Voor rijzende sterren en zelfs gevestigde namen zijn superheldenrollen vaak zeer begeerd. Als dit lukt, kunnen ze iemands roem omhoogschieten tot hoogten waar alleen voorheen van werd gedroomd. Door naar films en televisieshows te kijken met superkrachtige personages uit de jaren 40 tot nu, kun je gemakkelijk zien hoeveel effect het spelen van de rol op een acteur kan hebben. Nu de populariteit van stripboekaanpassingen geen tekenen van afname vertoont, zullen de voordelen van een hoofdrol alleen maar groter worden.
Soms werkt de rol van je leven echter niet altijd in iemands voordeel. Af en toe blijkt wat een kaskraker moest zijn, een blindganger, die de carrière en reputatie van een artiest ernstig schaadt. Andere keren merkt een acteur dat hij wordt gecast of niet in staat is om verschillende soorten rollen te spelen, omdat publiek en producenten hen niet kunnen scheiden van het imago van de held. Wat de oorzaak ook is, het is triest om te denken dat één rol zo lang een negatieve invloed kan hebben op een carrière.
Deze lijst zal een kijkje nemen naar die acteurs wiens beurt als stripheld geen grote beloningen heeft opgeleverd, behalve het eerste salaris en de publiciteit. Sommigen van hen bevinden zich nu in hun schemerjaren, terwijl anderen nog een kans hebben om hun sterrendom nieuw leven in te blazen voordat het te laat is.
Hier zijn 15 acteurs wiens carrière flopte nadat ze superhelden waren geworden.
15 Brandon Routh nadat Superman terugkeert
Kijk omhoog in de lucht! Het is een vogel! Het is een vliegtuig! Nee, het is een teleurstellende film die te veel leunt op de nostalgie van betere films. Dit was de algemene reactie op Superman Returns uit 2006, geregisseerd door Brian Singer. Het is geen vreselijke film, maar hij voldeed niet aan de standaard van Richard Donners Superman; dat is een probleem wanneer elk moment het publiek eraan herinnert.
De lauwe ontvangst veranderde wat Brandon Rouths grote doorbraak had moeten zijn in een herinnering aan zijn onvermogen om een film op zijn schouders te dragen. Het strekt hem tot eer dat hij bij zijn optreden alles deed wat van hem werd gevraagd. Hij lijkt precies op Christopher Reeve en belichaamt dezelfde positieve houding, maar het was simpelweg niet genoeg om kijkers te pakken.
Hoewel Routh zijn plaats in de grote scène niet heeft gevonden, heeft hij een huis gevonden in de Arrowverse.
De jaren die volgden waren zwaar voor de acteur, met slechts sporadisch kleine rollen die zijn kant op kwamen, waarvan de meest opvallende was in Scott Pilgrim Vs. van Edgar Wright. De wereld. Sinds kort is er echter een zoektocht naar Routh, met een grote rol als Atom binnen de Arrowverse. Het is misschien niet zo'n grote rol als de Man of Steel, maar het zal zeker de lichten in huis aanhouden.
14 Wesley Snipes After Blade: Trinity
Zelfs vóór X-Men bewees Blade dat stripboekfilms een zekere mate van succes konden hebben met een kassa van meer dan honderddertig miljoen dollar op een budget van ongeveer vijfenveertig miljoen dollar. Het kreeg de classificatie R, dus het kon niet helemaal hetzelfde publiek bereiken als andere stripboekaanpassingen uiteindelijk deden. Maar de cijfers waren goed genoeg om twee sequels voort te brengen.
Blade II bleek net zo succesvol en geliefd als zijn voorganger, met Guillermo del Toro aan het roer om ervoor te zorgen dat het een kwaliteitsaanpassing was. Blade: Trinity, aan de andere kant, was een warboel die ontsierd was door productieproblemen die op de camera te zien waren. Een van de grootste problemen tijdens het filmen was de houding van Wesley Snipes op de set. De acteur weigerde vaak scènes op te nemen of zelfs met de cast en crew te praten, wat betekent dat veel van zijn scènes met stand-ins zijn opgenomen.
