Net zoals Hollywood enkele grote missers heeft in de bioscopen, hebben ze ook enkele grote missers als het gaat om het aanpassen van populaire (en niet zo populaire) films in geanimeerde tv-shows. De meeste shows op deze lijst begonnen als geweldige ideeën, maar ergens tijdens het proces kwamen ze gewoon te kort. Er is meestal niemand de schuld van een tekenfilmprogramma dat niet geweldig uitkomt - het is meestal een combinatie van factoren.
Er zijn in de afgelopen 40 jaar meer dan vijf dozijn geanimeerde tv-aanpassingen geweest, maar sinds we slechts 15 van de ergste overtreders kiezen, blijven er shows over zoals Star Wars: Ewoks, Little Shop en Dumb and Dumber: The Animatieserie, rustend op de zeepbel. We hebben eerder 10 must-watch cartoons behandeld die zijn aangepast van live-action tv-shows, maar er zijn ook zoveel vreselijke shows dat we er een hele andere lijst voor nodig hadden.
Ga met ons mee terwijl we de onderkant van de animatieloop verkennen met de 15 slechtste cartoons aangepast van live-actiefilms.
16 Spaceballs: The Animated Series (2008)
Het is geen schok dat Mel Brooks, een van de grappigste mannen in Hollywood, misschien wel de Godfather of Parody Films is, en komedieklassiekers maakt als Young Frankenstein, Blazing Saddles en Spaceballs. Maar welke vaardigheid hij ook had in het maken van live-action parodie films in de jaren zeventig en tachtig, hij verloor meer dan twintig jaar later volledig tijdens het produceren van Spaceballs: The Animated Series. G4 was van plan om de show in 2007 te debuteren, maar het werd teruggedrongen naar de zomer en uiteindelijk de herfst van 2008, zonder ooit enige uitleg te hebben gegeven.
Spaceballs: The Animated Series bracht alle personages uit de film terug (Joan Rivers keerde zelfs terug naar Dot Matrix), terwijl elke geproduceerde aflevering een parodie was op een ander populair cultuurpictogram. Jurassic Park, Spider-Man, Harry Potter, The Terminator, zelfs American Idol en Grand Theft Auto waren niet immuun voor komische jabs van schrijvers - jammer dat het geen grappige jabs waren. Na dertien afleveringen werd de show genadig uit de lucht gehaald, maar op YouTube zijn nog steeds enkele afleveringen te vinden.
15 Dumb & Dumber: The Animated Series (1995)
Dumb & Dumber: The Animated Series voegt zich bij de When Harry Met Lloyd-prequel en het zwaar gepande Dumb & Dumber To-vervolg als plaag op de originele hitcomedy van Farrelly Brothers. De serie voldeed niet aan de komische standaard van de film, zelfs niet met de erkende stemtalenten van Matt Frewer (Max Headroom), Bill Fagerbakke (Patrick Star) en Tom Kenny (Spongebob Squarepants).
De show bevatte meer van dezelfde ongemakkelijke komedie als in de film, behalve dat het lang niet zo grappig is - de schtick wordt al snel vervelend. Vanuit het oogpunt van animatie is zowat elk personage vanuit een overdreven oogpunt getekend, waardoor ze behoorlijk vervelend zijn om naar te kijken. Hanna-Barbera klotste door de productie van 13 slopende, moeilijk te bekijken afleveringen voordat ze eindelijk de handdoek in de ring gooide, omdat de serie na slechts één kort seizoen werd geannuleerd.
14 Vrijdag: The Animated Series (2007)
Ice Cube en Chris Tucker's film uit 1995, Friday, vestigden geen box office records, maar de low-budget komedie was zo grappig en oneerbiedig dat het meteen een cultklassieker werd. De relaxte, dag-in-het-leven-avonturen van Craig en Smokey raakten een snaar bij het publiek en een groot deel van de film blijft vandaag relevant - en inspireert zelfs de recente meme "Bye Felicia!"
