gegaan. Zijn pogingen om de gruwel en corruptie die hem omringt te begrijpen en het nog steeds als een gewone man te verminderen, resulteren in een ontmoedigende reeks ontmoetingen terwijl Travis langzaam zijn verstand verliest en zich uiteindelijk verzoent met het feit dat "er is geen ontsnapping", hij is "Gods eenzaam Mens."
Taxi Driver's "You talking to me" -scene is veel geparodieerd in de bioscoop en daar is een reden voor. Het is echt huiveringwekkend en een van de beste weergaven van de langzame afdaling van een man in de afgrond die ooit op camera is gedocumenteerd.
De Niro heeft nooit een vreemder, opvallender of echt intrigerend personage gecreëerd dan Travis Bickle, hij is een man die zijn eigen pad bewandelt, zijn eigen ding doet en ervoor kiest om op te komen tegen de gruwelen van de samenleving omdat het de enige keuze is die hij kan voorkomen dat hij deel gaat uitmaken van de gruwel die hij veracht.
-
Als die lijst met klassieke De Niro-uitvoeringen er niet voor zorgde dat je boot schommelde en je ziel zweefde, klim dan aan boord en vertel ons wat films met 's werelds grootste levende acteur doen.