Blade is tot dusver het laatste grote personage dat Snipes heeft geportretteerd, maar hij heeft het druk gehouden met kleinere rollen en zelfs een gevangenisstraf van drie jaar wegens belastingontduiking. Hij is een getalenteerde bekende acteur, dus hopelijk stuurt de toekomst hem iets moois. Tot die tijd kan het publiek altijd genieten van zijn optreden in de eerste twee Blade-films en de derde helemaal vermijden.
13 Thomas Jane na The Punisher
The Punisher is een stoer personage om zich aan te passen aan film. Hij is sympathiek en zijn motivaties zijn begrijpelijk, maar zijn werkelijke methoden en wreedheid schakelen sommige toehoorders uit. De film The Punisher uit 2004 verzachtte enkele van de randen van het personage terwijl het nog steeds als R werd beoordeeld, maar de verhuizing deed uiteindelijk niets om het publiek binnen te halen. Door het geweld en de volwassen beoordeling zagen veel gezinnen het niet en veranderden de veranderingen in het verhaal van Frank Castle. van veel fans van de strips.
Thomas Jane speelde de hoofdrol als Frank en hoewel hij aanvankelijk geen fan was van The Punisher, raakte hij al snel verliefd op het personage en raakte hij diep betrokken bij het project. Ondanks de goede bedoelingen werd de film gefilterd en raakte snel in de vergetelheid; Jane's carrière werd meegesleurd. Hoewel hij nog steeds speelde in de unieke en beklijvende horrorfilm The Mist, kwamen andere grote rollen niet op zijn pad. Toevallig deelde hij ook een scène met Brandon Routh in Scott Pilgrim Vs. De wereld.
Er is echter enige hoop aan de horizon dat Jane's status zal stijgen. Hij speelt momenteel in Shane Black's The Predator en zijn carrière kan een opleving krijgen als die film succesvol wordt.
12 Jennifer Garner naar Elektra
In de vroege jaren 2000 leek Jennifer Garner niet te stoppen. Alias genoot van een succesvol verblijf in de ether, waardoor het publiek elke week kon afstemmen en haar kont kon zien, namen kon nemen en krankzinnige samenzweringen als Sydney Bristow kon ontrafelen. Veel actrices, zoals zij, komen vaak vast te zitten in het romantische komische getto, maar Garner vermeed dat en werd een actieheldin. Er kwam een tijd dat dat beeld drastisch veranderde en het duurde niet lang na de release van Elektra.
Terwijl Daredevil het behoorlijk verging, werd Elektra kritisch gepand door zowel critici als publiek.
De film was een spin-off van Daredevil uit 2003, wiens ontvangst je veel kan vertellen over hoe goed Elektra het deed toen het in de bioscoop verscheen. Critici belastten de door vrouwen geleide superheldenfilm en het verdiende amper meer dan zijn budget aan de kassa. Kort daarna gingen Garner's rollen van actiefilms en thrillers naar rom-coms die kwamen en gingen. Deze verandering kan niet alleen aan Elektra worden toegeschreven, aangezien ze ook ging trouwen en een gezin stichtte.
Nu Garner zesenveertig jaar oud is, lijkt ze klaar om weer in actie te komen en haar carrière nieuw leven in te blazen. Haar volgende grote film zal het actiedrama Peppermint zijn, geregisseerd door Pierre Morel, beroemd om Taken en District 13. Hopelijk krijgt Jennifer door dit project weer in de schijnwerpers waar ze thuishoort.
11 Chris O'Donnell Na Batman en Robin
Gewoonlijk betekent zelfs het spelen van tweede viool voor de superheld grote dingen voor iemands toekomst in de showbusiness. Natuurlijk, het is misschien niet de beste facturering, maar vaker staat hun naam nog steeds op de poster. Don Cheadle is bijvoorbeeld populairder dan ooit nadat hij in Iron Man 2 speelde. Anthony Mackie staat nu bekend om iets anders dan de man die Eminem vernietigde in de rapgevecht van 8 Mile. De voordelen van het meespelen als superheld zijn nog steeds talrijk.