Hetzelfde kan niet gezegd worden over de noodlottige vrijdag: The Animated Series. In tegenstelling tot andere geanimeerde aanpassingen, die een publiek proberen te vangen terwijl het onderwerp nog vers is, wachtte Friday: The Animated Series twaalf jaar nadat de eerste film in de bioscoop was verschenen om de overstap naar tv te maken - ver na de vervaldatum. Hoewel de animatie vergelijkbaar was met Disney's The Proud Family, was de humor muf en duurde de serie maar acht afleveringen voordat deze werd geannuleerd.
13 Return to the Planet of the Apes (1975)
Planet of the Apes is al tientallen jaren een succesvolle franchise, waaronder een roman van de Franse auteur Pierre Boulle, 5 originele films, 3 "rebooted" films, 1 live-action televisieshow en een animatieserie met de titel Return to the Planet of the Apes. In alle opzichten had de tekenfilm een enorm succes moeten zijn, net als alle vijf films en de live-action tv-show die ermee doorging - helaas was dat niet het geval.
Zelfs het briljante werk van de meestertekenaar Doug Widley (The Saint, Jonny Quest, Jonah Hex) was niet genoeg om de overduidelijk lage productiewaarde van de show te overwinnen. Apen dwaalden niet ver af van hun filmwortels, vielen chronologisch in de rij en behielden dezelfde karakters / achtergrondverhaal als de films en tv-show. De grootste klacht over deze cartoon was de animatie van lage kwaliteit, duidelijk vanwege budgettaire beperkingen in plaats van Widley. Bovendien, hoewel de scripts goed waren geschreven, was het voice-overwerk op zijn best vlak en saai.
12 Star Wars: Ewoks (1985)
Ewoks, de inwoners van Endor, maakten hun eerste optreden in de film Star Wars Episode VI: Return of the Jedi uit 1983. Deze primitieve, harige en vaak ondeugende wezens werden onmiddellijk populair bij kinderen over de hele wereld. Omdat Lucasfilm de tweede was na Disney op het gebied van filmmerkmarketing, was het logisch dat ze een tekenfilm op zaterdagochtend maakten op basis van deze wezens. De serie draaide om verschillende personages uit de Ewok-stam die deel uitmaakten van de filmcanon - de families Warrick en Kintaka - waarbij de focus lag op de avonturen van Wicket, de jongste Warrick.
Animatiekrachtcentrale Nelvana - een studio die al sinds 1971 hitcartoons maakt - produceerde Ewoks voor Lucasfilm. In alle opzichten had de show fantastisch moeten zijn, dus het is verwonderlijk waarom het niet beter bleek te zijn. Maar het heeft misschien iets te maken met de slechte reputatie van de Ewoks onder fans van Star Wars. Zelfs halverwege de jaren tachtig (en ver onder de normen van Nelvana) was de animatie van de show slordig en waren de verhalen lang niet zo interessant als de Star Wars-films - hoewel ze aanzienlijk beter waren dan de film gemaakt voor tv, Ewoks: De strijd om Endor.
11 The Karate Kid (1989)
Ongetwijfeld produceerden de jaren tachtig enkele van de beste tienerfilms ooit gemaakt, en velen van hen houden het dertig jaar later nog steeds vol. Een van die fantastische films was het martial arts-drama The Karate Kid. Zelfs baby's uit de jaren negentig weten van Daniel LaRusso en zijn beroemde kraanvogel - helaas kan hetzelfde niet gezegd worden van de zeer vergeetbare geanimeerde bewerking van de filmreeks.
DiC Entertainment en Saban Entertainment, twee grote spelers in de tekenfilmwereld, probeerden eind jaren tachtig te profiteren van de populariteit van drie films in de franchise, maar behalve Daniel LaRusso en zijn mentor Mr. Miyagi werd er niet veel van de canon van de film bewaard de show - en het deed de kwaliteit pijn. Daniel, meneer Miyagi en hun vriend uit Okinawa, Taki, huppelden de wereld rond op zoek naar een magisch miniatuurschrijn. Het verhaal van de show werd zo belachelijk dat dit de samenvatting was van de laatste aflevering:
Ergens in het zuiden is het heiligdom in het bezit gekomen van een verlegen zwarte jongen genaamd Walter, die de kracht van het heiligdom gebruikt om werkelijke items voor zijn modellencollectie te verkleinen. Daarbij gebruikt Walter per ongeluk het heiligdom om het trio te verkleinen. Een kleine Daniel en Miyagi moeten werken om Walter een boost van zelfvertrouwen te geven om een meisje uit te vragen voor een feestje in de hoop terug te keren naar de juiste maten.