Zo is het tenminste als de film succesvol is. Als de film op kantoor zinkt, mogen acteurs verwachten dat hun carrière met het schip ten onder gaat, aangezien producenten en leidinggevenden achter de schermen al alle reddingsboten hebben ingenomen. Dit is precies wat er met Chris O'Donnell is gebeurd, wiens vooruitzichten veelbelovend waren tot aan de ramp die Batman & Robin was.
O'Donnell's carrière genoot van een momentum, totdat het falen van de film alles stopte. Zelfs de reputatie van George Clooney was beschadigd, maar zijn status kon zich herstellen. De acteur die Robin speelde, aan de andere kant, liep meer dan een decennium lang in de vergetelheid totdat hij eindelijk een comfortabele plek vond als hoofdrolspeler op NCIS: Los Angeles. Het is goed dat hij zijn weg naar de televisie heeft gevonden, maar hij had veel grotere hoogten kunnen bereiken als Batman & Robin niet was uitgekomen.
10 Halle Berry naar Catwoman
Met de overvloed aan superheldenfilms die regelmatig in de bioscoop verschijnen, spelen veel acteurs in twee of meer van hen, soms als twee verschillende helden. Zelfs voordat ze multiplexen verdrongen, slaagde Halle Berry erin om twee rollen van twee verschillende franchises te bemachtigen. De eerste was als Storm in the X-Men-films, een serie die bewees dat stripboekfilms mainstream succes konden vinden bij publiek en critici. De tweede was in Catwoman, waaruit bleek dat stripboekfilms nog steeds afschuwelijke, bijna niet te bekijken rampen kunnen zijn.
Halle kreeg wel kritiek voor haar rol in Catwoman, maar ze kon haar carrière enigszins herstellen.
Gelukkig had Berry na de mislukking van Catwoman nog steeds de rol van Storm op zak voor meer X-Men-films, anders zou ze na 2004 nog minder opvallende rollen hebben. Ze speelde nog in enkele relatief grote projecten zoals Cloud Atlas en Kingsmen: The Golden Circle, maar het is moeilijk te zeggen of ze haar reputatie ooit volledig zal herstellen na haar beurt als heldin met kattenthema.
De carrière van Halle Berry is sinds de film geen totale mislukking geweest, maar er is niets positiefs uit voortgekomen. Je moet je afvragen of de producenten van Movie 43 haar hebben overtuigd om die film te maken door te zeggen "het zal onmogelijk gênanter zijn dan Catwoman". Het publiek zou moeten beoordelen of het was of niet.
9 Ioan Gruffudd na Fantastic Four
Het hebben van een gemakkelijk uit te spreken en gedenkwaardige naam is essentieel voor het succes van een acteur. Voordat hij naar zijn eerste auditie ging, stond Ioan Gruffudd voor een zware strijd op zijn reis als acteur. In het begin van zijn carrière had hij vooral kleine rollen, de meest opvallende waren in Ridley Scott's Black Hawk Down en James Cameron's Titanic. In 2005 zou daar echter verandering in komen toen hij de rol van Reed Richards in Fantastic Four pakte.
De film was een financieel succes, zo niet kritisch, en rechtvaardigde een vervolg. Het tweede deel, The Rise of The Silver Surfer, deed het slechter met zowel het publiek als de recensenten, waardoor de franchise geen trilogie werd. Ioan ging terug naar wat hij deed vóór zijn periode als Mr. Fantastic, met kleine rollen in meestal vergeetbare producties.
Was het volledig het gebrek aan succes van de Fantastic Four dat de status van Gruffudd als acteur niet deed escaleren, of was er ook een andere reden? Het is onmogelijk om te weten, maar het hebben van een naam die het meeste westerse publiek niet kan spellen of goed onthouden, hielp zeker niet. Aan de andere kant respecteren we hem omdat hij zijn geboortenaam heeft behouden wanneer zoveel mensen de hunne veranderen in iets meer verhandelbaar.