10 kleine winkel (1991)
Begin jaren negentig gaf de geanimeerde kindershow Little Shop de aftrap voor een hele reeks vreselijke tekenfilms op basis van meestal fatsoenlijke films. De serie van 13 afleveringen draaide om nerdy bloemenwinkelmedewerker Seymour Krelborn en zijn prehistorische plant, een Venus-vliegenval genaamd Junior. Junior, die zijn naam ontleent aan de originele film uit 1960, was een behulpzame 200 jaar oude plant en niets leek op de onbenullige mond, het bloeddorstige, vleesetende buitenaardse wezen dat hem inspireerde. In elke aflevering hielp Junior heimelijk Seymour om een of ander probleem in zijn leven te overwinnen door zijn hypnotiserende visie te gebruiken.
Marvel Productions coproduceerde de met problemen doorzeefde show samen met Saban, en het had veel problemen, niet de minste daarvan waren de verhalen en dialogen - die zelfs in de jaren negentig flauw waren. De lage kwaliteit van de show kan worden toegeschreven aan het bronmateriaal - de off-Broadway-musical Little Shop of Horrors, die zelf een bewerking was van de rockmuziekfilm uit 1986, die was gebaseerd op de klassieke zwart-wit B-film van Roger Corman uit 1960. In wezen maakten ze een kopie van een kopie van de kopie van het origineel, wat altijd zal resulteren in verlies van trouw.
9 Probleemkind (1993)
Problem Child was een vreselijke komische film over een ouderloze, zevenjarige grappenmaker genaamd Junior, die zo slecht was dat hij 30 keer naar het weeshuis was teruggebracht. De film was een kritieke mislukking, maar een financieel succes - dus natuurlijk werd er onmiddellijk een geanimeerde versie van de show geproduceerd voor de programmering van USA Cartoon Express. De show volgde Junior terwijl hij de hel veroorzaakte en problemen veroorzaakte voor zowat iedereen in zijn leven, inclusief directeur Igor Peabody (oorspronkelijk een adoptieagent), geuit door Gilbert Gottfried, die zijn personage uit de film hernam.
Van concept tot uitvoering, er valt weinig positiefs te zeggen over deze hopeloze show. Op de een of andere manier dachten producers dat een show over een schokkerig klein kind dat iedereen die hij tegenkomt op de een of andere manier grappig zou zijn. Het werkte niet in de films en het werkt nog minder in de tekenfilm. Junior's grootste rivaal is zijn schooldirecteur Mr. Peabody. Over het algemeen zijn de rivaliteit tussen student en opdrachtgever grappig om te zien, maar deze is gewoon gemeen en te donker voor een kindershow.
8 Free Willy (1994)
In de zomer van 1994 werd Free Willy een feel-good, verrassingshitfilm die uiteindelijk drie (nogal saaie) sequels en één kortstondige, Big Oil-walgelijke animatieserie zou voortbrengen. De serie gaat verder waar de film was gebleven en volgt de veertienjarige Jesse (geadopteerd door de Greenwoods) en zijn orka-vriend Willy terwijl ze aan verschillende avonturen over de oceaan beginnen - maar daar wordt het … raar. In het verhaal gegooid als de belangrijkste schurk is een oliebaron / cyborg bekend als The Machine, die gedeeltelijk is geïnspireerd door Captain Ahab en de olieramp van Exxon Valdez.