8 Miles Teller After Fantastic Four
Het lijkt erop dat er iets van een vloek rond iedereen die Mr. Fantastic speelt, kan zijn. We zouden ook Alex Hyde-White aan de lijst toevoegen, maar er was echt niets te floppen na Roger Coreman's Fantastic Four uit 1994. Miles Teller had daarentegen al bijval gekregen met zijn optreden tegenover JK Simons in Whiplash en er leek meer succes aan de horizon te liggen.
Helaas heeft zijn beurt als Mr.Fantastic in Josh Trank's Fantastic Four in 2015 zijn klim naar het sterrendom vertraagd. Hij speelde ook tegelijkertijd in de Divergent-serie, waarvan de populariteit met elke opeenvolgende inzending afnam. Deze twee plagen kwamen ook samen met onthullingen en geruchten dat hij over het algemeen een onaangename persoonlijkheid heeft.
De vloek van meneer Fantastic keert terug.
Tegelijkertijd deed hij nog steeds een aantal projecten met integriteit, zoals Bleed for This en War Dogs. In de afgelopen jaren zijn die rollen echter opgedroogd. Hij speelt momenteel in de televisieserie Too Old to Die Young en krijgt een stemrol in The Ark and the Aardvark. Dit zijn ver verwijderd van de rollen waarvoor zijn naam aanvankelijk door het publiek werd herkend, maar alleen de tijd zal uitwijzen of hij zichzelf kan redden.
7 Tom Welling naar Smallville
De leiding nemen in een langlopende televisieshow kan zowel een zegen als een vloek zijn. Het is een zegen vanwege de werkzekerheid, iets dat moeilijk te vinden is voor een acteur, maar een vloek omdat het iemand niet toestaat andere projecten op zich te nemen en het risico loopt dat een acteur wordt gecast. Financieel gezien is type cast zijn geen probleem als de royalty's blijven binnenstromen en je een goede accountant hebt, maar acteurs die er voor de kunst in zitten, hebben moeite om in een hokje te worden gestopt.
Het is moeilijk te zeggen waar Tom Welling bij die ideeën past, maar het is gemakkelijk te zeggen dat zijn carrière is vastgelopen sinds Smallville in 2011 uit de lucht ging. Volgens IMDB speelde Welling in drie films sinds het einde van de hitshow en is dat nu op de show Lucifer. Terug op een televisieshow eindigen is zeker geen slechte zaak, maar je zou gehoopt hebben op een filmcarrière die van start zou gaan na zo'n succesvolle show.
Hoe ziet de toekomst eruit voor Welling? Niemand weet het, gezien de veelheid aan universums die in de Arrowverse voorkomen, misschien zal zijn versie van Clark Kent ooit in een van die series verschijnen (zelfs als er al een Superman is).
6 Helen Slater naar Supergirl
De eerste rollen van de meeste acteurs zijn niets bijzonders en weerspiegelen vaak niet de kwaliteit van hun algehele filmografie. Ze kunnen soms ronduit gênant zijn en iets dat de acteur graag zou willen vergeten, maar het schaadt de carrière van de artiest meestal helemaal niet. Soms kan dat eerste debuut op het grote scherm helaas zwaar op de markt worden gebracht en uiteindelijk een enorme kritische en commerciële blindganger worden.
Voordat ze in Supergirl speelde, was Helen Slater, ondanks een tweede factuur aan Faye Donaway, alleen verschenen in een ABC Afternoon Special. Na het mislukken van de superheldenfilm bleef Helen acteren, maar kreeg geen enkele rol zo groot als een heldin uit het stripboek. Onlangs is ze vervallen in een rol die erkenning heeft gekregen door de adoptiemoeder van Supergirl te spelen in de televisieserie Supergirl.
Veel acteurs zijn misschien terughoudend om een rol te spelen die een eerder project oproept, vooral als dat project niet geliefd was. We geloven dat Helen de juiste beslissing heeft genomen door zich niet te verschuilen voor haar verleden en deel uit te maken van een televisiegerelateerde continuïteit die met elk seizoen groeit. Nu wordt ze niet alleen herinnerd voor een middelmatige film, maar ook als onderdeel van kwaliteitstelevisie. Met de meerdere universums van de serie zal ze op een dag zelfs het pak weer aantrekken.
5 John Wesley Shipp After The Flash
Met het huidige succes dat superheldentelevisieshows de afgelopen jaren hebben genoten, is het moeilijk voor te stellen dat velen van hen plat op hun gezicht vielen. Of het nu het gebrek aan geloofwaardige effecten was of de onwil van het publiek om stripboeken te accepteren als geloofwaardige volwassen verhalen, de geliefde personages konden vaak niet lang op het kleine scherm aanwezig zijn. Hoewel ze nu enorm populair zijn, was het moeilijk voor de acteurs die deelnamen aan deze kortstondige shows om daarna een grote rol te vinden.
John verschijnt op de Arrowverse Flash-tv-shows. Het moet leuk zijn om weer een speedster te zijn.
Een mooi voorbeeld hiervan is John Wesley Shipp, die speelde als het titulaire personage in The Flash uit 1990. De show duurde maar één seizoen en vervaagde snel in de vergetelheid. John slaagde er ook niet in om andere grote rollen binnen te halen, maar bleef toch doorwerken. Net als een aantal van de acteurs op deze lijst, is hij erin geslaagd wat stamboom terug te krijgen door een rol te spelen in de opvolger van de televisieshow uit de jaren negentig. In de huidige The Flash-serie portretteert de meer dan zestigjarige acteur de vader van Barry Allen, Henry Allen, en Jay Garrick. We beginnen hier een trend op te merken met Arrowverse-shows, maar het is een goede.
4 Christopher Reeve Na Superman IV
Christopher Reeve was aan de top van de wereld na de release van Richard Donner's epische Superman uit 1979. Hij hielp ons te geloven dat een man kon vliegen in een van de eerste superheldenfilms van hoge kwaliteit en leverde ook een geweldige prestatie als de Man of Steel waarvan velen zouden beweren dat hij nog niet kan worden geëvenaard. Zoals het klassieke gezegde luidt, komt er een einde aan alle goede dingen, maar niets verdient zo vreselijk te eindigen als de Superman-filmreeks deed met de release van Superman IV: The Quest For Peace.
De vierde en laatste aflevering is een speciaal soort verschrikkelijk dat alle logica tart en de kijker met ontzag en verbijstering achterlaat over hoe de film ooit is goedgekeurd voor release. Omdat het einde van de franchise zo teleurstellend was, moest Reeve het aanpakken door niet te worden getypecast. Helaas trof Reeve in 1995 een tragedie toen hij door een paardrijongeluk vanaf zijn nek verlamd raakte.
Hoewel hij misschien geen grotere rollen heeft gehad dan Superman, heeft Christopher Reeve een impact op de wereld achtergelaten die lijkt op die van een echte superheld met zijn activisme voor mensen met verlamming. Uiteindelijk ging zijn nalatenschap veel verder dan acteren en de rol van Superman.
3 David Hasselhoff Na Nick Fury: Agent Of SHIELD
Iedereen houdt van de Hoff, met zijn populariteit tijdens zijn televisiejaren bij Knight Rider en Baywatch. Ondanks deze fascinatie die veel mensen met hem hebben, zou bijna niemand je ooit vertellen dat hij een goede acteur is. Een minder bekend project van hem was de televisiefilm uit 1998 genaamd Nick Fury: Agent of SHIELD. De mensen die er wel van op de hoogte waren, waren minder dan onder de indruk, aangezien het momenteel met een publieksscore van zestien procent op Rotten Tomatoes zit.