In tegenstelling tot de meeste op films gebaseerde tekenfilms, zette Free Willy het verhaal op voor de (mislukte) tweede film, Free Willy 2: The Adventure Home (minus de olieminnend cyborg natuurlijk). Een show over een jongen en zijn walvis had een leuke - en soms leerzame - stoeipartij kunnen zijn, maar producenten besloten om te gaan met een onbeschaamd hardhandige milieuboodschap. Kinderen in de schoolgaande leeftijd waren niet zo geïnteresseerd in de boodschap als de volwassenen die de show maakten, en daarom duurde het maar 13 afleveringen.
7 Conan en de Young Warriors (1994)
Sinds 1932 is het personage van Robert E. Howard, Conan the Barbarian, het onderwerp geweest van talloze boeken, strips, videogames, films en zelfs een live-action televisieserie in 1997. Maar wist je dat Conan ook in twee aparte tekenfilms verscheen? ook? De eerste show, Conan the Adventurer, was een populaire tekenfilm omdat het gedurende 65 afleveringen redelijk dicht bij het bronmateriaal bleef, hoewel Conans wreedheid begrijpelijkerwijs afgezwakt was.
De tweede show, Conan and the Young Warriors, was een puinhoop voor de hele 13-afleveringen, en miste het meeste van wat de eerste show aantrekkelijk maakte voor kijkers. Het schrijven op de show was meestal ongeïnspireerd, niet in staat om Howard's originele zwaard en tovenarijmateriaal met succes te belichamen of interessant origineel materiaal te introduceren. De fantasy-cartoon Thundaar the Barbarian, ook uit de vroege jaren 80, deed het wat dat betreft veel beter.
6 Beethoven (1994)
Met in totaal acht films onder zijn riem (hoewel er zes direct-naar-video waren), is de Beethoven-franchise sterk in ontwikkeling sinds 1994, toen de lieve Sint-Bernardus die zijn eigen grootte niet kent, voor het eerst in de bioscoop verscheen. De low-budget familiekomedie was een kassucces, dus natuurlijk zou er snel een geanimeerde versie volgen. De serie volgde Beethoven (die nu met andere dieren kon praten) en zijn familie van eigenaren, de Newtons, gedurende twee korte films van 10 minuten per aflevering.
De karakters van de show waren schattig en de animatie was vergelijkbaar met die van Eek! the Cat, maar het was gewoon niet genoeg om kijkers lang genoeg geïnteresseerd te houden om meer dan één seizoen van 15 afleveringen te rechtvaardigen. Zelfs met Ivan Reitman aan boord als uitvoerend producent, misten de verhalen en humor aan originaliteit. Elke aflevering toonde Beethoven of een van de Newton-kinderen die in een soort van problemen of misverstanden terechtkwamen - * geeuw *. De afleveringen zijn momenteel beschikbaar om te bekijken op YouTube.
5 Robocop: Alpha Commando (1998)
In 1987 zette Robocop de norm voor alle films die zich afspelen in dystopische toekomstige samenlevingen die zo onwettig zijn dat de enige oplossing een cyborg-wetshandhavingsfunctionaris is. Hoewel het derde vervolg, de live-action tv-serie, de animatieserie in de jaren tachtig en het opnieuw opstarten van 2014 de franchise geen plezier deden, waren ze lang niet zo beschamend als de mislukking die Robocop: Alpha Commando was.
De door MGM geproduceerde show werd zes maanden lang dagelijks uitgezonden, wat verklaart waarom het enige seizoen veertig afleveringen telt. De animatie in series is vergelijkbaar met andere shows in die tijd - soms zelfs overtreft ze - maar het lijdt enorm onder slecht schrijven, wat resulteert in vreselijke continuïteitsfouten (zelfs voor een cartoon). De show verschilde enorm van de rest van de franchise - aangezien officier Alex J. Murphy en Sgt. Reed zijn de enige twee terugkerende personages, terwijl Anne Lewis merkbaar afwezig was. Als je niet gelooft hoe vreselijk deze show was, is elke aflevering momenteel beschikbaar om te streamen op Hulu.