Samuel L. Jackson zei zelfs: "Ik keek naar David Hasselhoff … en besloot dat ik dat niet zou doen", toen hem werd gevraagd hoe hij zijn eigen versie van Nick Fury had voorbereid. Misschien had de film iets te maken met de neerwaartse wending in zijn carrière.
De jaren 2000 en later waren niet aardig voor meneer Hasselhoff. Die jaren bestonden voornamelijk uit bitpartijen en cameo's als hijzelf.
Zal Hasselhoff ooit de roem terugkrijgen die hij ooit had in de jaren tachtig en begin jaren negentig? Waarschijnlijk niet, maar hij heeft nog steeds een herkenbare naam en is enorm populair in Duitsland, dus er is een erger lot dat voormalige televisiesterren kunnen hebben. Als producers moedig genoeg zijn, zou hij misschien zelfs kunnen verschijnen in het laatste seizoen van Marvel's Agents of SHIELD
2 Matt Salinger naar Captain America
De achternaam van Matt Salinger is geen toeval, hij is echt de zoon van de legendarische schrijver JD Salinger wiens meest prominente werk The Catcher in the Rye was. Niet van plan om in de voetsporen van zijn vader te treden, begon Matt met acteren en had zijn eerste rol in 1984's ethisch twijfelachtige Revenge of the Nerds (vanwege die ene scène met een Darth Vader-kostuum). Daarna volgden kleine rollen totdat hij werd gecast als de belangrijkste held in de 1990-versie van Captain America.
Gezien hoe onbekend die film is, kunnen lezers raden hoe goed hij werd ontvangen toen hij voor het eerst in de bioscoop verscheen. Het is de moeite waard om te bekijken als een curiositeit, maar als film is het op zijn best middelmatig. Sommige momenten zijn echt duister met onschuldige mensen die worden neergehaald door Axis-machten, dan zijn er tonaal ongerijmde komische momenten en een overdreven flamboyante hammy-weergave van de Rode Schedel. Kortom, het is een zooitje.
Na Captain America bleef Matt werken, maar had nooit een herkenbare rol.
Zou de vreselijke superheldenfilm de oorzaak kunnen zijn dat zijn carrière niet is ingeslagen, of misschien is het gewoon het pad dat zijn carrière moest inslaan? Hij zal tenminste altijd de erfgenaam zijn van een van de meest gerenommeerde schrijvers aller tijden.
1 Michael Gray Na Shazam
Shazam is een van de oudste superhelden en ook een van de meest ondervertegenwoordigde superhelden op het scherm. Dat gaat allemaal veranderen in minder dan een jaar met de aanstaande Shazam, met in de hoofdrol Zachary Levi. Voorafgaand aan de nieuwe film was het personage slechts twee keer geportretteerd; eenmaal in een serie uit de jaren 40, daarna in een televisieshow uit de jaren 70. Geen van beiden heeft de tand des tijds echt doorstaan, maar het laatste heeft iets eigenaardigs.
Michael Gray, die de jongen speelde die het vermogen heeft om in de superheld te veranderen door het woord 'Shazam' uit te spreken, speelde in de serie van 1974 tot het einde van de serie in 1976. Daarna was er bijna veertig jaar niets tot hij speelde zichzelf in een tweedelige aflevering van de geanimeerde ordinaire komedie Archer. Hij had een flink aantal televisierollen voordat hij op Shazam acteerde, dus het is echt een raadsel waarom hij zo lang donker bleef. Michael verschijnt nog steeds bij komische tegenslagen en maakt andere live-optredens.
De tijd zal leren of een soortgelijk lot een van de cast van de aanstaande Shazam overkomt, die gepland staat om deel uit te maken van de DCEU. Zachary Levi heeft zelf al behoorlijk wat succes geboekt, maar de kleinere namen zullen voorzichtig moeten zijn, vooral de acteur die uiteindelijk Billy Batson speelt.
-
Hebben we een acteur gemist wiens carrière flopte nadat hij een superheld had gespeeld? Vertel het ons in de reacties hieronder!