4 Alienators: Evolution Continues (2001)
Regisseur Ivan Reitman gebruikte de scifi-komedie Evolution als een poging om het succes en het plezier dat hij had met Ghostbusters in 1984 opnieuw te creëren, behalve door buitenaardse wezens te gebruiken in plaats van verschijningen - het lukte niet helemaal. Natuurlijk, waar het kijkende publiek een mislukte film ziet, ziet Hollywood het potentieel voor een succesvolle animatieserie. DiC Entertainment produceerde 26 afleveringen van Alienators: Evolution Continues voor de Fox Kids-animatieserie. Elke week vocht het team tegen een nieuwe buitenaardse soort die snel zou kunnen uitgroeien van een eencellig organisme tot een stadsverpletterend monster.
De show behield de meeste originele personages uit de film - Ira Kane, Alison Reed en meer - maar het was de "humor" van de show die echt de ondergang was. Een oogverblindende hoeveelheid scheetgrappen werden in elke aflevering verteld dankzij de toevoeging van GASSIE - een buitenaards "huisdier" dat een vies ruikende geur afgeeft wanneer het andere buitenaardse wezens detecteert. Hij laat een scheet en zijn naam is Gassie! Het is hilarisch!
3 Stargate: Infinity (2002)
Terwijl Stargate SG-1 bezig was aan het zesde seizoen, en vóór het debuut van Stargate: Atlantis, de spin-off-serie, zou Stargate: Infinity proberen de grillige wereld van kindercartoons te verkennen. De show speelde zich dertig jaar in de toekomst af, na de heldendaden van Gus Bonner en zijn bemanning terwijl ze door het universum sprongen in een poging hun naam te zuiveren nadat ze werden beschuldigd van het openen van de sterrenpoort van de aarde voor een binnenvallend buitenaards ras.
Als je denkt: "Dit klinkt allemaal niet bekend.", Zou dat zijn omdat de show niets te maken had met het officiële Stargate-universum. Vanaf het begin kreeg de serie zeer slechte beoordelingen en een harde kritische ontvangst, wat leidde tot de annulering na één seizoen van 26 afleveringen. Fans van de franchise waren vooral van de show afgewend omdat het de Stargate-canon niet volgde - een feit dat Stargate SG-1 mede-maker Brad Wright verschillende keren had benadrukt.
2 Napoleon Dynamite (2012)
Het man en vrouw schrijvers team van Jared en Jerusha Hess sloeg in 2004 comedy-goud met de low-budget art-house film Napoleon Dynamite. Het verhaal over een onhandige 16-jarige tiener uit Idaho was een op hol geslagen hit en blijft populair bij mensen van alle leeftijden, zelfs vandaag de dag. De tv-serie Napoleon Dynamite bracht zowat elk personage uit de film terug, inclusief de mensen die ze speelden om de stemmen te leveren. Het verhaal voor de show speelde zich af enige tijd nadat Pedro klassenpresident werd, maar voordat Kip en Lafawnduh getrouwd zijn.
Fox bestelde oorspronkelijk een proefrit van 6 afleveringen voor Napoleon Dynamite, maar schudde de show nooit eerlijk toen hij deze in de Animation Domination-opstelling plaatste. De show moest halverwege het seizoen worden vervangen, maar kreeg vaak last van sportevenementen en andere speciale uitzendingen. De serie debuteerde met een sterk kijkerspubliek, maar liep in de loop van de weken aanzienlijk terug. Helaas kon de tv-show de magie van bo-staven en lijgers uit de film gewoon niet recreëren en de show werd nooit verlengd.
1 Conclusie
Ook al hebben we deze shows niet gerangschikt op basis van hun afschuwelijkheid, het is duidelijk dat sommige grotere overtreders zijn dan andere. Deze shows waren echter niet de enige films die de animatiebehandeling kregen: Ace Ventura: Pet Detective, The Toxic Avenger, The Mummy, King Kong en Godzilla en meer, allemaal vonden ze hun weg in de wereld van tekenfilms.
Zijn er slechte tekenfilms aangepast van films waarvan je denkt dat ze op deze lijst zouden moeten staan die we hebben achtergelaten? Vertel ons over hen in de comments. En als je klaar bent met al deze negativiteit, bekijk dan ook de 10 beste cartoons aangepast van films.